Δικό μας. Των ΓΧΝΑΙΚΩΝ που παίρνουν (πήραν/έπαιρναν) Ναρκωτικά.
Στη συνδιάσκεψη της Βαρκελώνης όπου βρεθήκαμε αντιπρόσωποι οργανώσεων χρηστών από όλο των κόσμο
-συμπεριλαμβανομένου και του δικού μας του ελληνικού Δικτύου Ομοτίμων Χρηστών
που είναι μέλος της EuroNPUD της οποίας από φέτος έχω την τιμή να είμαι επικεφαλής (chairwoman),
εμείς οι ΓΧΝΑΙΚΕΣ Χρήστριες Ναρκωτικών
ενώνοντας τις φωνές μας και την πείρα μας
φτιάξαμε το ΝΑΡΚΟΦΕΜΙΝΙΣΜΟ, ένα νέο όρο
και συνθέσαμε την πρώτη μας Διακήρυξη*.
ΝΑΡΚΟΦΕΜΙΝΙΣΜΟΣ
Χρειαζόταν ένας όρος που να δηλώνει απερίφραστα πως είμαστε φεμινίστριες (κι όχι 'θεραπευόμενες', 'ναυάγια', θύματα ή 'άτομα με ανάγκες', 'ασθενές' ή 'ωραίο' φύλο' κ.λ.) ενώ μαζί να ορίζεται και η ιδιότητά μας ως χρηστριών ουσιών.
Αυτά όλα περιέχονται στον νέο όρο Narcofeminism που τον μεταφράζω Ναρκοφεμινισμό.
Αρνούμαστε να είμαστε αντικείμενο φιλανθρωπίας.
Είμαστε ισότιμες μ' εσάς.
Δε θέλουμε να «σκύψετε» να «μας αγκαλιάσετε», δε ζητάμε τη συμπόνια σας.
Απαιτούμε να σταθούμε πλάι σας στο δίκαιο αγώνα για την ισότητα .
και σας καλούμε να συμπορευτείτε κοντά μας,
σας καλούμε να κοινοποιήσετε και να υπογράψετε
(με το όνομα της οργάνωσής σας, αν έχετε)
Ακολουθεί η Διακήρυξη με τις πρώτες υπογραφές,
και συνδέσμους
προς το κείμενο σε άλλες γλώσσες (καταλανικά, γερμανικά κ.α.)
σύνδεσμο για να υπογράψετε.
_____________________________________
*[δυστυχώς αμετάφραστη στα ελληνικά διότι δεν έχω λεπτό αυτές τις μέρες
κι αν προσφέρεστε να με βοηθήσετε σπαταλώντας λίγο χρόνο σας για τον καλό αυτό σκοπό
θα σας έχω αιώνια ευγνωμοσύνη και θα σάς γράψει η Ιστορία.]
Το Φεβρουάριο του 2019, περισσότερες από 40 γυναίκες από την Ευρώπη και την Κεντρική Ασία συναντήθηκαν στη Βαρκελώνη για να δουλέψουνε μαζί πάνω στα ζητήματα του φεμινισμού, τις πολιτικές για τα ναρκωτικά, τη μείωση βλάβης και τα ανθρώπινα δικαιώματα, όπου η Διακήρυξη της Βαρκελώνης δημιουργήθηκε. Εάν εσύ ή ο οργανισμό σου θα ήθελε να υποστηρίξει τη Διακήρυξη, παρακαλώ συμπληρώστε την παρακάτω φόρμα.
Η Διακήρυξη της Βαρκελώνης
Σήμερα Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας 2019, δηλώνουμε ότι ο Πόλεμος Κατά των Ναρκωτικών είναι πόλεμος κατά των Γυναικών που κάνουν χρήση ναρκωτικών ουσιών.
Ο πόλεμος στα Ναρκωτικά είναι ρατσιστικός, σεξιστικός, ταξικός και ετεροσεξιστικός, και επηρεάζει δυσανάλογα τις έγχρωμες, γυναίκες, τους νέους και τις γυναίκες σε φτωχές κοινότητες.
