Φαλτσιανί ή Λαγκάρντ να γιατί ο Παπανδρέου... (με σχόλια)

Δε θα ξεχάσω τον Παπανδρέου (εκλεγμένο Πρωθυπουργό μας) να γυρνά τη γη για να κατηγορήσει τους Έλληνες προετοιμάζοντας την οικονομική υποδούλωση της χώρας και καλλιεργώντας εχθρικό κλίμα εκτός Ελλάδος και μια βαριά ενοχή εντός επειδή τάχα εγκληματήσαμε εκσυγχρονίζοντας τις κουζίνες μας (με προϊόντα Ζίμενς).

Διαμαρτυρόμουν τότε επειδή, ό,τι κι αν είχαμε κάνει, ο Πρωθυπουργός μας όφειλε να υπερασπιστεί τα συμφέροντά μας, γι αυτό τον εκλέξαμε, αυτή ήταν η δουλειά και η υποχρέωσή του. Ο Παπανδρέου (κι οι επόμενοι μετά από αυτόν) φέρθηκαν σα δικηγόροι που στη δίκη γίνονται εισαγγελείς κι όταν ο εντολέας τους διαμαρτυρηθεί απαντούν πως έφταιξε και θα πληρώσει. 

Δεν είναι τρελό, το ζήσαμε, και ιδού περί κινήτρων από το Φαλτσιανί, τον καταζητούμενο γαλλοϊταλό που έχει δώσει το όνομά του στη λίστα που υπέκλεψε (τη γνωστή σ' εμάς ως Λαγκάρντ από την κυρία που μας την έφερε). 

Και να πώς ερμηνεύει ο Φαλτσιανί την προδοσία Παπανδρέου:

«Ο Παπανδρέου» λέει «δέχθηκε πιέσεις και εκβιασμούς».

«Το 2011 η καθοδήγηση των διαπραγματεύσεων με την τρόικα για τη διάσωση της Ελλάδας είχε ανατεθεί στον (σ.σ. πρώην πρόεδρο της Γαλλίας Νικολά) Σαρκοζί ο οποίος είχε αυτή τη λίστα και, γνωρίζοντας τα ονόματα, μπορούσε να ασκήσει πίεση στον Παπανδρέου».

Άλλαξε η Κυβέρνηση μα το θέμα δεν πρέπει να ξεχαστεί. Αρκετά κρύβουμε κάτω από το χαλί σ΄αυτή τη χώρα κι ελπίζω να το διδαχθήκαμε πια πως τέτοια μυστικά δεν πρέπει να  κρύβονται. 

Ιδού η είδηση με σχόλια:

από: thetoc

Τον ισχυρισμό πως ο ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου εκβιάστηκε να φέρει την Τρόικα ώστε να μην αποκαλυφθεί ότι η μητέρα του είχε βγάλει 500 εκατ. ευρώ στο εξωτερικό προβάλει ο Ερβέ Φαλσιανί - το πρώην  στέλεχος της  HSBC, που αποκάλυψε τη «λίστα Λαγκάρντ» - σε βιβλίο του που κυκλοφορεί την ερχόμενη εβδομάδα. 

Η ιταλική εφημερίδα Corrierre della Sera, προδημοσιεύει μερικά αποσπάσματα του βιβλίου Φαλσιανί στο οποίο υποστηρίζει ότι η λίστα των χρυσών καταθετών της τράπεζας χρησιμοποιήθηκε προκειμένου να επιβληθούν πολιτικές λιτότητας.

Αυτό, πάντα κατά την άποψή του, συνέβη στην περίπτωση της Ελλάδας. Ο Παπανδρέου, λέει, δέχθηκε«πιέσεις και εκβιασμούς».

«Το 2011 η καθοδήγηση των διαπραγματεύσεων με την τρόικα για τη διάσωση της Ελλάδας είχε ανατεθεί στον (σ.σ. πρώην πρόεδρο της Γαλλίας Νικολά) Σαρκοζί ο οποίος είχε αυτή τη λίστα και, γνωρίζοντας τα ονόματα, μπορούσε να ασκήσει πίεση στον Παπανδρέου», γράφει ο Φαλσιανί.

Στο βιβλίο του, με τίτλο «La cassaforte degli evasore» («Το χρηματοκιβώτιο των φοροφυγάδων»), το οποίο συνέγραψε μαζί με τον δημοσιογράφο της ιταλικής οικονομικής εφημερίδας «Sole 24 Ore» Άντζελο Μινκούτσι, αναφέρει ένα ακόμη όνομα από το «μέτωπο του Νότου»: «Ο πλουσιότερος άνθρωπος στην Ισπανία, ο Εμίλιο Μποτίν από το Banco Santander (σ.σ. της οποίας ήταν ιδιοκτήτης ως τον θάνατό του τον περασμένο Σεπτέμβριο), ήταν ένας από τους πελάτες της HSBC στη Γενεύη».  

Ποιος είναι ο Ερβέ Φαλσιανί  

Ο 44χρονος γαλοϊταλός Φαλσιανί, που καταζητείται από τις ελβετικές αρχές, μεγάλωσε στο Μονακό και προσελήφθη ως αναλυτής συστημάτων υπολογιστών σε εκεί υποκατάστημα της HSBC το 2000. Έξι χρόνια αργότερα μετατέθηκε στην HSBC Γενεύης όπου την διετία 2006-7 συγκέντρωσε οικονομικά στοιχεία για περισσότερους από 106.000 πελάτες της τράπεζας από τουλάχιστον 200 χώρες που διατηρούσαν 300.000 και πλέον ιδιωτικούς λογαριασμούς.

Όταν τον Δεκέμβριο του 2008 οι ελβετικές αρχές τον κάλεσαν για να τον ανακρίνουν, ο Φαλσιανί κατέφυγε με την σύζυγο και τα δυο παιδιά τους στη Γαλλία. Εκεί κατέβασε εμπιστευτικές πληροφορίες από τους λογαριασμούς της HSBC σε πέντε δισκέτες τις οποίες παρέδωσε στις γαλλικές αρχές οι οποίες δεν μπορούν να τον εκδώσουν στην Ελβετία διότι ο νόμος απαγορεύει την έκδοση γάλλων πολιτών.

