Κάθε πουτάνα ήταν κάποτε παρθένα

'Κάθε πουτάνα ήταν κάποτε παρθένα..' έτσι αρχίζει το ποίημα που έγραψα χθες το βράδυ για το βιβλίο που έχω τελειώσει κι όλο αναβάλλω την παράδοση γιατί όλο και κάτι αφαιρώ ή προσθέτω. Ο Χρόνος (είπαμε) για τον καλλιτέχνη είναι ελαστικός ή, πιο σωστά, ελαστικός είναι για το έργο διότι ο καλλιτέχνης, φευ, είναι θνητός.

Νοτιάς με συννεφιά κι έχω πολλά να γράψω, που επείγουν και έχω υποσχεθεί. Μα, το είπαμε κι αυτό ξανά,  δύσκολα ο νους μου πειθαρχεί κι ας αγωνίστηκα πολύ να πειθαρχεί το σώμα.

Κοιτώ τη θάλασσα κι επιθυμώ να περπατήσω, κοιτώ τον κήπο και γνωρίζω πως θα έπρεπε να έσκαβα, να ξεχορτάριαζα να κάνω χώρο για τα σπόρια που σας έλεγα κι ελπίζω να βλασταίνουν ήδη. Τα αρνία με κοιτούν σαν αξιοπερίεργη και οι γλάροι πετούν χαμηλά πάνω από τα βράχια κράζοντας όπως όταν συναντούν ψοφίμια. Και το μυαλό, ως συνήθως, τρέχει σε όσα δεν έκανα.

Ημέρα του Θεάτρου σήμερα (ό,τι και αν σημαίνουν κάτι τέτοια) και το βράδυ θα πάω στην Πόλη στη γιορτή για το Θέατρο με την ομάδα που ασχολείται αλλά και με μουσικούς και άλλα (που ακόμα δε γνωρίζω). Προσκλήσεις καθημερινές, τηλέφωνα κι όσα μαζεύονται όταν περάσουν μέρες με χαρτιά και με βιβλία και, δυνατότερο, το κάλεσμα της Φύσης για βόλτες σε ερημιά.

Θα πάρω τα χαρτιά μου, σκέπτομαι, και θα μεταφερθώ να γράψω τρώγοντας μόνη μου ψάρια. Φτάνει πια εδώ, το σπίτι σήμερα με πνίγει. 

____________

Εικόνα: Το λιμάνι προχθες, Παρασκευή, 7.00 παρά κάτι το απόγευμα, καθώς πήγαινα στο Μάθημα.

Της αδελφής μου αλλά και σπόρια―ειλικρινά

Πολλή αναστάτωση  μου έφερε χθες ο Ταχυδρόμος.

Ένας συγγραφέας που θαυμάζω μου έστειλε σπόρια ντομάτας, μελιτζάνας, καρπουζιού κι άλλων πολλών και η χαρά μου πνίγεται στο φόβο πως θα τα χαραμίσω, πως δε γνωρίζω την αρχαία τέχνη του φυτεύειν (παρά ερασιτεχνικές κηπουρικές μου επιδόσεις κι εμμονές). Σπόρια από χέρι, από 'Του Θεού Το Μάτι' (αν πιάσατε το υπονοούμενο) και δε θα ήθελα να πάνε χαμένες από την ατζαμοσύνη μου οι ώρες του που αντί να ασχολείται με τη γη του ή να γράφει έφτιαχνε πακετάκια σκυμμένος στο τραπέζι του.

Για το άλλο μου πακέτο προτιμώ παραβολές:

Γνωρίζετε ίσως τον αξιολάτρευτα απείθαρχο κι απρόβλεπτο Boris Johnson το Δήμαρχο του Λονδίνου; Γράφει η αδελφή του στο τελευταίο της βιβλίο πως όταν ανακοινώθηκε ότι πολιτεύεται κι ο άλλος αδελφός, ο Boris της τηλεφώνησε έξαλλος να τη ρωτήσει αν το ήξερε το δυσάρεστο.

Έτσι ένιωσα όταν έλαβα το βιβλίο της αδελφής μου της σκηνοθέτιδος που μπήκε στα χωράφια μου. Για μια στιγμή βεβαίως κι ύστερα ξέσπασα στα γέλια και πήγα να το πω στον Κύριο Kastell που, άλλου χαρακτήρος, έχει πικράν πείραν των αδελφικών μας ανταγωνισμών και εν σοφία μου είπε: 'Τώρα.. μόνο δύο μέλη της οικογένειάς σου δεν έχουν βγάλει βιβλίο ακόμα'.

Κι ύστερα ξάπλωσα με τσάι και καπνό να το διαβάσω.

―Όλο; Με ρώτησε όταν την πήρα να της πω πόσο πολύ μου άρεσε.

― Ναι, και το επίμαχο... 

