«Στη Μύκονο που τόσα μου δίνει και τόσα μου παίρνει»
είναι αφιερωμένη η «Πόρτα Της Ληνώς» μου και σήμερα θυμίζω αυτό από καρδιάς
στο Γιώρη Βούλγαρη που με ένα δώρο του και τα καλά του λόγια
μου θύμισε αυτό το «δίνει» που τόσο χρειάζομαι αυτή τη δύσκολη στιγμή.
Για το Γιώρη αυτό
και σε όλους τους Μυκονιάτες που μου άνοιξαν πόρτες και καρδιές
τεκίλες και σαμπάνιες,
σε μονοπάτια μυστικά.
Και έμαθα και χάρηκα και έζησα.
Κι εδώ αυτό με άλλα: https://www.facebook.com/DaphneChronopoulou/photos/722963391104898
Σε ηχητικό [audio] για τους ακουστικούς τύπους:
https://soundcloud.com/mmekastell/sets/hhzshrexyoyj
Κάτω φωτογραφημένη από και με κοσμήματα του Γιώρη Βούλγαρη. Κι ανάμεσα στο κολιέ και το σκουλαρίκι διακρίνεται αμυδρά η ουλή με τα ράμματα μετά την εγχείριση καρκίνου στους λεμφαδένες. Γιατί κι αυτά, δικά μας είναι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου