«Όταν έχω να κρίνω ανάμεσα σ’ ένα παιδί 15 χρόνων, που πετάει μολότωφ, κι έναν τριαντάρη εκπαιδευμένο αστυνομικό που κρατάει πιστόλι, εγώ είμαι με το μέρος του παιδιού και όχι του αστυνομικού» είχε πει ο Μάνος Χατζιδάκις.
Στη χώρα που παραμένει στη φυλακή ο Ξηρός, με ποσοστό αναπηρίας 93%, με διαγεγνωσμένη σκλήρυνση κατά πλάκας, (και με συνέπεια την καταδίκη της χώρας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων εξαιτίας του ιατρικού του φακέλου σε συνδυασμό με τις απάνθρωπες συνθήκες κράτησής του)·
στη χώρα που οι δικαστές κρίνουν εφικτή την αποφυλάκιση του Κορκονέα ,εκπαιδευμένου αστυνομικός που σκότωσε ένα 15χρονο παιδί·
στη χώρα που, μολονότι τη δικαιούται, ο πολυισοβίτης Δ. Κουφοντίνας ξαφνικά δεν παίρνει την 7η άδεια επειδή έτσι το βλέπει μια δικαστής·
στη χώρα που ο αρχιβασανιστής Θεοφιλογιαννάκος και ο δικτάτορας Παττακός αποφυλακίστηκαν κι έπαιζαν τα ταυλάκια τους σε λαϊκό προσκύνημα σα να μην είχαν σακατέψει δυο κράτη (μην ξεχνάμε την Κύπρο) και αμέτρητες ζωές·
στη χώρα που ο Γ. Καλαμπόκας δολοφόνος του Νίκου Τεμπονέρα αποφυλακίστηκε μετά από 7 χρόνια (παρότι πρωτοδίκως είχε καταδικαστεί σε ισόβια κάθειρξη) και αποκαταστάθηκε μάλιστα με πρόσληψη σε τράπεζα,
στη χώρα που είδαμε το Ρουπακιά, φασίστα μαχαιροβγάλτη δολοφόνο, να περιμένει τη δίκη στο σπίτι του,
δε θα ψάξω το γράμμα του νόμου και τα 18μηνα που ισχύουν κατά βούλησιν των δικαστών
αλλά, όπως καταδεικνύεται κι από τις ποινές μας στο ευρωπαϊκό δικαστήριο,
κάτι λάθος, κάτι ανισόρροπο και ανισοβαρές σκοτίζει την κρίση των δικαστών μας. Και πρέπει να το κοιτάξουμε.
Πριν 34 χρόνια, με λόγια που θα ταίριαζαν στο σήμερα, ο Μάνος Χατζιδάκις σχολίασε τη δολοφονία του 15χρονου Μιχάλη Καλτεζά από τον αστυνομικό Αθανάσιο Μελίστα.
Θέλει πολλή δουλειά, έχουμε πολύ δρόμο αν σε τρεις δεκαετίες δε μάθαμε τίποτε. Όσο σχόλια σαν αυτό είναι επίκαιρα, όσο γύρω μας έχουμε ανθρώπους που ρίχνουν το κρίμα στο παιδί, θα έχουμε λόγους να ανησυχούμε.
Φέρνω σχόλια και αναρτήσεις και εικόνες
Με την ευχή να βάλουμε μυαλό και να επικρατήσει ισότητα και Δικαιοσύνη αληθινή.
30 Ιουλίου 2019
Την αρχική ικανοποίηση της ομόφωνης καταδίκης του πρώην ειδικού φρουρού για εκ προθέσεως ανθρωποκτονία με άμεσο δόλο, ακολούθησε το «πάγωμα» όταν πολιτική αγωγή και ακροατήριοάκουσαν την πρόεδρο του δικαστηρίου να ανακοινώνει την επίσης ομόφωνη χορήγηση του ελαφρυντικού του προτέρου σύννομου βίου και την ποινή κάθειρξης 13 ετών, ποινή κατά δύο χρόνια επιεικέστερη σε σχέση με αυτή που πρότεινε ο εισαγγελέας Β. Χανής. Ένα «ντροπή σας» ακούστηκε από το βάθος της αίθουσας, υπερκαλύπτοντας κάθε άλλο ψίθυρο.
Ο Επαμεινώνδας Κορκονέας στόχευσε ευθεία το υπηρεσιακό του περίστροφο με πρόθεση να σκοτώσει, όπως και έκανε. Ο Επαμεινώνδας Κορκονέας ύστερα από σχεδόν 11 χρόνια εγκλεισμού, τις επόμενες ώρες -με το αποφυλακιστήριο στο χέρι- θα περάσει ελεύθερος πια την πύλη των φυλακών Δομοκού. Αυτή είναι η απόφαση της ελληνικής Δικαιοσύνης, όπως την εξέδωσε χθες το Μικτό Ορκωτό Εφετείο της Λαμίας.
