ανήκω σε μια γενιά μου που άρχισε την χρήση της αρχές της δεκαετίας του 80 είμασταν μια γενιά πλήρως ανενημέρωτων χρηστών, χωρίς καμία απολύτως πρόσβαση σε επιστημονική μάτια , υποχρεωμένοι να πιστεύουμε το αφήγημα των ελάχιστων θεραπευτικών προσεγγίσεων που υπήρχαν …χωρίς Ευρωπαϊκές και διεθνείς επαφές,σε απόλυτη άγνοια @ για την σωστή χρήση, απόλυτη άγνοια της αντιμετώπισης της υπέρδοσολογίας,και μια ψευδεπίγραφη εντύπωση ότι όλοι είμαστε καταδικασμένοι να εθιστούμε και να πεθάνουμε
Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι η αυτονόητη χορήγηση της ΝΑΛΟΞΟΝΗ βρήκε τα σωστά βήματα της τώρα στην Ελλάδα μετά από 30-40 χρόνια
Μερικοί από μας μάθαμε πολύ περισσότερα από τα βιβλία του Πετρόπουλο καθώς και από βιβλία γραμμένα στα αγγλικά, παρά από την ρητορική των τότε λεγόμενων ειδικών, εκείνης της εποχής που περισσότερο μας απροσανατόλισαν
Αυτή η γενιά λοιπόν Αφού πέρασε μια μεγάλη αυτοκαταστροφική περίοδο(punk ,new wave) ψάχνωντας τα βήματα της γεμάτη απορίες ζώντας μέσα σε μια ταραγμένη αντιπολιτευτική περίοδο,γίναμε οι αποδιοπομπαίοι τράγοι ,σε μια έκρηξη φόβου των απλών πολιτών τους για τις Ουσιες . Το αποτέλεσμα ήταν να εμπλουτιστεί η υπάρχουσα πολιτική για τα ναρκωτικά με ατέλειωτες διώξεις χρηστών Ψυχοδραστικων
Δεν θα ήταν ψέματα να πω ότι οι μισοί χρήστες εκείνης της εποχής πέρασαν την πύλη της φυλακής, όχι γιατί ήτανε παράνομοι η είχαν οι κάτεχαν μεγάλες ποσότητες η πωλούσαν ,φυλακίστηκαν για χρήση και μικρή κατοχή.
Οι περισσότεροι πλέον είναι νεκροί και σαν να μην έφτανε όλη αυτή η αιμορραγία της ανθρώπινης ζωης ,μαθαίνουμε ότι ακόμα και τώρα η νέα γεννια χρηστων πεθαίνει ,δηλ η γεννια της γνώσης και του Ίντερνετ
όλα τα απολυταρχικά καθεστώτα επιμένουν στην απαγόρευση και τις τιμωρητικές πολιτικές, όχι γιατί σκέφτονται τους πολίτες τους ,αλλά γιατί η απαγόρευση και η ποινικοποίηση αποτελεί το τέλειο σύστημα ενός κοινωνικού ελέγχου,και μερικοι θρασείς δικτάτορες εκμεταλλεύονται την χρήση ουσιών για να εξοντώσουν εξωδικαστικά ένα μεγάλο κομμάτι αντιφωνουντων πολιτών (βλέπε Φιλλιπινες )
Δυστυχώς ζούμε σε μια χώρα που είναι βαθειά στιγματίστηκη . Υπάρχει μια συλλογική αντίληψη της πολιτικής για τα ναρκωτικά ,που από την λεγόμενη σκληρή αγάπη, που αν και αντιπροσωπεύει ένα μικρο ποσοστό της τάξεως του 10% των χρηστών έχει καταφέρει να επικρατήσει την γνώμη της… και τη δικιά της οπτική στην κοινωνία
Μας λοιποί ιδιαίτερα που στις συνεργασίες μεταξύ διαφόρων φορέων επικρατούν οι πιο φανατικοί είναι ένα λάθος δεν πρέπει να ξαναγίνει, το μπέρδεμα των διαφόρων φιλοσοφιών θεραπείας για εμάς δεν απέδειξε ότι ειναι δημιουργικό
Εμείς σαν Δίκτυο ακόμα δεν έχουμε καταφέρει να πείσουμε ότι τα κοινωνικά προβλήματα,τα εργασιακά ,η ανασφάλεια ,η αστεγια , ,αλλά και η έλλειψη σεβασμού και η απόρριψη, η μάθηση και η πληροφόρηση πρέπει να προηγηθούν σαν στόχοι στην θεραπεία,πολλές φορές πριν απο την καθαρότητα ! Δεν ειναι δυνατόν η θεραπεία να ανατροφοδοτείται μόνο από τις ουροληψιες μαζί με ενα συνεχόμενο κοινωνικό έλεγχο
.Δεν μπορείς να τιμωρείς κάποιον που κάνει το ίδιο λάθος συνέχεια λόγω της εξάρτηση του,
γιατί πλέον τον εξαθλιώνεις .. οι τιμωρίες και η απαγόρευση είναι ο κύριος λόγος των συνεχιζόμενων θανάτων και των επιμόλυνσεων
τα στοιχεία είναι τραγικά εμείς τα νιώθαμε τα βλέπαμε γιατί ζούμε καθημερινά αυτήν την αδιέξοδη πολιτική.
