Ναι κατινιάρικο, αλλά εσείς γιατί τους βλέπετε;

Απέκτησα τηλεόραση όταν εγκαταστάθηκα στη Μύκονο. Δεν έπιανε καλά με τις συνηθισμένες κεραίες και βάλαμε δορυφορική σύνδεση για τα κανάλια ταινιών και τα ξένα ειδησιογραφικά (CNN, Al Jazeera αλλά και National Geographic, MTV (που εξελληνίστηκε και δε βλέπεται), Mezzo και το διασκεδαστικό Ε! το χολυγουντιανό.

Διαβάζω και γράφω πάρα πολλές ώρες οπότε ακόμα και για αυτά που έχω στο σπίτι δεν είμαι κατάλληλη να μιλήσω. Διαπίστωσα όμως ότι βλέποντας τα ίδια θέματα από αλλού και όχι κάθε μέρα όλο και πιο πολύ απέχω από το μέσο συμπολίτη στη θεώρηση του περιβάλλοντός μου και των προβλημάτων της Κρίσης.

Κι έχω μια απορία. Γιατί, αλλά γιατί, άνθρωποι κατά τα άλλα σώφρονες εξακολουθούν να βλέπουν τις ελληνικές ειδήσεις στα  MEGA ΣKAI που όλοι γνωρίζουμε τη στάση και το ποιόν των τηλεπαρουσιαστών τους, όπως για παράδειγμα τον τρόπο που κόβουν (για διαφημίσεις ή επειδή πάντοτε τελειώνει ο χρόνος) όποιο καλεσμένο παρεκκλίνει από την 'γραμμή'.

Ακόμα κι αν αμφιβάλλει κανείς πως υπάρχει ΄γραμμή' αναρωτιέμαι πώς ανέχεται να ενημερώνεται από ανθρώπους που καλοπληρώνονται για να τον προσβάλλουν, να παρουσιάζουν ένα ολόκληρο λαό κλέφτη, φοροφυγά και αργόμισθο παραμερίζοντας πολιτικές ευθύνες ή για να φλερτάρουν λαϊφσταϋλίστικα με ακροδεξιούς τραμπούκους.

Δεν έχω πρόβλημα με τους υπέρογκους μισθούς, εύχομαι να τους έπαιρναν περισσότεροι. Δυσπιστώ και ενοχλούμαι όμως όταν στοχοποιείται ο συνταξιούχος αγρότης αντί για τους πρώην Πρωθυπουργούς (όλους) που παρά τις μειώσεις άλλων τομέων διατηρούν (π.χ.) δύο οδηγούς ο καθένας ισοβίως. Επί εικοσιτετραώρου, με αμοιβή για το νυκτερινό και τα εκτός έδρας, που πληρώνεται από το κράτος, δηλαδή από τα ποσά που κόβονται από τους συνταξιούχους ή από τις απολύσεις.

Λαϊκίστικα και κατινιάρικα όλα αυτά; Ναι είναι και με λυπεί που τα σκέπτομαι. Αλλά δε γίνεται να τα αγνοήσω γι αυτό σας παρακαλώ: Αγνοήστε τους, μην τους βλέπετε, μην αφήνεστε να σας κάνουν  πλύση εγκεφάλου αυτοί που σας υποτιμούν.

______________________________________

Το έγγραφο για το παράδειγμά μου των οδηγών των πρώην πρωθυπουργών  (συμπεριλαμβανομένων του κ Πικραμένου και της χήρας Γεωργίου Ράλλη) σε άρθρο στο Newsit.