Η γαλλική κυβέρνηση, μέσω της τότε υπουργού Οικονομικών Κριστίν Λαγκάρντ (και νυν επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου), μοιράστηκε τις πληροφορίες με άλλες κυβερνήσεις μεταξύ των οποίων η ελληνική - εξ ου και η μετονομασία της «λίστας Φαλτσιανί» σε «λίστα Λαγκάρντ»

S... L...

Ο κοινωνικός εθισμός στη διαπλοκή και την διαφθορά είναι να μαθαίνεις από ένα στέλεχος πολυεθνικής τράπεζας πως ο πρωθυπουργός της χώρας σου σε έβαλε στο ΔΝΤ εκβιαζόμενος για τη μαμά του και να είναι απλώς Τρίτη.

Michail Ignatiou ‏@mignatiou  

Κορριέρε Ντέλλα Σέρα: Ο Σαρκοζί εκβίασε τον Παπανδρέου με τη “Λίστα Λαγκάρντ” http://wp.me/p3kVLZ-dwR  

npanagiotopoulos ‏

Υπήρξε συγκάλυψη στη βουλή για τα πολιτικά πρόσωπα που εμπλέκονταν στη λίστα Λαγκάρντ;Αλλοιώθηκαν στοιχεία πλην αυτών του Παπακωνσταντίνου;

AnemosNaftilos ‏

Φαλτσιάνι: O Σαρκοζύ γνώριζε ότι η Μαργαρίτα Παπανδρέου ήταν στη λίστα με καταθέσεις 500 εκ., και εκβίαζε για να αποδεχθεί το Μνημόνιο

Toronto Gr Bloggers  

Ο Φαλτσιάνι αποκαλύπτει την μέθοδο του "ξεπλύματος" στην λίστα του SwissLeaks http://goo.gl/fb/gL9qzK  

Ysterografo News ‏

Φαλτσιάνι: Yπάρχει μια βιομηχανία φορολογικής απάτης http://ysterografonews.gr 

Madata.GR

Φαλτσιάνι: H αποκάλυψη των SwissLeaks ήταν η κορυφή του παγόβουνου http://dlvr.it/8TSwzx  

ptsiaras ‏@ptsiaras 

Ο Σαρκοζί εκβίασε Γ. Παπανδρέου να φέρει τρόικα στην Ελλάδα, γιατί η Μαργαρίτα είχε 500 εκ.€ στο εξωτερικό. Κακη εποχή για ΓΑΠ χωρις ασυλία

 από τον Απρίλιο τα θυμάμαι (μα τα Κανάλια δεν έλεγαν λέξη)

koulouri nektaria ‏

αυτη η οικογενεια πρεπει να μπει ολη μεσα στη μπουζου αφου κατασχεθουν τα υπαρχοντ

Michael Grigoriadis ‏

Μήπως τόσα πήρε για το διαζύγιο η μαμά?

P. Baziotopoulos  

H εμπλοκή του Σαρκοζί και η αργότερα περίεργη έχθρα του με τον Παπανδρέου αρχίζουν πλέον να έχουν νόημα... Επίσης... http://fb.me/73fvFglMC 

Βόμβα Φαλσιανί: Η τρόικα επιβλήθηκε για να σωθεί η Μαργαρίτα Παπανδρέου http://t.co/F5cYZm5nr9 (@newscodegr) February 10, 2015

Ντίμαργκ ‏

Εντάξει έγινε μια μαλακία με τη μαμά του ΓΑΠ και μπήκαμε στο μνημόνιο, συμβαίνουν αυτά, τουλάχιστον ο ίδιος και ο μπαμπάς του τα πήγαν καλά

₯ Μπίρλας και Κόρκος ‏ 

Τον ΓΑΠ ρε αλήτες; Τον ΓΑΠ δεν μπορεί ένας Σαρκοζί να τον απειλεί.

Χριστοφ. Ζαραλικος

Και η μάνα μου κρύβει 500€ σε κάποιο ντουλάπι του σπιτιού και φοβάται μην το μάθουμε. ΓΑΠ σε νιώθω

Stefanos ‏ 

Τωρα κανονικά θα πρέπει ο ίδιος ο ΓΑΠ να ζητήσει να ερευνηθει άμεσα η λίστα Λαγκαρντ και να αποδειχθεί η αθωότητα της μητέρας του. Σωστά;

Theofanis Vergos ‏  

Ο Σαρκοζί με αυτό στα χέρια, η Μέρκελ με το ημερολόγιο του Χριστοφοράκου. Καταλαβαίνεις τώρα τι γίνεται!

άτακτος  

Κατάλαβες τώρα τι εννοούσαν οι συριζαίοι όταν έλεγαν προεκλογικά "Έμας δε μας κρατάνε από πουθενά"

Για να είμαστε δίκαιοι (πιο πολύ από ό,τι ήταν τα δικά του κανάλια) ιδού και η απάντηση ΓΑΠ για όποιον ενδιαφέρεται

TV Χωρίς Σύνορα ‏@tvxs  

Παπανδρέου για Φαλσιανί: Η αλητεία στο απόγειό της http://dlvr.it/8TngRN 

Και σκύβει ο Ακαδημαϊκός, που λες, και του φιλάει το χέρι.....

Το περασμένο Σάββατο ετοιμαζόμουν να να δω μια ταινία στο video και φτιάχνοντας το τσάι μου με ανοιχτή τηλεόραση σκάλωσα σε συνέντευξη της Δήμητρας Λιάνη χήρας Παπανδρέου.

'Ηταν τόσο σεβαστός οικονομολόγος ο Ανδρέας Παπανδρέου, είπε, που τον σέβονταν πολύ οι συνάδελφοί του. Μάλιστα, υπερθεμάτισε, Αμερικανός Νομπελίστας της Μακροοικονομίας, όταν τον συναντούσε του φιλούσε το χέρι.

Ω ναι. Το άκουσα κι αυτό. Του φιλούσε το χέρι, είπε. Όχι Τούρκος στον Αγά του, όχι Έλληνας χωρικός σε δεσπότη, όχι Ιταλός κόντε σε ώριμη κυρία, αλλά Αμερικανός επιστήμων σε συνάδελφο φιλάει χέρι.

Γιατί το ξεχώρισα να σας το πω; 

Ο παρουσιαστής δε σήκωσε ούτε το φρύδι στην αναμενόμενη υπερβολή της κυρίας. Αυτό με τρόμαξε. Γιατί αν συνεχίσουμε να ζούμε σε ένα κόσμο που η εκτίμηση θεωρούμε ότι συνεπάγεται υποδούλωση κι ότι ο θαυμασμός εκφράζεται με μετάνοιες δε μας βλέπω να έχουμε πολλές ελπίδες στον καινούργιο- τον μετά τον 20ο αιώνα- κόσμο.

____________________________________

Βενιζέλος Τούρκογλου ων

Μιχαλολιάκος προσκυνά Δ.Κουκούτση

 Σαμαρά το προσκύνημα

Είδηση διασκεδαστική για να θυμόμαστε από πού κρατά η συνήθεια

crashonline

_______________

Ποτό με βια και αιμομιξία στο μικρό σπίτι στο λιβάδι

«Οι ευτυχισμένες οικογένειες όλες μοιάζουν μεταξύ τους, ενώ οι δυστυχισμένες είναι κάθε μια διαφορετική» είπε ο Τολστόι κι εγώ θα πρόσθετα πως οι ευτυχισμένες μοιάζουν επειδή δεν τις ξέρουμε. Ευτυχισμένες μοιάζουν στους ξένους από μακριά, στα παραμύθια, αλλά όταν πλησιάσουμε και γνωρίσουμε αποκαλύπτεται ο πόνος κι οι δυσκολίες της πραγματικής ζωής.

Μια αγροτική ρουτίνα που μπροστά της οι περιπέτειες της Λάσση μοιάζουν με θρίλερ, χορτάρια, σεμνότητα και αγνότητα με χαρούμενα κουτά παιδιά και πολυάσχολους ενηλίκους μιας ιδανικής οικογένειας καλόκαρδων πουριτανών με σαπουνισμένα πρόσωπα, φρεσκοσιδερωμένες σεμνές φορεσιές και μακριές κοτσίδες είναι οι εικόνες που έρχονται στο νου όταν αναφερθεί το Μικρό Σπίτι Στο Λιβάδι, παλιό σίριαλ στο οποίο δεν συμβαίνει ποτέ τίποτε.

Είμαι εξαίρεση, δεν έχω δει ούτε ένα επεισόδιο του παιδικού σίριαλ που έχει γίνει παγκόσμια αναφορά αποστειρωμένης ανούσιας κι ανώδυνης ωραιοποίησης μιας παλιότερης εποχής στην οποία τάχα όλα ήταν πιο αγνά κι αθώα.

To Google γιορτάζει στο σήμα του το 'Μικρό Σπίτι Στο Λιβάδι' λόγω της 148ης επετείου από τη γέννηση της Λώρα Ινγκαλς Ουάιλντερ. Γεννημένη σε οικογένεια πιονιέρων που ταξίδεψαν από το Κάνσας στη Ντακότα αναζητώντας τη δική τους γη, αγρότισσα και δασκάλα σαν τη μητέρα της, παντρεύτηκε αγρότη από τη Β. Νέα Υόρκη και με τις κόρες τους ξεκίνησαν τη δική τους αναζήτηση ως το Μάνσφιλντ του Μιζούρι όπου έγραψε τα βιβλία της αποτυπώνοντας τη ζωή των πρωτοπόρων της Αμερικής. Έζησε ως τα 90 της και μας άφησε πίσω τη μικρή Λώρα που αγαπιέται σε 40 γλώσσες, γνωστή από 8 παιδικά βιβλία, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση.

Όμως τα παιδικά βιβλία και το βουκολικό σίριαλ δεν έχουν και πολλή σχέση με όσα έζησε και έγραψε η αληθινή Λώρα. Το 2014 κυκλοφόρησε σε βιβλίο το αυθεντικό χειρόγραφο στο οποίο η σκληραγωγημένη δασκάλα περιέγραψε τη Δύση άγρια και αμείλικτη όπως την έζησε. Στο πρωτότυπο αντί για την άνοστη κι ανώδυνη αγροτική ζωή μιας γλυκανάλατης εξιδανικευμένης οικογένειας, στις γενιές που ανατράφηκαν με το σίριαλ αποκαλύπτεται ότι η Λώρα τους, σε ένα τόπο που μαστίζεται από την ακρίδα και κακές σοδειές, ζει σε ένα σπίτι βίαιο από το οποίο δε λείπουν το αλκοόλ και η αιμομιξία. 

Το σοκ για όσους αγάπησαν το σίριαλ είναι μεγάλο κι αναρωτιέμαι αν η αναφορά στο Μικρό Σπίτι Στο Λιβάδι θα συνεχίσει να χρησιμοποιείται όπως πρώτα ή αν θα μείνει στις κουβέντες μας ως άλλο ένα παράδειγμα αποστειρωτικής εξιδανίκευσης. Γιατί το Χόλιγουντ τα κάνει αυτά, συχνά απαλύνει τα σχήματα και παίζει με τη μαζική φαντασίωση και τη νοσταλγία επεδή το Χόλιγουντ ξέρει καλά να φτιάχνει παραμύθια.

Το βιβλίο:

«Pioneer Girl: The Annotated Autobiography» by Laura Ingalls Wilder.

