Έλαβα πάλι πρόσκληση- έκκληση να υπογράψω να στηθεί 'Άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου σε κάθε Ελληνική Πόλη". Κάτι σαν το πουλί της χούντας μού φαίνεται, στημένο για προφανή "στα μούτρα σας' προπαγάνδα ανθρώπων που δεν αγαπούν την Τέχνη. Δεν υπογράφω βέβαια. Κι ωστόσο μου είναι δύσκολο να μην υπογράφω για αγάλματα που (θεωρητικά) ομορφαίνουν κι εμπνέουν και (ιδανικά) αιφνιδιάζουν ανοίγοντας ορίζοντες στη σκέψη μας καθώς κινούμαστε εντός του προβλέψιμου τοπίου των πόλεων.
Άλλο ανδριάντες βέβαια, άλλο η άθλια προτομή που κουτσουλάνε περιστέρια, που έλεγε ο Βύρων πως είναι το μόνο που μάς φέρνει η διασημότης κι άλλο τα κάτωθι που θυμήθηκα πως μου είχαν στείλει και με διασκέδασαν όπως (διαλέγοντάς τα διότι είναι πάρα πολλά) ελπίζω να διασκεδάσουν κι εσάς. Χωρίς πουλιά της χούντας και ήρωες, χωρίς κακοφτιαγμένα μπούστα διαπρεπών, μα με ανάμεσά τους το Δρομέα της Αθήνας, ιδού και
Enjoy (όπως είπαμε πως λένε στις αμερικάνικες ταβέρνες):
Cadiz
H Madame Chapeau στις Βρυξέλλες μετρά ψιλά στο χάλκινο πορτοφολάκι της σε μιά γειτονιά γνωστή για μικροκλοπές
Μελβούρνη, προσωρινή τοποθέτηση σε πάρκο. Το 2006 αγοράστηκε από Πανεπιστήμιο.
Ο Κρεμαστός Ρινόκερως του Potsdam
Bratislava. Η μύτη του στρατιώτη γυαλίζει διότι θεωρείται πως φέρνει γούρι σε όποιον την αγγίξει.
Βρυξέλλες. Ο αντάρτης ανατρέπει την εξουσία του αστυνομικού.
Αγελάδα μπλε παγωτό που λειώνει στη Βουδαπέστη
Κτίριο Ernst & Young, Los Angeles
Καρχαρίας σε σπίτι του 1860, Οξφόρδη
Μανχάταν, Νέα Υόρκη
Στοκχόλμη, Σουηδία
Βερολίνο
και:
Ο Δρομέας της Αθήνας
❧❧❧❧
Εξαιρετική η συλλογή που μας παραθέτεις, Δάφνη. Εμείς ακόμα είμαστε μακριά νυχτωμένοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαίτη ευχαριστώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚρίμα για εδώ.. μα μας παρηγορεί που αλλού γίνονται θαύματα..