Και μου άρεσε πολύ. Πάρα πολύ, γι αυτό σάς το συστήνω― κι αν με αναγνωρίσετε στο επίμαχο, χαλάλι, αφού όπως έλεγε ένας παλιός Κινέζος που αγαπώ: Truth is fiction when the Fiction is true.

__________________________________________________

*Τα  σπόρια από το Γιάννη Μακριδάκη που χάνετε πολλά αν δεν τον έχετε διαβάσει .

*To 'Truth is fiction when the Fiction is true' είναι από την Ιστορία Της Πέτρας του Cao Xueqin του οποίου ποίημα έχω μεταφράσει και θα το βρείτε κι εδώ

*Της αδελφής μου:

Ελισάβετ Χρονοπούλου: 'Φοράει Κοστούμι', Εκδόσεις Πόλις

Έκθεση Γούνας; Διαμαρτυρία

Αν τα ζώα είχαν επινοήσει Θρησκεία, ο Διάβολός τους θα είχε μορφή ανθρώπου.

Για το αδιανόητο του να καλύπτεται ο άνθρωπος  της εποχής μας με νεκρά ζώα, τα έχω ξαναπεί, όπως και για την ανησυχητική αναλγησία των σύγχρονων Αμερικάνων Σταρ (σαν τη Lady Gaga  και τη  J Lo). Για την απέραντη δυστυχία και τα βασανιστήρια που υφίσταται τα ζώα, το αίμα και τη φρίκη εγώ δε θα μιλήσω, όποιος αμφιβάλλει ας γκουγκλάρει.

Μα το εξωφρενικό είναι που εν μέσω Κρίσης και χάους διεξάγεται Διεθνής Έκθεση Γούνας στην Αθήνα από 26 ως 29 Μαρτίου.

Παρακαλώ αντιδράστε,

με συμμετοχή και συμπαράσταση στη Διαμαρτυρία

[από lilanimals]:

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 

Βιομηχανία Γούνας: Η Ψυχοπαθολογία σε όλο της το Μεγαλείο 

 Mε αφορμή την 3η Διεθνή Έκθεση γούνας που διεξάγεται στην Αθήνα 26-29 Μαρτίου 2013, στο Εκθεσιακό Κέντρο Metropolitan Expo, η Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή Ζωοφιλικών Σωματείων (110 σωματεία) και η Πανελλαδική Φιλοζωική και Περιβαλλοντική Ομοσπονδία (23 σωματεία) εκφράζουν για άλλη μια φορά την οργή και αγανάκτησή τους προς όλους όσους εμπλέκονται, συντηρούν και ενθαρρύνουν τη μαζική, ωμή και στυγνή δολοφονία των γουνοφόρων ζώων για την παραγωγή της γούνας, είτε αυτοί είναι γουνοποιοί και γουνέμποροι, είτε καταναλωτές και πολιτεία. 

 Η αποδοχή και προώθηση μιας τέτοιας οικονομικής και εμπορικής δραστηριότητας υποδηλώνει μια κοινωνία που νοσεί ψυχικά από ένα συνδυασμό σοβαρών ψυχικών παθήσεων και διαταραχών, ήτοι: 

 1) Σαδισμός: Διαστροφή κατά την οποία προκαλούμε ηθελημένα και για λόγους ευχαρίστησης σωματικό πόνο σε κάποιον που πολλές φορές καταλήγει στη θανάτωση. Κάθε χρόνο σκοτώνουμε εκατομμύρια ζώα (αλεπούδες, κουνέλια, μινκ, κάστορες, ρακούν, λύγκες, τσιντσιλά, σκίουροι, ενυδρίδες, σκύλοι, γάτες κλπ) με τον πιο βάναυσο τρόπο που περιλαμβάνει θανάτωση με αέρια, πρωκτική ηλεκτροπληξία, σπάσιμο λαιμού, πνίξιμο, δηλητηριασμός από στρυχνίνη ή την εξάτμιση ενός φορτηγού, θάλαμο αποσυμπίεσης, σφυροκόπημα μέχρι θανάτου και τέλος, το ζωντανό γδάρσιμο αφού τις περισσότερες φορές τα ζώα διατηρούν ή ανακτούν τις αισθήσεις τους κατά τη στιγμή του γδαρσίματος. Στα δε εκτροφεία τα ζώα διαβιούν σε άθλιες συνθήκες μέσα σε μικρά κλουβιά πάνω στα ίδια τους τα περιττώματα, ενώ ο περιορισμός και η αιχμαλωσία τα οδηγεί στην τρέλα (στερεότυπες κυκλικές κινήσεις, κανιβαλισμός, αυτο-ακρωτηριασμός). 

