Στα χέρια της αστυνομίας έπεσε ο #Πικασο

Γρήγορο marketing.

 

Ο Πικάσσο δεν είναι ο πρώτος αριστερός που πέφτει στα χέρια της ελληνικής αστυνομίας.Τι περιμένατε, να τον αγγίξουν με το γάντι;

Greek police recovered a stolen Picasso painting and dropped it while revealing it to the media.

 

P.G. Papanikolaou

Έβαλαν στο τεζάχι για τους καφέδες τον πίνακα που δώρισε ο #Πικάσο στον Ελληνικό λαό για την αντίσταση ενάντια στους Ναζί, τους έπεσε χάμω, τον χούφτωσαν με γυμνά χέρια και λέει "να μην είμαστε τόσο μίζεροι" ( ; ) το άχρηστο άνοιωθο τίποτα που παριστάνει την υπουργό Πολιτισμού.

Τσαντίλα Ζεν

Στα χέρια της αστυνομίας έπεσε ο #Πικασο

https://www.efsyn.gr/node/300719

«Δηλητήριο» Συντηρητών Αρχαιοτήτων για το φιάσκο με τον Πικάσο

Συνεχίζονται τα πυρά κατά της κυβέρνησης και κυρίως των υπουργών Πολιτισμού και Προστασίας του Πολίτη μετά το επικοινωνιακό σόου για τα έργα τέχνης της Εθνικής Πινακοθήκης που κατέληξε σε φιάσκο και διεθνές ρεζιλίκι.

Η Πανελλήνια Ένωση Συντηρητών Αρχαιοτήτων σε ανακοίνωσή της στηλιτεύτει τις εικόνες της ντροπής και επισημαίνει ότι «Το μόνο που δεν χρειαζόταν ήταν η δημόσια παρουσίασή τους, μόλις βρέθηκαν, μπροστά σε δεκάδες ανθρώπους και φωτογραφικά φλας και μάλιστα με την πρακτική της αστυνομίας για τα κοινά κλοπιμαία. Ας μην αναφερθούμε στο τραγικό περιστατικό της πτώσης και της βιαστικής επανατοποθέτησης στο... ράφι του έργου «Γυναικείο Κεφάλι»!»».

Αναλυτικά

«Την δεκαετία του ‘80 η Μελίνα Μερκούρη από την θέση της Υπουργού Πολιτισμού έθεσε σε πρώτη προτεραιότητα και διεθνοποίησε το ζήτημα της επανένωσης των γλυπτών του Παρθενώνα. Ένα από τα πρώτα αντεπιχειρήματα των Άγγλων αρνητών ήταν πως η χώρα μας δεν διέθετε το ανάλογο επιστημονικό προσωπικό για την Προστασία και τη Συντήρησή τους. Το 1985 η Συντήρηση Αρχαιοτήτων και Έργων Τέχνης στην χώρα μας βρίσκει τη θέση της στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Σήμερα, μετά από 36 χρόνια, η Συντήρηση Αρχαιοτήτων και Έργων Τέχνης βρίσκεται σε υψηλότατο επίπεδο και η τεχνογνωσία που έχει κτιστεί και διαρκώς εμπλουτίζεται, αποτελεί για την χώρα μας εξαγώγιμο προϊόν. Ο χειρισμός, στην ολότητά του πλέον, των αρχαιοτήτων και των έργων τέχνης γίνεται από επαγγελματίες οι οποίοι πέρα και πάνω από όλα κατανοούν τις ιδιαιτερότητες, την ευαισθησία της ύλης τους και τη μοναδικότητά τους, ενώ γνωρίζουν να δείχνουν την απαιτούμενη προσοχή και τον ανάλογο σεβασμό.

Τα όσα είδαμε στον χειρισμό των έργων «Γυναικείο Κεφάλι» του Πάμπλο Πικάσο και «Ο Ανεμόμυλος Στάμερ» του Πιτ Μοντριάν δείχνουν ότι αυτοί που βρέθηκαν κοντά τους δεν έχουν κατανοήσει την μοναδικότητά τους, το ανεπανάληπτο της ύπαρξής τους. Εδώ δεν αρκεί μόνο η εφαρμογή των νόμων ή η εξιχνιαστική δεινότητα της αστυνομίας. Όταν γίνεται κάποιο έγκλημα το προσωπικό της αστυνομίας συλλέγει τα πειστήρια με περισσή προσοχή και εξοπλισμό, λαμβάνοντας γενικά όλα τα απαραίτητα μέτρα για να μην αλλοιωθούν τα αποδεικτικά στοιχεία. Τα έργα των Πικάσο και Μοντριάν δεν είχαν καν αυτή την τύχη των προστατευτικών μέτρων.

