Στο Συμπόσιο με ένα Αιθίοπα

'Είμαι μαύρη αλλά είμαι ωραία

 ω θυγατέρες της Ιερουσαλήμ' 

λέει η Νύφη στα Άσμα Ασμάτων του Σολομώντα και μια και με τους μαθητές μου μιλήσαμε για τα συμπόσια θυμήθηκα αυτό τον πολύ ενδιαφέροντα κάνθαρο που παρουσιάστηκε σε έκθεση πριν λίγο καιρό στην Αμερική.

Ο συγκεκριμένος κάνθαρος από τη μια δείχνει μια λευκή γυναίκα κι από την άλλη ένα 'Αιθίοπα' (όπως έλεγαν οι Έλληνες όποιον ερχόταν από κάτω από την Αίγυπτο) και φτιάχτηκε μετά τον Περσικό Πόλεμο μεταξύ 480-470 π.Χ. Στα συμπόσια νέρωναν το κρασί στον κρατήρα και έπιναν συνήθως από ρηχούς κύλικες ή βαθύτερους σκύφους. Οι κάνθαροι ήταν επίσημα κύπελλα φτιαγμένα συνήθως για σπουδαία πρόποση.

Η έκθεση στις ΗΠΑ είχε θέμα τα ρατσιστικά πρότυπα κι εκεί διατυπώθηκε το επιχείρημα ότι θα ήταν λάθος μας να δούμε στο συγκεκριμένο έκθεμα απεικόνιση ρατσιστικού  στερεότυπου αφού για τους Έλληνες ήταν εξ ίσου βάρβαροι όσοι δε μιλούσαν ελληνικά, ανεξαρτήτως εμφάνισης. Αν τα έντονα χαρακτηριστικά παρουσίαζαν Πέρση θα ήταν δυνατόν να εκφράζουν έχθρα μα τα συγκεκριμένα δείχνουν την περιέργεια των Ελλήνων για το διαφορετικό αλλά και τις σχέσεις τους με την υποσαχάρια Αφρική (που ονόμαζαν γενικώς 'Αιθιοπία').

Κάνθαροι με δυό πρόσωπα συνήθως απεικονίζουν το διπρόσωπο θεό Ιανό αλλά με 'Αιθίοπα' έχουν βρεθεί μόνο δύο, αυτός κι ένας άλλος που από τη μια πλευρά έχει τον Ηρακλή.
Χαρείτε τον.

______________

Πάνω ο σπάνιος κάνθαρος, συλλογή του Princeton University

Κάτω: 

Μυκηναϊκός Κρατήρ (Κυκλαδικό Μουσείο)

Αττικός μελανόμορφος σκύφος με παράσταση οπλίτη, από την Σικελία

και

Βοιωτικός μελανόμορφος κύληξ με μια φτερωτή Νίκη (Κυκλαδικό Μουσείο)