Μιά από τις αποτυχίες των Anonymous είναι η παγκόσμια απεργία του Ιουλίου 2011 η οποία, ναι, δεν έγινε. Το σχέδιο ήταν να μην αγοράσουμε τίποτε για μιά εβδομάδα του Ιουλίου. Να μποϋκοτάρουμε τις μεγάλες εταιρίες που καλούμαστε να μποϋκοτάρουμε ούτως ή άλλως (Macdonald's, Starbucks κ.λ), τις τράπεζες και κυρίως βέβαια, τη βενζίνη.
Συγκεντρώστε αρκετή τροφή, σύστηναν, ώστε να μη χρειαστείτε ψώνια την εβδομάδα του Ιουλίου. Δηλαδή απλώς θα δίναμε στη βιομηχανία τα χρήματα σε άλλη στιγμή;
Η τακτική "μην ψωνίσεις τίποτε για μια μέρα" που χρησιμοποιείται με επιτυχία από πράσινες και αντικαταναλωτικές οργανώσεις έχει στόχο εκπαιδευτικό. Συνειδητοποιεί ο πολίτης τον εθισμό του στο χρήμα και, αν δουλέψει η μέθοδος, πως εν τέλει η κατανάλωση δεν οδηγεί στη ευτυχία. Οικονομικό χτύπημα στο σύστημα όμως δεν είναι.
Η συγκεκριμένη αποτυχία πιστεύω πως απογύμνωσε τους Anonymous. Ως Hackers βέβαια, γνωρίζαμε πως θα είναι νέοι. Απέδειξαν όμως πως είναι και πολιτικά άπειροι.
"Η καλύτερη στρατηγική είναι η Μη-Συμμετοχή" λένε. Εφαρμόζουν δηλαδή κατά γράμμα τις συμβουλές του Gene Sharp που το φυλλάδιό του "Από τη Δικτατορία Στη Δημοκρατία" βρίσκεται πίσω από την όποια στρατηγική τους αλλά και τα συνθήματά τους. Δεν είναι περίεργο. Ο Σαρπ έγραψε το κείμενο αυτό έχοντας περάσει όλη του την επιστημονική καριέρα μελετώντας το Γκάντι και διδάσκοντας στους φοιτητές του τρόπους παθητικής αντίστασης σε τυράννους και δικτάτορες.
Απόσταγμα γνώσεων μιάς ολόκληρης ζωής είναι το κείμενο που του παρήγγειλε ο Ρόμπερτ Χέλβυ (Robert Helvey), φίλος του αξιωματικός και βετεράνος του Βιετνάμ. Είχαν γνωριστεί στο Χάρβαρντ όταν o Χέλβυ είχε παρακολουθήσει ένα σεμινάριο του Σαρπ με θέμα (τι άλλο;) την παθητική αντίσταση. Μετά από λίγο καιρό ο Χέλβυ βρισκόταν στη Βιρμανία για συναντήσεις με αντάρτες που είχαν εξεγερθεί κατά της στρατιωτικής δικτατορίας και σκέφτηκε να τους μεταφέρει τις ιδέες αντίστασης του Σαρπ τον οποίο κάλεσε να τους συναντήσει. Ο Σαρπ συνάντησε τους εξορίστους στην Ταϋλάνδη και τον πέρασαν παράνομα στη Βιρμανία για λίγο αλλά όταν ο Χέλβυ του ζήτησε να αναπτύξει πιό αναλυτικά τις ιδέες του συνειδητοποίησε πως η σύντομη αυτή επαφή δεν τον έκανε ειδήμονα ώστε να γράψει για τα προβλήματα της χώρας.