Ως γυναίκες, τρανς και άτομα που δεν “συμμορφωνόμαστε” με το φύλο που έχουμε επιβιώσει αυτό τον πόλεμο, απορρίπτουμε το ευρύ στίγμα, τη διάκριση και την ποινικοποίηση που αντιμετωπίζουμε στην καθημερινή μας ζωή. Καλούμε για πλήρη μεταρρύθμιση και μεταμόρφωση του παρόντος συστήματος απαγόρευσης. Καλούμε για το τέλος της άγνοιας και της αρνητικής ρητορικής.
Οι θεραπευτικές υπηρεσίες για τα ναρκωτικές είναι φυλετικές, ταξικές, σεξιστικές και ρατσιστικές. Η ‘θεραπεία’ για τα ναρκωτικά από μόνη της βασίζεται σε ψευδείς και απαρχαιωμένες έρευνες και επιτρέπει την ανεξέλεγκτη και μη ρυθμισμένη εξουσία στο άτομο. Εμείς απορρίπτουμε αυτές τις μεθόδους και τις ιδεολογίες που λειτουργούν ως θεμέλια αυτών.
Παγκόσμιες και συστημικές καταπιέσεις καταπατούν τα δικαιώματά μας, ως γυναίκες, τρανς και άτομα που δεν “συμμορφωνόμαστε” με το φύλο που κάνουμε χρήση ναρκωτικών ουσιών και μας τοποθετούμε σε πολλαπλές, δια-συνδεδεμένες, ευάλωτες καταστάσεις, οι οποίες οδηγούν σε πληθώρα βλαβών:
• Ως γυναίκες που κάνουμε χρήση ενέσιμων ουσιών, έχουμε υψηλότερα ποσοστά ΗΙV και Ηπατίτιδας απ’ ότι οι άντρες. Παρόλ’αυτά, δεν εμφανιζόμαστε στα διεθνή δεδομένα και συνεχίζουμε να υφιστάμεθα διακρίσεις και αποκλειόμαστε από κοινωνικές και υπηρεσίες υγείας. Οι λίγες πηγές που έχουμε τείνουν να είναι ανδροκρατούμενες και μη προσβάσιμες καθώς συχνά δεν καλύπτουν τις ανάγκες μας, ενδιαφέροντα ή προσδοκίες μας.
• Επηρεαζόμαστε δυσανάλογα από τη δομική βία και τον κοινωνικό έλεγχο του κράτους (αστυνόμευση, περιορισμένη πρόσβαση σε νομική βοήθεια, εκβιασμοί, μεγάλης διάρκειας ποινές φυλάκισης, βιασμοί, εξώδικοι θάνατοι και κρατικές τιμωρήσεις)
• Η πλειονότητα των γυναικών στις φυλακές έχουν καταδικαστεί για μη βίαια αδικήματα που σχετίζονται με τα ναρκωτικά. Οι έγχρωμες γυναίκες, οι εθνικές μειονότητες, οι μη δυαδικές ή τρανς, και οι άστεγες στοχοθετούνται ιδιαιτέρως. Σε πολλές χώρες, αντιμετωπίζουμε κρατήσεις σε αναγκαστικά, μη ρυθμισμένα ‘θεραπευτικά’ κέντρα, συχνά για απροσδιόριστες περιόδους με περιορισμένη ή καθόλου πρόσβαση σε δικαστικές διαδικασίες. Η φυλάκιση σε κλειστά πλαίσια δημιουργεί ένα πλαίσιο με αυξημένες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως οι βιασμοί και οι εκβιασμοί.
• Συχνά βιώνουμε ενδημική βία και αποκλεισμό μέσα στις ίδιες τις κοινότητες και οικογένειές μας. Όχι μόνο είμαστε πιο επιρρεπείς σε προσβολές από τους συντρόφους μας αλλά επίσης είναι λιγότερο πιθανό να προσφύγουμε στη δικαιοσύνη και την προστασία.
• Προσβάλλεται η σωματική και φυσική μας ακεραιότητα, η μητρική και οικογενειακή μας ζωή και το οικιακό περιβάλλον. Αντιμετωπίζουμε παραβιάσεις των σεξουαλικών/φυλετικών και αναπαραγωγικών δικαιωμάτων υγείας τόσο από την κοινότητα όσο και από το κράτος μέσα από εξαναγκασμένες αποστειρώσεις και τερματισμός εγκυμοσύνης.