Τα υπάρχοντα στεγνά προγράμματα πρέπει να μεταρυθμιστουν να αξιολογηθούν και να προσφέρουν υπηρεσίες και στους ενεργούς χρήστες, οι καιροί έχουν αλλάξει και πρέπει να προσαρμοστούν .
Οι πόρτες των προγραμμάτων πρέπει να ανοίξουν για όλους τους χρήστες για να αρχίζουν να λύνουν τα συσσωρευμένα προβλήματα τους ,μιλώντας διασυνδέοντάς και συμμετέχοντας ,δεν νοούνται πλέον πουθενά πλέον οι κλειστές πόρτες .
Τα ζήσαμε στις εποχές της πανδημίας που φτάσανε οι άστεγοι να εκλιπαρούν για νερό
Ενώ γίνονται πολύ θετικά βήματα με τα ΧΕΧ και την εξάπλωση τους ,ακόμα δεν έχει γίνει κατανοητό ότι η και δημόσια χρήση είναι και μια εν δύναμη επιμόλυνση πρώτα της hep -c και λιγότερο ,χωρίς να αποκλείεται του HIV.
Πρώτα για τους ίδιους και την υγεία τους πρέπει να γίνει αντιληπτό αλλά και εμείς όλοι επιτέλους να καταλάβουμε ότι στη δημόσια χρήση, μετά απο τα κυνηγητά και τις σκούπες,ειναι υπερβολικά δύσκολο για τους χρήστες να κρατήσουν τις συνθήκες υγιεινής που χρειάζονται ….
Τρία θέματα για τις μονάδες υποκατάστασης
Επειγόντως πρέπει να αρχίσει η άμεση πρόσβαση στην μεθαδόνη, ζούμε ένα καινούργιο ξέσπασμα του HIV και της HCV και μεγάλη θνησιμότητα μεταξύ των χρηστών
Βλέπουμε ότι πήραμε ελάχιστα μαθήματα από το 2012 , και κάποιοι επικαλούμενοι λόγους ευκολίας αρνούνται να χορηγήσουν μεθαδόνη ,μια ουσία άμεσης πρόσβασης και για τους ανθρώπους χαμηλου οδου ,που τα τελευταία χρόνια εντελώς αντιεπιστημονικά κοντεύει να καταργηθεί
Γνωρίζουμε πολλούς ανθρώπους της ηλικίας μας που τους αρνούνται την ελευθερία επιλογής στο φάρμακο και αντί να εμπλουτίσουμε την φαρέτρα μας με περισσότερα και πιο αποτελεσματικά φάρμακα που υπάρχουν στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες ,έχουμε καταλήξει σε μια μονοκρατορία της βουπρενορφίνης. Εδώ μιλάμε για ένα γηρασμένο πληθυσμό που έχει καταταλαιπωρηθεί και πρέπει να μπει στην χορήγηση άμεσα χωρίς όρους ,αυτοί πεθαίνουν κλεισμένοι απέξω εκτός μονάδων επειδή δεν θέλουν τη βουπρενορφίνη .
Δυστηχως αυτή η τακτική μαζί με την εύκολη επιλογή του suboxone έχουν δυσφημίσει αφάνταστα την βουπρενορφίνη ένα κατά τα αλλά πολύ αποτελεσματικό φάρμακο .
