Τρίτη 25/10 τα ΒΥΖΙΑ σε δωρεάν θέαση στο Cinobo όλη την ημέρα, ό,τι ώρα θέλετε. Συστήνω.
Σας δίνω linkνα μπείτε, κι ακολουθούν λίγα από εμένα για το ντοκιμαντέρ στο οποίο ήταν τιμή μου που συμμετείχα και, με κλικ στο λινκ του blog ακολοθούν πιο πολλά με φωτογραφίες και youtube ομιλία μου σχετική.
Τα ΒΥΖΙΑ μας,
κύκνειο άσμα, παιδί της και κληρονομιά μας
είναι ένα έργο στο οποίο έδωσε ζωή με τις τελευταίες ανάσες της
προικίζοντάς το με όλα της τα λάφυρα από τον άγριο πόλεμο με τον καρκίνο.
'Προτάσσουμε τα στήθη μας' έγραφα τότε στις πρώτες προβολές κι η Λιόπη χαμογελούσεευτυχισμένη μέσα στον πόνο και τον τρόμο της σκιάς του Θανάτου, με πατερίτσες ή κατάκοιτη, με κοντά μαλλιά ή περίτεχνα κεφαλοδεσίματα, όλο και πιο αδύνατη, όλο και πιο εύθραυστη καιπικραμένη από τον άνισο αγώνα.
Η ταινία αυτή που οραματίστηκε και την κουβεντιάσαμε και τη σχεδιάσαμε, και με τουςσυνεργάτες φίλους της κινηματογραφιστές Ανιές Σκλάβου και Στέλιο Τατάκη πραγματοποιήθηκετο όραμα, είναι μια αφήγηση των βυζιών μας, του στήθους μας που μας καθορίζει και μαςπεριγράφει και μας σημαδεύει αλλά χρειάζεται επιθετικό προσδιορισμό για να γίνει 'γυναικείο'.
Αφήγηση του στήθους, του ενός και μόνου, ή του κανενός εκεί που ήταν δύο· αφήγησηγυναικών, δική της κυρίως αλλά και δική μου και άλλων που λέμε τις ιστορίες του στήθους μας. Της ομορφιάς του, της ενοχής, της σιλικόνης, του έρωτα και της αρρώστιας, του καρκίνου.
Για τα ΒΥΖΙΑ μας σας έχω πει.
Σήμερα κλήθηκα να βάλω κι εγώ το λιθαράκι μου:
δυό ρώγες,
που προστίθενται μαζί με άλλες στη δική της ιστορία για να σχηματιστεί πλούσιο και ζουμερό τσαμπί που θα τέρψει, θα θρέψει και θα δώσει σχήμα στα ανείπωτα.
Βυζιά στο νου μας και στις αγωνίες μας,
βυζιών εικόνες γύρω μας
σε διαφημίσεις και αφίσες, σε τσόντες,
σε νοσοκομεία και σε μαιευτήρια.
Κι όμως πέπλο σιωπής απλώνει η ευπρέπεια που τα καλύπτει.
Mα εμείς προτάσσουμε τα στήθη μας
kι αποκαλύπτονται
απ' τη βυζαρού ως το βυζανιάρικο
το φόβο και το πάθος
τον πόνο, την οδύνη, το καμάρι
συνθέτοντας το αυτοβιογράφημα
της αιώνιας και της νέας αλήθειας.
Βιογραφικό
Η Λιόπη Αμπατζή γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε πολιτικέςεπιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Κοινωνική Ανθρωπολογίαστο Πανεπιστήμιο Αιγαίου όπου ολοκλήρωσε το διδακτορικό της το2004. Συνεργάστηκε με το Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών καιως μεταδιδακτορική ερευνήτρια με το Πανεπιστήμιο Αθηνών. Το2008 εκδόθηκε από το ΕΚΚΕ η μελέτη της με τίτλο"Προσεγγίζοντας το φαινόμενο του trafficking". Ασχολήθηκε μετη μελέτη του φύλου και της σεξουαλικότητας, της εργασίας καιτης μετανάστευσης στη σύγχρονη Ελλάδα.
Το ντοκιμαντέρ με τίτλο "Βυζιά" (σκηνοθεσία Ανιές Σκλάβου καιΣτέλιος Τατάκης) που προβλήθηκε στο Φεστιβάλ ΝτοκιμαντέρΘεσσαλονίκης του 2017, βασίστηκε πάνω στην μελέτη που είχεξεκινήσει η ίδια από το 2013.
Έφυγε από τη ζωή στις 25 Φεβρουαρίου 2018 σε ηλικία 47 ετών, μετά από πολύχρονη μάχη με τον καρκίνο.
Πιο πολλά
Καρκίνος― ας μιλήσουμε ανοιχτά όπως η Λιόπη Αμπατζή
http://daphnechronopoulou.blogspot.gr/2013/11/blog-post_6.html#axzz57qDAgBTl
ΤΑ ΒΥΖΙΑ μας ―με τη Λιόπη Αμπατζή (κι εμένα ως Τειρεσία)
http://daphnechronopoulou.blogspot.com/2016/08/blog-post_18.html#ixzz588hWD72G
Γυναίκες δημιουργοί σήμερα ανθίζουμε ― κι ό,τι προλάβετε
Για τα ΒΥΖΙΑ μας (συνέχεια) με θεά και είδωλα
http://daphnechronopoulou.blogspot.com/2016/11/blog-post_13.html#ixzz588iBStSE