• Το στίγμα το οποίο υποθέτει ότι οι γυναίκες που κάνουν χρήση ουσιών δεν μπορούν να φροντίσουν τα παιδιά τους και η παραπληροφόρηση σχετικά με τις επιδράσεις τη χρήσης τροφοδοτούν σκληρές πιέσεις στον τερματισμό της εγκυμοσύνης. Όταν δεν τερματίζουμε την εγκυμοσύνη μας, υπάρχει υψηλή πιθανότητα να χάσουμε την κυριότητα των παιδιών μας.
• Όσοι από εμάς εργαζόμαστε στο σεξ, και κυρίως οι τρανς γυναίκες και οι γυναίκες που ζουν με αναπηρίες έρχονται αντιμέτωποι με ένα απαράδεκτο και σύνθετο πλέγμα στίγματος, διακρίσεις και κοινωνικό αποκλεισμό.
Παρόλο που ζούμε με αυτές και άλλες ποικίλες μορφές καθημερινής βίας, οι Γυναίκες που Αντεπιτίθενται Ενάντια στον Πόλεμο στα Ναρκωτικά είναι επιδέξιες, επιχειρηματικές, δημιουργικές και ισχυρές. Αντεπιτιθόμαστε ενάντια στην απαγόρευση με αλληλεγγύη, κοινή υποστήριξη και ηγεσία, οικοδομώντας δίκτυα από το τοπικό στο παγκόσμιο, από την άμεση δράση στις μακροχρόνιες στρατηγικές ώστε να τελειώσει αυτός το πόλεμος στις γυναίκες που κάνουν χρήση ναρκωτικών ουσιών. Αγκαλιάζουμε το διατομικό και αντί-κατασταλτικό φεμινισμό που ενσωμάτωσε queer/τρανς συμπεριληπτικές προσεγγίσεις, τη φυλετική δικαιοσύνη και το δικαίωμα της χρήσης ναρκωτικών και την εμπειρία της απόλαυσης. Εργαζόμαστε για να διεκδικήσουμε την σωματική μας κυριότητα, συμπεριλαμβανομένων των δικαιωμάτων μας στο πλήρες φάσμα της σεξουαλικής και αναπαραγωγικής μας υγείας, των υπηρεσιών που θα σέβονται το φύλο, και του δικαιώματος της χρήσης ναρκωτικών. Δε ζητάμε για ελεημοσύνη αλλά για αλληλεγγύη. Απαιτούμε να ζήσουμε με ασφάλεια και ελευθερία.
Ο πόλεμος στα Ναρκωτικά είναι ρατσιστικός, σεξιστικός, ταξικός και ετεροσεξιστικός, και επηρεάζει δυσανάλογα τις έγχρωμες, γυναίκες, τους νέους και τις γυναίκες σε φτωχές κοινότητες.
Ως γυναίκες, τρανς και άτομα που δεν “συμμορφωνόμαστε” με το φύλο που έχουμε επιβιώσει αυτό τον πόλεμο, απορρίπτουμε το ευρύ στίγμα, τη διάκριση και την ποινικοποίηση που αντιμετωπίζουμε στην καθημερινή μας ζωή. Καλούμε για πλήρη μεταρρύθμιση και μεταμόρφωση του παρόντος συστήματος απαγόρευσης. Καλούμε για το τέλος της άγνοιας και της αρνητικής ρητορικής.
Οι θεραπευτικές υπηρεσίες για τα ναρκωτικές είναι φυλετικές, ταξικές, σεξιστικές και ρατσιστικές. Η ‘θεραπεία’ για τα ναρκωτικά από μόνη της βασίζεται σε ψευδείς και απαρχαιωμένες έρευνες και επιτρέπει την ανεξέλεγκτη και μη ρυθμισμένη εξουσία στο άτομο. Εμείς απορρίπτουμε αυτές τις μεθόδους και τις ιδεολογίες που λειτουργούν ως θεμέλια αυτών.
