Παρασκευή 11 Απριλίου 2014

Εντός μου ο εχθρός―και δεν κοιμάται




Δεν είμαι καλά. Όχι ότι έχει και μεγάλη σημασία. Συμβαίνουν χειρότερα γύρω μας.
Πώς το αντιμετώπισα;
Πήγα με ρίγη στη συγκέντρωση του ΜΟΙΚΟΝΟΣ (της Ανακύκλωσης, σας τα έχω πει), πήγα για καθαρισμό και λεύκανση στα δόντια μου-έτσι για να μου φτιάξει η διάθεση, βυθίστηκα σε πέλαγα τεκίλας κι αργιλέδες (νόμιμους-μην παρεξηγείτε) και γύρισα μετά από δωδεκάωρο ελπίζοντας να έχω πατάξει τον εχθρό. Μα ο εχθρός είναι εντός και δεν κοιμάται.
Άϋπνη πάλι λοιπόν, με μαύρες σκέψεις και αναβίωση παλιών τραυμάτων που νόμιζα πως εν σοφία επούλωσα. Δεν αρκεί η σοφία δυστυχώς. Ούτε ο χρόνος είναι πάντα ο γιατρός που λένε.
Ένα θα σας πω: Να είστε καλοί με τα παιδιά σας. Και αν δεν το 'χετε να βρίσκετε το θάρρος να τα δίνετε εκεί που θα αγαπηθούν.
Κι ένα άλλο θα σας πω. Λουλούδια. Ιδού τα τριαντάφυλλα που μου έφερε χθες ο κύριος Kastell.
Kαλημέρα.

Πέμπτη 10 Απριλίου 2014

Ιλί Καρέλι― τα σχόλια (με video, αν αντέχετε)




@JohnPliotas 
Το καταλαβαίνετε ότι αν οι βασανιστές είχαν σταματήσει λίγο πιο πριν, ελάχιστα πριν πεθάνει ο Καρέλι, σήμερα δεν θα ξέραμε τίποτα, έτσι;


Η δικογραφία του θανάτου του Ιλία Καρέλι - Ετσι οι 14 υπάλληλοι τον κτυπούσαν μέχρι θανάτου

Παραδέχονται τον άγριο ξυλοδαρμό του Καρέλι

@donmanias  
Είχαν ζητήσει 60χιλ(!) από τον Καρέλι για 3ήμερη άδεια, πλήρωσε αλλά δεν τη πήρε: το κίνητρο για το φόνο του φρουρού.

@AvgiOnline 
Προφυλακιστέοι 6 σωφρονιστικοί για τη δολοφονία Καρέλι, φωτογραφίες - σοκ αποκαλύπτουν τον βασανισμό του

S.L.
Τα βασανιστήρια που έκαναν τα ανθρώπινα περιττώματα στον Καρέλι,και ειδικά η φάλαγγα με σεντόνια δεμένα κόμπους και βουτηγμένα στο νερό,αποδεικνύουν όχι μόνο ότι έχουν εφεύρει τρόπους βασανισμού αλλά και ότι έχουν βασανίσει κι άλλους.
Και για να μην το έχουμε μάθει πιο πριν,σημαίνει ότι είναι κοινή πρακτική των σωφρονιστικών υπαλλήλων,οι οποίοι στην καλύτερη περίπτωση καλύπτουν τους συναδέλφους τους.


@phroex 
αφού δεν παραιτήθηκε για τον Καρέλι|Χ. Αθανασίου: Τρικυμία χωρίς βάση - Δεν τίθεται θέμα παραίτησης | naftemporiki.gr


Kirki Kadmou
Οι ανθρωποφύλακες του Μαλανδρίνου θα τιμωρηθούν;
Γιατί όλοι εστιάζουμε στους δολοφόνους της Νιγρίτας.
Ο Καρέλι έφτασε στη Νιγρίτα,φρικτά βασανισμένος.
Με βαρείς μώλωπες σε όλο το σώμα και εγκαύματα.
Αυτά του τα προκάλεσαν στο Μαλανδρίνο και στην Ιστιαία.
Τα βασανιστήρια τιμωρούνται στην Ελλάδα ελπίζω.