Το lifestyle ως φερετζές της αληθινής βρωμιάς

Αμέσως μετά τις εκλογές κυκλοφόρησε η ψεύτικη είδηση ότι ο νέος Πρωθυπουργός ψάχνει για σπίτι στο Ψυχικό κι εγκαταλείπει το διαμέρισμά του της Κυψέλης. Παρά την επίσημη διάψευση η είδηση-λάσπη κυκλοφορεί στο Facebook ως πληρωμένη καταχώρηση λαϊφσταϊλάδικου ιστοτόπου γνωστού Πασοκτζή πτωχευμένου εκδότη και (από 2012 ως δεν ξέρω πότε) καλλιτεχνικού διευθυντή στον «επικοινωνιακό βραχίονα του Ομίλου ΑΝΤΕΝΝΑ».

Το 2007 η Γαλλία συμφώνησε να ανακαλέσει περιορισμούς στη σήμανση ορισμένων μεταλλαγμένων προϊόντων, πράγμα που αποτελεί καταφανή εξαπάτηση του καταναλωτή. Η συμφωνία έγινε τον ένα μόνο μήνα που ήταν Υπουργός Γεωργίας και Αλιείας η γνωστή μας Κριστίν Λαγκάρντ (ειδικευμένη σε ζητήματα αντιμονοπωλιακού και εργατικού δικαίου) που, για πέντε χρόνια, ως το 2004 είχε διατελέσει Πρόεδρος του δικηγορικού γραφείου Baker & McKenzie. Στις ΗΠΑ πελάτης της εταιρίας Baker & McKenzie είναι και η διαβόητη Monsanto των μεταλλαγμένων. Η παρασημοφρεμένη κυρία Λαγκάρντ βρίσκεται εδώ και πολλά χρόνια στις λίστες με τους 100 ισχυρότερους ανθρώπους του πλανήτη κι έχει τεράστια γνώση και επιρροή στις διεθνείς πολιτικές εξελίξεις.

Αντί  γι αυτά τα ενδιαφέροντα κι ενδεικτικά, όταν ανέλαβε το ΔΝΤ βομβαρδιστήκαμε με φωτογραφίες της και σχόλια για την κομψότητά της και ακούγαμε ξανά και ξανά ότι ανήκει στη λίστα των πιο καλοντυμένων γυναικών της γης.

Άσχετες μεταξύ τους  οι πληροφορίες που σας δίνω απόψε. Μα έχουν ένα κοινό παρονομαστή: Το lifestyle ως φερετζέ της αληθινής βρωμιάς.

________________________________

ΕΙΚΟΝΕΣ

Πάνω: Τοίχος

Κάτω:

Για του λόγου το αληθές. 

1.Το άρθρο της 28ης Ιανουαρίου:

 koolnews.gr/560019-metakomizei-se-monokatoikia-sto-palaio-psyxiko-to-zeugos-tsipra/. Προσέξτε τον αριθμό κοινοποιήσεων στο Fb όπου, εκτός αυτών κυκλοφορεί και η πληρωμένη καταχώρηση. 

Την επίσημη διάψευση το άρθρο δεν την δημοιεύει (ως τώρα, ξημερώματα 6ης Φεβρουαρίου).

2.

Στις λέξεις 'λαγκάρντ/πιο καλοντυμένη'   (έτσι στα ελληνικά) το Google μου δίνει 15.000 αναφορές μετά από έρευνα δευτερολέπτων.

Αγλαΐα Ζώτου―Εξόριστη, εισαγγελεύς, υφυπουργός, καθαρίστρια, άπορη στον Πειραιά

RIP

1926-2015

Αντάρτισσα στα 15 της, στέλεχος του Κομουνιστικού Κόμματος Αλβανίας και σταλινική εισαγγελεύς ήταν η Αγλαΐα Ζώτου που με γνωριμίες και προνόμια ανήκε στην άρχουσα τάξη τς πατρίδας της με λιμουζίνες, οδηγούς και πολυτέλειες. Τα δυό πρώτα μέρη της ζωής της ήταν αυτά. Επανάσταση, Νομικά και όραμα για ένα πιο δίκαιο κόσμο.

     Αυτό το όραμα όμως, δεν την άφησε να απολαύσει όσα κατέκτησε με τη μελέτη και την κομματική πίστη. Επαναστάτησε ξανά κι άρχισε ο Γολγοθάς που τέλειωσε σήμερα στο Γηροκομείο του Πειραιά στην Ελλάδα. Την πολιτική διαφωνία την πλήρωσε σκληρά και μετά από μακρύ άγριο ταξίδι πάμφτωχη και κυνηγημένη σήμερα κατέληξε (όπως λένε οι γιατροί) στο Γηροκομείο του Πειραιά

Σας παρουσιάζω την ιστορία της ζωής της από άρθρα στο Διαδίκτυο. Για περισσότερα υπάρχει μια παλιότερη συνέντευξή της στην Καθημερινή αλλά και η αυτοβιογραφία της [«Κυνηγώντας το απραγματοποίητο όνειρο―Προς τον ήλιο και την άνοιξη που υπήρχαν μόνο στην καρδιά και τα όνειρά μας», Εκδόσεις Οδυσσέας, 1994].

ΚΥΡΙΑΚΉ, 18 ΦΕΒΡΟΥΑΡΊΟΥ 2007

ΑΓΛΑΪΑ ΖΩΤΟΥ - Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΙΑΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΡΙΑΣ

Στο Κ της Καθημερινής της Κυριακής δημοσιεύθηκε συνέντευξη της Αγλαΐας Ζώτου. Η Αγλαΐα Ζώτου, ελληνίδα γεννημένη στην Χειμάρα της Αλβανίας το 1926, υπήρξε από την εφηβική της ηλικία στέλεχος του Κομουνιστικού Κόμματος της Αλβανίας, ενώ η οικογένεια της και ο πατέρας της υπήρξαν προσωπικοί φίλοι του ηγέτη του ΚΚΑ Εμβέρ Χότζα. 
Η κυρία Ζώτου αναφέρει ότι από πολύ μικρή ήταν επαναστάτρια, μάλιστα όπως επισημαίνει έδωσε εξετάσεις και πέρασε στο βασιλικό κολλέγιο με υποτροφία, όντας το μοναδικό κορίτσι που κατάφερνε κάτι τέτοιο. Σε ηλικία 15 ετών βγήκε αντάρτισσα στο βουνό μαζί με το πατέρα της ακολουθώντας το προσκλητήριο του Χότζα. Στην συνέχεια σπούδασε νομική στο Πανεπιστήμιο της Σόφιας σε μία περίοδο που όπως λέει η ίδια ήταν “ρομαντική εποχή που όλοι ξεκινούσαν με αγνά καλοπροαίρετα αισθήματα, πιστοί στα διακηρυγμένα ιδανικά, την εποχή που η εξουσία δεν είχε παίξει ακόμα τον καταστροφικό της ρόλο”. Εκεί και χάρη στον θείο της Βασίλ Κονόμη που ήταν πρέσβης της Αλβανίας γνώρισε πολλούς ανώτατους αξιωματούχους ανάμεσα στους οποίους και τον Γενικό Γραμματέα της 3ης Σοσιαλιστικής Διεθνούς και τότε πρωθυπουργό της Βουλγαρίας Γκεόργκι Ντιμιτρώφ.
 Έπειτα και αφού πέρασε για λίγο από την Γαλλία όπου εξειδικεύτηκε στην εγκληματολογία επέστεψε το 1952 στην Αλβανία όπου ο Χότζα την τοποθέτησε αρχικά Γενική Διευθύντρια του Νομικού Τομέα του Υπουργείου Δικαιοσύνης και ένα χρόνο αργότερα εισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Το 1958 και για λόγους υγείας της μητέρας της βρέθηκε στην Βουλγαρία, όπου διορίζεται Εισαγγελέας Εφετών, ξανασυναντώντας τον έρωτα των φοιτητικών της χρόνων Ντιμίτρι Ζντράβτσεφ, τον οποίο και παντρεύεται τον ίδιο χρόνο και αφού ο Ζντράβτσεφ την ζήτησε από τον ίδιο τον…. Χότζα. Παρότι ήταν ανώτατος στέλεχος του κομμουνιστικού κόμματος άρχισε να βλέπει τον σταδιακό εκφυλισμό του σοσιαλιστικού οράματος και δεν άργησε να έρθει σε σύγκρουση με την ανώτατη ηγεσία του κόμματος καταγγέλλοντας όλες τις αντιδημοκρατικές τακτικές που έπεφταν στην αντίληψη της. Την αντίδραση της αυτή την πλήρωσε βαριά. Βασανίστηκε, από το ίδιο το κόμμα το οποίο υπηρέτησε όλα αυτά τα χρόνια, ενώ εξαναγκάστηκε από τον Χότζα να διαλύσει και τον γάμο της, με τον εκβιασμό ότι θα έστελνε την οικογένεια της εξορία. Μετά από αρκετά δύσκολα χρόνια, είναι και πάλι ελεύθερη το 1968 στο Παρίσι όπου και συναναστρέφεται με μεγάλους των Γραμμάτων και των Τεχνών. Μίκης Θεοδωράκης, Μελίνα Μερκούρη, Φρανσουά Μιτεράν, Υβ Μοντάν και Σιμόν Σινιορέ αποτελούν μέρος του κύκλου της. Στην Γαλλία και το Παρίσι, όπου και έγινε μέλος της Παγκόσμιας Ένωσης Διανοουμένων και της Ένωσης Γάλλων Ποιητών, έμεινε μέχρι το 1979 και στην συνέχεια γύρισε στην Αλβανία, όπου δύο εβδομάδες μετά την άφιξη της υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει τα Τίρανα και να μετεγκατασταθεί στην μικρή αγροτική πόλη Λούζνια με προσωπική εντολή του προέδρου Χότζα. 
Η Αλβανία στην οποία επέστρεψε μετά από είκοσι περίπου χρόνια ήταν μία κοινωνία “σε τέτοιο σημείο εσωτερικής φθοράς και αποσύνθεσης, που οι άνθρωποι είχαν χάσει παντελώς την εμπιστοσύνη τους στους συνανθρώπους, ακόμα και στους συγχωριανούς, συγγενείς και φίλους. Γενική ανασφάλεια και καχυποψία, αλληλοπαρακολούθηση και επισημοποιημένος χαφιεδισμός, ακόμη και μέσα στην οικογένεια. Δύο στους δέκα ήταν όργανα της ασφάλειας. Το καθεστώς, ενώ είχε κατρακυλήσει σ’ αυτό τον ηθικό εξευτελισμό, υποστήριζε ότι διαμόρφωνε τον σωστό και τίμιο άνθρωπο, την καλύτερη κοινωνία!”
 Το 1991 και μετά την πτώση του “σοσιαλιστικού ονείρου” καταφέρνει και βγάζει τα χαρτιά της για να έλθει στην Ελλάδα. Στην αρχή φιλοξενείται από κάποιος συγγενείς και έναν διαπρεπή έλληνα νομικό και στην συνέχεια με ενέργειες του μακαριστού αρχιεπίσκοπου Σεραφείμ σε ίδρυμα της εκκλησίας στην Αγία Παρασκευή. Από εκεί την έδιωξε η διευθύντρια του ιδρύματος για να καταλήξει με ενέργειες του Αντιδημάρχου Αθηναίων κυρίου Σκιαδά σε ξενώνα απόρων στην πλατεία Βάθης.
Αυτή είναι η ιστορία της Αγλαΐας Ζώτου. Η ιστορία μίας γυναίκας που πίστεψε σε κάποια ιδανικά, βοήθησε με όλη της την ενέργεια να επικρατήσουν αλλά όταν είδε ότι οι ελπίδες που είχε για ένα καλύτερο αύριο αποδείχθηκαν φρούδες δεν δίστασε να έλθει σε σύγκρουση με τους παλιούς της συντρόφους και να πληρώσει πολύ ακριβά αυτή της την επιλογή. Αλήθεια πόσο καλύτερος θα ήταν ο κόσμος μας αν είχαμε πολλούς και πολλές σαν την Αγλαΐα Ζώτου.