Τα συγκεκριμένα έργα τέχνης από τη στιγμή της κλοπής τους και μέχρι σήμερα έχουν βρεθεί σε άγνωστες και ανεξέλεγκτες περιβαλλοντικές συνθήκες, επιβαρυντικές για την κατάσταση διατήρησή τους. Το μόνο που δεν χρειαζόταν ήταν η δημόσια παρουσίασή τους, μόλις βρέθηκαν, μπροστά σε δεκάδες ανθρώπους και φωτογραφικά φλας και μάλιστα με την πρακτική της αστυνομίας για τα κοινά κλοπιμαία. Ας μην αναφερθούμε στο τραγικό περιστατικό της πτώσης και της βιαστικής επανατοποθέτησης στο… ράφι του έργου «Γυναικείο Κεφάλι»!

Ο όλος χειρισμός καθώς και οι τραγικές εικόνες, που έχουν κάνει τον γύρω του κόσμου, δεν περιποιούν τιμή για την χώρα μας. Προκαλούν δε την εντύπωση ότι στην περίπτωση των δύο σημαντικών αυτών έργων τέχνης για την Πολιτεία η προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς δεν ήταν η προτεραιότητα».

Για το Δ.Σ. της ΠΕΣΑ

Ο Πρόεδρος Ιωάννης Βερροιόπουλος

Ο Γεν. Γραμματέας Βασίλειος Παναγιωτόπουλος

Greek police recovered a stolen Picasso painting and dropped it while revealing it to the media https://t.co/DWtpwImJQm pic.twitter.com/ORrVEdMJu1

— Naomi O'Leary (@NaomiOhReally) June 29, 2021

Partenopeo ®

People at the

@britishmuseum

, please, PLEASE, keep those Parthenon marbles there no matter what people say. They are safe there, far, far away from these idiots...

Νύχτες «τα σπίτια πεισματώνουν εύκολα»

 

               Νύχτες στο σπίτι, 

σκέπτομαι τη μοίρα μας.

«Τα σπίτια που είχα μου τα πήραν» έλεγε ο Σεφέρης μιλώντας για τα άγρια τα πασίγνωστα: πολέμους, ήττες και βομβαρδισμούς. 

―Τα σπίτια που αγαπούσα, μού τα γκρέμισαν, του απαντώ. 
Τέτοιες βραδιές κι αγάπες με γεμίζουν αγωνία που ποιος θα βλέπει πια εμάς, «εκείνους που κοιμήθηκαν κάτω απ’ τη σκάλα».

.

«….δεν ξέρω πολλά πράγματα από σπίτια
ξέρω πως έχουν τη φυλή τους, τίποτε άλλο.
Καινούργια στην αρχή, ……

…. αλλάζουν,
ζαρώνουν ή χαμογελούν ή ακόμη πεισματώνουν
μ' εκείνους που έμειναν μ' εκείνους που έφυγαν
μ' άλλους που θα γυρίζανε αν μπορούσαν
ή που χαθήκαν, τώρα που έγινε
ο κόσμος ένα απέραντο ξενοδοχείο.

Δεν ξέρω πολλά πράγματα από σπίτια,
θυμάμαι τη χαρά τους και τη λύπη τους
καμιά φορά, σα σταματήσω· ακόμη
καμιά φορά, κοντά στη θάλασσα..

….κοιτάζοντας τη βραδινήν αράχνη συλλογιέμαι
πως κάποιος ετοιμάζεται να 'ρθει, πως τον στολίζουν
μ' άσπρα και μαύρα ρούχα με πολύχρωμα κοσμήματα
και γύρω του μιλούν σιγά σεβάσμιες δέσποινες
γκρίζα μαλλιά και σκοτεινές δαντέλες,
πως ετοιμάζεται να 'ρθει να μ' αποχαιρετήσει·
ή, μια γυναίκα ελικοβλέφαρη βαθύζωνη
γυρίζοντας από λιμάνια μεσημβρινά,
Σμύρνη Ρόδο Συρακούσες Αλεξάντρεια,
από κλειστές πολιτείες σαν τα ζεστά παραθυρόφυλλα,
με αρώματα χρυσών καρπών και βότανα,
πως ανεβαίνει τα σκαλιά χωρίς να βλέπει
εκείνους που κοιμήθηκαν κάτω απ' τη σκάλα.