Για όσους δεν γνωρίζουν το suboxone θα αναφέρω οτι κατάφεραν να βάλουν την τιμωρία ακόμα και μέσα στα φάρμακα και μερικοι τους χειροκρότησαν Βρίσκεται στο εμπόριο με ληγμένη πατέντα και έχει χαρακτηριστεί αντιεπιστημονικό απο πολλούς κύκλους,και ήδη καταργείται σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες
Δεύτερον οι εξυπηρετούμενοι που εργάζονται είναι ανάγκη να διευκολυνθούν με απογευματινές βάρδιες,να υπάρξει συνταγογράφηση στους σταθεροποιημένους, για να ελαφρύνει το σύστημα, και να δωθεί περισσότερο σημασία σε αυτούς που το έχουν ανάγκη δηλ τους ανθρώπους της διπλής διάγνωσης,και τους ανθρώπους με μεγάλα προβλήματα
Οπως είπαμε και στον πρωθυπουργό το θέμα της εργασίας πρέπει να αποκτήσει νέο νόημα. Ο οκανα διαχρονικά δεν δίνει δουλειά στους ανθρώπους της υποκατάστασης, πάλι βασιζόμενος σε κατάπτυστα άρθρα που στην ουσία μας θεωρούν ενεργούς χρήστες και δεν έχουμε δικαίωμα να δουλέψουμε σε κανένα δημόσιο φορέα .
Τρίτον υπάρχει μεγάλη ανάγκη για περισσότερες και καλύτερες ιατρικές υπηρεσίες
Όλα τα προγράμματα έχουν ανάγκη από Μια γενναία μεταρρύθμιση με βάση τα ανθρώπινα δικαιώματα και την εμπλοκή της ίδιας της κοινότητας, δεν υπάρχει μείωση της βλάβης και προσέγγιση των χρηστών χωρίς την εμπλοκή τους ,η συμμετοχή πλέον είναι απαραίτητη … τα στοιχεία αυτό δείχνουν
κλείνοντας να τονίσουμε ότι οι πλειονότητα των άστεγοι στους δρόμους και προβληματικοί χρήστες καταλήγουν οι πιο φτωχοί και οι πιο αμόρφωτοι ότι και η πιο κοινωνικά απομονωμένοι,και τελευταία οι πρόσφυγες και άνθρωποι που έρχονται απο πολέμους .
Εμείς σαν κοινωνία αυτό που κάνουμε είναι συνεχίζουμε την αδιάκοπη τιμωρία και τον κοινωνικό έλεγχο μέχρι να πεθάνουν.
Pressenza Athens
Υψηλότατα ποσοστά θνησιμότητας η Ελλάδα στους χρήστες ψυχοδραστικών ουσιών
Στα πλαίσια της διεθνούς εκστρατείας “Υποστήριξη, όχι τιμωρία” για το 2022, το ΔΙΚΤΥΟ ΟΜΟΤΙΜΩΝ ΧΡΗΣΤΩΝ ΨΥΧΟΔΡΑΣΤΙΚΩΝ ΟΥΣΙΩΝ-Mείωσης της Bλάβης / PeerNUPS, διοργάνωσε ενημερωτική εκδήλωση, στις 27 Ιουνίου, στην Αθήνα, με θέμα το ζήτημα της θλιβερής και τραγικής πρωτιάς της χώρας μας στη γενική θνησιμότητα των χρηστών, και ιδιαίτερα την μεγάλη αύξηση τα τελευταία χρόνια στον επιπολασμό του HIV και στους αντίστοιχους θανάτους.
Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν εκτός από μέλη του Δικτύου, ο καθηγητής επιδημιολογίας κ. Άγγελος Χατζάκης, η Πρόεδρος του Kέντρου Πρόληψης Αθηνά Υγεία του Δ. Αθηναίων κα. Φωτεινή Λεομπίλλα, εκπρόσωποι οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών και του ΟΚΑΝΑ.
Το ζήτημα που μονοπώλησε τη συζήτηση, δεν ήταν άλλο, από τα αποτελέσματα των προγραμμάτων “Αριστοτέλης HIV/HCV” και “Αλέξανδρος” τα έτη 2018 – 2020 στην Αθήνα και 2019 – 2021 στην Θεσσαλονίκη αντίστοιχα. Με βάση τα δεδομένα των προγραμμάτων, η θνησιμότητα μεταξύ των χρηστών ψυχοδραστικών ουσιών (ΧΨΟ) στην Αθήνα έφτασε το 3,5% και το 4,65% στην Θεσσαλονίκη, με τον μέσο όρο της χώρας να εκτινάσσεται στο 3%, όταν στη Δυτική Ευρώπη είναι 1,56% και στην Βόρειο Αμερική 1,61%. Και αυτά είναι μέχρι το 2020. Καθώς το 2021 ο μέσος όρος ανέβηκε στο 4,1% ενώ για τους πρώτους 5 μήνες του 2022, το ποσοστό είναι ήδη στο 4,7 και δυστυχώς αναμένεται να φτάσει τους 500 – 600 θανάτους συνολικά μέχρι το τέλος του έτους. Η θνησιμότητα αυτή, είναι 17 φορές μεγαλύτερη από την αντίστοιχη σε άτομα ίδιας ηλικίας και φύλου στο γενικό πληθυσμό. Οι αιτίες διαπιστώνεται να αφορούν τη συνύπαρξη HIV λοίμωξης, με υπερδοσολογία οπιοειδών, χρόνια ηπατίτιδα C, αστεγία και δυσκολία πρόσβασης σε υπηρεσίες υγείας ή σε προγράμματα μείωσης βλάβης.