Μπορεί η αντίδραση της Ζωής Κωνσταντοπούλου να ήταν ακαριαία, λέγοντας: «η αποφαση Σας οπλίζει το χέρι του επόμενου Κορκονέα», ωστόσο ο άνθρωπος που πυροβόλησε, αφήνοντας νεκρό τον 15χρονο Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο στην οδό Τζαβέλα, ήταν πλέον ελεύθερος. Οι διατάξεις του νέου Ποινικού Κώδικα συνετέλεσαν στην ταχύτερη αποφυλάκιση, η οποία θα λάβει χώρα μόλις το απόσπασμα της απόφασης φτάσει στη φυλακή -δίχως κάποια άλλη αίτηση από την πλευρά του καταδικασθέντα. Ακόμα και ο παλιός Ποινικός Κώδικας να είχε εφαρμοστεί πάντως, ο Επ. Κορκονέας με την επίμαχη ετυμηγορία θα αποφυλακιζόταν τους επόμενους μήνες, έχοντας εκτίσει πραγματική ποινή 10 έτη, ενώ έκανε και μεροκάματα εντός της φυλακής, τα οποία υπολογίζονται ευεργετικά. Η μητέρα του Επ. Κορκονέα, που μαζί με το σύζυγό της ήταν -όπως σε κάθε συνεδρίαση- παρόντες, έδειξε να τρομοκρατείται προσωρινά στο άκουσμα της ενοχής για ανθρωποκτονία με άμεσο δόλο....
Μίλησαν για «τυμβωρυχία», όταν ο αυτεπαγγέλτως διορισθείς συνήγορος υπεράσπισης, Βαγγ. Ανδρούλας, ζήτησε να γίνει δεκτή η ελαφρυντική περίσταση της ανάρμοστης συμπεριφοράς του παθόντος, ακολουθώντας τα βήματα του προκατόχου του, Αλ. Κούγια (το αίτημα απορρίφθηκε τελικά). Μίλησαν για «προσχηματική αιφνίδια ασθένεια συνηγόρου», εξαιτίας της οποίας δόθηκε η αδιανόητη διακοπή των 40 ημερών στην εκφώνηση της απόφασης, για να ισχύσουν οι ευεργετικές διατάξεις του νέου Ποινικού Κώδικα. Μίλησαν και για τη «βολική» αλλαγή στη σύνθεση του Μικτού Ορκωτού Εφετείου, μόνο για την ημέρα της απόφασης και ενώ είχε δοθεί 40ήμερη διακοπή, καθώς ένας πάρεδρος συνταξιοδοτήθηκε στις 30 Ιουνίου και αντικαταστάθηκε με αναπληρωματικό λειτουργό...
..Πολιτική αγωγή: Καταδικάσετε με άμεσο δόλο τον Κορκονέα. Ο δολοφόνος αυτός ήρθε στο δικαστήριο και ζήτησε ελαφρυντικό για ανάρμοστη συμπεριφορά του θύματος, συμπεριφέρθηκε ως τυμβωρύχος και σε αυτόν δώσατε ελαφρυντικό. Η πολιτική αγωγή θα ζητήσει την αναίρεση της απόφαση υπέρ του νόμου.
Υπεράσπιση: Να διαγραφεί η δήλωση από τα πρακτικά...
Πολ. αγωγή: Δεν μπορείτε να διαγράψετε αυτά που ειπώθηκαν, όπως δεν διαγράφονται το «ελεύθερος ο Σαραλιώτης, ελεύθερος ο Κορκονέας»... --->news247
Ενστάσεις και αντιρρήσεις σημειώθηκαν από την πλευρά της πολιτικής αγωγής, της Ζωής και του Νίκου Κωνσταντοπούλου, οι οποίοι προανήγγειλαν αναίρεση στον Άρειο Πάγο.
Ως εκ τούτου δεν άλλαξε κάτι από την πρωτόδικη απόφαση αναφορικά με το βασικό κατηγορούμενο, για τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου.
Αντιθέτως το δικαστήριο έκρινε ομόφωνα αθώο λόγω αμφιβολιών τον Βασίλειο Σαραλιώτη.
Από την διαδικασία απουσίαζε σήμερα, η μητέρα του Αλέξανδρου.
Ένοχος με άμεσο δόλο ο Κορκονέας, αθώος ο Σαραλιώτης
Την ενοχή του Επαμεινώνδα Κορκονέα για τη δολοφονία του 16χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου τον Δεκέμβριο του 2008, αποφάσισε και το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Λαμίας. Αθώος, λόγω αμφιβολιών, ο Βασίλης Σαραλιώτης.
