Τα λεφτά μας δεν θέλετε_ τη Βία τη θέλετε; (Απόρριψη πάλι) #16μέρες

 

 

 

Δεν είναι η πρώτη μου φορά. 

Τα ίδια και πέρσι και πρόπερσι κι αλλού κι αλλιώς και πάντα.

Και δεν ξαφνιάστηκα, μόνο που ξαναδείχνει ότι δίχως επιμονή δεν προχωράμε.

 

Για την Απόρριψη λέω. 

Γιατί πάλι το Facebook με ειδοποιεί πως δεν τα θέλει τα λεφτά μας, έχει αρχές κι εμείς, οι χρήστριες είμαστε βρώμικες, βλέπετε, λερώνουμε.

 

Όχι πως δεν το ξέραμε. Όπως το ξέραμε πως ακόμα κι αν, όπως φέτος, η αφίσα μας είναι ασεξουαλικότατα σεμνή με φορεματάκι κλαρωτό ‘μικρό σπίτι στο λιβάδι’, ακόμα κι  αν βάλαμε παπαρούνα τη ‘vulgaris’ κι όχι του οπίου την ψηλή την υπονοφόρο, ακόμα κι αν το θελήσαμε έτσι φέτος για την παγκόσμια εκστρατεία μας κατά της βίας προς εμάς τις γυναίκες που παίρνουμε ναρκωτικά, ώστε ακόμα και δίχως λόγια, κανένας να μη βρει δικαιολογία να μας φιμώσει. 

 

Καμιάς το παιδάκι δε θα γυρίσει κλαίγοντας από το σχολείο γιατί η δασκάλα λέει ότι  η μαμά του διαφημίζει ναρκωτικά (όπως συνέβη στη συνεργάτιδά μου από χώρα του Ανατολικοευρωπαϊκού Βορά, χώρα που δε σηκώνει τέτοια κι ας έχει υψηλότατους δείκτες βίας προς (όλες) τις γυναίκες, κι ας κυκλοφορεί ακόμα στην εποχή μας δικαιολογία για τη βία πως «δεν ξέρεις όμως αυτή τι του ‘πε και τον προκάλεσε», κι ας βρέθηκα να ψάχνω μια-μια για σβήσιμο όσες ομαδικές φωτογραφίες είχε η συνεργάτιδα μαζί μας, ενώ εκείνη ντροπιασμένη για τον τόπο της όσο και για όσα αναγκάζεται να ανεχθεί, προσπαθούσε να μας επιστρέψει τη μικρή χορηγία, ελάχιστο ποσό που (δίκαια κι έντιμα) είχε λάβει για να τυπώσει λίγα μπλουζάκια και αφίσες που τελικά καμιά τους δεν τα φόρεσε.

 

 

Αυτή είναι η βία προς τις γυναίκες που παίρνουν ναρκωτικά, αγαπητοί Κύριοι του Facebook που πάλι απορρίψατε τη «διαφήμιση» την οποία πλήρωσα για να ακουστούμε κι εμείς αυτές τις #16μέρες που ο #ΟΗΕ διαρρηγνύει ιμάτια (ιδίως μπούρκες και μαντίλες) κατά της βίας προς τις γυναίκες.

 

Να ακουστούμε κι εμείς που, 

και από γυναικοκτονίες κινδυνεύουμε, και από τα «τι ήθελες έξω τέτοια ώρα» ή «τι φορούσες» ή «γιατί απάντησες» ή γιατί σ’ αυτή τη γειτονιά», όπως όλες, αλλά εμείς μαζί μ’ αυτά έχουμε και το στερεότυπο ότι είμαστε σκουπίδια και τίποτε. 

Έχουμε τους αστυνομικούς να μας σέρνουν για πλάκα και να μας μισογδύνουν

όπως κι οι γιατροί που τάχα εξ όψεως συμπεραίνουν πως «κοβόμαστε» και «χαρακωνόμαστε», όπως, άνετος, μου είχε πει κάποιος δόκτορας ηπατολόγος  σηκώνοντας απότομα την κουβέρτα για «να δει τα πόδια» μου.