Οι μισθοί είναι γνωστοί από το περιοδικό Unfollow: 

'"Τη διετία της κρίσης και του µνηµονίου η οικογένεια (ατοµικό εισόδηµα και εταιρεία) Πρετεντέρη δήλωσε κάτι παραπάνω από 700.000 ευρώ, ο Μανώλης Καψής 250.000 ευρώ, ο Νίκος Στραβελάκης 430.000 ευρώ, ο Παύλος Τσίµας 410.000 ευρώ και η Όλγα Τρέµη 480.000 ευρώ

Το τηλεοπτικό κανάλι στο οποίο εργάζονται οφείλει εκατοντάδες εκατοµµύρια ευρώ σε τραπεζικά δάνεια. Και οι τράπεζες, τις οποίες ετοιµαζόµαστε να αναχρηµατοδοτήσουµε τη στιγµή που η λιτότητα µας σφίγγει ολοένα και περισσότερο, εξακολουθούν να χορηγούν δάνεια στο MEGA"

Η ACTA έγινε CETA στα κρυφά

Το φάντασμα της ACTA έγινε CETA, (the Canada-European Union and Trade Agreement);

Διέρρευσε ένα περίεργο έγγραφο, μυστικό email που στάλθηκε από τη Γενική Γραμματεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης τον περασμένο καλοκαίρι στα κράτη μέλη και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Στο κείμενο αυτό εξηγούνται οι κυρώσεις  κι επιπτώσεις που δε διαφέρουν από της ACTA. 

Πρόκειται για συνθήκη με στόχο δυνατότερους εμπορικούς δεσμούς μεταξύ Καναδά και Ευρωπαϊκής Ένωσης μα εμπεριέχει τα προβληματικά άρθρα για τα οποία υπήρξαν μεγάλες αντιδράσεις κι απετέλεσαν το λόγο που Ε.Ε. επίσημα απέρριψε την ACTA πέρσι που το 92%* του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου την καταψήφισε.

Στη Γαλλία, την Πολωνία και άλλες χώρες οι πολίτες ξανά προσπαθούν να κινητοποιηθούν για να δηλώσουμε τη αντίθεσή μας. Όμως υποπτεύομαι ότι η οικονομική Κρίση κι η τηλεπροπαγάνδα αυτή τη φορά ρίχνουν σε δεύτερη μοίρα έγνοιες για την ελευθερία του λόγου  και τη διακίνηση ιδεών στο διαδίκτυο.

 

_________________________________________________________________

Για περισσότερα και πιο αναλυτικά: https://www.eff.org/deeplinks/2012/10/ceta-replicates-acta

και La Quadrature du Net,

για ιστορικό ACTA στη  Σελίδα μου για τους Anonymous και εδώ ή (κάτω) στην ετικέτα SOPA/ACTA.

 *Η Ελλάδα καταψήφισε αλλά υπέγραψε πως συναινεί. (Ναι, αντιφατικό). Από τα κράτη μέλη της Ε.Ε. δεν υπέγραψαν η Γερμανία, η Ολλανδία, η Κύπρος, η Εσθονία και η Σλοβακία.

Σε blogs και σε μπαράκια τα κορίτσια με 'εγώ πάλι' ― κι άυπνες μάνες

Μια από τις ανιαρότερες παρεΐστικες συνήθειες.

― Έχω καρκίνο, λες.
― Κι εγώ, σου απαντούν, είχα ένα φίλο που είχε ένα φίλο με καρκίνο..

―Δεν τρώω κρέας, λες στο σερβιτόρο.

― Ούτε εγώ, πετάγεται μια.

―Εγώ πάλι το λατρεύω, πετάγεται η άλλη, κι ώσπου να δηλώσουν μια-μια σα σε παιχνίδι νηπιαγωγείου, ποια τρώει- ποια δεν τρώει κρέας δεν προχωρά η κουβέντα, δεν παραγγέλνουμε.

Τόσο συνηθίζεται αυτή η ανούσια ανταλλαγή που είναι κύκλοι στους οποίους αν δε συμμετέχεις θεωρείσαι αντικοινωνικός. Αν  ως ενήλιξ δεν προθυμοποιηθείς να προσθέσεις το 'εγώ πάλι' σου συχνά κάποιος πανύβλαξ θα πεταχτεί να σε ρωτήσει 'εσύ δε μας είπες;' ή –χειρότερα- να επιμείνει ρωτώντας σε τι έχεις, τι έπαθες. Εκεί, αν δεν επικαλεσθείς κάτι φρικτό και κοκορόμυαλο του τύπου 'αφαιρέθηκα', την επομένη πιθανότατα θα σχολιαστείς ως σνομπ και φαντασμένη και ποια-νομίζει-ότι-είναι-δηλαδή (όπως πρόσφατα μου συνέβη πάλι).