@NewsItFeed  
Video ντοκουμέντο: οι τελευταίες ώρες της ζωής του Ιλί Καρέλι - Ο βασανισμός και ο θανατός του στις φυλακές Νιγρίτας

@zara_zavo 
ΦΡΙΚΗ ΛΕΕΙ! ΜΑ ΓΙΑ ΜΠΑΤΣΟΥΣ ΜΙΛΑΜΕ!! : Φρίκη: Το νεύμα για να εισβάλλουν στο κελί του Καρέλι 8 υπάλληλοι,

Στο Κόκκινο 105,5Οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι σπρώχνουν τον Καρέλι στις 3:45 της 27ης Μαρτίου στο δωμάτιο υποδοχής.

Δύο ώρες και 45 λεπτά αργότερα τον τραβούν σχεδόν γυμνό και κακοποιημένο προς το κελί, όπου άφησε λίγο αργότερα την τελευταία του πνοή.


Δείτε τις φωτογραφίες στο Βήμα
- See more at: http://stokokkino.gr/article/7332/Ilia#sthash.P7ECrt43.SeKYQ23n.dpuf



@ThePressProject  
Ωχ την πάτησε το ΒΗΜΑ. Μόλις δει η Κουτζαμάνη ότι tovima.gr αποκαλύπτει video με τον Καρέλι θα στείλει αυτόφωρο τον

- Μετά τις φωτογραφίες στη δημοσιότητα και το video από την "υποδοχή" του Ιλί Καρέλιστις φυλακές Νιγρίτας
- Τα δευτερόλεπτά πριν πέσει στα χέρια των σωφρονιστικών υπαλλήλων που τον βασάσισαν μέχρι θανάτου
- «Όποιος είναι μάγκας να πάει να τον χτυπήσει αλλά να παραδεχτεί ότι τον χτύπησε» φέρεται να είπε ο διευθυντής των φυλακών
- Καρέ καρέ όσα έγιναν στο πεντάλεπτο video που δημοσιεύει η Καθημερινή

Επιλεγμένα και επεξεργασμένα πλάνα από τις κάμερες ασφαλείας των φυλακών Νιγρίτας δείχνουν τις τελευταίες στιγμές της ζωής του Ιλί Καρέλι. Το συγκλονιστικό video φέρνει στο φως τη Καθημερινή, μια μέρα μετά τις σοκαριστικές φωτογραφίες από το βασανισμό του Αλβανού βαρυποινίτη.

Τα πλάνα δείχνουν τόσο τη στιγμή που ο Καρέλι μπαίνει στις φυλακές και αποβιβάζεται από το αυτοκίνητο της αστυνομίας και τον δείχνουν στην είσοδο των φυλακών της Νιγρίτας Σερρών, όπου τον περιμένουν πάνω από δέκα σωφρονιστικοί υπάλληλοι.


Στο διάδρομο ένας υπάλληλος φαίνεται ιδιαίτερα επιθετικός προς τον Καρέλι, παρεμβαίνει ο διευθυντής των φυλακών, ο οποίος φαίνεται να τον επιπλήττει. Εκεί, τον βγάζουν μια φωτογραφία.

Ο Καρέλι στη συνέχεια μπαίνει στο λεγόμενο κελί – ψυγείο, εκεί όπου δεν υπάρχουν κάμερες ασφαλείας, το οποίο βρίσκεται στην αρχή του διαδρόμου, μέχρι να ετοιμαστεί κελί για την κράτησή του.

Ο διευθυντής ζητεί από τον φωτογράφο να τραβήξει κι άλλες φωτογραφίες του Καρέλι. Ο φωτογράφος κατευθύνεται με τη μηχανή του προς το κελί – ψυγείο. Σε αυτές, φαίνεται ότι ο Καρέλι έχει υποστεί ήδη κάποια βαριά χτυπήματα πριν φτάσει στις φυλακές Νιγρίτας.

Οι σωφρονιστικοί που βρίσκονταν σε υπηρεσία εκείνη την ημέρα κι άλλοι που ήταν εκτός υπηρεσίας αλλά είχαν κληθεί εκτάκτως για την άφιξη του Καρέλι, περιφέρονται με εμφανή Περιέργεια στο διάδρομο. Κάποιοι από αυτούς μπαίνουν στο κελί – ψυγείο όπου βρίσκεται προσωρινά ο κρατούμενος.