 2) Ναρκισσισμός: Έντονη αίσθηση σπουδαιότητας και μεγαλείου και αδυναμία αναγνώρισης των επιθυμιών, αναγκών και συναισθημάτων των άλλων. Ο ναρκισσισμός του ανθρώπου τον κάνει να πιστεύει ότι ξεχωρίζει και άρα έχει το δικαίωμα να εκμεταλλεύεται τα άλλα πλάσματα εφόσον τα θεωρεί κατώτερα (ανθρωποκεντρισμός). Με άλλα λόγια, τα ζώα γεννήθηκαν για να εξυπηρετούν τις ανάγκες μας και συνεπώς δεν τους οφείλουμε κανένα σεβασμό, ούτε τίθεται ζήτημα αναγνώρισης των δικαιωμάτων τους. Γι'αυτό και οι γυναίκες που αγοράζουν μια "ωραία γούνα", ενώ γνωρίζουν πως κατασκευάζεται, αποδέχονται τις προαναφερθείσες ειδεχθείς τακτικές προκειμένου να καλύψουν την ενδυματική τους ματαιοδοξία. 

 3) Αντικοινωνικότητα-ψυχοπάθεια: Ενώ έχουμε απόλυτη γνώση ηθικών κανόνων, δεν μας νοιάζει εάν αυτό που κάνουμε είναι σωστό ή λάθος προκειμένου να πετύχουμε τους σκοπούς μας. Αδυνατούμε να νιώσουμε τον πόνο ενός συναισθανόμενου όντος, και το βλέπουμε ως αντικείμενο κι όχι ως κάτι ζωντανό και αυτόβουλο. Η ψυχοπάθεια της πολιτείας φαίνεται από το γεγονός ότι για χάρη κάποιων οικονομικών και μικροκομματικών συμφερόντων ευτελίζει χωρίς συνείδηση την έννοια της ανθρώπινης αξιοπρέπειας με το να μην θεσπίζει νόμους που απαγορεύουν τέτοιες σκαιές τακτικές.

 4) Παραλογισμός: Σκέψη και δράση που στερείται κάθε λογικής. 

 § Αναίτιος βασανισμός και θανάτωση ζώων για τη συνέχιση της παραγωγής ενός άχρηστου προϊόντος που έχει αντικατασταθεί εδώ και καιρό από εφάμιλλα ενδύματα τόσο σε αισθητική, όσο και σε ποιότητα και χρησιμότητα. 

 § Εκτός από τον παράλογο βασανισμό και τη θανάτωση των ζώων, απαιτείται 15 φορές περισσότερη ενέργεια για την παραγωγή γούνας από ζώα, απ’ ότι για την παραγωγή μιας συνθετικής γούνας.

 Έπειτα απ’όλα αυτά, έχουμε κάθε λόγο να πιστεύουμε ότι έχουμε πάθει ομαδική παράκρουση από την οποία ευχόμαστε να ανανήψουμε σύντομα σαν κοινωνία. 

 Γι’ αυτό καλούμε την πολιτεία, ακολουθώντας το παράδειγμα της Αγγλίας, Αυστρίας, Ολλανδίας και Κροατίας, να κλείσει τα εκτροφεία θανάτου και τη βιομηχανία της γούνας και να την αντικαταστήσει με ανθρώπινους και πολιτισμένους τρόπους ενδυματοποιίας. 

 Μέχρι να ολοκληρωθεί η μετάβαση από τον ισχύοντα απάνθρωπα προσοδοφόρο τρόπο του κλάδου στον επόμενο, να δοθούν στους επαγγελματίες ικανοποιητικές επιδοτήσεις και επιχορηγήσεις για να αλλάξουν επαγγελματικό προσανατολισμό. 

 Επιπλέον, η Δυτική Μακεδονία προσφέρεται για την προώθηση εναλλακτικών μορφών ανάπτυξης της οικονομίας, όπως είναι για παράδειγμα ο οικολογικός, εναλλακτικός και πολιτιστικός τουρισμός, η πράσινη περιφερειακή ανάπτυξη κλπ. 

 Καλούμε τους πολίτες να διαμαρτυρηθούν μαζί μας στις 29 Μαρτίου 2013 και ώρα 12:00 μ.μ. έξω από το Εκθεσιακό Κέντρο Metropolitan Expo(κοντά στο Ελευθέριος Βενιζέλος). 

 Αν θέλουμε να μιλήσουμε για εξέλιξη και ανάπτυξη, ας σταματήσουμε να εξοντώνουμε τα άλλα είδη. Το καθένα έχει το δικό του ρόλο στην αλυσίδα της ζωής και όποιος παρεμποδίζει την εκπλήρωσή του, για οποιονδήποτε λόγο, διαπράττει έγκλημα! 

 Η ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΦΙΛΟΖΩΙΚΗ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ Η ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ 115 ΖΩΟΦΙΛΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ 

 Για περαιτέρω ενημέρωση παραθέτουμε τα παρακάτω: 

 Το status της γούνας στην Ευρώπη και Αμερική: 

 Το 2007 απαγορεύθηκε η εμπορία γούνας σκύλου και γάτας εντός της Ε.Ε. και το 2009 καταργήθηκε το εμπόριο γούνας φώκιας. 

