Σάββατο 5 Απριλίου 2014

Τρεις αδελφούλες ήταν...(Τα Μικρά Μου Μανιφέστα)





Τρεις αδελφούλες ήμασταν
κι οι τρεις κακογραμμένες.
Η μια έχτισε το Δούναβη,
η άλλη τον Ευφράτη
κι εγώ η η πιο κακότυχη
της Άρτας το γεφύρι.
Έτσι λέει το βαλκανικό Δημοτικό σε αμέτρητες παραλλαγές του μύθου.

Τρεις αδελφούλες ήταν, λέει και το αγαπημένο μου σεφαρδίτικο. Ρόδα λευκά, της άνοιξης λουλούδια. Οι δυό τακτοποιήθηκαν, η τρίτη η αμαρτωλή θύμωσε τον πατέρα γι αυτό κι αυτός την έστειλε στη Ρόδο εξορία. 


____________________________________________________


Για το Δημοτικό, θρηνεί του Πρωτομάστορα η όμορφη γυναίκα:
Αλίμονο στη μοίρα μας, κρίμα στο ριζικό μας!
Τρεις αδερφάδες ήμαστε κι οι τρεις κακογραμμένες.
Η μια 'χτισε το Δούναβη κι η άλλη τον Αφράτη
κι εγώ η πιο στερνότερη της Άρτας το γιοφύρι.
Το σεφαρδίτικο,  Tres Hermanicas Eran:
Tres Hermanicas Eran (original)


Tres hermanicas eran,

Blancas de roz,
Ay, ramas de flor

Tres hermanicas eran,

Tres hermanicas son.


Las dos eran cazadas,

Blancas de roz,
 Ay, ramas de flor

Las dos eran cazadas,

La una se deperdio.


Sus padre con verguensa
Blancas de roz
Ay, ramas de flor

Sus padre con verguensa, 

A Rodes L'anbio.
_________________________________________

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το Blogger με ενημερώνει ότι δε μου επιτρέπει να απαντώ στα σχόλια στο ίδιο μου το blog- λόγω κάποιας ρύθμισής μου για cookies (την οποία δε θυμάμαι) .

Ψάχνω για να διορθώσω
μα εν τω μεταξύ ΣΑΣ ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ που δεν απαντώ πάντα
και ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που σχολιάσατε.
Μου δίνετε μεγάλη χαρά όταν κάνετε τον κόπο- ακόμα κι αν διαφωνούμε.