Η Μάγια είναι το σκυλί που υιοθετήθηκε (ή υιοθέτησε;) ένα σχολείο
της Χίου. Φίλη καθηγήτρια συχνά δημοσιεύει φωτογραφίες της: Η Μάγια στην κερκίδα
παρακολουθεί αγώνα, η Μάγια στη φάτνη που έστησαν στην αυλή, η Μάγια σε video (το
οποίο σας δίνω πιο κάτω).
Η παιδαγωγική αξία αυτής της σχέσης είναι ανεκτίμητη. Σας θυμίζω
ότι σε άλλες χώρες τα σκυλιά πληρώνονται για τη δουλειά της Μάγιας. Επισκέπτονται
νοσοκομεία και γηροκομεία για να δώσουν λίγη χαρά αλλά και σχολεία και αναμορφωτήρια
διότι έχει αποδειχθεί η τεράστια παιδαγωγική αξία της σχέσης του ανθρώπου με το
ζώο.
Όταν υιοθετήσαμε ένα γατάκι στην αποθήκη μας της Ανακύκλωσης
έλεγα ότι πιστεύω πως κι αν είναι για κάποιους δύσκολο να αναλάβουν την ευθύνη να
υιοθετήσουν ένα ζώο ως άτομα, είναι πανεύκολο να το κάνουν στη δουλειά τους.
Με συγκίνηση θυμάμαι τον γέρο γάτο του μπακάλη μου στο Λονδίνο,
παχύ και ασπρόμαυρο που μου έφερνε στο νου τον παραδοσιακό μπακαλόγατο, απαραίτητο
στα παλιά μπακάλικα γιατί και μόνο η παρουσία του γάτου κρατά τα ποντίκια
μακριά. Θυμάμαι τα γατιά φίλης παλαιοβιβλιοπώλη της οδού Σόλωνος τα οποία
λιάζονταν με τις ώρες στη βιτρίνα και ζούσαν μέσα στα βιβλία σαν εκείνο το διάσημο
γάτο του εκδοτικοί οίκου Faber για τον οποίο ο T.S.Eliot έγραψε ένα θαυμάσιο ποίημα στη
συλλογή του Old Possum's Book of Practical Cats (που αργότερα έγινε το γνωστό
μιούζικαλ).
Πόσα είναι τα αδέσποτα στη χώρα μας; Αν (θεωρητικά μιλώντας)
στειρώναμε όλοι τα ζώα μας κι αν βρισκόταν ένα σπίτι για κάθε εγκαταλελειμμένο πλάσμα,
πολύ γρήγορα θα γλιτώναμε από τη ντροπή των πεινασμένων και δύστυχων ζώων του δρόμου
και οι φιλοζωικές οργανώσεις θα μπορούσαν να επικεντρωθούν σε άλλα σημαντικά θέματα
όπως η κακομεταχείριση, οι σχετικοί νόμοι και η ποιότητα ζωής των άλλων ζώων της
κτηνοτροφίας, για την οποία εσείς οι κρεατοφάγοι, πιστέψτε με, δε θέλετε να σας
ενημερώσω.
Δε σας ζητώ να μου πείτε τι ωραία τα λέω. Σας ζητώ να το σκεφθείτε
σοβαρά και, αν δε μπορείτε λόγω της άστατης ζωής σας να πάρετε ένα γατί ή ένα σκυλί
στο σπίτι σας, να το πάρετε στη δουλειά. Και, εννοείται, όχι, ποτέ, από Pet
Shop. Από το δρόμο ή από καταφύγιο, εκεί που μαραζώνουν στα κλουβιά διψασμένα
για αγάπη και χάδια.
___________________________________
Ιδού η Μάγια για έμπνευση
και πιο κάτω το εξώφυλλο του απολαυστικού βιβλίου του Τ.S.Eliot
καλησπέρα Δάφνη , σωστά τα λες ΕΓΩ ΣΠΙΤΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΣΚΥΛΑ ΜΟΥ ΤΗΝ ΝΑΝΣΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΓΑΤΑ ΜΟΥ ΤΗΝ ΨΟΥΨΟΥ δεν ξαναβάζω ζώο.... το θεωρώ ότι θα απιστήσω στα δύο προαναφερθέντα ζωντανά που είχα. στην εργασία μου όμως έχει ένα γατί το αφεντικό και ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΟ ΚΑΙ ΧΡΗΣΙΜΟ ειδικά για τις γάτες που άνετα ζουν αυτάρκεις στην φάμπρικα.
ΑπάντησηΔιαγραφήδε συμφωνώ για τη απιστία αν και όλοι το αισθανόμαστε όταν έχουμε πένθος.
ΔιαγραφήΜα στη δουλειά είδες τι απλό;
Καλή βδομάδα φίλε!
και εγω το ίδιο σαν τον akrat ,έχω κάνει και ανάρτηση γι αυτό....πάντα από το δρόμο μάζευα ζωάκια ,τώρα μόνο τα ταϊζω.Κούκλα η Μάγια ,πανέξυπνη φαίνεται!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαληνύχτα !
Νάσια μου έχω φάει τα χρονολόγια να βρω τη φωτογραφία της στην κερκίδα.. Εκεί να δεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή εβδομάδα!