Αυτή η σκηνή παίζεται γύρω από αμέτρητα τραπέζια κάθε βράδυ αλλά και στα σχόλια (γυναικείων συνήθως) blogs και προφίλ- (κυρίως  σε εκείνα με τις νεραϊδένιες και τα βιολετί συννεφένια φιλάκια που κάποιος blogger σχολίασε καταπληκτικά πριν λίγο καιρό μα δε θυμάμαι ποιος για να δώσω link να διασκεδάσετε).

Φαντάζεστε λοιπόν τη χαρά μου όταν επιτέλους διάβασα μια  σχετική ανάρτηση σε ένα blog γυναικείο* που ξεκίνησε με θέμα δίαιτα μετά τη γέννα αλλά συνεχίζει ακάθεκτο στα πρώτα βήματα του βρέφους. Λέει λοιπόν η κατακαημένη μάνα πως βασανίζεται που ξενυχτά για το παιδί τις νύχτες μα πιο πολύ, κατάλαβα, τη βασανίζει που όπου το πει ακούει απάντηση όπως τις ανωτέρω, τύπου 'εμένα πάλι το δικό μου δε'.

Τα γράφει αυτά λοιπόν και λέει τον πόνο της. Και λέω.. λες; Λες να αρχίσει κάποιο τρεντ να κόψουν το κουσούρι; Καμιά ελπίδα όμως  όπως θα δείτε από τα σχόλια.

Σας τα δίνω,

άλλη μια απόδειξη ότι οι Νεραϊδένιες κι οι Συννεφούλες εκφράζονται με κατεβατά και με φιλάκια αλλά απαξιούν να αλληλοδιαβαστούν.

Ιδού λοιπόν τι άκουσε η άυπνη Μάνα:

Η μια απαντά: 

«..για τους ίδιους λόγους...»

Η αμέσως επόμενη:

 ―Ξενύχτι, αλλά όχι για τους ίδιους λόγους. Εξάντληση..»

next:

―ΚΑΛΗΜΕΡΑ!!!!!! 

ΕΓΩ ΤΩΡΑ...

next:

―Εγώ πάλι….

και:

―από τότε που ο γιος μου

και:

―Νιώθω ακριβώς το ίδιο.

Και μόνο τώρα έρχεται μια (1) ευγενική απάντηση αλτρουϊστικής συμπόνοιας  δίχως  παιδαριώδη εγωκεντρισμό.

Στα πόσα είπαμε;…

________________________________________________________________***

Σημ.: 1. Δεν είμαστε όλες έτσι

Σημ.: 2. Το ότι αυτά τα συνηθίζουν οι γυναίκες δε σημαίνει ότι είμαστε κατώτερες- μόνο (ίσως) πιο αδικημένες. Σε όποιον διαφωνεί συστήνω τη Σιμόν ντε Μπωβουάρ περί εκπαιδεύσεως των κορασίδων.

credits

Ίσως δεν είναι πολύ ευγενικό που θα σας δώσω link μα για του λόγου το αληθές τα ανωτέρω είναι από ΕΔΩ*

ΠΡΟΣΘΕΤΩ 2017
[αυτό το 'ΕΔΩ' είναι/ήταν το 'Προφανώς θα αδυνατίσω', μιας έξυπνης blogger (που  μου είχε δώσει άδεια για το σύνδεσμο) 
αλλά,  δυστυχώς, 
το Διαδίκτυο δεν της ταίριαξε και εκδήλωσε εμμονική επιθετικότητα προς εμένα
με πρώτο σύμπτωμα τα επίμονα τρελά σχόλια και επόμενο, να κλείσει blogs ή να αποκλείσει την πρόσβαση σε ανθρώπους όπως εγώ.
Σωστή η  β΄αντίδραση 
κι αν τύχει να ξαναπεράσει από εδώ (όπως κάνει κάποιες φορές) της στέλνω συγχαρητήρια για τον τρόπο που τελικά αντιμετώπισε το πρόβλημά της που εύχομαι να λύθηκε.