                         Ξέρεις τα σπίτια πεισματώνουν εύκολα, σαν τα γυμνώσεις.»

Γιώργος Σεφέρης, Το σπίτι κοντά στη θάλασσα

_________________________________________

Εικόνα

 απόψε εδώ, το σπίτι μου.

Αν δε με καταλάβατε συστήνω τα ευαγγέλια: 

Άρη Κωνσταντινίδη ΤΑ ΘΕΟΧΤΙΣΤΑ -

ΤΟΠΙΑ ΚΑΙ ΣΠΙΤΙΑ ΣΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΛΛΑΔΑ

#My_CherryOrchand #Βυσσινόκηπος

'Οι Γάτες Του Τρίτου' της Αγγελικής Πεχλιβάνη (με #Suki_Calico_Cat)

 

Οι ‘Γάτες του Τρίτου’ της Αγγελικής Πεχλιβάνη είναι  ένα κομψοτέχνημα, μια συλλογή μικρών κειμένων με θέμα βαθύ δοσμένο πικρά μα ανάλαφρα.

Ο θάνατος της αγαπημένης μάνας, οι επισκέψεις στο νεκροταφείο μιας κόρης που δεν πιστεύει στη μετά θάνατον ζωή, οι μνήμες, ο αναγκαστικός μονόλογος των επιζώντων, η δίψα για αντίλογο απ' τον τάφο, οι αναφορές σε Τέχνη και αρχαία Ιστορία νύξεις μόνο για όσους τις πιάνουν, οι ημέρες που περνούν και φεύγουν μεταλλάσσοντας την αίσθηση της απουσίας δίχως να κλείνουν την πληγή, παρουσιάζονται παράλληλα με μια άλλη ζωή, μια κοινωνία αδέσποτων γατιών που έχουν βρει καταφύγιο μα και, αθέλητα, σκοπό ζωής στο Νεκροταφείο όπου πενθούσες και γατιά χτίζουν τις δικές τους ιδιαίτερες σχέσεις.

 

Ένα σπάνιο βιβλίο που λειτουργεί πολυεπίπεδα μα διακριτικά, σε γλώσσα πλούσια και απλή, ένα τρυφερό ημερολόγιο πένθους, μια συλλογή στιγμών και γάτων που συστήνω ανεπιφύλακτα.

__________________________________

ΟΙ ΓΑΤΕΣ ΤΟΥ ΤΡΙΤΟΥ της Αγγελικής Πεχλιβάνη, εκδόσεις Κίχλη https://kichli.com/book/oi-gates-tou-tritou/

______________________________________

Εικόνα

Suki και Maiko με τις 'Γάτες του Τρίτου' , θερινό μεσημέρι στο κρεβάτι μου

____________________________________

 

Υποστήριξη.Όχι Τιμωρία # SupportDontPunish #SDP 2021

 

H 26^η Ιουνίου, Παγκόσμια Ημέρα Κατά των Ναρκωτικών γίνεται, δυστυχώς,  αφορμή κινδυνολογίας για να δικαιολογηθεί η κρατική και θεσμική βία κατά των εξαρτημένων, περιθωριοποιημένων και στιγματισμένων ατόμων. 

 Ως αντιστάθμισμα οργανώσεις χρηστών και Μείωσης Της Βλάβης θεσπίσαμε την Παγκόσμια Ημέρα Δράσης και το κίνημα Υποστήριξη.Όχι Τιμωρία Support.DontPunish. Στόχος μας η ενημέρωση κι ευαισθητοποίηση των πολιτών για τις επιβλαβείς επιπτώσεις της Ναρκοαπαγόρευσης κι η τιμωρητική πολιτική κατά των ανθρώπων που κάνουν χρήση ψυχοδραστικών ουσιών. 