Ομόφωνα ένοχο έκρινε τον Επαμεινώνδα Κορκονέα το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Λαμίας για ανθρωποκτονία από πρόθεση, με άμεσο δόλο.
Ως εκ τούτου δεν άλλαξε κάτι από την πρωτόδικη απόφαση αναφορικά με το βασικό κατηγορούμενο, για τη δολοφονία του Αλ. Γρηγορόπουλου. Υπενθυμίζεται ότι η εισαγγελική πρόταση ήθελε τη μετατροπή της κατηγορίας σε ανθρωποκτονία από πρόθεση μεενδεχόμενο δόλο.
Σε κάθειρξη 13 ετών καταδικάστηκε ο Επαμεινώνδας Κορκονέας, καθώς του αναγνωρίστηκε το ελαφρυντικό του πρότερου σύννομου βίου.
Ενστάσεις και αντιρρήσεις από την πλευρά της πολιτικής αγωγής, της Ζωής και του Νίκου Κωνσταντοπούλου, οι οποίοι προανήγγειλαν αναίρεση στον Άρειο Πάγο.
Το δικαστήριο έκρινε ομόφωνα αθώο λόγω αμφιβολιών τον Βασίλειο Σαραλιώτη. Ο δεύτερος ειδικός φρουρός είχε καταδικαστεί από το πρωτοβάθμιο δικαστήριο σε 10ετή κάθειρξη, αλλά αποφυλακίστηκε με περιοριστικούς όρους το 2012 μέχρι την εκδίκαση του Δευτεροβάθμιου, το οποίο, τελικά, τον έκρινε σήμερα αθώο.
Κοντολογίς, αν έχω καταλάβει καλά,αν όχι,διορθώστε με, η ποινή
του Κορκονέα,
(13 χρόνια),που δολοφόνησε εν ψυχρώ και με δόλο
ένα δεκαπεντάχρονο παιδί,
(και που εξ αιτίας της πράξης του,κάηκε η Αθήνα!!),
είναι,μέσες-άκρες σαν την ποινή (10 χρόνια!!) που είχε επιβληθεί
στη γυναίκα εκείνη,που διόρθωσε (βλέπε:πλαστογράφησε!!) την ηλικία της,
σε "δημόσιο έγγραφο"(sic!!),για να δουλέψει καθαρίστρια και να μπορέσει
να ζήσει τα παιδιά της!!!
Χαίρε,Ελληνική Δικαιοσύνη!!!...Εύγε εις τους και εις τας δικαστάς!!!
Να χαίρεστε τη Δικαιοσύνη,γενικώς!!!
Εβίβες και μπάμ-μπάμ!!!.............................................................
Ioannis Mallios Σε πρώτο βαθμό από το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων η 53χρονη είχε καταδικαστεί σε 15 χρόνια κάθειρξης για την ακρίβεια. Δηλαδή περισσότερα από τον Κορκονέα.
Ειρήνη Σπάνθη μια απλή ανθρωποκτονία έκανε,σαν τον Ρουπακιά...κτήνη! αλητεία ...να την χαιρόμαστε τη δικαιοσύνη τους!
Dimitra Varvarigou τα συγχαρικια μας στο εφετείο της Λαμίας. Γενικά, αν ειναι να σκοτωσεις πιτσιρίκο εν ψυχρώ και μπροστά σε διψήφιο αριθμό μαρτύρων, καλά
George Pavlopoulos Οι δικαστές δεν εκδίδουν αποφάσεις βάσει της προσωπικής τους ηθικής ή του κοινού περί δικαίου αισθήματος, αλλά βάσει συγκεκριμένης νομοθεσίας. Αν ο νέος Π.Κ. του ΣΥΡΙΖΑ ορίζει έτσι, τι έπρεπε να κάνουν δηλαδή;
Andreas Aggelos Ρωμανός που δεν σκότωσε και ανθρωπο τα 18 χρόνια έγιναν 14 . Κορκονεας το ισόβια 13 . Ούτως ειπείν η ποινή για φόνο εκ προθέσεως και με δόλο είναι μικρότερη απ' ότι για ένοπλη ληστεία . Αλληλούια
Παπαχελάς Ο ΣΚΑΙ για τη δολοφονία Γρηγορόπουλου, 7 12 2008
Jim Rabatzis Ό νέος ποινικός κώδικας που ψήφισε ο Τσίμπλας και η συμμορία του είναι φανταστυπέροχος!
Χάρη στον πσυριζα απελευθερώνεται ο Κορκονέας.
Ξύδι συριζόδουλοι.