 Στην απαγόρευση του εμπορίου γούνας φώκιας προχώρησε πρόσφατα και η Ρωσία. Η Βρετανία, η Αυστρία, η Κροατία και η Δανία εφαρμόζουν απαγορεύσεις και/ή περιορισμούς στην εκτροφή γουνοφόρων ζώων. 

 Στη Σουηδία και την Ελβετία έχουν θεσπιστεί αυστηροί κανονισμοί που οδήγησαν στη σταδιακή μείωση του αριθμού των εκτροφείων. 

 Στη Σουηδία πριν από 20 χρόνια υπήρχαν περίπου 500 φάρμες, ενώ σήμερα λειτουργούν μόνο 75 φάρμες μινκ. Η δε ολική απαγόρευση βρίσκεται πλέον στην πολιτική ατζέντα.

 Το 2010, το Ευρωπαϊκό Πράσινο Κόμμα υιοθέτησε τη σταδιακή απαγόρευση της εκτροφής ζώων για τη γούνας τους στο Συμβούλιο του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος στη Βαρκελώνη. 

 Στη Νορβηγία, το Εργατικό Κόμμα υποστηρίζει και αυτό τη σταδιακή κατάργηση της εκτροφής γουνοφόρων ζώων στη χώρα, ενώ μόλις ένα χρόνο πριν, απαγορεύτηκαν οι γούνες σε επιδείξεις μόδας.

 Το Νοέμβρη 2011, απαγορεύτηκε η πώληση γούνας στο δυτικό Χόλυγουντ κατόπιν απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου.

 Στο Μανχάταν απαγορεύεται η είσοδος σε όσους φορούν γούνα ακόμη και σε νυχτερινά κέντρα.

 ΕΛΛΑΔΑ: 

http://youtu.be/6O6aTpHhRvA 

http://youtu.be/L2FLWOxueao 

 ΔΑΝΙΑ 

http://youtu.be/PdOziJ4aC4M

ΣΟΥΗΔΙΑ: 

http://www.sveketmotminkarna.se/horror-revealed-swedish-fur-farms 

http://www.peta.org/features/a-shocking-look-inside-swedish-fur-farms.aspx 

 ΦΙΝΛΑΔΙΑ: 

http://youtu.be/Cz8XLh5crDA 

http://youtu.be/YGixked9EtE 

 ΝΟΡΒΗΓΙΑ: 

http://www.forbypels.no/english 

http://www.dagbladet.no/2010/10/31/nyheter/dyremishandling/innenriks/14085693/ 

 ΙΡΛΑΝΔΙΑ:

 http://youtu.be/vXYEPuVoXZQ

 ΤΣΕΧΙΑ: 

http://michalkolesar.net/?p=2208 

ΓΑΛΛΙΑ: 

http://www.jeneportepasdefourrure.com/newsite/fourrure-elevage.php

Της Παλιγγενεσίας συλλήψεις άμωμες εκτός γάμου

Την άμωμον σύλληψιν γιορτάζουμε αύριο, μαζί βεβαίως με την Παλιγγενεσία και το γνωρίζω φευ ότι θα αυξήσω πάλι τους εχθρούς μου αν ξαναπώ ότι είμαστε (από όσο ξέρω) το μόνο κράτος που εθνικές εορτές του έχει τις αρχές κι όχι τα τέλη των πολέμων. 25^η Μαρτίου, 28^η Οκτωβρίου αρχές της αιματοχυσίας, της πείνας και της βίας κι εμείς με σημαιάκια και παιάνες τα βάζουμε με τα σίριαλ για  νεκρούς Σουλτάνους και, αντί οι παλιοί αγώνες να εμπνέουν την Αντίσταση, συζητάμε αν υποκύπτουμε σε απειλές μικρών (τω πνεύματι κυρίως) κι αδαών συμμοριών.

Κι αυτό θα ήταν αστείο αν οι άλλες, οι αληθινές συμμορίες των Banksters δε μαγείρευαν τις τύχες μας παίζοντας σα Μονόπολη τις καταθέσεις και τα τελευταία ψήγματα σιγουριάς που διατηρούσαμε παρά τις ενδείξεις. 62% αυξήθηκαν οι μεταφορές χρημάτων από χώρες της Ευρωζώνης προς τη Βρετανία διαβάζω σήμερα στην οικονομική σελίδα των Sunday Times. Κι οι έξαλλες Ρωσίδες ολιγαρχοκόρες, ίδια ως άλλοτε, γλεντούν και αγοράζουν τα χρυσά της Κύπρου με ρούβλια, με δολάρια και λίρες θυμίζοντας τα χρόνια εκείνα τα προ της δικής τους Επανάστασης που συντάραξε τον κόσμο.

Μα αυτά άλλοι θα σας τα πουν καλύτερα. Εγώ μονάχα, από ένα νησί που στα αντίστοιχα τριήμερα πριν λίγα χρόνια βούλιαζε από παρόμοιας ηθικής ντόπιους ολιγαρχίσκους, σήμερα γράφω στον ήσυχο κήπο μου με κρίνους στο τραπέζι και θέλω να σας πω δυό λόγια περί αμώμου σύλληψης.