Διεκδικούμε τα ανθρώπινα δικαιώματά μας, την αξιοπρέπεια και την αυτοδιάθεση. Διεκδικούμε την τροποποίηση της υφιστάμενης νομοθεσίας για τα ναρκωτικά, την αποποινικοποίηση των αδικημάτων που σχετίζονται με τη χρήση, και την προώθηση αποτελεσματικών και αποδοτικών παρεμβάσεων Μείωσης της Βλάβης.

Διεκδικούμε Υποστήριξη. Όχι Τιμωρία.

https://www.facebook.com/groups/789165761180678

https://www.facebook.com/drug.peers.net

 Επιμένουμε Πεδίο Του Άρεως

https://www.euronpud.net/support-dont-punish-2020

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Με αφορμή την Παγκόσμια εκστρατεία ‘Υποστήριξη.Όχι Τιμωρία’, τo Δίκτυο Ομοτίμων Χρηστών ψχδ Ουσιών PeerNUPS

 και

η Κίνηση πολιτών Επιμένουμε Πεδίο Του Άρεως, 

σας προσκαλούμε
την Δευτέρα 28 Ιουνίου στις 18:00

στην Αγορά της Κυψέλης

σε μια εκδήλωση
με ομιλίες και ανοιχτή συζήτηση για τη χρήση ουσιών και τη Μείωση Της Βλάβης, ιδίως τώρα μετά την καραντίνα.

Ομιλητές 

Μέλη της κίνησης πολιτών Επιμένουμε Πεδίο του Αρεως 

Στελέχη του ΕΚΤΕΠΝ 

Κωνσταντίνος Κοκκώλης , Ψυχίατρος, Διευθυντής Εφαρμογών ΟΚΑΝΑ

Σωτήρης Λαϊνάς Δρ. Ψυχολογίας

Λίτσα Λαγάκου συντονίστρια Μονάδων Αμεσης Προσβασης ΟΚΑΝΑ και Προισταμένη ΣΦΕΑ-ΕΜΕ

και φυσικά

η ίδια η κοινότητα των χρηστων και των ωφελουμένων της Υποκατάστασης.

https://www.epimenoumepedioareos.gr

https://www.facebook.com/drug.peers.net/posts/3833545906755604

https://www.epimenoumepedioareos.gr

Frida το βαρελόσκυλο- η απελευθέρωση (video)

Ένα σκυλί που έζησε όλη του τη ζωή στην αλυσίδα με το γνωστό βαρέλι που βλέπουμε συχνά στην  Ελλάδα για στέγη. Ούτε που ήλπιζε να γλιτώσει από τη φυλακή της, την αλυσίδα, το βρώμικο νερό, τη μοναξιά που είναι το μεγαλύτερο μαρτύριο για το σκύλο. Όταν την έσωζαν μαζεύτηκε φοβισμένη. Κι ύστερα, διαπίστωσαν ότι είχε ξεχάσει να περπατά, προχωρούσε σε κύκλους, σα να ήταν ακόμα δεμένη. 

Η Frida σώθηκε.  

Μα εσείς που κρατάτε τα σκυλιά δεμένα, πώς αντέχετε;

Πώς μπορείτε;

https://www.youtube.com/watch?v=zCuYIEw7PUA&t=157s

Ανώμ'λοι στη Μύκονο

 

Mε τη Hazel….σε ένα πεζουλάκι και τα λέγαμε. Ένας νεαρός που μόλις είχε έρθει στη Μύκονο μάς ρώτησε μήπως ξέρουμε μια Φρασκούλα. Φρασκούλα στη Μύκονο είναι σα Νεκτάριος στην Αίγινα.

«Μια Φρασκούλα που έχει δωμάτια κοντά στους ανεμόμυλους.»

«Οι τρεις ανώμαλοι είναι απ’ την άλλη πλευρά», του είπε η Hazel, «εδώ είναι πέντε οι ανώμαλοι.» (Το προφέρει «ανόμ’λοι»)....

 

Απόσπασμα  Ημερολογίων μου, 16 Ιουλίου ’94

 από τετράδιο στο εσώφυλλο του οποίου έχω κολλήσει έργο (με αφιέρωση) της  αγαπημένης μου Καίτης, κόρης της Hazel Φούσκη.