Κάποιος Εισαγγελέας απέρριψε το αίτημα αποφυλάκισης του Σάββα Ξηρού. Με δεδομένο ότι ο Ξηρός έχει αναπηρία 98%, διατυπώνω ένα ερώτημα πάνω σε ξεκάθαρα ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ βάση: "Η συνέχιση κράτησης σε φυλακή ενός ανάπηρου 98%, μήπως αποτελεί ΒΑΣΑΝΙΣΜΟ του άρθρου 7.2 του Συντάγματος;
98%; Απλώς για να έχεις ένα μέτρο σύγκρισης, να ξέρεις ότι 85% αναπηρία αντιστοιχεί σε υπερήλικα με εγκεφαλικό και μόνιμη κατάκλιση με καθετήρα και ορό.
*Σάββας Ξηρός
Ποσοστό αναπηρίας 93%-ο μοναδικός καταδικος με αυτό το ποσοστό αναπηρίας στις ελληνικές φυλακές-με διαγεγνωσμένη σκλήρυνση κατά πλάκας και με μια καταδίκη προς την χώρα μας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων εξαιτίας του ιατρικού του φακέλου σε συνδυασμό με τις απάνθρωπες συνθήκες κράτησής του, δεν πληρεί τους όρους περί ανηκέστου βλάβης, και απορρίπτεται η αίτηση για κατ΄οίκον έκτιση της ποινής...
*Στυλιανός Παττακός
Καταδικασθείς σε ισόβια για την συμμετοχή του στο πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967, πεθαίνει σήμερα στο σπίτι του , καθώς είχε αποφυλακιστεί τον Σεπτέμβριο του 1990 λόγω "ανηκέστου βλάβης" της υγείας του, στην πρωτοφανή (για άνθρωπο με ανήκεστο βλάβη) ηλικία των 104 ετών...
(*Το γνωστό έως πνιγμού βηχαλάκι του ψάλτου, που έπαψε ο ίδιος ν΄απορεί, αλλά συνεχίζει να βήχει μπας και ξυπνήσετε...)
Παττακός και Θεοφιλογιαννάκος
Ο Ρουπακιάς στο σπίτι του περιμένει δίκη
Ένας αστυνομικός πυροβολεί και σκοτώνει έναν 15χρονο μαθητή στα Εξάρχεια. Η δολοφονία του προκαλεί έκρηξη κοινωνικής οργής.
Ο αστυνομικός υποστηρίζει ότι τελούσε σε κατάσταση άμυνας καθώς δεχόταν επίθεση από τον 15χρονο. Λίγα χρόνια αργότερα, το Εφετείο, δικάζοντας σε δεύτερο βαθμό αθωώνει τον αστυνομικό.
Στην (πολύ συνοπτική) παραπάνω ιστορία ξεχάσαμε να αναφέρουμε τις λεπτομέρειες: Ο αστυνομικός ονομάζεται Αθανάσιος Μελίστας. Ο μαθητής ονομαζόταν Μιχάλης Καλτεζάς. Το έτος της δολοφονίας ήταν το «σωτήριο» 1985. Το έτος της απόφασης του Εφετείου ήταν το 1990.
Ιανουάριος 1990 – Μάνος Χατζηδάκις
----------------------------------------------------
«Όταν έχω να κρίνω ανάμεσα σ’ ένα παιδί 15 χρόνων, που πετάει μολότωφ, κι έναν τριαντάρη εκπαιδευμένο αστυνομικό, που κρατάει πιστόλι, εγώ είμαι με το μέρος του παιδιού και όχι του αστυνομικού. Εκτιμώ βαθύτατα ένα παιδί που εξεγείρεται και βγαίνει στους δρόμους για να διαμαρτυρηθεί, έστω κι αν υπερβάλλει, έστω και αν κρατάει μολότωφ. Και δεν εκτιμώ καθόλου έναν αστυνομικό που το πυροβολεί. Ό,τι και άν έχει γίνει, όπως και άν έχουν τα πράγματα, θεωρώ τραγικό λάθος την αθώωση του αστυνομικού. Και πολύ κακό μήνυμα, που στέλνουμε στα νέα αυτά παιδιά, το υγιέστερο κομμάτι της κοινωνίας μας, που δεν έχει ακόμη διαφθαρεί, όπως εμείς.»
Παρέμβαση του Μάνου Χατζηδάκι κατά τη διάρκεια δείπνου στο σπίτι του Δ.Χορν, μετά την αθώωση από το Εφετείο του αστυνομικού Αθ. Μελίστα για τη δολοφονία του 15χρονου μαθητή Μιχάλη Καλτεζά, όπου «οι συνδαιτημόνες επαινούσαν την απόφαση του δικαστηρίου και πρόσθεταν ότι λογικά και σωστά ένας αστυνομικός πυροβολεί όταν κινδυνεύει να καεί ο ίδιος από τις μολότωφ. […]Σώπασαν όλοι. Κανείς δεν απάντησε. Και ο Χορν άλλαξε αμέσως θέμα συζήτησης. Λίγο αργότερα ο Μάνος Χατζιδάκις έφυγε, δείχνοντας με τον τρόπο του ότι δεν τον ενδιέφερε ιδιαιτέρως η συγκεκριμένη παρέα και οι συζητήσεις της.»