Έχουμε δικαστές (και δικαστίνες) που κρίνουν σωστό να μας στερούν το παιδί μας με συνέπειες συχνότατα μοιραίες για τα παιδιά, την κοινωνία και εμάς, τις μάνες που μετά από τέτοιες αποφάσεις έχουμε υψηλότατο ποσοστό αυτοκτονιών και υποτροπών, ενώ αντίθετα θα κόστιζε πολύ λιγότερο (σε χρήμα αλλά και σε αίμα) η ενημέρωση κι η επίβλεψη από άλλες που τα έζησαν και τα πέρασαν.

 

Έχουμε εμπόρους, συντρόφους, ακόμα και γονείς κι αδέλφια που μας χτυπάνε αλύπητα γιατί «τα θέλουμε», και με προφάσεις τους καυγάδες της φτώχειας και της στέρησης ξεσπάνε πάνω μας την οργή για την κακομοιριά τους και ραδιουργούν για χρόνια ώστε να αποκληρωθούμε χάνοντας τα δικαιώματα στην οικογενειακή παράγκα, πετώντας μας στο δρόμο.

Έχουμε το δημοφιλές αφήγημα που λέει πως ο πρώτος φίλος θα βάλει να «τα σκοτώσουμε» , (όχι τα παιδιά, τα κτίρια) κι έχουμε τα παιδιά εκείνα που μάς άρπαξαν, όταν μεγαλώσουν να μάς χτυπούν κι αυτά, που δεσμούς μ΄εμάς δεν ανέπτυξαν, μόνο ντροπή «για τα χάλια» μας τάχα μα κατά βάθος, δε μπορεί, κάπου βαθιά μέσα τους θα το ξέρουν πως μάς χτυπούν και μάς πετούν στο δρόμο επειδή δεν αντέχουν τη δική τους ντροπή που βολεύτηκαν στο δημοφιλές αφήγημα ώστε η, κατοικία μας να πηδήξει μια γενιά, αφού εμείς «για θάνατο» είμαστε  και «τζάμπα θα πάνε οι φόροι».

Αλλά μη μου σοκάρεστε.

#16 μέρες δε μεφτάνουν να σάς λέω όλα όσα γίνονται και θα γίνονται όσο η πατριαρχική μας δημοκρατικότητα θα κυνηγάει από το Palo Alto μπούρκες και μαντίλες.

 

Ενώ σας τα θυμίζω:

EuroNPUD SisterWUD

Καμπάνια για την Εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών που παίρνουν ναρκωτικά #16μέρες Κι αν παίρνουμε ουσίες δεν παίρνουμε από βία https://daphnechronopoulou.blogspot.com/2021/11/2511-1012-16.html

@euronpud #SisterWUD @WHRINetwork @INPUD

Δίκτυο Ομότιμων Χρηστών .Ψυχοδ/κων Ουσιών_PeerNUPS

https://www.facebook.com/drug.peers.net 

____________________________________________

ΟΙ ΓΧΝΑΙΚΕΣ της EuroNPUD, του ευρωπαϊκού δικτύου ανθρώπων που παίρνουν ναρκωτικά, ετοιμάζουμε μια πανευρωπαϊκή καμπάνια για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών, με εκδηλώσεις σε διάφορες πόλεις της Ευρώπης.

#16Ημέρες για τις γυναίκες: από 25 Νοεμβρίου (Ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών) ως 10 Δεκεμβρίου (Παγκόσμια Ημέρα για τα ανθρώπινα δικαιώματα),

Πορτοκαλί είναι το χρώμα που συμβολίζει τον αγώνα κατά της βίας προς τις γυναίκες.

Βία οικογενειακή,

βία σεξουαλική,

βία λεκτική.

Η βία της εξουσίας,

η βία της σωματικής υπεροχής,

η βία του νόμου,

η βία της αδικίας,

η βία της καταπίεσης,

η βία της απόρριψης.

Στην κοινωνία που ζούμε όλες έχουμε υποστεί βία. Εμείς, οι γυναίκες που παίρνουν/ πήραν ναρκωτικά, ακόμα πιο πολύ. Παγκοσμίως το συντριπτικό ποσοστό γυναικών που βρίσκονται στη φυλακή είναι θύματα της Ναρκοαπαγόρευσης.

EuroNPUD WOMXN Campaign: The Women Fight Back

#16days 25 November to 10 December

Drug use is no excuse for Violence 

Τhe war on drugs enables violence against women who use drugs. 

End the war - end the violence. 