Την ίδια στιγμή, ο διευθυντής των φυλακών φαίνεται να παραμένει στο βάθος του διαδρόμου, όπου συνομιλεί με κάποιον σωφρονιστικό. Αμέσως μετά ο διευθυντής φεύγει από το χώρο αναμονής.

Η κάμερα πιάνει το νεύμα ενός φύλακα προς τους συναδέλφους του. Η πόρτα στο βάθος του διαδρόμου κλείνει. Τουλάχιστον οκτώ σωφρονιστικοί φαίνεται να μπαίνουν στο κελί – ψυγείο όπου παραμένει ο Καρέλι.

Σύμφωνα με τις καταθέσεις των αξιωματικών της υπηρεσίας Εσωτερικών Υποθέσεων που ανέκριναν τους σωφρονιστικούς αργότερα, σε αυτό το σημείο «αρχίζουν να ξυλοκοπούν τον κρατούμενο, με μπουνιές, κλωτσιές και με χρήση ενός χοντρού σχοινιού – τριχιάς».

Ο σωφρονιστικός υπάλληλος που παρέμεινε στο διάδρομο φαίνεται να διαφωνεί, άγνωστο για ποιο ακριβώς θέμα, με τους συναδέλφους του.

Εν τω μεταξύ, ο τεχνικός βάζει την κάμερα στο δεύτερο κελί όπου επρόκειτο να μεταφερθεί ο Καρέλι. 35 λεπτά μετά, ο διευθυντής κατεβαίνει και πάλι στο διάδρομο αναμονής, φαίνεται να μιλά στους σωφρονιστικούς δείχνοντας προς το κελί ψυγείο όπου βρίσκεται ακόμη ο Καρέλι.

Σύμφωνα με την κατάθεση των αξιωματικών Εσωτερικών Υποθέσεων που έκαναν τις ανακρίσεις, στο σημείο αυτό ο διευθυντής έχει ήδη καταλάβει ότι ο κρατούμενος υπέστη ξυλοδαρμό και λέει: «όποιος είναι μάγκας να πάει να τον χτυπήσει αλλά να παραδεχτεί ότι τον χτύπησε».

Λίγα λεπτά αργότερα ο διευθυντής φαίνεται να έχει μια έντονη συνομιλία με τον αρχιφύλακα και αμέσως μετά φεύγει ξανά από το χώρο αναμονής. Δυο ώρες μετά το κελί που προορίζεται για τον Καρέλι είναι σχεδόν έτοιμο.

Ο Καρέλι υποβασταζόμενος και ημίγυμνος μεταφέρεται σε εμφανώς χειρότερη κατάσταση απ’ όταν μπήκε στη φυλακή στο κελί που προορίζεται για την κράτησή του.

Μέσα στο κελί ο Καρέλι ζητά από τους σωφρονιστικούς να του περάσουν τις χειροπέδες από μπροστά. Στις 19:25 του πηγαίνουν φαγητό. Τέσσερις ώρες αργότερα δυο φύλακες συνειδητοποιούν πως ο Καρέλι πλέον δεν κινείται.

Λίγο αργότερα, καταφτάνει το ΕΚΑΒ και διαπιστώνεται ο θάνατός του.


ΔΕΙΤΕ ΤΟ VIDEO





@MariaCuchicheo 
Στους δεσμοφύλακες που βασάνισαν τον Καρέλι να ευχηθούμε καλή διαμονή στις φυλακές.

@N0nServ  
τρομάζω που υπάρχει κόσμος που αντί να αποτροπιάζει με τους βασανισμούς του Καρέλι λέει "καλά του κάνανε". Δυστυχώς έχουν και δικαίωμα ψήφου

Δευτέρα 7 Απριλίου 2014

Πάνος Φραγκιάς RIP



Ο παλιός μας φίλος Πάνος (Πανούλης, ή Γλάρος  για κάποιους) έφυγε χθες για το μεγάλο ταξίδι. 
Σα δύστροποι κι οι δυό είχαμε τους καυγάδες μας, τα μούτρα, τα ξαναφτιαξίματα, τα δώρα, τα μπερδέματα.
Εύχομαι εκεί που πάει τώρα που γλίτωσε από πόνο ανείπωτο να ξαναδεί την αγαπημένη του Μουλάν κι όλα τα σκυλιά του που αγάπησε πιο πολύ από τη ζωή και τους ανθρώπους.