Πηγή : Andro.gr
Από τον Μελίστα στον Κορκονέα – Η ατιμωρησία αστυνομικών επαναλαμβάνεται
Η οργή που προκάλεσε η χθεσινή απόφαση του Εφετείου να επιβάλλει ποινή – χάδι στον Επαμεινώνδα Κορκονεά ο οποίος στέρησε τη ζωή του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου 11 χρόνια πριν δολοφονώντας τον στα Εξάρχεια φέρνει στις μνήμες πολλών παλαιότερες σκανδαλώδεις υποθέσεις αντιμετώπισης αστυνομικών
ο Επαμεινδώνας Κορκονέας αν και κρίθηκε ένοχος για την ανθρωποκτονία εκ προθέσεως με άμεσο δόλο που διαπράχθηκε στις 6 Δεκεμβρίου του 2008 βρίσκεται με το ένα πόδι εκτός φυλακής καθώς έσπασαν τα ισόβια αφού του αναγνωρίστηκε το ελαφρυντικό του πρότερου σύννομου βίου.
Πριν από 34 χρόνια, στο μακρινό 1985 και λίγο μετά την καθιερωμένη πορεία για την επέτειο από την εξέγερση του Πολυτεχνείου, ένα συνταρακτικό γεγονός σκορπά τη θλίψη σε ολόκληρη την Ελλάδα και εξεγείρει τη νεολαία η οποία προχωρά σε καταλήψεις πανεπιστημιακών ιδρυμάτων και σε πορείες στους δρόμους της Αθήνας όπου ξεχείλιζε η οργή . Ένας 15χρονος μαθητής, ο Μιχάλης Καλτεζάς, πέφτει νεκρός από τις σφαίρες του αστυνομικού Αθανάσιου Μελίστα στη συμβολή των οδών Στουρνάρα και Μπόταση.
Τα τραγικά γεγονότα του 1985
Η πορεία για την επέτειο του Πολυτεχνείου είχε ολοκληρωθεί με μικρής έκτασης επεισόδια και τίποτα δεν προϊδέαζε για όσα θα ακολουθούσαν. Αμέσως μετά την πορεία, μία κλούβα των ΜΑΤ παραμένει στην οδό Στουρνάρα, έξω από το Πολυτεχνείο. Κάποια στιγμή, τέσσερις από τους αστυνομικούς εγκαταλείπουν την κλούβα και κατευθύνονται προς τα Εξάρχεια. Κάποιοι θα μπουν σε ένα σουβλατζίδικο, και ένας σε ζαχαροπλαστείο της περιοχής. Ο δημοσιογράφος Γιάννης Κανελλάκης είχε περιγράψει τότε τη σκηνή σημειώνοντας:
«Έτρωγαν σουβλάκια με τη στολή τους και με τα όπλα σαν καουμπόηδες. Είναι δυνατόν; Πάνε στην πλατεία Εξαρχείων σε σουβλατζίδικο και μάλιστα σε τέτοιες μέρες, τέτοιες ώρες;»….
Μόλις η παρουσία των αστυνομικών έγινε αντιληπτή από ομάδες αναρχικών, άρχισαν να φωνάζουν συνθήματα εναντίον τους. Ένας από τους αστυνομικούς αρχίζει να ζητά ταυτότητες και να κάνει ελέγχους με αποτέλεσμα ένας εκ των συγκεντρωμένων να του επιτεθεί. Το επεισόδιο δεν είχε συνέχεια καθώς παρενέβησαν οι ψυχραιμότεροι. Μαρτυρίες ωστόσο ήθελαν τους αστυνομικούς που αποχωρούσαν από την περιοχή των Εξαρχείων να προκαλούν εκτοξεύοντας απειλές κατά των συγκεντρωμένων.
Λίγη ώρα αργότερα, μία ομάδα κατευθύνεται προς την κλούβα των ΜΑΤ που παρέμενε έξω από το Πολυτεχνείο. Ανάμεσα σε αυτούς και ο 15χρονος μαθητής Μιχάλης Καλτεζάς.
Οι αναρχικοί επιτίθενται στην κλούβα και μία μολότοφ πέφτει στη σκεπή του οχήματος. Οι αστυνομικοί βγαίνουν από την κλούβα, ενώ μερικοί συνάδελφοί τους πάνε προς την πίσω έξοδο της κλούβας. Αρχίζει και πάλι ένα κυνηγητό μεταξύ αστυνομίας και αναρχικών που τρέχουν προς τα Εξάρχεια. Κάποιοι αστυνομικοί πυροβολούν στον αέρα. Ο Αθανάσιος Μελίστας όμως πυροβολεί προς τους αναρχικούς και η σφαίρα πετυχαίνει στο κεφάλι τον 15χρονο Μιχάλη Καλτεζά.