 

Σημειώνω επίσης ότι  είναι αξιοθαύμαστη η γνώση των ελληνικών της Hazel, όπως και άλλων ξένων γυναικών που παντρεύτηκαν Μυκονιάτες εκείνα τα χρόνια. Όμως, όπως ξέρουμε εμείς που ζούμε ή εργαζόμαστε σε ξένη γλώσσα, κι όπως έλεγε κι ο θείος Σίγμουντ, στη μη μητρική είναι που πιο ενδεικτικά ή χαριτωμένα γλιστρά η γλώσσα, ιδίως όταν μιλάμε χαλαρά κι ομόηχα και προφορά μάς προδίδουν.

Για τη δόση μου, με αναδρομικά της Vivienne Westwood

Το #vaxxie μου, καπάκι.

Δεύτερη δόση και ουρά δε βγάζω,

κι ακόμα να επικοινωνήσει μαζί μου ο Bill Gates, τώρα που, άμα βαριέται μοναχούλης, έχει πρόσβαση να παρακολουθεί τη συναρπαστική ζωή μου.

Χάνει βεβαίως.

Διότι να, το βλέπετε , τι ενδιαφέρουσα η συζήτηση με τη συμπαθέστατη γιατρό την οποία ενημέρωσα ότι, ιδανικές για μέρες ζεστές και βροχερές όπως χθες, οι πολυαγαπημένες μου ροζ εξώφτερνες γόβες με τις νεκροκεφαλές, είναι φτιαγμένες από ανακυκλωμένο πλαστικό (τύπου 'le mi boukalion' όπως λέγαμε τα γαλλομαθή μαθητούδια) κι ότι η Vivienne Westwood που τις σχεδίασε είναι ένας θρύλος μόνη της, η designer πίσω από τα τρύπια t shirts του πρώτου Punk, δηλαδή των Sex Pistols που σύχναζαν στο μαγαζί της στην King's Road που από τότε έχει γίνει διεθνής οίκος Ραπτικής όπως κι η ίδια η Vivienne δε είναι πλέον μπουτικέρισα με ψεκασμένα ρούχα μα οικολόγος φεμινίστρια που τολμά, μεταξύ άλλων να φωτογραφίζεται στα 80 της με ή δίχως φύλλο συκής.

___________________

Εικόνες πολλές, 

με τη Γιατρό, τη Vivienne Westwood 

και με τα peeptoe heels 'Melissa' τής συλλογής 'Anglomania',

τα οποία έχουν κι ένα πρόσθετο αναπάντεχο χαρακτηριστικό: μυρίζουν.

Τσιχλόφουσκα.

Αθήνα (αναγνωρίζετε τον καναπέ και το πιάτο) τα πάω και τα φέρνω,

ενώ το Fb τα αναγνώρισε  από μονο του  και τα ανέσυρε στη ροή:

https://www.facebook.com/photo?fbid=10222152158527447&set=pcb.10222152153887331

 

Καλαμάκια ενός ταξικού πολέμου ― κι ένα καλό βιβλίο

 

 

Στο Starbucks ένας βιαστικός καφές με το φίλο μου φωτογράφο Αντώνη Θεοδωρίδη, που ήρθε αστραπιαία στο νησί για ντοκιμαντέρ της Ελβετικής τηλεόρασης, και τα καλαμάκια, παρατηρώ, δεν είναι χάρτινα αυτή τη φορά μα τα γνωστά πλαστικά king size που αγαπήσαμε.

―Τι ευτυχία, λέω,  τα χάρτινα είναι άχρηστα για τις κόκες.

― Ναι, κολλάει, σχολιάζει δίπλα μου άγνωστος κύριος που παράγγελνε το καφεδάκι του.

―Ορίστε, το λέει κι ο κύριος. Τα καλύτερα καλαμάκια του νησιού κι αντί να τα διαφημίζουν, σάς τα άλλαξαν.

 

Ελπίζω ο φίλος μου να μη ντράπηκε φρικτά με την άνεσή μου μα το μεταφέρω για σάς που νομίζετε ότι οι χρήστες ουσιών είναι μόνο οι ορατοί σε δρόμους και φυλακές ενώ δεν βλέπετε παρά τα θύματα της Ναρκοαπαγόρευσης, ενός πολέμου άδικου και τραγικά ταξικού.