Άλλη μια απώλεια για τη Φυλή μας, το Mykonos Tribe. Δεν έχω τα κουράγια για σκαναρίσματα. Μόλις τα βρω οι εικόνες θα θυμίσουν σε όσους τον γνώρισαν τον Πάνο που γνωρίσαμε. Λευκοντυμένο να πουλάει ξύλινα γλαράκια στο πλατύ πεζούλι, κι ύστερα στη Βεγγέρα, στα στενά, και σε όλα τα δρομάκια και τραπέζια που θα λείψει.





Γλάρος, Ινδιάνος― τα παλιά παρατσούκλια που έμειναν




Τελευταίες μέρες, 
με τον Ερμή

Παλιότερα,  έργο της Eva Persaki


This is the end...

Σάββατο 5 Απριλίου 2014

Τρεις αδελφούλες ήταν...(Τα Μικρά Μου Μανιφέστα)





Τρεις αδελφούλες ήμασταν
κι οι τρεις κακογραμμένες.
Η μια έχτισε το Δούναβη,
η άλλη τον Ευφράτη
κι εγώ η η πιο κακότυχη
της Άρτας το γεφύρι.
Έτσι λέει το βαλκανικό Δημοτικό σε αμέτρητες παραλλαγές του μύθου.

Τρεις αδελφούλες ήταν, λέει και το αγαπημένο μου σεφαρδίτικο. Ρόδα λευκά, της άνοιξης λουλούδια. Οι δυό τακτοποιήθηκαν, η τρίτη η αμαρτωλή θύμωσε τον πατέρα γι αυτό κι αυτός την έστειλε στη Ρόδο εξορία. 


____________________________________________________


Για το Δημοτικό, θρηνεί του Πρωτομάστορα η όμορφη γυναίκα:
Αλίμονο στη μοίρα μας, κρίμα στο ριζικό μας!
Τρεις αδερφάδες ήμαστε κι οι τρεις κακογραμμένες.
Η μια 'χτισε το Δούναβη κι η άλλη τον Αφράτη
κι εγώ η πιο στερνότερη της Άρτας το γιοφύρι.
Το σεφαρδίτικο,  Tres Hermanicas Eran:
Tres Hermanicas Eran (original)


Tres hermanicas eran,

Blancas de roz,
Ay, ramas de flor

Tres hermanicas eran,

Tres hermanicas son.


Las dos eran cazadas,

Blancas de roz,
 Ay, ramas de flor

Las dos eran cazadas,

La una se deperdio.