Διότι μη μου πείτε ότι δεν παρατηρείτε τι παράδοξο εκείνοι ακριβώς που είναι πιστοί στη θεωρία του Κρίνου είναι οι ίδιοι που εναντιώνονται στα δικαιώματα μόνων γονιών και άγαμων ή, γενικώς εκτός ετερόφυλου γάμου όπως πριν από 2013 χρόνια σαν αύριο ήταν (κατά το δόγμα τους) η Παρθένος που λατρεύουν.

____________________________

Εικόνα: Η Σύλληψις κατά Γέροντα Τσίου

Περί μεταφοράς καταθέσεων: thesundaytimes1234115

Γ' Παγκόσμιος Πόλεμος, Φάση 4η;

Όταν το αναφέρω ότι ζούμε πόλεμο βλέπω τα μάτια να θολώνουν σα να έπαθα παράκρουση. Τι ξέρω εγώ η της Τέχνης, ή εσείς ή ο καθένας μας που εμπιστευθήκαμε ως πολιτισμένοι τους ειδικούς;

Η Κύπρος όμως το απέδειξε. Δείτε τι λέει το Σοφοκλέους10 , ένα συνήθως συντηρητικό και προσεκτικό site (που αντίθετα απ' ό,τι ίσως να νομίζετε, το διαβάζω χρόνια): 

Η Κύπρος αποτελεί το νέο θύμα του ευρωπαϊκού ολοκαυτώματος – ενώ η 16η Μαρτίου του 2013, όπου αποφασίστηκε η άμεση δήμευση περιουσιακών στοιχείων των Πολιτών, θα μείνει στην Ιστορία ως η ημερομηνία της αρχής του τέλους της Ευρωζώνης και του ευρώ...

Ένα βαρύ, σκοτεινό «πέπλο» φαίνεται να καλύπτει σταδιακά τον ουρανό της Ευρώπης – με αποτέλεσμα πολλοί να αναφέρονται δυστυχώς στην «αναβίωση του «ναζιστικού φαντάσματος» και της «χιτλερικής Γερμανίας».

Η μία χώρα μετά την άλλη, αφού οδηγείται στη χρεοκοπία, «διασώζεται» από τους δανειστές της – λεηλατείται δηλαδή ο δημόσιος και ο ιδιωτικός πλούτος της, εξαθλιώνεται, εξευτελίζεται και μετατρέπεται σε άβουλη αποικία.

Στα πλαίσια αυτά, «μαυροντυμένοι άνδρες» αναλαμβάνουν απολυταρχικά, αμέσως μετά την υπογραφή της κάθε συμφωνίας «διάσωσης», τη σκιώδη εξουσία - ερήμην των πολιτών και των εκλεγμένων, δειλών ή ενδοτικών, κυβερνήσεων τους, οι οποίες παραδίδουν αμαχητί τα ηνία στους εισβολείς.  

Έντονες φράσεις, όπως «χρηματοπιστωτικός ναζισμός» ή «ολοκαύτωμα (holocaust) της ιδιοκτησίας», ακούγονται δυστυχώς από παντού – με τα κινήματα εναντίον του ευρώ να γίνονται συνεχώς ισχυρότερα.

Παράλληλα, αναμένονται τραπεζικές επιδρομές (bank run) σε ολόκληρο τον ευρωπαϊκό νότο - γεγονός που οφείλει να αποφευχθεί, αφού θα οδηγούσε στη χρεοκοπία των τραπεζών, καθώς επίσης στην κατάρρευση του ήδη «ευάλωτου» χρηματοπιστωτικού συστήματος (αν και ίσως αντιμετωπισθεί βραχυπρόθεσμα, αφού η ΕΚΤ θα έχει μάλλον προετοιμάσει μεγάλους «κρουνούς» παροχής έκτακτης ρευστότητας).        

Ποιος θα μπορούσε όμως να εγγυηθεί πλέον στους πολίτες την ασφάλεια των καταθέσεων και των υπόλοιπων περιουσιακών τους στοιχείων, όταν «δημεύονται» ερήμην τους από έναν «νεοσύστατο εθνικοσοσιαλισμό», έναν «εθνικοκαπιταλισμό» καλύτερα, με τέτοιον αυθαίρετο τρόπο;    

Στην περίπτωση της Κύπρου, δεν δημεύονται μόνο οι καταθέσεις των Κυπρίων στις τράπεζες – αλλά επίσης των Ελλήνων, των Βρετανών και των Ρώσων, με τους τελευταίους να κατέχουν σχεδόν το 50%. Οι καταθέσεις συνολικά είναι της τάξης των 68,4 δις € (Πίνακας Ι), εκ των οποίων τα 30 δις € είναι ασφαλισμένα, ενώ τα 38,4 δις € δεν είναι - σύμφωνα με διεθνή ΜΜΕ.