του Αλέξανδρου Κυριακόπουλου

..... 
...Σήμερα, από τον ξενώνα, τα χείλια της χαμογελούν παρ' όλο που, όπως μας λέει, «δεν ήξερα ότι πονάει τόσο η μοναξιά. Ανοίγω την πόρτα, βγάζω λίγο το κεφάλι, σαν χελώνα, να ακούσω έστω βήματα, κάποιες φωνές, να δω έναν ίσκιο».
Η άλλοτε αντάρτισσα στα βουνά της Βορείου Ηπείρου μάς λέει τώρα πως «πιο εύκολα πολεμάς τους φασίστες από ό,τι τη μοναξιά». Οταν συστήνεται η 84χρονη αυτή γυναίκα λέει: «Αγλαΐα Ζώτου από τη Χείμαρρα. Χαίρω πολύ».

Με τον Χότζα
Δεκαπέντε χρονώ η Αγλαΐα Ζώτου με ένα ιταλικό τουφέκι τύπου «Φουτσίλε», «μια πιθαμή μεγαλύτερο από το μπόι μου», πολεμάει αντάρτισσα στα βουνά. «Φοβόμουν αλλά το έκρυβα. Δεν ήθελα να δει ο πατέρας μου ότι φοβάμαι». Γίνεται επίσης η πρώτη κοπέλα που μπαίνει με εξετάσεις και υποτροφία στο Βασιλικό Κολέγιο ενώ ταυτόχρονα γίνεται μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος και ενεργό στέλεχος της Κομμουνιστικής Νεολαίας Αλβανίας. «Οι σύντροφοι συμπολεμιστές μου με φώναζαν αηδόνι του Νότου». Από μικρή είχε την Ελλάδα στην καρδιά της και μάθαινε τη γλώσσα.

Ο πόλεμος τελειώνει και στο τιμόνι της Αλβανίας βρίσκεται ο Ενβέρ Χότζα. Ο πατέρας της Αγλαΐας Ζώτου, «φιλοξενούμενος» και στο Νταχάου, είναι στενός φίλος του Χότζα. «Ο Χότζα με λάτρευε και τότε όλοι ακόμα τον λατρεύαμε». Με έξοδα της αλβανικής κυβέρνησης η Αγλαΐα Ζώτου πηγαίνει για σπουδές στη Γιουγκοσλαβία. Εκεί σπουδάζει Νομικές, Οικονομικές και Πολιτικές Επιστήμες. Ο Ψυχρός Πόλεμος όμως ήταν στα φόρτε του. Το Κρεμλίνο απαιτούσε υποταγή από τους δορυφόρους του και με τον Τίτο να τους λέει «δεν είμαστε πιόνια σε σκακιέρα» η Μόσχα αποκλείει τη Γιουγκοσλαβία από το Κόμινφορμ καλώντας τις άλλες κομμουνιστικές χώρες να απομονώσουν τον Τίτο.
Το ίδιο πράττει και η Αλβανία αφήνοντας όμως εκεί φοιτητές να κάνουν προπαγάνδα. «Μέναμε στο στόμα του λύκου. Μιλούσαμε στον κόσμο. Τους λέγαμε ότι ο Τίτο είναι προδότης». Η «UDBA», μυστική αστυνομία της Γιουγκοσλαβίας, δεν αργεί να την ανακαλύψει. Τη συλλαμβάνουν με το νυχτικό και παραμένει έγκλειστη για δύο μήνες στο κελί 407, τέσσερα πατώματα κάτω από τη γη. «Από τα άλλα κελιά που ήσαν λίγο μεγαλύτερα από ντουλάπα άκουγα ανθρώπους που ούρλιαζαν, έκλαιγαν και τραγούδαγαν».

Αποφυλακίζεται και επιστρέφει στην Αλβανία. Ο Χότζα της ζητάει συγγνώμη για όσα πέρασε και τη στέλνει στη Βουλγαρία να συνεχίσει τις σπουδές της. Συνεχίζει τις σπουδές της στη Γαλλία και επιστρέφει στην Αλβανία το 1952.
Ο Χότζα αρχικά την τοποθετεί γενική διευθύντρια του Νομικού Τομέα του υπουργείου Δικαιοσύνης και ένα χρόνο αργότερα τοποθετείται εισαγγελέας στον Αρειο Πάγο με καθήκοντα ανακρίτριας. Θα επιστρέψει όμως στη Βουλγαρία το 1958, συνοδεύοντας την άρρωστη μητέρα της.

Συναντάει τυχαία το φοιτητικό της έρωτα. Είναι ο Ντιμίτρι Ζντράβτσεφ, που είναι ανώτατος δικαστικός. Ο Ζντράβτσεφ ταξιδεύει στην Αλβανία και ζητάει συνάντηση με τον Χότζα. Πριν τελειώσουν με τα τυπικά τον ρωτάει ο Χότζα: «Ηρθες εδώ για την ομορφιά της Αλβανίας ή για την ομορφιά της Αγλαΐας;». Παντρεύοντας διπλωματία με έρωτα του απαντάει: «Και για τις δύο». Λίγο αργότερα παντρεύονται. Διορίζεται υφυπουργός Δικαιοσύνης στη Βουλγαρία αλλά αρχίζει μέσα της ένας κλυδωνισμός. Καταγγέλλει ανοιχτά τον ολοκληρωτισμό και όλες τις βάναυσες και παράνομες πρακτικές που υποπίπτουν στην αντίληψή της. «Δεν εναντιώθηκα στην ιδεολογία μου, εναντιώθηκα στον τρόπο εφαρμογής της». Κάποια στιγμή τη φώναξαν για να της... φωνάξουν. «Γίναμε χειρότεροι από τους φασίστες», τους είπε, «φτάσαμε να δικάζουμε τη σκέψη». Της λένε «ή παραιτείσαι ή σε παύουμε».