Support Don't Punish

#16days 

 

Αθήνα δίχως Θέατρο δε γίνεται ― και ΟΛΑ PUNK καλά

Αθήνα δίχως Θέατρο δε γίνεται όπως είναι γνωστό τοις πάσι παγκοσμίως και από καταβολής της πόλης μας αλλά και της  δικής μου της ζωής που  (γνωστό κι αυτό) στο Θέατρο έπαιζε ο πατέρας μου στου Κουν με τη μητέρα μου στο κοινό εγκυμονούσα όταν  άρχισα τις γερές κλωτσιές και την κάθοδό μου στο στενό κανάλι, ελπίζοντας (συμπεραίνω τώρα που με ξέρω) σε μια επεισοδιακή  έξοδο απ’ τα πριβέ σκοτάδια με απ’ ευθείας είσοδό μου στη Σκηνή.

 Εξ ου και μου 'μεινε φαίνεται κουσούρι. 

Απόψε, Θέατρο Οδού Κεφαλληνίας, μια πολύ καλή παράσταση ενός φρεσκογραμμένου έργου για  τα οικογενειακά, θέμα αιώνιο κι αστείρευτο επειδή

«όλες οι ευτυχισμένες οικογένειες μοιάζουν μεταξύ τους αλλά κάθε δυστυχισμένη είναι διαφορετική» όπως έλεγε κι ο Τολστόι,  αρχίζοντας την Άννα Καρένινα 

ενώ εμείς,  είτε σε αρχαίες τραγωδίες με ενοχικούς αιμομίχτες, είτε στη Μόσχα του αταχτούλη Πρίγκηπα Ομπλόνσκι κάπου πριν το 1880, είτε στο μεταφροϋδικό «Φθινόπωρο Χειμώνας» του βραβευμένου Σουηδού Λαρς Νορέν σε σκηνοθεσία Νίκου Μαστοράκη, με Μπέτυ Αρβανίτη, Άννα Καλαϊτζίδου, Μαρία Καλλιμάνη και το φίλο μου Άλκη Παναγιωτίδη ο οποίος με προσκάλεσε.

 

'Οπερ κι εγώ με τη σειρά μου προσκάλεσα να μοιραστούμε την Πρόσκληση, τον  Άρη Κυβέλλο,  πάλαι ποτέ συμμαθητή μου και καλό μου φίλο και νομικό και αισθητικό μου παραστάτη από πέρσι ―που αναποδογυρνούν όσα νόμιζα τακτοποιημένα στην αγαπημένη ανεμοδαρμένη γη που σκέπασε απαλά την Τσότσο μας και την Αυγούστα με τον Κύριο Γάτο όπως αργότερα ήταν να αγκάλιαζε και τη δική μας στάχτη. 

 

Επί σκηνής λοιπόν τον αιφνιδίασα καθώς ετοιμαζόταν φωτογραφία απλή και φυσική- πράγματα δύσκολα πολύ για μένα όπως αποδείχθηκε πιο αργά, όταν οι τρεις μας με τον Άλκη στο Salero ήπιαμε κόκκινο κρασί με τα μεζέδια που αγαπώ και που συστήνω πάντα: νοστιμότατες τηγανητές γαρίδες  σε κουρκούτι αφράτο με αμύγδαλα και το chèvre chaud με κομπόστα αχλάδι και, για τους κυρίους, προσούτο. 

Είχα έντονη ημέρα, συγκινητική. Από το πρωί που, αφού επισκέφθηκα το παλιό γραφείο της «Παπαδάκης & Χρονόπουλος» το οποίο, κατά το μαγικά μυστηριώδη κανόνα της απολύτως μη πιθανής πιθανότητας, ενοικιάστηκε από ακριβώς ίδια εταιρία με εκείνη του πατέρα μου για ανάγκες της οποίας σχεδιάστηκε και χτίστηκε το πολυώροφο ιδιόμορφο αυτό οίκημα. Κι αφού με κέρασε ένα καφέ η Βίκυ Μίχα και κουβεντιάσαμε για εκείνα μα και για τα φεμινιστικά τα ακτιβιστικά μου,  δόθηκα σε μια άλλη μου χαρά που μου έχει λείψει χρόνια.

Τη Λαϊκή Αγορά που δεν τη χορταίνω και που την περπατώ αργά λύνοντας τη δική μου σπαζοκεφαλιά: με διασκεδάζει ο γρίφος του τι ψωνίζει η καλή νοικοκυρά που δεν πρόκειται να μαγειρέψει όχι μονάχα επειδή δεν έχει διάθεση μα και γιατί κάποια ασφάλεια έχει καεί και η παλιά όμορφη κουζίνα της  δεν δουλεύει.