Sus padre con verguensa
Blancas de roz
Ay, ramas de flor

Sus padre con verguensa, 

A Rodes L'anbio.
_________________________________________

Τετάρτη 2 Απριλίου 2014

Με τις μικρές χαρές επέζησα



Είναι μέρες που δεν αντέχεται. Spleen το έλεγαν οι ποιητές, Τριακοστό Πρόβλημα ο Αριστοτέλης κι αλλιώς μου το 'παν οι γιατροί, αλλά ένα σας λέω: δεν αντέχεται.
'Συντρόφισα Σταχανοβίτισα' με ειρωνευόταν κάποτε ένας αριστερός που αποδοκίμαζε τη ζωή μου και το πόσο άγρια τη σπαταλάω σε μικρές χαρές μα πια το ξέρω πως ίσως να είχε δίκιο. Προχθές ένας άλλος (συγγενής μάλιστα του πρωθυπουργού) με χαιρέτησε ως Αναρχοσυμμορίτισα καθώς έπινα τα τεκιλάκια μου.
Αρνούμαι να προσδιοριστώ από εντυπώσεις άλλων μα τις λαμβάνω υπ' όψιν. Και σήμερα που ξύπνησα κακόκεφη μετά από διήμερη μοναχική κρεπάλη σάς το ομολογώ ότι ναι μου έφτιαξε το κέφι που ο κύριος Kastell  έφερε όταν ξυπνούσα φρέσκα ψάρια από το Γιαλό και τα έψηνε το απόγευμα  στον κήπο καθώς έπινα το ωραίο κρασί που μου έφερε μια φίλη από το κτήμα τους.
Είναι έγκλημα οι μικρές χαρές; Είμαι τόσο επιπόλαιη όσο νομίζω; Ή μήπως αυτά τα μικρά είναι που με κρατάνε από τα βάθη τα απύθμενα; Μήπως αυτά δεν είναι ο μόνος (μα ο μόνος) λόγος που αξίζει να σε αγαπούν;
Εκείνος με Whisky In The Jar, εγώ τα κρασιά μου (και άλλα μυστικά που δε σας λέω), τα ζώα μου χαρούμενα με ψάρια στο ίδιο πιάτο και τα πουλιά και οι βιολέτες κι η συκιά και.. και, για να το πω απλά: επέζησα και σήμερα.



Τρίτη 1 Απριλίου 2014

Συγγραφείς: το PEN―για την ελευθερία λόγου στην Τουρκία



 Ως μέλος του PEN,  της διεθνούς ένωσης συγγραφέων που υπερασπίζεται την ελευθερία λόγου υπέγραψα για την Τουρκία. Το PEN είναι ενεργό όπου φιμώνεται ο Λόγος μέχρι και του να φροντίζει τη μετεγκατάσταση συγγραφέων σε συγκεκριμένες πόλεις του κόσμου που έχουν προσφερθεί να φιλοξενήσουν ανθρώπους που στον τόπο τους εμποδίζονται να δημιουργήσουν.
Παρακαλώ τους φίλους, συγγραφείς ή όχι, να συμμετέχουν, η υπογραφή τους θα βρεθεί σε άξια συντροφιά. 
[Ζητώ συγγνώμη που δε μετέφρασα από τα αγγλικά. Ακόμα κι η τρελομετάφραση του Google θα αποδώσει το νόημα. Προσθέτω όμως το τούρκικό κείμενο για  όποιον ενδιαφέρεται να κοινοποιήσει.]
Υπογράφουμε ΕΔΩ

.


SIGN PEN'S PETITION HERE


Leading writers from Turkey and around the world have joined PEN, the international association of writers, to call on the Turkish authorities to respect freedom of expression as a universal and fundamental human right, and to create an environment in which all citizens are able to express themselves freely without fear of censorship or punishment.
We are now inviting PEN members and supporters across the globe to add your voices.
We, the signatories named below, are writers from around the world who love, live and breathe words. We are united in our belief that freedom of expression is a universal and fundamental human right. We hereby express our grave concern with regard to “the freedom of words” in Turkey today.
As human beings we connect both within and across borders through words, written and spoken. A free exchange of ideas is essential for democracy, as well as for creativity, empathy and tolerance. As shown in a recent PEN report on last year’s protests, Turkey has a wide range of free expression issues, from criminal defamation to self-censorship within the mainstream media and from police violence against journalists to a narrowing sphere for freedom of expression on the internet.
Turkey ranks 154th among 180 countries on the World Press Freedom Index. To this day, translators, editors, publishers, poets and writers face criminal proceedings and even imprisonment for legitimate expression under a variety of legislative fetters, such as the country’s draconian Anti-Terror Law, the Law on Meetings and Demonstrations and the Turkish Penal Code’s articles criminalising defamation (Art.125), religious defamation (Art.216), obscenity (Art.226), insulting the Turkish people, state or its organs (Art.301) and promoting conscientious objection to military service (Art.318).
The blanket ban on Twitter and YouTube comes in the aftermath of a regressive new internet law, and is an unacceptable violation of the right to freedom of speech. Turkey should be proud to be home to Europe’s youngest internet audience with over 36 million internet users, placing it among the most globally connected countries in the Muslim world. By connecting people from a range of backgrounds and making it possible for them to express their thoughts, the internet is a valuable network that supports and strengthens democracy.
Twitter and YouTube are vehicles of expression that give a voice to each and every user, regardless of class, religion, ethnicity or political stature. There are more than 12 million Turkey-based Twitter users, which shows the vibrancy of civil society. Turkey is a state party to the European Convention on Human Rights and the International Covenant on Civil and Political Rights, both of which protect the right to legitimate freedom of expression.
We welcome the administrative court in Ankara’s decision to suspend the ban on Twitter ahead of a full judgment and urge the telecommunications authority to restore access immediately.
Among our signatories there are writers from Turkey and across the world. As fellow human beings sharing the same planet, we care about one another’s problems and we know that we are all interconnected.
Turkey is a country where Western democratic values, secularism and Islamic culture come together. It is not surrounded by enemies. It is not an isolated or inward-looking country. It is part of an international community. Our plea to Turkey’s leaders is not to retreat from democracy and its keystone, freedom of speech; but rather to recognize their obligations under international treaties and to lift the block on Twitter and YouTube with immediate effect. We urge them to remember that this beautiful country will be stronger and happier when, and if, it appreciates pluralism, diversity and the freedom of words.