Λούμπεν Φανταμενταλιστές με Μωάμεθ και Χριστό- ξανά

τελευταία ενημέρωση:15 Οκτωβρίου '12

 «Απ' το πρωί με παίρνουν ξένοι δημοσιογράφοι. Κι αναρωτιούνται: Μα, καλά. Στη χώρα που γέννησε το θέατρο; Και μάλιστα στην Ιερά Οδό, στο δρόμο δηλαδή τον οποίον ακολουθούσαν στην αρχαιότητα οι Έλληνες για να πάνε να δουν θέατρο;..» είπε στη συνέντευξή του ο σκηνοθέτης του έργου Corpus Christi του σύγχρονου θεατρικού συγγραφέα Terrence McNally μετά τα επεισόδια λούμπεν Χριστιανών και Χρυσαυγιτών που προσπάθησαν (και πέτυχαν) να ματαιώσουν την παράσταση.

Τα ξέρετε αυτά από τις ειδήσεις και τη συνέντευξη του σκηνοθέτη και δε θα έγραφα κι εγώ γι αυτά αν δεν είχα ακόμα στο νου μου κάποιες αντιδράσεις που προκάλεσε μια πρόσφατη ανάρτησή μου στην οποία προσπάθησα να δείξω πως οι φανατικοί των θρησκειών δε διαφέρουν είτε θίγονται από  εικόνα του Μωάμεθ είτε από το όνομα του Χριστού.

Την άποψή μου ακριβώς υποστηρίζει ο βουλευτής της Χρυσής Αυγής μετά τη μεσολάβηση για την απελευθέρωση από την κλούβα προσαχθέντα για τις βιαιότητες του Χυτηρίου και  είπε λίγο αργότερα:
«Όσο υπάρχουν τέτοια βλάσφημα έργα, θα είμαστε πάντα εδώ παρόντες..…Για μια υποτιθέμενη ταινία, που μάλλον έγινε στο youtube για 10 λεπτά στο εξωτερικό κάηκε όλη η γη και πριν από 10-15 ημέρες χιλιάδες μουσουλμάνοι σπάσανε όλη την Αθήνα και η αστυνομία τους κοιτούσε. Όσο υπάρχουν τέτοια βλάσφημα έργα, και δεν έχει να κάνει τίποτα με την ελευθερία του λόγου κλπ αυτό, άλλο τόσο απλοί πολίτες και η Χρυσή Αυγή πάντα θα είμαστε εδώ παρόντες...» 

Παραδέχεται δηλαδή ότι οι λούμπεν Χριστιανοί, που δε θέλουν το τζαμί στη γειτονιά τους, ζήλεψαν τους Φανταμενταλιστές του Ισλάμ.

Μα αυτό δε με ξαφνιάζει. Η λογική κι ο φασισμός δεν πολυδένουν ιδιαίτερα μπροστά στο συμφέρον, και το μικρό δωδεκαθεϊστικό κομματάκι πρόσφατα αντελήφθη την αξία των πακτωλών των τρελοκαλογέρων.

Άλλο με ξάφνιασε και γι αυτό σας κουράζω (εσάς τους αναγνώστες μου) με τα ίδια ανιαρά. Στην προηγούμενη σχετική ανάρτηση αλλά και κατά τη διάρκεια των Παστιτσιακών ενόχλησα τους γνωστούς 'ΕΛΛΗΕΝΣ' που ακούραστα με έβριζαν για μέρες σε ανορθόγραφα greeklish αλλά και- αλλά εδώ εντυπωσιάστηκα,  ενόχλησα και ανθρώπους, (αριστερούς και δεξιούς) που θεωρούσα  ως τώρα σώφρονες, οι οποίοι με κατηγόρισαν ότι προπαγανδίζω (όπως μου είπαν) κατά της Ορθοδοξίας κι αυτό θα φέρει συμφορές.

