Της Μάνας σας (με αγάπη)

#MothersDay #ημερα_της_μητερας

«ως και τον εαυτό μου, Μάνα μου
τον αγαπώ, γιατί ήτανε παιδί Σου...»

          Τι λέτε γι αυτό το στίχο; Γελάσατε; Νομίζετε άραγε πως είναι δική μου σάτιρα σήμερα που μας πνίγουν τα μελιστάλακτα χαζοχαρούμενα μπανεράκια κι η γνωστή ρητορεία περί προορισμού της γυναίκας αφού 'μάνα είναι μόνο μία'; Alas και φευ και ωιμέ δεν είναι δική μου σάτιρα αλλά εξωφρενικής υπερβολής απόσπασμα του αγαπημένου μου Λαπαθιώτη ο οποίος μαζί με όλα του τα πάθη υπέφερε κι από οξεία μητρολατρεία. Σας το αφιερώνω - μέρα που είναι- ως αντίδοτο μαζί με το διασκεδαστικό τραγούδι των Jolly Boys. 

Ιδού λοιπόν και enjoy!

Ναπολέων Λαπαθιώτης

Δάκρυα

Δεν είναι τίποτα στο σπίτι, Μάνα μου 


να μη Σε φέρνει ολάκερη στη σκέψη, 


―και μήτε τίποτα στη ζωή μου, Μάνα μου

που να μη τόχεις κάπως σημαδέψει. 

 Κι ούτε που κάνω βήμα, τώρα, Μάνα μου,


χωρίς οι λογισμοί Σου να με ζώσουν


καθώς αγγίζω ή αντικρύζω, Μάνα μου

το καθετί που μεταχειριζόσουν



Κι όχι το καθετί, μονάχα, Μάνα μου, 

 
δικό Σου, είναι μονάκριβο για μένα,


μα ως και τα μέρη, που περνούσες, 


Μάνα μου, κι εκείνα τα θαρρώ σαν αγιασμένο.

Κι όχι τα μέρη εκείνα, μόνο Μάνα μου,

κάτι, για μένα, έχουν του παραδείσου, 


―μα ως και τον ίδιο τον εαυτό μου, Μάνα μου,

                             τον αγαπώ, γιατί ήτανε παιδί Σου...

________________________________________________________