Για το Χασάν Χασάν, ένα μάρτυρα του Θεάτρου

«Εκείνος που θα πει αυτή την ιστορία

 θα κληρονομήσει τη γη του λόγου 

και θα αποκτήσει το κλειδί του νοήματος»

Mahmoud Darwish

Την ιστορία  που θα σας πω ξεκίνησε να τη λέει ένας νέος καλλιτέχνης μα δεν τον άφησαν να την τελειώσει. Δε χαίρομαι που έτυχε σ' εμένα να τη μάθω και να την πω στα ελληνικά μα κάποιος πρέπει να την πει κι ας έμεινε στη μεση.

Νότια από τη Δαμασκό είναι το Yarmouk, στρατόπεδο Παλαιστίνιων προσφύγων κι εκεί ζούσε ο Χασάν Χασάν, πρόσφυγας τρίτης γενιάς. Δυό πράγματα αγαπούσε ο Χασάν, το Θέατρο και την Ελευθερία. Κι όπως έψαχνε τρόπους να γλιτώσει απ' τη ζωή του στρατοπέδου ο Λόγος έμοιαζε με το κλειδί. Αλλά δεν ήταν.

Μελέτησε Θέατρο κι έδωσε εξετάσεις σε μια αυστηρή επιτροπή αλλά η νέα πατρίδα που τον φιλοξενούσε δεν τον δέχθηκε. Δεν παραιτήθηκε. Εξασκήθηκε στο stand up comedy, έπαιζε ασταμάτητα και μίλησε πολύ για όσα γνώριζε, όσα αγαπούσε κι όσα ονειρευόταν. «Δεν έχουμε κανάλια» είπε κι ούτε θέατρα και σχολές  είχαν στο στρατόπεδο, αλλά με μια μικρή ομάδα, έφτιαξαν το Reaction, κανάλι στο youtube, και αυτό έγινε η φωνή τους, η φωνή των νέων εμιγκρέδων  της Παλαιστίνης.

«Για πάνω από δέκα χρόνια βροχή και ήλιος πέφτουν στην τσίγκινη σκεπή στο μικρό μου δωμάτιο και μου λένε ιστορίες για μένα» λέει στο ντοκιμαντέρ του 'Top Floor'.  Μιλάει για την εφηβεία και τη μικρή επανάσταση που βράζει σε κάθε οικογένεια του στρατοπέδου όταν κάθε έφηβος ζητά δικό του δωμάτιο και καταλήγει, μας λέει ο Χασάν, στο αυθαίρετο, το παράνομο κατασκεύσμα στην ταράτσα. Εκεί, σ' αυτό το δωμάτιο με την τσίγκινη οροφή που γίνεται μια αλληγορία πατρίδας, ο Χασάν ζει τον πρώτο έρωτα κι ανακαλύπτει Θέατρο και Σινεμά και  χαμένους συγγραφείς που προπορεύτηκαν.

Άλλο μικρό ντοκιμαντέρ του καναλιού Reaction είναι τα 'Πρόσωπα του Yarmouk', μια ιστορία του στρατοπέδου μέσα απ' τα πρόσωπα και τις χαμένες τους ελπίδες.

Αυτά πρόλαβε κι έκανε ο Χασάν.

Σαν το ρόλο που έπαιξε στο 'Μόνο 7 λεπτά', το έργο του Παλαιστίνιου Motawali Abo Naser που μιλά για εκείνους που έφτασαν στη Συρία το 1948 με τις περίεργες προφορές τους και κλεισμένοι σε στρατόπεδα δεν κατάφεραν να ενσωματωθούν μόνο έμειναν Άλλοι, ξένοι. Γιατί από τα κωμικά του video δεν έλειπαν η Πολιτική κι οι ιστορίες που δεν έχουν ειπωθεί, ιστορίες των στρατοπέδων.

Όμως με την ελίτ της νέας πατρίδας (κι ας ήταν πια τρίτης γενιάς) o Χασάν Χασάν ήξερε ότι δεν είχε ελπίδα και μια μέρα πήρε τη γυναίκα του και δραπέτευσε από το στρατόπεδο.

14 τομείς έχει η Ασφάλεια του 'Ασσαντ κι ένας από αυτούς (ο τομέας 'στρατιωτικών πληροφοριών') τον συνέλαβε. Ευτυχώς άφησαν τη γυναίκα του, εκείνη που πονά απ' όλους πιο πολύ για την ιστορία που σας λέω. Ήταν  2013. Μήνες μετά ο πατέρας του δέχθηκε ένα τηλέφωνο. Του είπαν πως ο γιος του δε ζούσε πια, είχε υποκύψει στα βασανιστήρια δυό μήνες πριν.

Ποιος θα νοιαστεί για έναν ηθοποιό χωρίς πατρίδα; Ποιος θα νοιαστεί για ένα πληγωμένο κωμικό; Ποιος θα νοιαστεί για ένα νέο που πόθησε την ελευθερία κι όσα για μας είναι αυτονόητα και πέθανε από βασανιστήρια στις φυλακές του 'Ασσαντ επειδή έγκλημά του ήταν που ήθελε να ζει και να δημιουργεί ελεύθερος;

Ο φίλος του απ' τον οποίο έχω την ιστορία μετράει τους νεκρούς και λέει «Ονειρευόμαστε την Παλαιστίνη αλλά δε θέλω να γυρίσω μόνος».

_________________

Ευχαριστώ τον  SALIM SALAMAH που μου έμαθε το Χασάν Χασάν. Σας δίνω  φωτογραφίες και συνδέσμους του καναλιού που συνεχίζει με πολλή επιτυχία και, τώρα που στο στρατόπεδο Yarmouk έχουν υποφέρει φρικτά από πολιορκία στον πόλεμο, σας δίνω κι ένα ταινιάκι του Al Jazeera που λέει και λίγα για το παρελθόν.  
Μα πρώτο πρόσθεσα και συστήνω, για μας που δεν ξέρουμε αραβικά, το βουβό  Sweat (Ιδρώτας) που σε 4 λεπτά εξηγεί γιατί παίρνει ο άνθρωπος μια βαλίτσα και βουτά στις θάλασσες να δραπετεύσει.

Ο Hasan Hasan

To Κανάλι Reaction 

وجوه المخيم Camp faces

To Κανάλι στο youtube:  Reaction  https://www.youtube.com/user/reaction997?feature=watch
H Σελίδα του καναλιούReaction στο Facebook:   
https://www.facebook.com/reaction007

______________________________________________