Με αφορμή αυτά ήθελα να το πω λοιπόν ξεκάθαρα 

πως αρνούμαι να ζήσω σε θεοκρατία, 

αρνούμαι να αναγκαστώ να αυτολογοκριθώ, 

αρνούμαι να καταπιεστώ για το θεό του καθενός 

και, κυρίως, 

αρνούμαι να σιωπώ όταν τα ανωτέρω (ή άλλες βιαιότητες) συμβαίνουν πλάι μου.

Και το ίδιο εύχομαι να κάνετε κι εσείς

για να ζήσουμε ειρηνικά και άνετα σε πολιτισμένο κόσμο διότι βλέπω ως άλλη υπόθεση Ντρέϋφους, τη στενομυαλιά και τη βλακεία  να απλώνουν διαβρωτικότατα.

_____________________________

Η ιστορία άρχισε από την πρεμιερα μα ιδού οι εξελίξεις τουϊτερικώς απόψε:

Η προσωπική μου εκτίμηση είναι πως τα επεισόδια τα κάνουν παρακρατικές ομάδες και πως οι ημερομηνίες τους καθορίζονται από τις σημαντικές ειδήσεις που το σκανδαλώδες και αιώνια σημαντικό θέμα της ελευθερίας του λόγου πρόκειται να παραγκωνίσει. Δεν είμαι πολιτικός αναλυτής και δεν τολμώ να πω πολλά για το θέμα που ΔΕ θα απασχολήσει ρατσιστές σήμερα μα... για να σας δώσω δυο clues σχετίζεται με τη Συρία και 20.000 πρόσφυγες. ____________________________________

15 Οκτωβρίου: ο Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης Παύλος σχολιάζει: 

Σημειώνεται, ότι είναι ο πρώτος Μητροπολίτης, που αναφέρεται στα επεισόδια, που σημειώθηκαν στο περιθώριο της παράστασης.

Ο Μητροπολίτης ασκεί αυστηρή κριτική και στους  βουλευτές της Χρυσής Αυγής και στους πιστούς, που συμμετείχαν στα επεισόδια, οι οποίοι, όπως σημείωσε "είναι ικανοί να καταστρέψουν, να κτυπήσουν και πιθανώς να λυντσάρουν τους υβριστές στο όνομα της πίστης. Τι θλιβερό. Αλλά και πόσο επίκαιρο. Ο Χριστός αποδοκιμάζει τη μέθοδο τους"!

Το επίμαχο απόσπασμα της ομιλίας του Μητροπολίτη Σιατίστης, Παύλου για τη Χρυσή Αυγή:

"Άφησα τελευταία τη "Χρυσή Αυγή" που στην πραγματικότητα είναι "μαύρη νύκτα".

Είναι θλιβερό ότι κάποιοι "χριστιανοί αγωνιστές" ταυτίστηκαν με τη χρυσή αυγή για να υπερασπιστούν τον Χριστό.

Τον Χριστό που η "Χρυσή Αυγή" τον διώκει, τον προσβάλλει και τον εξευτελίζει καθημερινά και το πράττει στα πρόσωπα, των προσφύγων, των μεταναστών ακόμα και των παιδιών.

Ξεχάσατε αγαπητοί μου χριστιανοί το λόγο του Χριστού "εφόσον εποιήσατε, ενί τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων, εμοί εποιήσατε;".

Δεν είναι ο άνθρωπος εικόνα του Χριστού όποιος και εάν είναι; Δεν είναι ένας μετανάστης, ένας πρόσφυγας, ελάχιστος αδελφός του Χριστού;

Δεν είναι ο "πλησίον" της Παραβολής του Καλού Σαμαρείτη; Σύμφωνα λοιπόν με την χρυσαυγίτικη αντίληψη θα έπρεπε ο Σαμαρείτης βλέποντας τον πληγωμένο Ιουδαίο να τον πετάξει στα σκουπίδια, τότε θα ήταν "καλός".