Την ίδια εποχή ο Χότζα κοίταζε προς την Κίνα του Μάο προκαλώντας τριγμούς στις σχέσεις του με τη Βουλγαρία. Είχε φτάσει μάλιστα σε σημείο να απειλεί την Αγλαΐα Ζώτου πως «εάν δεν χωρίσει με τον Ζντράβτσεφ θα στείλει την οικογένειά της στην εξορία».
Μόλις μία μέρα μετά το «παραιτείσαι ή σε παύουμε» τις έριξαν υπνωτικό χάπι και «πότε με φέρανε, πώς με φέρανε, κατέληξα στο τρελοκομείο της Σόφιας. Ερχονταν δύο μεγαλόσωμες Βουλγάρες και μου έδεναν τα χέρια. Με έδερναν, με τσιμπούσαν, μου ξερίζωναν τα μαλλιά, μου έκαναν ηλεκτροσόκ. Κάποια στιγμή άρχισαν να δοκιμάζουν πάνω μου νέα ψυχοφάρμακα. Ηταν φορές που υπό την επήρεια των ψυχοφαρμάκων με παρουσίαζαν σε ιατρικά συνέδρια και φοιτητές».

Ο οικογενειακός της φίλος και ψυχίατρος Ουζούνοφ καταφέρνει να την αποφυλακίσει και να τη στείλει στο Παρίσι. Γνωρίζεται με όλες εκείνες τις εξέχουσες προσωπικότητες, γράφει βιβλία, ποιήματα, δίνει συνεντεύξεις, γίνεται μέλος της Παγκόσμιας Ενωσης Διανοουμένων και της Ενωσης Γάλλων Ποιητών. Ο γαλλικός Τύπος γράφει για μια «αετίνα που έμεινε πιστή στα ιδανικά της». Μένει στη Γαλλία μέχρι το 1979 και γυρίζει πίσω στην Αλβανία μόνο για να την υποδεχτεί προσωπική εντολή του Χότζα, που διατάζει να πάει σε μια μικρή αγροτική πόλη δίνοντας αναφορά στο αστυνομικό τμήμα τρεις φορές την ημέρα. «Η πρωινή αναφορά ήταν πολύ νωρίς και η βραδινή πολύ αργά. Επίτηδες μου έλεγαν, για να ξυπνάω νωρίς και να κοιμάμαι αργά. Σε διάστημα πενταετίας παρουσιάστηκα 10.998 φορές». Το 1991 καταφέρνει μέσω Βουλγαρίας να βγάλει χαρτιά για να έρθει στην Ελλάδα.

Της παραχωρεί η Αρχιεπισκοπή μια στέγη στη Στέγη Γερόντων της Αγίας Παρασκευής. Για κάποιο διάστημα περπατάει καθημερινά από την Αγ. Παρασκευή έως την Αθήνα για να καθαρίσει σκάλες ως παραδουλεύτρα. «Κράταγα τα λεφτά για το εισιτήριο της επιστροφής που θα ήμουν κουρασμένη».

Φεύγει από εκεί όταν βρίσκεται μια οικογένεια Αλβανών που τη φιλοξενεί. Την ξεγέλασαν, την έκλεψαν και την πέταξαν στο δρόμο. Με ενέργειες του τότε αντιδημάρχου Σκιαδά, και στη συνέχεια του αείμνηστου Ευάγγελου Γιαννόπουλου, βρέθηκε στον ξενώνα απόρων του Δήμου Αθηναίων. «Ο Γιαννόπουλος μου έλεγε πως είμαστε τρεις φορές συνάδελφοι. Ως αντιστασιακοί, ως νομικοί, ως συγγραφείς».

Σήμερα, παρακολουθεί την επικαιρότητα και αναρωτιέται «τι σόι κυβέρνηση είναι αυτή που σβήνει τα δικαιώματα που κέρδισαν οι εργατικές τάξεις με αιώνες αγώνων. Είναι η σύνταξη για 60 χρόνων την κάνει 65, είναι για 700 ευρώ τα κάνει. Ο κομμουνισμός ωστόσο δεν υπήρξε ποτέ και πουθενά. Υπήρξαν άτομα που τον υποστήριξαν γιατί η εξουσία είναι ένα τέρας. Οποιος την παίρνει γίνεται κάτι άλλο».

«Ζω εδώ σαν το ποντίκι σε αυτό το σκοτεινό δωμάτιο με παρέα την τηλεόραση. Δεν βγαίνω καθόλου, επισκέψεις έχω σπάνια. Αναπνέω αλλά δεν νιώθω που ζω. Είναι το ηλιοβασίλεμα της ζωής μου, δεν φοβάμαι το θάνατο αλλά λυπάμαι που τελειώνει η ζωή. Λυπάμαι που αυτά τα τελευταία χρόνια του ηλιοβασιλέματος πρέπει να τα περάσω τόσο δυστυχισμένα, τόσο φτωχά, τόσο άσχημα».

- Θα ανταλλάζατε όμως τη ζωή που ζήσατε με κάποια συντροφιά στα χρόνια του ηλιοβασιλέματός σας;

Η ηλικιωμένη αντάρτισσα απάντησε: «Οχι... Και η ιστορία τελειώνει Εδώ». Το φαγητό της μέρας στον ξενώνα ήταν κρύες φακές. Αποχαιρετιστήκαμε, μου έδωσε καραμέλες «για το δρόμο» και με το μπαστούνι της με συνόδευσε ως το ασανσέρ.
Αγλαΐα Ζώτου από τη Χείμαρρα. Χαίρω Πολύ.

Από: http://ellines-albanoi.blogspot.gr/2010/07/blog-post_9970.html

______________________________________________________________

Το νέο του θανάτου της Αγλαϊας Ζώτου το έλαβα πριν λίγες ώρες από την παλιά μου φίλη Βάσω Αλεξίου:

Την βρηκα σχεδόν στο δρόμο και την υιοθέτησαμε με έναν φίλο τον Ιακωβο Μισχαλη (που ήταν στην Ρατκα, τον ξερεις).Ήταν προσωπική φίλη του Μιτεράν Ζούσε στην Γαλλία πολυ καιρο και στα σύννεφα.