Ήταν στη συμβολή των οδών Στουρνάρα και Μπόταση. Ο μαθητής θα αφήσει την τελευταία του πνοή ένα τέταρτο μετά τα μεσάνυχτα….
Anastasios Samouilidis Το ότι θελουμε έναν εν ψυχρώ δολοφόνο ενός ανηλίκου στη φυλακή δεν μας καθιστά υπέρμαχους της θανατικής ποινής, ούτε αιμοδιψή όχλο. Κάντε μας τη χάρη και βάλτε το δάχτυλο που μας κουνάτε με τις θεωρίες περί σοφρωνισμου και επιμετρησης ποινής εκεί που ξέρετε. Και εμείς τα διαβάσαμε αυτά στη σχολή και μπορούμε να κρίνουμε.
«ο νέος ποινικός κώδικας»
Ο Κορκονεας και με τον παλιο ποινικο κωδικα θα εβγαινε. Γιατι αυτη ειναι η αποφαση του Εφετειου, να σπασει τα ισοβια αναγνωριζοντας τον προτερο εντιμο βιο. Τα υπολοιπα ειναι χυδαιος ποινικος λαϊκισμος απο τα συστημικα μεσα, τα οποια στα σημερινα τους πρωτοσελιδα, ολα ανεξαιρετως, αποδιδουν την επικειμενη αποφυλακιση του δολοφονου του 15χρονου Αλεξη, στο νεο ποινικο κωδικα.
Κατά περιόδους στον δημόσιο λόγο δημιουργούνται διάφορες έμμονες ιδέες, οι οποίες χρησιμοποιούνται στη συνέχεια με τρόπο εντυπωσιακά βλαμμένο ως εξήγηση για τα πάντα.
Αυτή την περίοδο η αντίστοιχη έμμονη ιδέα είναι ο «νέος ποινικός κώδικας». Ό,τι και να γίνει σε δικαστικό -και όχι περιοριστικά- επίπεδο «φταίει ο νέος ποινικός κώδικας». Φορείς αυτής της εμμονής δεν είναι μόνο άνθρωποι κατά τεκμήριο δεξιοί -κάτι που κατά τη γνώμη μου δεν αποτελεί δικαιολογία όταν έχουμε να κάνουμε με αξιοπρεπείς ανθρώπους-, αλλά και από ανθρώπους κατά τεκμήριο αριστερούς ή ελευθεριακούς.
Η εν λόγω εμμονή επανεμφανίστηκε με την ευκαιρία της αναγνώρισης του ελαφρυντικού στον Κορκονέα και του σπάσιμου των ισοβίων. Σχεδόν ΣΕ ΚΑΘΕ ανάρτηση που αφορούσε την εύλογη διαμαρτυρία για αυτή την άθλια απόφαση υπήρχει και ένα σχόλιο του τύπου «αυτά-είναι-τα-αποτελέσματα-του-νέου-ποινικού-κώδικα».
Φυσικά δεν υπάρχει απολύτως τίποτα τέτοιο. Ο νέος ποινικός κώδικας είναι σε διάφορα πράγματα επιεικέστερος από τον προηγούμενο κάτι γενικά θετικό, αποτέλεσμα πολλών αγώνων για τα δικαιώματα των φυλακισμένων και επίσης εύλογο καθώς διάφορες διατάξεις του παλιού ποινικού κώδικου άνηκαν όχι απλά στην προϊστορική εποχή, αλλά αποτελούσαν και ιδεολογικά εργαλεία καταπίεσης.
Ένα από αυτά είναι ο περίφημος «πρότερος έντιμος βίος», ο οποίος καταργήθηκε και αντικαταστάθηκε από τον «πρότερο σύννομο βίο», για το οποίο γίνεται όλη η φασαρία από χθες.
Αυτή είναι μια σωστή αλλαγή. Ο πρότερος έντιμος βίος, επέτρεπε στον δικαστή να εξετάζει αν ο κατηγορούμενος «έζησε έντιμα» ως τώρα σε επίπεδο οικογενειακό (sic), επαγγελματικό και κοινωνικό, δηλαδή κατά βάση αν ήταν «ευυπόληπτος πολίτης». Ο δικαστής είχε το δικαίωμα να εξετάζει αν «του άρεσε» η ζωή που έκανε ο κατηγορούμενος πριν διαπράξει το έγκλημα. Αυτή η αυθαίρετη πρόβλεψη δικαστικής εξουσίας είχε κατά κόρον χρησιμοποιηθεί εναντίον των κομμουνιστών παλαιότερα, αλλά και εναντίον των περιθωριακών μέχρι τώρα.