Αποφάσισε λοιπόν να γράψει ένα γενικότερο κείμενο στηριγμένο σε όσα έχουν ήδη πετύχει οι παθητικές μέθοδοι ανατροπής τυραννικών καθεστώτων, αναλύοντας και εξετάζοντας τους τρόπους με τους οποίους μπορεί να αντισταθεί ο καταπιεσμένος. Και το φυλλάδιο έφυγε από τη Βιρμανία κι άρχισε να ταξιδεύει. Σε κάθε αντίσταση και επανάσταση πια διακρίνονται επιρροές του Τζην Σαρπ. Φέτος στην Αφρική η πτώση του Μουμπάρακ αποτελεί μιά απόλυτη νίκη τής μεθόδου που συστήνει το φυλλάδιο. Παλιότερα κυκλοφορούσε στα Βαλκάνια όπου αντιπολιτευόμενοι ακτιβιστές παραδέχονται πως το χρησιμοποίησαν (Στη Σερβία, π.χ. γιο να ρίξουν το Μιλόσεβιτς.)
Φυσική συνέπεια είναι η συνωμοσιολογία. Δεν ήταν δύσκολο, άνθρωπος της CIA το παρήγγειλε και το πρωτομοίρασε, κάτι που κάνει πανεύκολο στην κυβέρνηση του Ιράν, π.χ. να το καταδικάζει ως εργαλείο των Αμερικανών.
Εξάλλου επίσης ύποπτο μοιάζει που με όλη αυτή τη δημοσιότητα ο Τζην Σαρπ πλούσιος δεν έγινε. Διότι οι 88 φημισμένες σελίδες δεν έχουν 'δικαιώματα'. Ανήρτησε το κείμενο στο Διαδίκτυο και δηλώνει πως επιτρέπει κάθε αναπαραγωγή, διανομή, επανέκδοση κλ κλ με περιορισμούς για να μην αλλοιωθεί το νόημα αλλά με καμιά οικονομική απαίτηση.
Ύποπτο; Από κάπου αλλού πληρώνεται; Και ποιος άλλος έχει τη δυνατότητα να αποζημιώσει συγγραφέα για τέτοια παγκόσμια κυκλοφορία; Αυτή τη στιγμή που με διαβάζετε κάποιος το διαβάζει με φακό σε κάποια ζούγκλα, κάποιος το κουβεντιάζει σε κάποια φυλακή, άλλος το φωτοτυπεί ή το μεταφράζει αλλά κανείς μας δεν πληρώνει δικαιώματα που θα ήταν τόσο πολλά που μόνο κράτος ή πολυεθνική θα τα έδινε άνετα. Άρα..
Άρα; Διότι από την άλλη ο Σαρπ στα 83 του δε φαίνεται να έχει πλουτίσει. Η ζωή του δεν άλλαξε από πριν γραφτεί το εγχειρίδιο.
Κι η συνωμοσιολογία συνεχίζεται. Καθένας μας θα αποφασίσει ανάλογα τις πεποιθήσεις και τις προκαταλήψεις του.
Όσο για τους Anonymous η γκάφα τούς ξεγύμνωσε αποδεικνύοντας για άλλη μιά φορά πως η επιτυχία δεν εξασφαλίζεται μόνο από τη συνταγή.
Πού θα ξαναεμφανιστεί το εγχειρίδιο του Σαρπ δεν ξέρω αλλά για να το αναγνωρίσετε σας παραθέτω το δημοφιλέστερο κεφάλαιο ['Μέθοδοι Μη Βίαιης Δράσης-Τρόποι Πειθούς και Ειρηνικής Διαμαρτυρίας'] σε μετάφραση την οποία ―ποιό άλλο προσωπικό blog το κάνει για τους αναγνώστες του;― παρήγγειλα και πλήρωσα και επιμελήθηκα για σάς.
Και, στη Σελίδα με το υλικό για τους Anonymous, το video με θέμα την απεργία και ενημέρωση για τις συλλήψεις.
Φωτογραφία: ο Σέρβος Srdja Popovic (αρχηγός του κινήματος Otpor) ο Gene Sharp και ο Robert Helvey
Δείτε: 23 Ιουλίου, στο Horan της Συρίας, άδειοι δρόμοι, νεκρωμένη πόλη. Απόλυτη σιωπηλή απεργία το σημερινό τυχαίο παράδειγμα. Al Jazeera http://blogs.aljazeera.net/
(λυπάμαι, δεν ξέρω να το μεταφορτώσω μα αξίζει να κάνετε κλικ στο σύνδεσμο)
____________________________ ✪