Παγκόσμιες και συστημικές καταπιέσεις καταπατούν τα δικαιώματά μας, ως γυναίκες, τρανς και άτομα που δεν “συμμορφωνόμαστε” με το φύλο που κάνουμε χρήση ναρκωτικών ουσιών και μας τοποθετούμε σε πολλαπλές, δια-συνδεδεμένες, ευάλωτες καταστάσεις, οι οποίες οδηγούν σε πληθώρα βλαβών:
• Ως γυναίκες που κάνουμε χρήση ενέσιμων ουσιών, έχουμε υψηλότερα ποσοστά ΗΙV και Ηπατίτιδας απ’ ότι οι άντρες. Παρόλ’αυτά, δεν εμφανιζόμαστε στα διεθνή δεδομένα και συνεχίζουμε να υφιστάμεθα διακρίσεις και αποκλειόμαστε από κοινωνικές και υπηρεσίες υγείας. Οι λίγες πηγές που έχουμε τείνουν να είναι ανδροκρατούμενες και μη προσβάσιμες καθώς συχνά δεν καλύπτουν τις ανάγκες μας, ενδιαφέροντα ή προσδοκίες μας.
• Επηρεαζόμαστε δυσανάλογα από τη δομική βία και τον κοινωνικό έλεγχο του κράτους (αστυνόμευση, περιορισμένη πρόσβαση σε νομική βοήθεια, εκβιασμοί, μεγάλης διάρκειας ποινές φυλάκισης, βιασμοί, εξώδικοι θάνατοι και κρατικές τιμωρήσεις)
• Η πλειονότητα των γυναικών στις φυλακές έχουν καταδικαστεί για μη βίαια αδικήματα που σχετίζονται με τα ναρκωτικά. Οι έγχρωμες γυναίκες, οι εθνικές μειονότητες, οι μη δυαδικές ή τρανς, και οι άστεγες στοχοθετούνται ιδιαιτέρως. Σε πολλές χώρες, αντιμετωπίζουμε κρατήσεις σε αναγκαστικά, μη ρυθμισμένα ‘θεραπευτικά’ κέντρα, συχνά για απροσδιόριστες περιόδους με περιορισμένη ή καθόλου πρόσβαση σε δικαστικές διαδικασίες. Η φυλάκιση σε κλειστά πλαίσια δημιουργεί ένα πλαίσιο με αυξημένες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως οι βιασμοί και οι εκβιασμοί.
• Συχνά βιώνουμε ενδημική βία και αποκλεισμό μέσα στις ίδιες τις κοινότητες και οικογένειές μας. Όχι μόνο είμαστε πιο επιρρεπείς σε προσβολές από τους συντρόφους μας αλλά επίσης είναι λιγότερο πιθανό να προσφύγουμε στη δικαιοσύνη και την προστασία.
• Προσβάλλεται η σωματική και φυσική μας ακεραιότητα, η μητρική και οικογενειακή μας ζωή και το οικιακό περιβάλλον. Αντιμετωπίζουμε παραβιάσεις των σεξουαλικών/φυλετικών και αναπαραγωγικών δικαιωμάτων υγείας τόσο από την κοινότητα όσο και από το κράτος μέσα από εξαναγκασμένες αποστειρώσεις και τερματισμός εγκυμοσύνης.
• Το στίγμα το οποίο υποθέτει ότι οι γυναίκες που κάνουν χρήση ουσιών δεν μπορούν να φροντίσουν τα παιδιά τους και η παραπληροφόρηση σχετικά με τις επιδράσεις τη χρήσης τροφοδοτούν σκληρές πιέσεις στον τερματισμό της εγκυμοσύνης. Όταν δεν τερματίζουμε την εγκυμοσύνη μας, υπάρχει υψηλή πιθανότητα να χάσουμε την κυριότητα των παιδιών μας.
• Όσοι από εμάς εργαζόμαστε στο σεξ, και κυρίως οι τρανς γυναίκες και οι γυναίκες που ζουν με αναπηρίες έρχονται αντιμέτωποι με ένα απαράδεκτο και σύνθετο πλέγμα στίγματος, διακρίσεις και κοινωνικό αποκλεισμό.