Biz aşağıda imzası bulunanlar; sözcüklere tutkuyla bağlı, sözcüklerle yaşayan, onlarla nefes alan, farklı bir çok ülkenin yazarları olarak; kendini ifade etme özgürlüğünün temel ve evrensel bir hak olduğuna dair olan inancımız doğrultusunda bir araya gelmiş bulunuyoruz. Günümüz Türkiye’sinde ‘sözcüklerin özgürlüğüne’ karşı duyduğumuz kaygıyı dile getirmek ihtiyacı ile beyan ediyoruz ki.
İnsanlar ülkelerin sınırları içerisinde ve dışarısında, yazılı ve sözel olarak sözcükler sayesinde birbirleriyle iletişim kurarlar. Bu yüzdendir ki demokrasinin olduğu kadar, yaratıcılığın, empati ve hoşgörünün de temel ilkesi fikirlerin özgürce paylaşılmasıdır. Geçen seneki Taksim Gezi Parkı protestoları hakkında PEN’in hazırladığı son raporda da görüldüğü üzere; hakaret suçlarından, ana akım medya kuruluşlarının uyguladığı otosansüre, polisin gazetecilere uyguladığı orantısız güce kadar Turkiye kendini özgürce ifade etme konusunda büyük sorunlar yaşamaktadır ki bu da İnternetteki kendini ifade etme özgürlüğü çemberini iyice daraltmaktadır.
Dünya basın özgürlüğü endeksinde, Türkiye toplam 180 ülke içerisinde 154’üncü sırada gelmektedir. Günümüze kadar çevirmenler, editörler, yayımcılar, şairler ve yazarlar suçlu olarak yargılnmakla yüz yüze geldiler, hatta meşru bir şekilde kendilerini ifade etmelerine rağmen; Terörle Mücadele Kanunu, Toplantı ve Gösteri Yürüyüşleri Kanunu ve Türk Ceza Kanununun maddelerinden olan: Hakaret (125. Madde), Dini Değerlere Hakaret (216. Madde), Müstehcenlik (226. Madde), Türk Milletini, Türkiye Cumhuriyeti Devletini, Devletin Kurum ve Organlarını Asağılama (301. Madde), Halkı Askerlikten Soğutmak (318. Madde) gibi maddeleri uyarınca hapis cezası ile karşılaştılar.
Geriletici bir hamle olan, yeni internet yasasısının yürürlülüğe girmesiyle Twitter ve YouTube’ın tamamiyle kapatılması, iletişim özgürlüğüne karşı yapılan kabul edilemez bir saldırıdır. Türkiye’nin, 36 milyondan fazla kullanıcı ile Avrupa’nın en genç internet kullanıcı kitlesini oluşturuyor olması  gurur vericidir. Bu da Türkiye’yi, İslam dünyasında, küresel olarak interneti en çok kullanan ülkelerden biri haline getirmektedir. Farklı kitleleri birbirine bağlayarak, düşüncelerini ifade etme özgürlüğü sağlayan internet, demokrasiyi destekleyen ve güçlendiren faydalı bir iletişim ağıdır.
Twitter ve YouTube, sınıf, din, etnik köken, politik görüş gözetmeksizin her kullanıcıya tek tek sesini duyurma olanağı veren ifade araçlarıdır. Twitter’ın Türkiye’de 12 milyon kullanıcısı bulunmaktadır ki bu da Türkiye’deki sivil toplumun canlılığının bir kanıtıdır. Türkiye  ifade özgürlüğünü meşrulaştırarak savunan; Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesince ve Kişisel ve Siyasal Haklar Uluslararası Sözleşmesince taraf devlet statüsündedir.
Ankara İdare Mahkemesinin Twitter’a erişim engelini durdurma kararını memnuniyetle karşılayıp telekomünikasyon otoritesinden Twitter’a erişimin bir an önce sağlanmasını talep ediyoruz.
Aşağıda imza sahibi olanlar arasında, Türkiye’den olduğu kadar dünyanın ceşitli yerlerinden de yazarlar bulunmaktadır. Aynı dünyayı paylaşan, insanlığın bir parçası olarak, bir diğerinin problemini önemsiyor ve biliyoruz ki hepimiz birbirimize bağlıyız.
Türkiye batının demokratik değerlerini laiklik ve İslam kültürü ile bir araya getiren bir ülkedir. Etrafı düşmanlarla sarılı değildir. İzole olmuş veya içe dönük bir ülke değildir. Uluslararası toplumun bir parçasıdır. Türkiye’nin liderlerinden rıcamız şudur ki demokrasinin temel taşlarından biri olan ifade özgürlüğü konusunda geri adım atmamak, tersine yükümlülüklerini tanıyarak, uluslararası anlaşmalar ışığında Twitter ve YouTube’ın acilen erişime yeniden açılmasıdır. Umarız ki, onlar, eğer bir gün olur da coğulculuğun, çeşitliliğin ve sözcüklerin özgürce kurulduğu bir dünyanın kıymetini anlarlar ve işte o zaman bu güzel ülkenin daha da güçlü ve mutlu olacağının farkına varırlar.