Και ιδού:

Μανταρινάκια, ρόδι γλυκό στυμμένο εκεί μπροστά μου (με ένα σφηνάκι κερασμένο για επιβεβαίωση γλυκύτητας), 3 μήλα τραγανά, σταφύλι λευκορόδινο (με κουκούτσι στιβαρό που έχει όλα τα καλά, πάντα) και, για καλεσμένους μου αλλά και τις πολλές ώρες που διαβάζω ξαπλωμένη στον καναπέ, τα αποξηραμένα μου μαλακά: βερίκοκα, ξανθή σταφίδα, ginger που μου καίει τη γλώσσα και φέτες ανανά ζαχαρωμένου και… και γιατί σας τα αραδιάζω όλα αυτά;

Διότι― συνέπεσε άραγε ή υπάρχει κάποιος λόγος;― για αίτιο ακατανόητο πωλητές τριών πάγκων  μου έκαναν, νομίζοντας πως με φλερτάρουν οι άφρονες, την αγενή ερώτηση πόσων ετών είμαι.

Η οποία ερώτηση, με ένα χοροπηδηχτούλι άλμα μνήμης, μου ήρθε στο νου όταν κάθισα στο τραπέζι του Salero για να φωτογραφηθώ ανάμεσα στους δυό μου φίλους και ,με τα τριαντάφυλλά μου ανά χείρας άπλωσα τα πόδια μου ορθάνοιχτα και, μαντονίζουσα κατά παλιά μου συνήθεια,

 ευχήθηκα, όπως εύχομαι και σ’ εσάς την παλιά καθησυχαστική μου αλήθεια πως δηλαδή

 ναι, ΟΛΑ ΘΑ PUNK ΚΑΛΑ!

 _____________________________________________

https://www.theatrokefallinias.gr/el/events/90/

25/11-10/12 Κι αν παίρνουμε ουσίες δεν παίρνουμε από βία #16μέρες

 

    Αν στην πατριαρχική κοινωνία η κάθε είδους βία προς τις γυναίκες είναι παλιά παράδοση, για μάς τις γυναίκες που παίρνουμε ναρκωτικά*, είναι κανόνας.  Διότι μαζί με όλα τα άλλα, συχνά έχουμε να κινηθούμε στην παρανομία, χώρο ανδροκρατούμενο και κυβερνημένο, όπως και η Αστυνομία ή η φυλακή,  με νόμους και κανόνες τοξικότατης, και αλλού ξεπερασμένης, μαγκιάς που κάνει  δύσκολη μα και επικίνδυνη την επιβίωσή μας.

 

  Αν όλες μας λίγο πολύ  γνωρίζουμε τι είναι ο φόβος του να περπατάς σε ένα σκοτεινό δρομάκι ή του να βρεθείς απέναντι σε ένα βίαιο οργισμένο άνδρα που σε θεωρεί κτήμα του, μια χρήστρια συχνά έχει να αντιμετωπίσει  επιθετικότητα και από αστυνομικούς, γιατρούς αλλά και εμπόρους ή συμπότες.

Γι’ αυτό και φέτος ενωθήκαμε, η  WHRIN (Παγκόσμια οργάνωση Γυναικών για Μείωση της Βλάβης) μαζί με τη EuroNPUD SisterWUD την αδελφότητά μας γυναικών των Ευρωπαϊκών Δικτύων Χρηστών/ριών ψχδ Ουσιών) σας ζητάμε αυτές τις #16μέρες που παγκοσμίως αφιερώνονται στη Μείωση της  έμφυλης Βίας να θυμηθείτε και να στηρίξετε κι εμάς.

Η αυτοδιάθεση είναι δικαίωμα.

Το σώμα μας μάς ανήκει και η απόλαυση δεν είναι ντροπή, είναι δικαίωμά μας.

____________________________

*χρησιμοποιώ τον πλατύ και ασαφή όρο που περιλαμβάνει με αρνητικό πρόσημο όλες τις παράνομες ουσίες που χρησιμοποιούμε για χρήση ψυχαγωγική.

Καμπάνια για την Εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών που παίρνουν ναρκωτικά.