Παρόλο που ζούμε με αυτές και άλλες ποικίλες μορφές καθημερινής βίας, οι Γυναίκες που Αντεπιτίθενται Ενάντια στον Πόλεμο στα Ναρκωτικά είναι επιδέξιες, επιχειρηματικές, δημιουργικές και ισχυρές. Αντεπιτιθόμαστε ενάντια στην απαγόρευση με αλληλεγγύη, κοινή υποστήριξη και ηγεσία, οικοδομώντας δίκτυα από το τοπικό στο παγκόσμιο, από την άμεση δράση στις μακροχρόνιες στρατηγικές ώστε να τελειώσει αυτός το πόλεμος στις γυναίκες που κάνουν χρήση ναρκωτικών ουσιών. Αγκαλιάζουμε το διατομικό και αντί-κατασταλτικό φεμινισμό που ενσωμάτωσε queer/τρανς συμπεριληπτικές προσεγγίσεις, τη φυλετική δικαιοσύνη και το δικαίωμα της χρήσης ναρκωτικών και την εμπειρία της απόλαυσης. Εργαζόμαστε για να διεκδικήσουμε την σωματική μας κυριότητα, συμπεριλαμβανομένων των δικαιωμάτων μας στο πλήρες φάσμα της σεξουαλικής και αναπαραγωγικής μας υγείας, των υπηρεσιών που θα σέβονται το φύλο, και του δικαιώματος της χρήσης ναρκωτικών. Δε ζητάμε για ελεημοσύνη αλλά για αλληλεγγύη. Απαιτούμε να ζήσουμε με ασφάλεια και ελευθερία.
Η Διακήρυξη είναι μια πρόσκληση να ενωθούν οι γυναίκες σαν εμάς, οι γυναίκες που ζητούν να τεθεί ένα τέλος στον Πόλεμο των Ναρκωτικών και τον αρνητικό αντίκτυπο που αυτός φέρει στις ζωές όλων μας.
“Αφήστε μας να δημιουργήσουμε κάποιο πρόβλημα και να ξεκινήσουμε να αλλάζουμε τον κόσμο με και για τις γυναίκες που κάνουν χρήση ουσιών με τα ισχυρά εννοιολογικά όπλα μας στο χέρι.” Elizabeth Ettorre
Τα σώματά μας- οι επιλογές μας, τα δικαιώματά μας, οι φωνές μας.
“Αφήστε μας να δημιουργήσουμε κάποιο πρόβλημα και να ξεκινήσουμε να αλλάζουμε τον κόσμο με και για τις γυναίκες που κάνουν χρήση ουσιών με τα ισχυρά εννοιολογικά όπλα μας στο χέρι.” Elizabeth Ettorre
Τα σώματά μας- οι επιλογές μας, τα δικαιώματά μας, οι φωνές μας.
The Barcelona Declaration
On International Women's Day 2019, we declare that the War On Drugs is a war on Womxn Who Use Drugs
The War On Drugs is racist, sexist, classist and heterosexist, and disproportionately affects womxn of colour, youth and womxn in poor communities.
As womxn, trans and gender non-conforming people surviving this war, we reject the widespread stigma, discrimination and criminalisation we face in our daily lives. We call for complete reform and transformation of the current system of prohibition. We call for an end to the ignorant and negative rhetoric.
Drug treatment services are gendered, classed, sexualised and racialised. Drug 'treatment' itself is based on spurious and outdated research, and allows unbridled and unregulated power over the individual. We reject these methods and the ideologies underpinning them.
Global and systemic oppressions violate our rights, as womxn, trans and gender non-conforming people who use drugs, and situate us in multiple, interconnected, vulnerable positions, which lead to numerous harms:
- As womxn who inject drugs, we have a higher prevalence of HIV and Hepatitis than men. Despite this, we don't appear in data and endure discrimination and exclusion from social and health services. The few resources we have tend to be masculinised and inaccessible as well as often not meeting our needs, interests or expectations.
- We are disproportionately impacted by structural violence and social control from the State (policing, limited access to legal aid, extortion, long prison sentences, rape, extrajudicial murder and capital punishment).
- The majority of womxn in prison are sentenced for non-violent drug related offences. Womxn of colour, ethnic minorities, non-binary or trans, and the homeless are particularly targeted.
- In several countries, we face detention in compulsory, unregulated 'treatment'' centres , often for indefinite periods with little or no access to judicial processes. Incarceration in closed settings creates a context for increased human rights violations, such as rape and extortion.
- We often experience endemic violence and exclusion within our own communities and families. Not only are we more likely to be assaulted by our partners, but we are less likely to have recourse to justice and protection
- We suffer intrusion into our bodily and physical integrity, maternal and family life and domestic space. We face routine violations of our sexual and reproductive health rights, by both community and state such as coerced sterilization and pregnancy termination.
