Η
κόκκινη βροχή άφησε χώμα στα μαξιλάρια της αυλής και τα αυτοκίνητα μα από
χθες γράφω έξω κι όποτε σηκωθούν τα μάτια μου από την οθόνη βλέπω αγελάδες κάτω
από την πόρτα της Ληνώς και μια μεγάλη προβατίνα να με παρατηρεί από τα βράχια
πίσω μου.
Δύσκολες
μέρες. Όχι ατομικά. Δύσκολες όποτε κοιτάξουμε τριγύρω. Θύμωσα χθες το βράδυ αργά
που είχα την ατυχία να κληθώ να δω συνέντευξη ενός ανθρώπου που αγαπούσα
από παιδί. 'Φοβάμαι' είπε. Όχι για το μέλλον, την ανθρωπότητα, την Τέχνη του- 'φοβάμαι
να μιλήσω' για τη ΧΑ και ρώτησε ευθέως τη δημοσιογράφο 'γιατί, εσύ δε φοβάσαι,
τέτοια μου;'. Ωραίο, μεγαλειώδες μήνυμα. Εάν φοβούνται αυτοί, εάν εξευτελίζονται
οι μάρτυρες στα δικαστήρια που αθωώνουν τους τραμπούκους, τότε τι ελπίδα έχει ο
πολίτης;
Η
Ελλάδα έχει μια μακριά βαριά παράδοση στο φόβο που οδήγησε σε μια αποψίλωση μυαλών
και- όπως θαυμάσια το έθεσε ο Βασίλης Ραφαηλίδης, καταδίκασε την Αριστερά να
αποτελείται μόνο από όσους άντεχαν στα βασανιστήρια. Ωραίο κριτήριο, άσχετο, που έγινε
κανόνας τότε που εκατέρωθεν εντολές περί δηλώσεως φρονημάτων οδήγησαν στα κάτεργα ή
την πνευματική και κοινωνική απομόνωση ως 'δηλωσίες', εκείνους που δεν άντεχαν
το ξύλο.
Αλίμονο
στη χώρα, αλίμονο στον πολιτισμό που προχωρά με τέτοια κριτήρια. Κι ωστόσο το ζήτημα
της προσωπικής ηθικής είναι πολύ μεγάλο, όπως και του φόβου. 'Κι αν πω στον εαυτό
μου μη φοβάσαι- θα με ακούσει;' είπε ο καλλιτέχνης που είδα χθες. Όχι, δε θα σε
ακούσει ήθελα να φωνάξω κι επειδή δεν ακουγόμουν θα το πω σ' εσάς:
Μόνο
ο ηλίθιος δε φοβάται. Αλλά όποιος φοβάται και τολμά είναι ήρωας. Οι άλλοι, θα ήταν γενναίο, αν μη τι άλλο, να σιωπούν στα δύσκολα.
__________________
credits
Εικόνα: Τα αρνία στα βράχια πίσω μου
Περί της δίκης που μας απέδειξε πολλά: farmakoglwssa-kirki
Για το Βασίλη Ραφαηλίδη τι να πρωτοπώ; Διαβάστε την αυτοβιογραφία του: 'Μνημόσυνο για ένα ημιτελή θάνατο'
Χθες εκφοβισθήκαμε επισήμως από το video με τη συμπεριφορά των ΜΑΤ στην επιστροφή των Αγανακτισμένων 10 Μαρτίου '13 dailymotion xy4b8l
Το είδα προχθές αυτό το βίντεο και σοκαρίστηκα πολύ. Μαζί με όλα τα άλλα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤρομακτικές εικόνες Georgina μου..
ΔιαγραφήΓι αυτό δεν έχω ανοχή για το 'φοβάμαι' του κυρίου που με (μισο-) ανέθρεψε..
Εικόνες που σοκάρουν!...κραυγές που μας ξυπνάνε...!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑθωώσεις που προκαλούν...και μετά τι?
Γι αυτό το 'φοβάμαι' ως επίσημη δήλωση είναι ντροπή και αίσχος maria μου..
ΔιαγραφήΕγώ πάλι περισσότερο ενοχλούμαι από τον δικαστή που φοβήθηκε και το δήλωσε ρητώς "αθώος λόγω αμφιβολιών..."
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκριβώς. Που σημαίνει ότι και βέβαια φοβόμαστε όταν έχουμε τέτοια Δικαιοσύνη. 'Ολοι (εκτός ηλίθιων και τρελών) άρα...
ΔιαγραφήΚαλή σου μέρα Κατερίνα!