 

 ΓYΝΑΙΚΕΣ της EuroNPUD (ευρωπαϊκού δικτύου ατόμων που παίρνουν ναρκωτικά) σε συνεργασία με την οργάνωση WHRIN (Women Harm reductionInternational) ενωθήκαμε και φέτος στην καμπάνια ευαισθητοποίησης κατά της βίας προς τις γυναίκες της κοινότητάς μας.

 25 Νοεμβρίου, Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών, ξεκινάμε 16 ημέρες δράσης ως τις 10 Δεκεμβρίου, Παγκόσμια Ημέρα για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. 

Για 16 ημέρες ομάδες γυναικών της EuroNPUD οργανώνουμε δράσεις σε διάφορες πόλεις της Ευρώπης (όπου  και όπως είναι εφικτό λόγω κορωνοϊού).  Μέλος βεβαίως είναι και το  
Δίκτυο Ομότιμων Χρηστών .Ψυχοδ/κων Ουσιών PeerNUPS

Φοράμε κάτι πορτοκαλί (χρώμα της καμπάνιας ΟΗΕ), οργανώνουμε δράσεις  και δημοσιοποιούμε φωτογραφίες και πληροφορίες. 

 

Αν θέλετε να μας στηρίξετε φωτογραφηθείτε με κάτι πορτοκαλί κι ανεβάστε τη φωτογραφία σας με το σύνθημα και τα #hashtags.

ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ

#16Days #16dayscampaign

#stopviolenceagainstwomen #womenusedrugs 
#16Days for the Elimination of Violence agains WUD 

@euronpud #SisterWUD

@WHRINetwork

@INPUD

 #whrinetwork #EuroNPUDwomen

 EuroNPUD_SisterWUD

https://www.facebook.com/SisterWUD 

Δίκτυο Ομότιμων Χρηστών .Ψυχοδ/κων Ουσιών PeerNUPS https://www.facebook.com/drug.peers.net

Καμπάνια για την Εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών που παίρνουν ναρκωτικά #16μέρες Κι αν παίρνουμε ουσίες δεν παίρνουμε από βία https://daphnechronopoulou.blogspot.com/2020/11/16.html#axzz7DhtBqZ3L 

https://daphnechronopoulou.blogspot.com/2020/11/16.html#ixzz7DhujvoFX

Η βια προς τις γυναίκες δεν είναι αστείο. #DomesticViolence #HappyNeverAfter
https://daphnechronopoulou.blogspot.com/2016/11/domesticviolence-happyneverafter.html#ixzz7DhtsEGzD

EVAWUD21 _ Elimination of Violence to Women who Use Drugs

 

Stop violence against women who use drugs.

2021 Campaign to Eliminate Violence Against Women who Use Drugs (EVAWUD)

including trans and gender non-conforming people,

With the International campaign for the elimination of violence against women 2021, the EuroNPUD SisterWUD and the Women and Harm Reduction International Network (WHRIN) call for an end to all forms

of violence against women who use drugs.

Women who use drugs,

and a wide range of physical and psychological harm due to punitive prohibition of some substances. State- driven stigma, criminalisation and corruption drive substantive health and safety harms and act as barriers between women who use drugs and critical harm reduction and gender-based violence (GBV) service. Women who use drugs (WUD) experience GBV at up to around 25 times the rate experienced by other women in the general public. This violence includes, (but is not limited to) extra judicial killing and capital punishment, forced and coerced sterilisation and abortion, rape, sexual harassment, loss of child custody, imprisonment for mere personal possession or use, penalisation for drug use in pregnancy and other types

are subject to extreme levels

of gendered violations, stigma and discrimination.

Woman who use drugs around the world can face arbitrary detention, extortion, police violence, torture

and ill-treatment, with o

Due to the

ver a third of women in prison incarcerated for drug offences globally.

war on drugs, women survivors have little recourse and often no support, particularly in cases of violence

from police, prison guards and compulsory treatment centre staff.

The experiences of violence against women who use drugs are even more extreme for those facing intersecting discrimination, such as women

of colour, sex workers, or trans women.

As the criminalization of drug use stands as the primary barrier between women who use drugs and attainment of human rights including access to harm reduction and other essential health services, decriminalisation is also imperative. Expansion of harm reduction and inclusion of violence mitigation and support services are also critical. It is also noted that sexual and reproductive health is now promoted as an additional essential service that should be incorporated within the harm reduction suite of services for people who use drugs, and that best practice

service delivery integrates comprehensive GBV services.