___________________________________________-
Εικόνα το απαραίτητο αναμνηστικό selfie με τον Αντώνη και ολίγο από το εξαιρετικό βιβλίο του ‘Εφημερίδες από την Αμερικάνικη Δύση- Newspapers from the American West’, εκδόσεις ΆΓΡΑ

Κι εγώ στην πολτοποίηση Λόγου και Ιστορίας #Γαβριηλίδης Poems & Crimes

 

Κατόπιν εορτής και τώρα που πλέον δε σώζονται, μαθαίνουμε ότι τράπεζες που έκαναν κατάσχεση στις αποθήκες των εκδόσεων Γαβριηλίδη επέλεξαν να πολτοποιήσουν τα βιβλία μας. «Κλασικοί και σύγχρονοι συγγραφείς» μεταφράσεις, ποίηση, ονόματα γνωστά, ονόματα ξένα και πολύτιμες μαρτυρίες Ρωμανιωτών Εβραίων (όπως και της ίδιας της μητέρας του εκδότη) πολτοποιήθηκαν.

Μαζί και κι εγώ, που συστημένη από το Θοδωρή Καλλιφατίδη, παιδικό φίλο του πατέρα μου που έγινε και δικός μου στενότατος φίλος, είχα την τύχη να γνωρίσω το Σάμη Γαβριηλίδη και να εκδώσω εκεί ‘Τα 40 του Θανάτου’ μου.

 

Για την αναλγησία μιας τόσο άστοχης απόφασης μιλούν άλλοι. Εγώ θέλω να προσθέσω μόνο πως ως έθνος χρειαζόμαστε ψυχίατρο― και φιλολόγους θα έλεγα  μα τρέμω πως είναι αργά αφότου παραδοθήκαμε σε Μπαμπινιώτηδες, λεξικογράφους που μισούν την ιστορική ορθογραφία και δε γνωρίζουν ξένες γλώσσες.

Διότι στη γη όλη δεν ξέρω αν μπορεί να βρεθεί άλλος λαός που να κομπάζει τόσο μανιακά για την Ιστορία και το παρελθόν του το πολύ παλιό ενώ ταυτόχρονα με δριμύτατο μένος μισεί και καταστρέφει ό,τι θυμίζει τα πρόσφατα.

Το βλέπουμε παντού, δε χρειάζονται παραδείγματα κι ούτε είναι μόνο τα εκ των υστέρων εκτιμημένα νεοκλασικά που κάναμε μπάζα και τα παραδοσιακά, η πέτρα, τα μονοπάτια αλλά ακόμα και ονόματα δρόμων και χωριών, πλατείες και παρκάκια αλλάζουν σε κάθε γενιά σα να μισούμε ό,τι μάς γέννησε ή σαν οι Δήμοι κι οι πολιτικοί να μην έχουν άλλη δουλειά από το να μετονομάζουν την οδό Σταδίου (για να μην τη βρίσκουμε σε χάρτη)  ή να αναμορφώνουν την Ομόνοια.

Υπάρχουν άραγε ψυχίατροι εθνών; 

Υπάρχουν, όπως υπάρχουν και τα ημερολόγια, τα γράμματά μας τα βιβλία μας που τα θρηνούν και τα εξηγούν αυτά.  Αλλά τι λέω; Πώς να προλάβεις να τα βρεις πριν να τα πολτοποιήσουν; 

__________________

GioDim_

Πολτοποίηση των βιβλίων των εκδόσεων Γαβριηλίδη από τις πιστώτριες τράπεζες, αντί να τα κάνουν δωρεά σε καμία βιβλιοθήκη, γιατί για τις τράπεζες, βιβλία είναι μόνο τα επετειακά του 1821.

@DelgadoSero

Τα βιβλία απο τις αποθήκες των εκδόσεων Γαβριηλίδη, κατασχέθηκαν απο τις τράπεζες

Γραπτά σαν του Ρεμπώ, του Μποντλέρ, του Χιόνη, του Μπέκετ και δεκάδων συγγραφέων. Τώρα αντί να βρίσκονται σε κάποιο ράφι κάποιας βιβλιοθήκης. 

Βρίσκονται πολτοποιημένα αππ την κοινωνία των αρίστων

Κάσδαγλης Χριστόφορος

(ΤΡΑΠΕΖΙΚΟ) ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ!