Ταυτόχρονα έχουμε μια σημαντική αύξηση των ΧΨΟ που είναι θετικοί στον HIV τα τελευταία χρόνια. Η μεγάλη αύξηση που είχε παρατηρηθεί το 2011 και το 2012, κάτι που μας είχε φέρει πάλι στην θλιβερή πρώτη θέση στην Ευρώπη, επαναλαμβάνεται αυτή τη στιγμή, με μια διαρκή αύξηση τα τελευταία 4 έτη. Το ποσοστό των χρηστών με HIV λοίμωξη το 2018-2020 ήταν 22%, δηλαδή κατά 50% αυξημένο σε σχέση με το 2012-2013 και κατά 22 φορές μεγαλύτερο από το 2010, στην Αθήνα. Αντίστοιχα στην Θεσσαλονίκη, στη Θεσσαλονίκη έφτασε το 7% το 2021 από 1% το 2018. Η αύξηση του επιπολασμού είναι η μεγαλύτερη που έχει παρατηρηθεί παγκοσμίως τα τελευταία 10 χρόνια και αποτελεί μια θλιβερή πρωτιά για τη χώρα μας.
Ο κ. Χατζάκης, είχε δύο προτάσεις ως έκτακτα μέτρα αντιμετώπισης της παρούσας κρίσης και προς αποφυγή περισσότερων θυμάτων αλλά και μείωσης του επιπολασμού του HIV, μεταξύ των ΧΨΟ.
Πρώτον, να ξεκινήσει άμεσα υλοποίηση προγράμματος χορήγησης ναλοξόνης “στο σπίτι” (Take Home), με την κατάλληλη εκπαίδευση χρηστών και του υποστηρικτικού περιβάλλοντός τους, ώστε να μειωθούν άμεσα οι θάνατοι από υπερβολική δόση οπιοειδών, οι οποίοι κατά μεγάλο ποσοστό συμβαίνουν σε κατοικίες και όχι στον δρόμο.
Δεύτερον, να ξεκινήσουν άμεσα να υλοποιούνται προγράμματα από οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών που εργάζονται στο χώρο αυτό, με στόχο εργασία στον δρόμο και καλύτερη διασύνδεση των χρηστών και των ομοτίμων, με υπηρεσίες πρόληψης, εξετάσεων, αγωγής και υποστήριξης, δηλαδή την ενίσχυση και τον συντονισμό των προγραμμάτων μείωσης της βλάβης στον δρόμο.
Τέλος επισημάνθηκε για άλλη μια φορά από όλους τους συμμετέχοντες και τις συμμετέχουσες, η ανάγκη υλοποίησης ενός εθνικού σχεδίου δράσης, με τη συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων φορέων στο σχεδιασμό του αλλά και της ίδιας της κοινότητας των χρηστών, και η επικύρωσή του, η ύπαρξη δηλαδή της αναγκαίας πολιτικής βούλησης για να αντιμετωπιστούν ουσιαστικά τα παραπάνω ζητήματα. ____ [Φωτογραφίες: Εβίτα Παρασκευοπούλου]
'Υποστήριξη. Όχι Τιμωρία.' Το λέμε συνέχεια, το λέμε κάθε χρόνο. 26 Ιουνίου είναι η Ημέρα ΓΙΑ τα ναρκωτικά. Όχι 'κατά'. Είναι παράλογο να δηλώνεις 'κατά' ουσιών σαν το παιδάκι που χτυπά το έπιπλο στο οποίο χτύπησε.
Κατά της προβληματικής χρήσης. Κατά της προκατάληψης, κατά της Μαύρης Αγοράς και της άγνοιας.
________________________________________________________________
ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ (LINKS)
PRESENZA