Περιμενω σπίτι ωρα με την ωρα να με πάρει να παμε για την κηδεία.

Και αφού την πληροφόρησα ότι θα γράψω εδώ για την Αγλαΐα Ζώτου:

Ο,τι νομίζεις
Αν και πρέπει να τονιστεί η φιλοξενία του Γηροκομείου Πειραια Ήταν άπορη, ξεχασμένη και προδομένη όπως καταλαβαίνεις ιδεολογικά

Και οταν λεμε γηροκομείο Πειραια εννοούμε 5 αστέρων ξενοδοχειο Εχει 1500 ευρω το μηνα να πας
Και με δικές μου γνωριμίες την δέχτηκαν

Με αγαπη και ήταν τουλάχιστον τα τελευταία της χρονια προστατευμένα
Τελικά αυριο η κηδεία

__________________________________

Μάγκες, σας έχω νέα

Πολύ σπάνια με ενδιαφέρει η σεξουαλική ζωή των άλλων. Μα είδα χθες αυτό και σκέφτηκα να βοηθήσω, διότι

Μάγκες,
 σας έχω νέα:

Είστε closet, κρυπτοαδελφές που αρνούνται να πιάσουν τη ζωή από τα―τα όποια ποθεί η ψυχή σας.

Είστε το είδος που κράζει τραβεστί, το είδος που ζητά από το κορίτσι του να την πάρουν με το φίλο του (επειδή αρνείται να παραδεχθεί πως θέλει το φίλο του), είστε οι ομαδικοί βιαστές, είστε τα σχολιαρόπαιδα που στριμώχνουν και κράζουν την 'εύκολη' ή τον 'κουνιστό' της τάξης.

Δεν με σοκάρει η σεξουαλικότητά σας. Με σοκάρουν οι αναστολές, με σοκάρει που για το παιδαριώδες ομοφυλοφιλικό σας οργιάκι χρειάζεστε το άλλοθι της Μαγκιάς και της Τσόντας.

____________

Εικόνα

από την αγαπημένη συλλογή της ΧΡΥΣΗΣ ΜΟΥΤΖΑΣ

Με τον Vásquez, με μαριχουάνα και με κοκαΐνη στη Μπογκοτά

Δε μου αρέσει ο φανταστικός ρεαλισμός. Διάβασα βέβαια Μάρκες και Ιζαμπέλ Αλιέντε και έπληξα δεόντως στις ταινίες, μα δεν κατάφερα να μην εκνευρίζομαι από τις ασυνέπειες στη μυθοπλασία και ένα ναρκισσιστκό κατ' εμέ χάσιμο που θεωρώ πιο ταιριαστό σε προσωπικά ημερολόγια ονείρων παρά σε βιβλία αληθινά.

Γούστα είν΄αυτά και, όπως έχω ξαναπεί, το διάβασμα πρέπει να είναι απόλαυση άρα είναι σεβαστές οι υποκειμενικές επιλογές.

Οι οποίες όμως όταν γίνονται κανόνες, όπως όλες οι γενικεύσεις, τείνουν να μας στερούν παρά να μας πλουτίζουν. Κι έτσι κατάφερα να μην έχω διαβάσει (εκτός κάποιας ποίησης) σχεδόν καθόλου Λατινοαμερικάνους.

Με σώζει ίσως, άλλος κανών αυτός, που έχω από παλιά τη συνήθεια όποτε αγοράζω βιβλία να παίρνω και ένα που μου είναι απολύτως άγνωστο οπότε όταν επισκέφθηκα το θαυμάσιο Booktalks στο Φάληρο μαζί με άλλα που ήθελα πήρα και το ''Ο Ήχος Των Πραγμάτων Όταν Πέφτουν'' του Juan Gabriel Vásquez το οποίο μου σύστησε η Κατερίνα Μαλακατέ (blogger, μεταφράστρια, μυθιστοριογράφος και γλυκύτατη οικοδέπσοινα του εξαιρετικού καφε-βιβλιοπωλείου της το οποίο σας συστήνω να επισκεφθείτε ένα Σάββατο, ημέρα που μαζεύονται οι συγγραφείς, ή ένα από τα απογεύματα με Παρουσιάσεις).

―Ω δεν αντέχω το φανταστικό ρεαλισμό, της είπα.

Κι η Κατερίνα με διαβεβαίωσε ότι δεν είναι καθόλου, καθόλου τέτοιο.

Και δεν είναι. Είναι μια εξαιρετική αφήγηση σε πρώτο πρόσωπο μέσα από την οποία γνωρίζουμε ένα γοητευτικό ξεπεσμένο αριστοκράτη πιλότο λαθρέμπορο ναρκωτικών, επισκεπτόμαστε το κτήμα του Πάμπλο Εσκομπάρ με το ζωολογικό του κήπο και μαθαίνουμε πώς ξεκίνησε στην Κολομβία η συστηματική καλλιέργεια μαριχουάνας και κόκας, πώς άρχισε το εμπόριο με τα μικρά αεροπλάνα που παρέδιδαν στα αμερικάνικα πανεπιστήμια και πώς, όταν κηρύχθηκε από τις ΗΠΑ το γνωστό κι ολέθριο  War On Drugs, το λαθρεμπόριο των καρτέλ εξελίχθηκε σε μαφία με τρομοκρατικές βόμβες και πολιτικές δολοφονίες.

Μόλις το τέλειωσα και συστήνω ανεπιφύλακτα.

________________________________________________________

Booktalks: στο facebook

Κατερίνα Μαλακατέ: Διαβάζοντας

Εικόνα

Ο Troy  ξαπλώνει στην πολυθρόνα μου μόλις καθησω στο γραφείο. Εδώ με τον Juan Gabriel Vásquez όπως τον άφησα.