Legislation and legal principles, procedures, policies, programmes and practices relating to criminal justice must be reviewed to determine if they are adequate to prevent and eliminate violence against women who use drugs or if they have a negative impact on women and, if they do, to modify them in order to ensure that women who use drugs enjoy fair and equal treatment.

Please join us in ensuring adequate resources and legislative frameworks to uphold the safety and human rights of women who use drugs.

These conditions have only worsened during COVID 19 restrictions which have created contexts that have escalated GBV without matching responses for women at risk or being exposed to violence. The Women and Harm Reduction International Network (WHRIN) note that by collaborating with groups of women who use drugs and documenting peer led actions and services, the appropriate responses to these inequities and violations are clear. Meaningful involvement of women who use drugs must feature as the cornerstone

to all good practice responses in developing GBV services for women who use drugs.

The EuroNPUD SisterWUD and WHRIN call for an end to the war on drugs to end this violence against

women. 

https://www.euronpud.net/wud

https://whrin.site/campaign/evawud21-summary-report/

https://drive.google.com/file/d/17BiIN7qjXV2fR01f5sqovea7tYTU2JMK/view

ΑΝΑΠΗΡΟΙ ΟΙ ΠΡΩΤΟΠΟΡΟΙ ΤΗΣ ΛΕΦΤΕΡΙΑΣ: Προσκλητήριο μνήμης 30/11/21

 

«ΑΝΑΠΗΡΟΙ ΟΙ ΠΡΩΤΟΠΟΡΟΙ ΤΗΣ ΛΕΦΤΕΡΙΑΣ»

Προσκλητήριο μνήμης για τους ανάπηρους αγωνιστές του ΕΑΜ

Η Κίνηση Χειραφέτηση Αναπήρων: ΜΗΔΕΝΙΚΗ ΑΝΟΧΗ διοργανώνει εκδήλωση μνήμης και τιμής με αφορμή την επέτειο του πογκρόμ κατά των αναπήρων στις 30/11/43.

Στις 30 Νοεμβρίου του 2021, στις 19:00, στο Ίδρυμα Ευγενίδου, παρουσιάζουμε το σπάνιο βιβλίο του Φρίξου Β. Θεοφανίδη, «ΑΝΑΠΗΡΟΙ ΟΙ ΠΡΩΤΟΠΟΡΟΙ ΤΗΣ ΛΕΦΤΕΡΙΑΣ» που εκδόθηκε το 1946 από το εκδοτικό τμήμα της «ΦΩΝΗΣ ΤΟΥ ΑΝΑΠΗΡΟΥ».

Την εκδήλωση συντονίζουν μέλη της ΜΗΔΕΝΙΚΗΣ ΑΝΟΧΗΣ και ο Διδάκτορας Ιστορίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, Μενέλαος Χαραλαμπίδης.

Αποσπάσματα του βιβλίου θα αναγνώσουν οι:

Άννα Μαρία Ελευθερία Μαντζουράνη, Απολλωνία Τσαντά, Βασίλης Κουκαλάνι, Κώστας Ξυκομηνός, Μάνια Παπαδημητρίου, Μάριος Αθανασίου, Πάνος Ζουρνατζίδης, Σάββας Στρούμπος, Σίσσυ Δουτσίου και Τάσος Σαγρής.

Το "προσκλητήριο μνήμης" θα πραγματοποιηθεί με ταυτόχρονη διερμηνεία στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα και ο χώρος είναι προσβάσιμος και φιλικός για ανάπηρα άτομα.

Η εκδήλωση θα μεταδοθεί και διαδικτυακά.

https://diavlos.grnet.gr/event/e2090

ΣΑΝ ΠΡΟΛΟΓΟΣ

ΦΡΙΞΟΣ Β. ΘΕΟΦΑΝΙΔΗΣ Απρίλιος 1946

To βιβλιαράκι αυτό το ‘γραψα από μια εσωτερική ανάγκη!

Το ‘γραψα για να μάθουν όλοι οι λέφτεροι άνθρωποι όλου του κόσμου την τρομαχτική αλήθεια που ζήσαμε εμείς οι Έλληνες ανάπηροι και τραυματίες πλάι στον Ελληνικό λαό, τον καιρό της τετράχρονης σκλαβιάς!