Κάθε εναγκαλισμός και χάϊδεμα χριστιανού η πολύ περισσότερο ιερωμένου προς την Χρυσή Αυγή δείχνει μπέρδεμα φρικτό και ακύρωση της πίστης.

Κανείς δεν μπορεί να παίζει "εν ου παικτοίς". Ο λόγος του Θεού έχει απόλυτο και αιώνιο κύρος.

Είναι άλλο το θέμα των προσφύγων και των προβλημάτων που μια ανίκανη πολιτική ηγεσία άφησε να δημιουργηθούν και άλλο η απόλυτη αξία του ανθρώπινου προσώπου.

Δεν θα ακυρώσουμε την αλήθεια του Θεού για να λύσουμε τα προβλήματα μας. Αντιθέτως τα προβλήματα δημιουργήθηκαν γιατί την αλήθεια του Θεού την αντικαταστήσαμε με την αλαζονεία μας και την επιπολαιότητα μας.

Στώμεν λοιπόν καλώς! Στώμεν μετά φόβου! Η άκρη του κουβαριού είναι του Χριστού το θέλημα και όχι οι αυθαιρεσίες και οι εξυπνάδες των ανθρώπων"!

από news247 που τομπήρε από το Pheme.gr

credits
Το έργο: Δεκατρείς νέοι κι οι σχέσεις τους από την εφηβία ως την ενηλικίωση. 
Η αφίσα του κάτω. 
Πάνω η αφίσα-σάτυρα από 
www.facebook.com/jlawdesign2
www.wonderjlawwall.blogspot.com

Η παράσταση και το συμβάν: artsandthecity

Οι συνεντέυξεις: του σκηνοθέτη: lifo,  του βουλευτή: lifo17593

Το τουΐτερ του τρόμου: Χρυσαυγίτες VS Θεατή


Sequence 01 από Enikos_gr

Της ώρας είναι ο μουσακάς μας ― καταλάβατε;

Πριν χρόνια συνηθίζαμε με ένα φίλο Μυκονιάτη να τρώμε θαλασσινά σε ένα δημοφιλές εστιατόριο. Τα διάλεγε και δεν πολυασχολιόμουν. Αλλά καμιά φορά έβλεπα να περνά γι αλλού κάτι που μου αρέσει κι έλεγα παραπονεμένα 'είχε καβούρι;'. Ρωτούσε ο φίλος 'είχατε λοιπόν καβούρι;' Και απαντούσε ο ιδιοκτήτης δυνατά  'δεν ήταν για σένα' με ένα χαμόγελο που πλαϊνά τραπέζια εξελάμβαναν ως περιφρόνηση ενώ έμαθα ότι ήταν συνεννόηση μεταξύ ανθρώπων της δουλειάς.

Διάβασα ένα άρθρο στο οποίο μια κυρία κατηγορούσε για 'πάμπλουτο λεχρίτη' Ελληνοαμερικάνο επιχειρηματία που όταν του είπε στην Αστόρια πως επιθύμησε ελληνικό μαγειρευτό την έστειλε στην ταβέρνα που έτρωγε κι αυτός. Η κυρία ρώτησε τηλεφωνικά αν έχουν ελληνική κουζίνα, έκλεισε τραπέζι και το ίδιο βράδυ μόνο που δε δηλητηριάστηκε από ξινισμένο μουσακά που δεν έφαγε και δεν πλήρωσε.

Οργισμένη περιγράφει την ηλιθιότητα του σερβιτόρου:

―Τι έχετε από μαγειρευτά; ρωτά η κομψή παρέα.

―Τίποτα. Όλα της ώρας απαντά ο ηλικιωμένος σερβιτόρος.

―Μα δε μας είπατε στο τηλέφωνο πως έχετε γιουβέτσι και μουσακά;

―Της ώρας είναι κι αυτά!

―Πώς της ώρας άνθρωπέ μου; Οι μελιτζάνες μόνο θέλουν μια ώρα να τηγανιστούν και πέντε να στραγγίξουν, ειρωνεύτηκε η κυρία.