ΠΙΝΑΚΑΣ Ι: Τραπεζικές καταθέσεις στην Κύπρο σε δις € - σύνολο 68,4 δις €, σχεδόν τέσσερις φορές το ΑΕΠ της δηλαδή(συγκριτικά στην Ελλάδα θα ήταν πάνω από 800 δις!), στα τέλη Ιανουαρίου 2013

Τράπεζα	Ποσόν	Ποσοστό επί συνόλου
Τράπεζα Κύπρου (BOC)	18,2	26,7%
Λαϊκή (CPB)	8,8	12,2%
Ελληνική (Hellenic)	6,9	10,1%
Ελληνικές τράπεζες	7,6	11,1%
Λοιπές	26,9	39,9%
Σύνολα	68,4	100%

Σημείωση: Με επιφύλαξη, επειδή πηγή είναι το διαδίκτυο. Ας σημειωθεί ότι, μία ενδεχόμενη μαζική φυγή των καταθέσεων, θα σήμαινε το τέλος της Κύπρου – ενώ οι Κύπριοι στις εκλογές επέλεξαν μόνοι τους το δήμιο τους. 

Μεταφορικά λοιπόν, έχει κηρυχθεί έμμεσα από τη Γερμανία ο οικονομικός πόλεμος: αφενός μεν εναντίον της Μ. Βρετανίας, αφετέρου δε της Ρωσίας – η οποία δεν μπορούμε να φανταστούμε ότι θα «σιωπήσει», ενώ ορισμένα από τα ισχυρότατα μέσα που έχει στη διάθεση της, με τα οποία θα μπορούσε εύκολα να «αντεπιτεθεί», περιγράφονται στη ανάλυση μας «Σενάρια παγκόσμιας σύρραξης».  

Ολοκληρώνοντας, η απάντηση στο ερώτημα «Τι θα συμβεί με τις καταθέσεις στην Ελλάδα, εάν μετά τις εκλογές στη Γερμανία, αποφασισθεί μία δεύτερη διαγραφή (κούρεμα) του χρέους της;», είναι μάλλον εύκολη και αυτονόητη: «Μέχρι εκείνη τη στιγμή, εάν τελικά επιβληθεί η δήμευση στην Κύπρο, καθώς επίσης εάν τεθεί το ίδιο ερώτημα από πολλούς, μάλλον δεν θα υπάρχουν ούτε καταθέσεις, ούτε ιδιωτικές τράπεζες στην πατρίδα μας».   

ΟΙ ΦΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

Η Κύπρος αποτελεί το τέταρτο θύμα του ευρωπαϊκού ολοκαυτώματος – ενώ η 16η Μαρτίου του 2013, κατά την οποία αποφασίσθηκε η δήμευση περιουσιακών στοιχείων των Πολιτών, με το πάγωμα ενός σημαντικού μέρους των τραπεζικών τους καταθέσεων (σαν αποτέλεσμα ενός κατεπείγοντος νόμου που θα ψηφιστεί από τη Βουλή - εάν), θα μείνει στην Ιστορία ως η ημερομηνία του ξεκινήματος της τέταρτης φάσης του οικονομικού πολέμου. Ειδικότερα τα εξής:

(α)  Φάση πρώτη: Κατά την άποψη του συνόλου των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, της Γερμανίας καλύτερα (2010), οι φορολογούμενοι θα έπρεπε να αναλάβουν τα αλόγιστα χρέη, τα οποία συσσώρευαν για πολλά χρόνια οι τράπεζες – θα έπρεπε δηλαδή να «κοινωνικοποιηθούν» οι ζημίες του χρηματοπιστωτικού συστήματος, παρά το ότι δεν ιδιωτικοποιήθηκαν ποτέ τα κέρδη του.

Οι πολιτικοί ηγέτες, υπηρέτες πλέον της οικονομικής εξουσίας και όχι των πολιτών που τους εξέλεξαν, αποφάσισαν να καλέσουν το ΔΝΤ, καθώς επίσης να λάβουν «μέτρα φτωχοποίησης» – γεγονός που οδήγησε τις χώρες του ευρωπαϊκού νότου σε μία καταστροφική ύφεση, χώρισε τους πολίτες σε αντίπαλα στρατόπεδα,  δημιούργησε αντιπαραθέσεις μεταξύ των κρατών, ενώ διαίρεσε την ήπειρο σε δύο μέρη: στο Βορά και στο Νότο. 

(β)  Φάση δεύτερη: Ξεκίνησε ουσιαστικά με το εγκληματικό PSI (2011), το οποίο επιβλήθηκε στην Ελλάδα από τη Γερμανία και το ΔΝΤ. Οι ζημίες της Ελλάδας, ιδιαίτερα η μετατροπή του εξωτερικού δημοσίου χρέους της από «μεταφραζόμενο» κατά περίπου 90% σε δραχμές, σε 100% ευρώ με αγγλικό δίκαιο (γεγονός που την εγκλώβισε αυτόματα στην Ευρωζώνη), ήταν και είναι ανυπολόγιστες.