Με τον νέο νόμο, ο δικαστής στην αναγνώριση ή όχι του ελαφρυντικού δεν εξετάζει την αορίστα έντιμη πρότερη ζωή του κατηγορούμενου, αλλά την ειδική σχέση του με τους νόμους και αν τους παραβιάζει. Αυτό είναι σωστό, μειώνει την αυθαιρεσία του δικαστικού σκεπτικού κ.ο.κ.
Σε καμία όμως περίπτωση ο νόμος δεν καθιστά αναγκαστική την αναγνώριση του ελαφρυντικού «σε όποιον έχει λευκό ποινικό μητρώο», όπως κατά κόρον γράφεται από χθες. Εάν υπήρχε κάτι τέτοιο θα γραφόταν ρητά στον ποινικό κώδικα και δεν θα ήταν θέμα «ερμηνείας» του δικαστηρίου -δηλαδή το ποινικό μητρώο θα αποτελούσε εξ αρχής στοιχείο στην επιμέτρηση της ποινής.
Εν προκειμένω, το δικαστήριο κάνει κάτι εντελώς σκανδαλώδες: αναγνωρίζει τον «πρότερο σύννομο βίο» σε έναν κατηγορούμενο για τον οποίον ο πρότερος σύννομος βίος ήταν αναγκαστικός προκειμένου να ασκεί το επάγγελμά του και να οπλοφορεί. Το γεγονός δηλαδή ότι ο Κορκονέας οπλοφορεί και επιτηρεί νόμιμα και το εκμεταλλεύεται για να δολοφονήσει εν ψυχρώ (σύμφωνα με την ίδια απόφαση) ένα παιδί 15 χρονών, δεν λειτουργεί επιβαρυντικά αλλά ως ελαφρυντικό!
Αν δεχόμασταν αυτή την απόφαση ως υποχρεωτική, θα καταλήγαμε σε έναν άρρητο νόμο ότι κανένας αστυνομικός, δικαστικός ή κλειδαράς δεν μπορεί να φάει ποτέ ισόβια, γιατί για να ασκεί αυτό το επάγγελμα προϋπόθεση αποτελεί το λευκό ποινικό μητρώωο -κάτι που νομίζω όλοι καταλαβαίνουμε ότι είναι παραλογισμός.
Η απόφαση του δικαστηρίου, για το οποίο γνωρίζαμε εδώ και μήνες ότι δικάζει ευνοϊκά τον Κορκονέα, είναι λοιπόν μια απόφαση επιλογής, μια απόφαση πολιτική και μια απόφαση η οποία δεν του ήταν αναπόφευκτη. Το να γράφουμε ότι αυτή η απόφαση είναι «αποτέλεσμα του νέου ποινικού κώδικα» αποτελεί μέγιστη παπάτζα και για όσους αναφερόμαστε σε μια αντικαπιταλιστική κριτική των αστικών θεσμών, είναι και βαθύτατη αντινομία σε σχέση με τον ρόλο της εξουσίας και δη της δικαστικής.
Ελάχιστες εβδομάδες πριν, δικαστήρια που δίκασαν με τον νέο ποινικό κώδικα αναγνώρισαν ή δεν αναγνώρισαν κατά βούληση το ελαφρυντικό του σύννομου βίου, ακόμα και μέσα στις ίδιες υποθέσεις, για διαφορετικούς κατηγορούμενους.
Θα πρότεινα, τουλάχιστον σε όσους μιλάνε από τη σκοπιά της κοινωνικής χειραφέτησης ή στο όνομά της, να είναι λίγο πιο προσεκτικοί στο τι αναπαράγουν και τι θεωρούν ότι «βοηθά την υπόθεσή μας», τουλάχιστον από θέσης αρχής και τελικά και από θέσης ουσίας.
Η στιγμή των ελαφρυντικών είναι, για την ποινική δίκη, η στιγμή της επιείκειας. Η ενοχή έχει καταγνωστεί και δεν τίθεται σε αμφιβολία. Η αψάδα της αντιπαράθεσης υπεράσπισης και πολιτικής αγωγής είναι πλέον παρελθόν. Η συζήτηση για τα ελαφρυντικά δεν ακυρώνει την απόφαση περί ενοχής. Έχει όμως επίπτωση στο ύψος της ποινής. Η επιείκεια ως διακριτή φάση της ποινικής δίκης - όπως και ο γραπτός νόμος, η δημόσια ακροαματική διαδικασία, η διαφοροποίηση κατηγόρου και δικαστή, η πρόβλεψη πλαισίου ποινής - είναι μια κατάκτηση του ανθρώπινου πολιτισμού. Κάθε κατηγορούμενος τη δικαιούται ως δυνατότητα, ανεξάρτητα από την καταγνωσθείσα ενοχή του (ο αθώος δεν την χρειάζεται): ακόμα και ένας αμετανόητος δολοφόνος όπως ο Κορκονέας, τελεσίδικα καταδικασμένος για ανθρωποκτονία από πρόθεση ενός 15χρονου παιδιού, δικαιούται να την αξιώσει.
Όμως, η χορήγηση στον Κορκονέα του ελαφρυντικού του σύννομου βίου (όπως έχει διαμορφωθεί το – πάλαι ποτέ – ελαφρυντικό του πρότερου έντιμου βίου στον νέο Ποινικό Κώδικα) είναι εσφαλμένη. Αυτό που είχε να εξετάσει το δικαστήριο δεν ήταν το ποινικό μητρώο του Κορκονέα (έστω και αν φαινομενικά η αλλαγή του Ποινικού Κώδικα αποσκοπούσε στην παράκαμψη της γνωστής νομολογίας των δικαστηρίων που απαιτούσαν ιδιαίτερες πράξεις πέραν του καθαρού ποινικού μητρώου για την διάγνωση “έντιμου βίου”). Το δικαστήριο είχε μπροστά του έναν αστυνομικό. Το ποινικό μητρώο του καθαρό θα ήταν. Η στοιχειώδης αναλογικότητα θα επέτασσε αυστηρότερα κριτήρια εκτίμησης του σύννομου βίου: για να αξιώνει το κράτος την ιδιότητα μιας ανώτατης ηθικής αρχής που επιβάλλει τη νομιμότητα, χρειάζεται να επιδεικνύει ιδιαίτερη αυστηρότητα στους λειτουργούς του που φέρουν την εξουσία επιβολής της, πρώτα και κύρια στους αστυνομικούς.
Το δικαστήριο – και χωρίς να θέλω να απαλλάξω από την ευθύνη τους 4 λαϊκούς δικαστές, εννοώ ιδίως τους 3 τακτικούς δικαστές που ο λόγος τους μέτρησε καταλυτικά σ' ένα κατεξοχήν νομικό ζήτημα σαν και αυτό – έστειλε το μήνυμα της ανοχής της βίας ενός αστυνομικού που, με σκοπό και σχέδιο, δολοφόνησε έναν 15χρονο μαθητή. Η ιερή στιγμή της επιείκειας τσαλαπατήθηκε. Ο πήχυς του “σύννομου” για τους φορείς της νομιμότητας μπήκε πολύ χαμηλά. Κάθε πολίτης, ακόμα και ο πλέον άσχετος με τον νόμο, δικαιούται να αναρωτιέται: ένας πολίτης-δολοφόνος ένος αστυνομικού θα τύχαινε ποτέ του προνομίου της επιείκειας από το ίδιο δικαστήριο; Και τι θα σκεφτόντουσαν, αλήθεια, οι συγγενείς και οι συνάδελφοι του νεκρού αστυνομικού σε μια ανάλογη υπόθεση;
Η πολιτική κοινωνία – όπως και η φύση – δεν επιτρέπει τα κενά. Όπου το κοινωνικό αίσθημα της δικαιοσύνης δεν ικανοποιείται, άλλες πρωτοβουλίες φύονται και νομιμοποιούνται. Και το λέω αυτό χωρίς να πιστεύω ότι ο Κορκονέας – και ο κάθε Κορκονέας – έπρεπε να πεθάνει στη φυλακή, καθώς τα 11 χρόνια φυλακή για τον οποιοδήποτε είναι ήδη πολλά. Το κρίσιμο στην υπόθεση είναι το μήνυμα του κράτους ότι τα παραστρατημένα του παιδιά ήταν και θα είναι πάντα “δικά του”.
Νίκος Ρωμανός
Έχει διατυπωθεί από διάφορα καθεστωτικά Μ.Μ.Ε η άποψη ότι η απόφαση του εφετείου μου ήταν αυτή που οδήγησε στην αποφυλάκιση μου. Προς αποκατάσταση της αλήθειας λοιπόν η αποφυλάκιση μου ήταν προδιαγεγραμμένη για το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα έχοντας εκτίσει το σύνολο των ποινών μου χωρίς την απόφαση του συγκεκριμένου εφετείου. Ακόμα και με την συγκεκριμένη απόφαση το αποτέλεσμα δεν παύει να είναι προκλητικό αν σκεφτεί κανείς ότι καταδικάστηκα σε 14 χρόνια για τους εμπρησμούς στα προσωπικά οχήματα του Παπαντωνίου. Προφανώς τα καμμένα αμάξια του χρήζουν αυστηρότερης ποινικής αντιμετώπισης από μια κρατική δολοφονία στον μαγικό κόσμο της αστικής δημοκρατίας με τον απεριόριστο σεβασμό στην ανθρώπινη ζωή.
_______________________________________________________________
Και μια σημείωση
