"Το στίγμα του πρεζάκια": Βασίλης Μάγγος

Είναι κοινό μυστικό ότι όσο ξύλο τρώνε οι χρήστες ουσιών από την Αστυνομία, άλλο τόσο και τόση απαξίωση υφίστανται από τον ‘ελευθεριακό’ χώρο. Πικρή αλήθεια που μας πονά διότι πολιτικά πολλοί από εμάς προς τα εκεί κλίναμε, ξεκινώντας τη ζωή ως επαναστάτες κι αντισυμβατικά άτομα, πριν πληροφορηθούμε από ειδήμονες του χώρου ότι δεν είμαστε παρά κρούσματα του καπιταλισμού, σάκοι του μποξ για επαναστατική προπόνηση.

Δε μου αρέσει να συζητώ το θέμα, με πληγώνει. Αλλά το κάνω σήμερα στη μνήμη του Βασίλη Μάγγου, του δολοφονημένου από ομάδα αστυνομικών, ο οποίος στο blog του έγραφε:

ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΔΑΙΜΟΝΑ ΕΑΥΤΟΥ (c'est) la vie ρινθος

Για την Κατερίνα Γκουλιώνη και όλες εμάς τις Κατερίνες...

Δευτέρα, 18 Μαρτίου 2019

«Οι τοξικομανείς αγωνιστές, αυτοί οι άνθρωποι που αγωνίζονται ταυτόχρονα για τη προσωπική αλλά και τη συνολική κόλαση που ζούμε, είναι καταδικασμένοι να πεθαίνουν φωνάζοντας σε έναν κουφό κόσμο. Είναι καταδικασμένοι, μέχρι να πεθάνουν, να εισπράττουν την ξεφτίλα, τον κοινωνικό ρατσισμό και τον φασισμό ακόμα και στους "ελευθεριακούς" χώρους.

Ναι, είναι αλήθεια πως η πρέζα σε κάνει έρμαιό της.

Ναι, είναι αλήθεια πως λόγω της προσωπικής τους κατάστασης και της κοινωνικής εξαθλίωσης οι τοξικομανείς στρέφονται σε απελπισμένες προσπάθειες επιβίωσης.

Επίσης, όμως, είναι αλήθεια πως τα κοινωνικά κομπλεξ είναι βαθιά ριζώμενα στα κεφάλια μας και ως εκ τούτου επέρχεται το στίγμα.

Δεν θα ξεχάσω ποτέ κι ας μην τα θυμάμαι ένα προς ένα, το ξύλο που έφαγα, τα κουτσομπολιά, τις φήμες, τα λόγια πίσω απ'την πλάτη, την απαξίωση και την περιθωριοποίησή μου από τους "ελευθεριακούς", επειδή έφερα το στίγμα του πρεζάκια. Αν πεθάνω απάνω στη μάχη, να τους πείτε να μην με τραγουδήσουνε και να μην με αναφέρουνε. Να τους πείτε μόνο, πως τους άδειασα επιτέλους αυτή τη πουτάνα γωνιά που τόσο τους ενοχλούσε και τώρα μπορούν ελεύθερα να υποκριθούν εις μνήμην μου».

____________ Η δολοφονία

Αδέξιοι

Δεν μπορώ ν'αναπνεύσω. Όχι στις ΗΠΑ. Στην Ελλάδα.

Ο 27χρονος Βασίλης βρέθηκε νεκρός στο σπίτι του. Μεσημέρι Κυριακής 14 Ιουνίου είχε δεχθεί ανελέητη επίθεση από αστυνομικούς στον Βόλο (βίντεο: https://bit.ly/2ZrRako). Είχε βρεθεί στις διαμαρτυρίες για τη μόλυνση από την καύση σκουπιδιών.
Ξυλοκοπήθηκε άγρια, τόσο που με δυσκολίες μπορούσε ν' ανασάνει. (https://bit.ly/3j7qYDR)
Στο περιπολικό οι αστυνομικοί τον χτυπούσαν και γελούσαν μαζί του περιπαικτικά. Το ίδιο και στο κρατητήριο. Ζήτησε νερό και τον έβαλαν να πίνει σταγόνα-σταγόνα. Επειδή ήταν πολύ χτυπημένος θα έπρεπε να τον πάνε στο νοσοκομείο. Τον πέταξαν έξω από το τμήμα και τελικά στο νοσοκομείο τον πήγε μια παρέα περαστικών.
Εκεί έμεινε 4 μέρες. Είχε 6-7 κατάγματα στα πλευρά και θλάση στο συκώτι και στη χοληδόχο κύστη.
Πριν λίγες ημέρες και αφού ανάρρωνε σπίτι του έκανε επαναληπτικές εξετάσεις που έδειξαν ότι τα ζωτικά όργανα του φέρουν ακόμα κακώσεις.

Και όλα αυτά ενώ τέλη Μαϊου όλοι είχαμε συγκλονιστεί με τον τρόπο που δολοφονήθηκε ο Τζορτζ Φλόιντ.
Είχε γράψει "προφητικά":
"Οι ιδέες μας, όσους κι από μας αν σκοτώσουν, δε θα πεθάνουν ποτέ, θα κατοικούνε πάντα στα μυαλά των ελεύθερων ανθρώπων. Ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε πάντα εδώ, ενάντια σε κάθε τι που μας πνίγει και δεν μπορούμε ν' ανασάνουμε, ενάντια στο άδικο, για την ελευθερία όλων μας, σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Κι ας μην νικήσουμε ποτέ... Θα πολεμάμε πάντα!!"
Βασίλης Μάγγος, 16/6/2020
(Ε.Κ)

___________

 Σύνδεσμοι

Το blog  του Βασίλη Μάγγου http://proxeirodouleia.blogspot.com 

Ποια ήταν η Κατερίνα Γκουλιώνη: https://daphnechronopoulou.blogspot.com/2012/03/blog-post_20.html