Σε κάθε περίπτωση, η ροή των χρημάτων αντιστράφηκε – με τη Γερμανία να είναι ο κύριος αποδέκτης τους, με μηδενικό σχεδόν κόστος. Επίσης, η χώρα που τρέφεται και μεγαλώνει από την κρίση - παραστατικά, ο «βρικόλακας» που ζει, πίνοντας το αίμα των θυμάτων του. 

(γ)  Φάση τρίτη: Η ΕΚΤ (Φθινόπωρο του 2012) ανακοινώνει ότι, θα χρηματοδοτεί εκείνα τα κράτη, τα οποία υποτάσσονται στα γερμανικά προγράμματα λιτότητας, αγοράζοντας απεριόριστες ποσότητες των ομολόγων τους – με αποτέλεσμα να καθησυχάσουν ανόητα οι επενδυτές, οι οποίοι σχεδίαζαν να κατευθύνουν το σύνολο των κεφαλαίων τους εκτός ευρώ και Ευρωζώνης, μετά το PSI (γεγονός που είχε θορυβήσει σε μεγάλο βαθμό τη Γερμανία).

(δ)  Φάση τέταρτη: Πιθανότατα η αρχή του τέλους για το ευρώ, μετά την πρωτοφανή απόφαση δήμευσης των καταθέσεων στην Κύπρο – η οποία σηματοδοτεί επί πλέον μία κατά μέτωπο επίθεση εναντίον της Μ. Βρετανίας και της Ρωσίας.

ΣΥΖΗΤΕΙΤΑΙ ΤΡΑΠΕΖΙΚΗ ΑΡΓΙΑ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ

  

Η έμμεση κοινωνικοποίηση των ζημιών των τραπεζών, καθώς επίσης η κρυφή «αιμοδότηση» της Γερμανίας από τις υπόλοιπες χώρες, γίνεται πλέον άμεση – ενώ ουσιαστικά καταργείται η έννοια της ιδιοκτησίας, την οποία θα ακολουθήσει η ολοσχερής κατάργηση της δημοκρατίας, από ένα εθνικοκαπιταλιστικό καθεστώς.

Παράλληλα, «τροχοδρομείται» η υπεξαίρεση του ελληνικού και κυπριακού υπόγειου πλούτου, με απώτερο στόχο την ανεξαρτητοποίηση της Γερμανίας από τη ρωσική ενέργεια – χωρίς την οποία είναι αδύνατη η περαιτέρω αύξηση της ισχύος της.   

(ε)  Φάση πέμπτη: Πρωταγωνιστές θα είναι αυτή τη φορά η Ισπανία και η Ιταλία – όπου οι μικρομέτοχοι των τραπεζών, καθώς επίσης οι ιδιώτες ομολογιούχοι και οι καταθέτες, θα κληθούν να πληρώσουν τη Γερμανία, μέσω μίας κατά πολύ ευρύτερης δήμευσης.

Εν τούτοις, πολλοί μέτοχοι, ομολογιούχοι και καταθέτες, «εμπνεόμενοι» από το παράδειγμα της Κύπρου, ίσως σπεύσουν να «εξαργυρώσουν» τα περιουσιακά τους στοιχεία – «αναζωπυρώνοντας τη φωτιά» (την ευρωπαϊκή κρίση χρέους) και μετατρέποντας την σε μία ανεξέλεγκτη πλέον πυρκαγιά.

(στ) Φάση έκτη: Οι κοινωνικές εξεγέρσεις, οι εμφύλιοι πόλεμοι και οι διακρατικές μάχες, θα μπορούσαν να οδηγήσουν την Ευρώπη σε έναν νέο μεσαίωνα – πολύ περισσότερο, εάν «συντονισθούν» με την παγκόσμια οικονομική σύρραξη, η οποία ευρίσκεται σε εξέλιξη.

Εάν συμβεί κάτι τέτοιο, η Γερμανία θα έχει για τρίτη φορά «αιματοκυλίσει» την Ευρώπη – γεγονός που ελπίζουμε να αποφευχθεί, με την έγκαιρη αφύπνιση των Ευρωπαίων πολιτών, συμπεριλαμβανομένων των Ελλήνων και των Γερμανών.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Η πρόσφατη δίκη και η καταδίκη της Κύπρου (δήθεν λόγω του ότι δεν σεβάστηκε τις συστάσεις της ΕΕ, όσον αφορά το ξέπλυμα μαύρου χρήματος, επιμένοντας να αποτελεί έναν «φορολογικό παράδεισο»), έμοιαζε, όπως πάρα πολύ εύστοχα διατυπώθηκε, με εκείνες τις δίκες των βιαστών, οι οποίοι κατηγορούν και καταδικάζουν τελικά το βιαζόμενο θύμα τους - ισχυριζόμενοι ότι ήταν πολύ προκλητικά ντυμένο και δεν μπόρεσαν να αντισταθούν.

Στα πλαίσια αυτά, ακόμη και οι υποστηρικτές της ευρωπαϊκής ιδέας, μίας ενωμένης και αλληλέγγυας δηλαδή Ευρώπης των Πολιτών της, η οποία θα μπορούσε να επιπλεύσει με ασφάλεια στην τεράστια τρικυμία της παγκοσμιοποίησης, αναζητούν πλέον την «έξοδο κινδύνου» από το κοινό νόμισμα – παρά τα απίστευτα δεινά που θα την συνόδευαν.  

Κατά την πάγια άποψη μας βέβαια (δυστυχώς για πολλούς Γερμανούς Πολίτες, οι οποίοι δεν συμμερίζονται την πολιτική της κυβέρνησης τους), η σωστή λύση θα ήταν η άμεση έξοδος της Γερμανίας από την Ευρωζώνη – το γρηγορότερο δυνατόν, παράλληλα με την «εκδίωξη» της από την ΕΚΤ, έτσι ώστε να αποκτήσει η ένωση ξανά μία λειτουργική κεντρική τράπεζα, επιλύοντας πανεύκολα όλα της τα υπόλοιπα προβλήματα.  

Αυτό φυσικά δεν πρόκειται να συμβεί ποτέ, εάν συνεχίσει η σιωπή των αμνών – καθώς επίσης εάν οι πολίτες περιμένουν τον από μηχανής Θεό για να τους σώσει, κάποιον δήθεν «πολιτικό ηγέτη» δηλαδή, παρά το ότι γνωρίζουν πως η μοναδική διέξοδος τους είναι η άμεση δημοκρατία: η ενεργητική συμμετοχή τους καλύτερα στην ψήφιση των σημαντικών νόμων και στον αυστηρό έλεγχο της εκάστοτε εξουσίας.   

ΥΓ: Εάν ισχύουν οι δηλώσεις του Γερμανού υπουργού οικονομικών, τότε η συντριπτική ήττα της Κύπρου οφείλεται σε έναν «Εφιάλτη» εντός των τειχών της – όπως άλλωστε συνέβη και στην περίπτωση της Ελλάδας. Πόσο μάλλον εάν πράγματι απορρίφθηκαν προτάσεις της Ρωσίας, όπως αναφέρεται, οι οποίες θα εξασφάλιζαν την ελευθερία του νησιού – ένα εξαιρετικά πολύτιμο αγαθό που χάθηκε μέσα σε μόλις δεκαπέντε ημέρες, από την εκλογή της νέας του ηγεσίας.

Όσον αφορά δε το σύνηθες κυβερνητικό «διάγγελμα χειραγώγησης του πλήθους», δεν έχει νόημα να το κρίνει κανείς – αν και δεν παύουμε να απορούμε με την ευκολία, με την οποία ένας μηδαμινός αριθμός πολιτικών, έχει τη δυνατότητα να «χειρίζεται» έναν ολόκληρο λαό, παρά το ότι ενεργεί εντελώς αντίθετα με τα συμφέροντα της συντριπτικής πλειοψηφίας.    

Δυστυχώς η «νέα τάξη πραγμάτων», η οποία δημιουργήθηκε από το «κυπριακό προηγούμενο», δεν αφορά μόνο το νησί – αλλά και την Ευρώπη, ενδεχομένως δε ολόκληρο τον πλανήτη. Η κατάρριψη του «ταμπού» των εγγυημένων καταθέσεων (έως 100.000 € εντός της ΕΕ), η de facto «δήμευση» της ιδιωτικής περιουσίας χωρίς καμία προειδοποίηση, καθώς επίσης η «κρίση εμπιστοσύνης» που θα προκαλέσουν οι ενέργειες αυτές, είναι πολύ πιθανόν να συμβάλλουν στην σταδιακή κατάρρευση του χρηματοπιστωτικού συστήματος – με οδυνηρές συνέπειες για όλους μας.  

Αν και υποθέτουμε τώρα ότι, οι αναμενόμενες τραπεζικές επιθέσεις (bank run) στο Νότο θα είναι σταδιακές, με τους καταθέτες να αποσύρουν τα χρήματα τους με μικρές, διαδοχικές αναλήψεις, «φοβούμενοι» να μην γίνουν αντιληπτές οι πραγματικές τους προθέσεις, ελπίζουμε να αποφευχθεί τελικά το μοιραίο – η άτακτη διάλυση της Ευρωζώνης, μέσα από το κλίμα μεσοπολέμου που βλέπουμε να διαμορφώνεται από τις επαίσχυντες ενέργειες των ευρωπαίων πολιτικών.

_________________από: Βασίλης Βιλιάρδος  (copyright) viliardos@kbanalysis.com, sofokleous10

εικόνα: 

Κύπρος, ουρές στα ΑΤΜ. Θυμίζουν μαφιόζους 'μεγαλοκαταθέτες' ή πόλεμο;