Για να μάθουν τη συμβολή μας στον Εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα και για να ξέρουν το πώς μας μεταχειρίστηκαν οι Γερμανοί, οι Ιταλοί και Έλληνες Κουΐσλιγκ!

Το ‘γραψα ακόμα και γι’ αυτούς που, εκτελώντας τυφλά τις διαταγές του Τσώρτσιλ, μας σκότωναν με τα βαριά εργαλεία του θανάτου τον Δεκέμβρη του 1944! Γι’ αυτούς που μας τραβούσαν στην Αφρικανική έρημο, γι’ αυτούς που μας βομβάρδιζαν και χαλούσαν τα αναπηρικά νοσοκομεία μας, αυτά πού στάθηκαν, από την πρώτη μέρα της κατοχής, οι ναοί της λεφτεριάς μα και του μαρτυρίου! Δεν είναι σωστό και δεν πρέπει να κρύβει κανείς την τρομερή αλήθεια μέσα σε καλογραμμένα και παρδαλά λογάκια ομορφούτσικης ψευτιάς.

Ίσως διαβάζοντάς το, συναντήσετε μέσα σ’ αυτό βαρβαρότητες, μα είναι ανάγκη να τις μάθετε, γιατί δεν πέρασαν ακόμα.

Λέφτεροι άνθρωποι όλης της γης, ρίχτε το βλέμμα σας στη ζωή μας, στη ζωή της σκλάβας Ελλάδας! Πρέπει να δείτε μέσα σ’ αυτή το καλό και το κακό, τους γνήσιους πατριώτες, τους ηρωικούς αγωνιστές, μα και κείνους πού πρόδωσαν και πούλησαν την ίδια τους την πατρίδα και κρέμασαν κι αφάνισαν το λαό της.

ΦΡΙΞΟΣ Β. ΘΕΟΦΑΝΙΔΗΣ Απρίλιος 1946

ΙΔΡΥΜΑ ΕΥΓΕΝΙΔΟΥ: Λ. Συγγρού 387 - 175 64 Παλ. Φάληρο (Είσοδος από Πεντέλης 11) Τηλ: 210 9469600

Προβλέπεται χώρος στάθμευσης αναπηρικών οχημάτων. Είσοδος ανοιχτού χώρου στάθμευσης, οδός Ελληνίδων 2-4 (απέναντι από το ξενοδοχείο Μετροπόλιταν/Marriot Athens). Οι σκύλοι οδηγοί τυφλών είναι ευπρόσδεκτοι με τους χειριστές/χειρίστριές τους.

Το Ίδρυμα Ευγενίδου είναι Covid free χώρος.

Είσοδος με πιστοποιητικό εμβολιασμού ή νόσησης.

Κίνηση Χειραφέτησης Αναπήρων: "Μηδενική Ανοχή"

https://www.facebook.com/mideniki.anoxi/posts/467966608020319

«ΑΝΑΠΗΡΟΙ ΟΙ ΠΡΩΤΟΠΟΡΟΙ ΤΗΣ ΛΕΦΤΕΡΙΑΣ»

Προσκλητήριο μνήμης για τους ανάπηρους αγωνιστές του ΕΑΜ

5th European Harm Reduction Conference #Correlation

 

https://www.facebook.com/fleobilla/posts/4514842295274147

«Η ανάγκη για εφαρμογή πολιτικών και παρεμβάσεων που λαμβάνουν υπόψη και σεβονται τις ανάγκες και τα δικαιώματα όλων, χρηστών και υπολοίπων πολιτών, είναι πλέον "κοινός τόπος" για όλους όσους δρουν στο πεδίο».

Η συνύπαρξη είναι ένδειξη πολιτισμού.

Κι η ελευθερία (του άλλου: ο σεβασμός σε χούγια που δεν έχουμε).

Η τιμωρητική προσέγγιση γεμίζει τις φυλακές και τις κάνει πανεπιστήμια εγκλήματος.

https://www.facebook.com/rosenpopa/videos/941802106714567

5th European Harm Reduction Conference

https://www.conftool.org/ehrc2021/ 

https://www.facebook.com/events/264596832276841

https://www.harmreductionconference.eu/

____________________________________________

SANANIM http://www.sananim.cz/kontaktni-centrum-(kc)/nase-cile.html