SIGN PEN'S PETITION HERE

Héctor Abad Faciolince, Boris Akunin, Svetlana Alexievich, Hanan al-Shaykh, Ahmet Altan, Mehmet Altan, Meltem Arikan, Jirō Asada, Margaret Atwood, Oya Baydar, Marian Botsford Fraser (PEN International’s Writers in Prison Committee), Martín Caparrós, Fethiye Çetin, Paulo Coelho, Can Dündar, Kerstin Ekman, Peter Englund (Permanent Secretary of the Swedish Academy), Álvaro Enrigue, Moris Farhi, Maureen Freely (President of English PEN), Maggie Gee, Kaya Genç, Graeme Gibson, Francisco Goldman, Günter Grass (Nobel laureate), Tarık Günersel (President of Turkish PEN), Josef Haslinger (President of German PEN), Aleksandar Hemon, Eva Hoffman, Elfriede Jelinek (Nobel laureate), AL Kennedy, Abbas Khider, Karl Ove Knausgård, Hari Kunzru, Valeria Luiselli, Alain Mabanckou, Perihan Mağden, Alberto Manguel, Ángeles Mastretta, Bejan Matur, Murat Menteş, Pankaj Mishra, Blake Morrison, Neel Mukherjee, Sofi Oksanen, Michael Ondaatje, Orhan Pamuk (Nobel laureate), John Ralston Saul (President of PEN International), Sergio Ramírez, Salman Rushdie, Elif Şafak, Eugene Schoulgin (Vice-President, PEN International), Kamila Shamsie, Mikhail Shishkin, Sjón (President of Icelandic PEN), Zadie Smith, Ahdaf Soueif, Hori Takeaki (International Secretary, PEN International), Janne Teller, Ece Temelkuran, Olga Tokarczuk, Tatyana Tolstaya, Jarkko Tontti (International Treasurer, PEN International), Ayfer Tunç, Dubravka Ugresic, Lyudmila Ulitskaya, Günter Wallraff, Per Wästberg (President of the Nobel Committee for Literature), Sarah Waters, Hyam Yared (President of PEN Lebanon), Samar Yazbek, Adam Zagajewski