Eγώ θα σταθώ αλλού!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγνωμη φοβαται;
Οι πνευματικοι ανθρωποι πρέπει πρωτοι να παίρνουν το ρισκο, να μιλάνε, να ανοιγουν τα ματια του λαού!
Και ναί θα έπρεπε να γίνει ο ήρωας!
Ενιγουει!Ο καθένας είναι για τον εαυτό του!
Φιλακια Δαφνη! :*
Ανθρώπινο να φοβάται- ποιος δε φοβάται σε πόλεμο; Αλλά ως καλλιτέχνης έχει ευθύνη και γνώση να ξέρει τι λέει και πού και, αν δεν αντέχει να ρισκάρει, τουλάχιστον να έχει τη σεμνότητα να σιωπά Love addict μου..
ΔιαγραφήΣτο ίδιο μήκος κύματος κι εγώ. Βρέθηκα σε μια γιορτή, η κουβέντα πήγε εκεί που την πάμε όλοι και άρχισαν οι παρευρισκόμενοι να λένε πως μόνο "οι αθώοι λόγω αμφιβολιών" είναι η λύση. Είναι πατριώτες λέει!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦοβήθηκα στ' αλήθεια..
Καλή σου νύχτα Δάφνη μου
Το είπαν;
ΔιαγραφήΔεν είναι τρέλα αυτός ο διχασμός που φτάνει μέχρι τα σαλόνια μας; Πόλεμος.
Μα αυτό Margo μου είναι το ζήτημα. Όλοι φοβόμαστε. Φοβόμαστε για το μέλλον, φοβόμαστε πια τους Δικαστές.. τη διαπλοκή των πολιτικών, τη φτώχεια, την ατιμώρητη βία
Άρα είναι ώρα ευθύνης για τον καλλιτέχνη.. (Και δε ζητώ να γίνει ήρωας- μας να τολμήσει όταν φοβάτα να σιωπά).
Καλό σου απόγευμα (απόψε θα έρθεις στο Γρυπάρειο;)
συμφωνω με τις σκεψεις σου Δαφνη... καλο ξημερωμα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι Γιάννη μου που συμφωνείς.
ΔιαγραφήΚι ευχαριστώ που ήρθες από το ονταδάκι μου.
Καλή μας μέρα!
επειδη φοβάμαι οτι αυτο που ζω δεν θα έρθει κανενας θεός , ούτε διάολος να το αλλάξει, επειδη φοβάμαι οτι μόνος είμαι ανικανος.
ΑπάντησηΔιαγραφήκανω λοιπόν ενα βημα, να κανεις και εσυ αλλο ενα και ετσι, ισως σε ενα καλυτερο κόσμο συναντηθουμε
δημητρης καλφακης
Συμφωνώ απόλυτα Δημήτρη
Διαγραφή―κι ευχαριστώ για την επίσκεψη.
Δυστυχώς δεν απαλάχθηκε λόγω αμφιβολιών, αθωώθηκε κανονικότατα το τομάρι.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκυρώνοντας την αυτόπτη....
Διαγραφήωραία Δικαιοσύνη της ζαρντινιέρας.
Ανθρώπινος ο φόβος. Και όχι μόνο. Ζωϊκή ιδιότητα. Το ζώο κι αν φοβάται! Εμείς χορτάσαμε φόβο. Γενιές ολόκληρες έζησαν μέσα στον φόβο και την ανασφάλεια. Πολιτικός, οικονομικός, εθνικός, κοινωνικός φόβος. Φοβούμαστε και τον ίσκιο μας. Από τον χωροφύλακα που ψάχνει τι εφημερίδα διαβάζουμε, στη γειτόνισα που μετράει τις μπουκιές μας μέχρι την απειλή για εθνική πτώχευση. 'Ολα ένας απέραντος φόβος. Πώς να μην κιοτέψει ο καλλιτέχνης!
ΑπάντησηΔιαγραφήΊσα-ίσα η γνώμη μου είναι πως έχουμε πικράν πείραν και οφείλουμε να είμαστε προετοιμασμένοι. Κι αν όντως δεν έχουμε τα κότσια τουλάχιστον, όπως είπα, να σωπαίνουμε ώστε να μη σπέρνουμε πανικό.
Διαγραφή[και...σου ομολογώ ότι αν δεν τύχαινε να τον γνωρίζω από μικρή θα είχα υποπτευθεί ότι κι αυτός πληρώνεται από εκείνους που καλλιεργούν τρομοκρατία στα ΜΜΕ ώστε τελευταία στιγμή να παίρνουν ψήφους τα δύο παλιά κόμματα]