―Εμείς εδώ έτσι το κάνουμε. Της ώρας― ήρθε απάντηση.

Κι εξοργίστηκε με το θράσος και δηλητηριάστηκε από το μουσακά ψυγείου-μέσω-μικροκυμάτων και είχε να λέει και για την αγένεια του προσωπικού.

Διότι δεν είχε αντιληφθεί πως είχε τιμηθεί με ειδική μεταχείριση που από εγωισμό και άγνοια δεν είχε εκτιμήσει.

Το σκέφτηκα παραγγέλνοντας τα μπαρμπούνια μου όταν ρώτησα με επιμονή αν είναι σημερινά.

― Και βέβαια είναι, αλλιώς δε θα σου τα έλεγα μου είπε η φίλη που στενοχωριέται όταν ο καλός πελάτης δεν πιάνει το υπονοούμενο.

Ζητάει γλώσσα ο Άγγλος επειδή την είδε στον κατάλογο:

― Έχουμε ...ναι... αλλά ήρθαν και ΠΟΛΥ ΦΡΕΣΚΑ μπαρμπούνια και λυθρίνι σημερινό και ωραιότατη σαρδέλα, του λέω. Εεε άμα επιμείνει τι να κάνω που δε καταλαβαίνει; Μετά παραπονιόταν για τη γλώσσα και του είπα 'αλλά δε μ' ακούς'.

Ή.. μου ζητάς γλυκό. Και λέω:

―Πολύ καλό ραβανί, τώρα βγήκε και πανακότα και κρεμ μπρυλέ. Και.. και το μους σοκολά που θα ρωτήσω αν υπάρχει ακόμα.

 Το μους θα πάρεις;

Κι όμως, πολλοί το παίρνουν. 

Ξεκαθαρίζω εδώ πως θεωρητικά σε ένα ιδανικό κόσμο το μους αυτό δε θα ήταν στον κατάλογο. Θεωρητικά ένα καλό εστιατόριο (και το service του) μπορεί να αξιολογηθεί από μια παραγγελία τηγανητών αυγών. Αλλά δεν είναι ο δρόμος μας στρωμένος με Μισελέν πολυάστερα οπότε υπάρχουν, όπως σε όλες τις δουλειές, τα μυστικά του επαγγέλματος, με κολπάκια και συνθήματα. Τα περιέγραφε θαυμάσια ένας Σεφ που παλιότερα είχε γράψει ένα best- seller που εξόργισε τους συναδέλφους του διότι αποκάλυπτε όσα συμβαίνουν στις κουζίνες, όλα τα κόλπα των μαγείρων και έδινε συμβουλές στους πελάτες, όπως π.χ. ότι το ψάρι είναι φρέσκο από Πέμπτη  ως Σάββατο μα, αν υπάρχει ακόμα, θα είναι σάπιο τη Δευτέρα. 

Τα διάβασα, τα έζησα (αφού όπως ξέρετε δε μαγειρεύω) και πια νομίζω κάτι ξέρω. Γι αυτό σήμερα σκέφτηκα να σας τη διαβιβάσω τη σοφία.
____________

Η Κυρία της Νέας Υόρκης είναι η Μαλβίνα Κάραλη σε κείμενο για το (symbol) από την εξαιρετική συλλογή, τη 'Σαββατογεννημένη', με τα τελευταία της ― όπου καμία σχέση με την τηλεπερσόνα και τις πιασάρικες χαριτωμενιές γι αυτό και το συστήνω ανεπιφύλακτα.  

Το του Σεφ το χάρισα σε αγγλόφωνο επαγγελματία και πια ξέχασα τον τίτλο· αλλά ο βιβλιόφιλος φίλος μου chef  Ben Provis μου θύμισε ότι είναι το "Κουζίνα Εμπιστευτικό" του Anthony Bourdain.

Εικόνες

Πάνω το τεκιλάκι μου 

και κάτω τα μπαρμπούνια μου, πολύ τηγανισμένα όπως μου αρέσει.