Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2016

Κι έτσι έχασα άλλη μια ευκαιρία!


Με πλησίασε μια κυρία για να εμφανιστώ στην εκπομπή της. Κι όπως πάντα και επειδή άλλα με καίνε εμένα και επειδή θεωρώ άχρηστο να βλέπει το κοινό το δημιουργό αντί το έργο, είπα πως θα χαρώ μια και θέλω να πω κάποια πράγματα για τη χρήση ηρωίνης και υποκαταστάτων στην Ελλάδα μιά και είμαι πρώην χρήστρια και  και μπλα μπλα μπλα..
Πάγωσε λίγο, με κοίταξε καλά με άλλα μάτια και ρώτησε:
―Και σας άφησαν και γλιτώσατε;

Όταν της είπα ότι κανείς δεν κρατά κανένα δεμένο κι ο μόνος που δε μας αφήνει να 'γλιτώσουμε' είναι ο εαυτός μας κι ο εθισμός κι η απόλαυση που δίνει η πρέζα, καταλαβαίνετε πως έχασα την πρόσκληση.

Βλέπετε είναι δυνατά τα στερεότυπα κι είναι σχεδόν 100 ετών πλέον η προπαγάνδα περί 'μάστιγας' του 'εσωτερικού εχθρού' που καταστρέφει 'τα παιδιά μας' (ανεξαρτήτως ηλικίας) . Οι άνθρωποι δε θέλουν να ακούσουν άλλα, εκείνο το θεαματικό με συμμορίες που λιμαίνονται τη νεολαία (ανεξαρτήτως ηλικίας είπαμε) είναι δυνατό και ριζωμένο βαθιά κι ο μόνος τρόπος να εμφανίσουν χρήστες είναι να παρουσιαστούν σα θύματα ―όχι του εαυτού τους όμως, αλλά μιας άτιμης σκληρής κοινωνίας.


Όσο για μένα, αν θέλετε να μάθετε τι έγινε, έχασα άλλη μια ευκαιρία να παρουσιαστώ σε ένα κοινό που δε διαβάζει και δεν αγοράζει βιβλία.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το Blogger με ενημερώνει ότι δε μου επιτρέπει να απαντώ στα σχόλια στο ίδιο μου το blog- λόγω κάποιας ρύθμισής μου για cookies (την οποία δε θυμάμαι) .

Ψάχνω για να διορθώσω
μα εν τω μεταξύ ΣΑΣ ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ που δεν απαντώ πάντα
και ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που σχολιάσατε.
Μου δίνετε μεγάλη χαρά όταν κάνετε τον κόπο- ακόμα κι αν διαφωνούμε.