- Stigma that assumes womxn who use drugs cannot take care of their children and misinformation on the effects of drug use feeds into strong pressures to end pregnancy. When we don't terminate our pregnancies, there's a strong possibility we will lose custody of our children.
- Those of us who are sex workers, womxn living with disabilities, and especially trans womxn, cope with an unacceptable and compounded web of stigma, discrimination and social exclusion.
Despite living with these and other multiple forms of violence daily, Womxn Fighting back Against the War On Drugs are resourceful, enterprising, creative and strong. We possess remarkable resilience. We fight back against prohibition with solidarity, mutual support and leadership, building our networks from the grassroots to the global, from immediate action to long-term strategies to end this war on womxn who use drugs. We embrace intersectional and anti-prohibitionist feminism that integrates queer/trans-inclusive and non-ableist approaches, racial justice and the right to use drugs and experience pleasure. We work to reclaim our bodily sovereignty, including rights to the full range of sexual and reproductive health, gender-sensitive health services, and rights to use drugs. We do not ask for charity but for solidarity. We demand to live in safety and freedom.
This declaration is an invitation to join forces with womxn like us, womxn who demand an end to the War on Drugs and the negative impact it has on all our lives.
"Let us all cause some trouble and begin to change the world with and for women who use drugs with our powerful conceptual armaments in hand.” Elizabeth Ettorre (feminist scholar)
Our bodies - our choice, our rights, our voice.
#narcofeminism #femdrug
Womxn Who Use Drugs
The following groups / organisations support this declaration:
To add your organisation’s name to the signatories in solidarity or to keep in touch - please complete this form.
Women and Harm Reduction International Network (WHRIN)
COUNTERfit
Metzineres. Environments of Shelter for Womxn who Use Drugs Surviving Violences
XADUD. Network of Womxn who Use Drugs
REMA. Network of Anti-Prohibitionist Women
Eurasian Harm Reduction Association
ARSU - Grup de Dones
FAAAT think & do tank
Pla d’accions sobre drogues de Reus
European Institute for Multidisciplinary Studies on Human Rights and Science | Knowmad Institut
Iglesia Evangélica Protestante de El Salvador (IEPES)
Youth RISE
Association for Women’s Rights in Development (AWID)
International Network of Women who use Drugs (INWUD)
PeNUPS
Canadian Students for Sensible Drug Policy
Género y Drogodependencias (Madrid)
EuroNPUD
AFEW International
Life Quality Improvement Organisation FLIGHT
CA Prima
“Harmreduction network” Association
Društvo AREAL
AFEW International
PeNUPS
CASO Portugal
APDES
WeCanna-Weedgest
Youth Organisation for Drug Action
NGO Re Generation
Perempuan Pengguna NAPZA Indonesia dan Deklarasi Jenggala
CHECK!N
LUNEST, EHPV
Asia Catalyst
Tinatin Zardiashvili
Real People Real Vision
CF "VIRTUS"
Stop Overdose Now
ANTONIA ROSSI
ARAS - Romanian Association Against AIDS
Association Margina
Delhi Drug User Forum
En Plenas Facultades
CA PRIMA
Release
LGBT organization Labrys
ALE "Kazakhs Union of People Living with HIV"
AKUT Foundation, Hungary
ItanPUD - Italian Network of People Who Use Drugs
Club "Svitanok", Ukraine
AKUT Foundation, Hungary
ItanPUD - Italian Network of People Who Use Drugs
Club "Svitanok", Ukraine
Eurasian Women's Network on AIDS
Hepminus
Crew
Kosmicare Association
Kosmicare Association
COUNTERfit Harm Reduction Program (Canada)
Jane Lane
ASAUPAM
Jane Lane
ASAUPAM
Os invitamos a dar apoyo a nuestra Declaración
Please complete this form if you'd like to support the Declaration or keep in touch.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το Blogger με ενημερώνει ότι δε μου επιτρέπει να απαντώ στα σχόλια στο ίδιο μου το blog- λόγω κάποιας ρύθμισής μου για cookies (την οποία δε θυμάμαι) .
Ψάχνω για να διορθώσω
μα εν τω μεταξύ ΣΑΣ ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ που δεν απαντώ πάντα
και ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που σχολιάσατε.
Μου δίνετε μεγάλη χαρά όταν κάνετε τον κόπο- ακόμα κι αν διαφωνούμε.