Πρόκειται σίγουρα για μία από τις πιο αποτρόπαιες ειδήσεις των ημερών: Αν ισχύει η σχετική πληροφορία που δημοσιεύτηκε στο facebook (και από ό,τι φαίνεται ισχύει) οι πιστώτριες τράπεζες πολτοποίησαν όλο το απόθεμα βιβλίων που είχαν στις αποθήκες τους οι εκδόσεις Γαβριηλίδη! Χωρίς να συνεννοηθούν με τους κληρονόμους του εκδότη, ούτε με τους συγγραφείς των βιβλίων. Χωρίς να τους περάσει καν από το μυαλό να τα διαθέσουν σε δημόσιες και σε σχολικές βιβλιοθήκες, να τα πουλήσουν έστω, να τα διασώσουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο. 

Προφανώς, ανάμεσα στα άλλα βιβλία πολτοποίησαν τον Πέτρο Μάρκαρη, τον Θοδωρή Καλλιφατίδη, τον Αργύρη Χιόνη, τη Σαπφώ, τον Σάμιουελ Μπέκετ, τον Σαρλ Μποντλέρ, τον Αρτούρ Ρεμπό και, ανάμεσά τους, τις εξαιρετικές μου φίλες Τέτη Παγκάλου και Ιωάννα Τόμπρα, το τελευταίο βιβλίο της οποίας τυπώθηκε μεν, αλλά δεν πρόλαβε να κυκλοφορήσει παρά μόνο σε ελάχιστα αντίτυπα, λόγω του αιφνίδιου θανάτου του Σάμη Γαβριηλίδη. 

Έκαψαν ποίηση, έκαψαν πεζογραφία, έκαψαν δοκίμια, έκαψαν τη μνήμη, την ευαισθησία και την τυπογραφία.  

Αλλά βιάζονταν, βλέπεις, οι τραπεζίτες να αδειάσουν το κτίριο, προφανώς για να το αξιοποιήσουν. Κατά τα άλλα, οι περισσότερες τράπεζες φροντίζουν για τον πολιτισμό μέσω των ιδρυμάτων που διαθέτουν…

Ο Διαμαντής Καράβολας 

Η φωτογραφια αυτή, που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο, του προσφατως αποβιωσαντα εκδότη Σάμη Γαβριηλίδη, με αφορμή την πολτοποιηση του εκδοτικού του αποθέματος από τις τράπεζες, είναι απ το παλιό του χώρο στην Μαυρομιχάλη 18, που είχα την τιμή να τον διαδεχτω επί 10 χρονια ως βιβλιοπωλείο των εκδόσεων Φαρφουλας.

Οι βιβλιοθήκες μπροστά, απ τις οποίες ποζάρει κ ήταν οι μόνες από μασίφ ξύλο που υπήρχαν σε όλα τα βιβλιοπωλεία του αθηναικου κεντρου, μου τις είχε αφήσει χαριστικά ο Σάμης, λόγω του ότι θα συνέχιζα μια παράδοση στο χώρο του βιβλίου, που είχε ξεκινήσει πριν απ αυτόν, απ τις εκδόσεις Δομος, στο συγκεκριμενο σημειο.

Τώρα, οι βιβλιοθήκες αυτές, έχουν μεταφερθεί στο νέο μου χώρο, στο βιβλιοπωλείο Nouveau, στην Πάτρα, γιατί αλλιώς, όταν ήρθε η ώρα μου να φυγω κ εγώ απ την Μαυρομιχαλη, θα κατέληγαν στα σκουπίδια...

Γιάννης Πολυχρονίου

ΘΑ ΗΤΑΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΝΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΠΟΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ Ή ΠΟΙΕΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΠΟΛΤΟΠΟΙΗΣΑΝ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΩΝ ΕΚΔΟΣΕΩΝ ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗ

Θα ήταν ενδιαφέρον να μάθουμε ποιά τράπεζα το έκανε, ήταν η Πειραιώς, που έχει το "Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς" (ΠΙΟΠ); Ήταν η Εθνική που έχει το "ΜΟΡΦΩΤΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ" (ΜΙΕΤ)? Ήταν η ALPHA BANK για την οποία διαβάζω: "ALPHA BANK ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ: Για τη διάσωση και διάδοση του ελληνικού Πνεύματος, καθώς και για την προαγωγή του πολιτισμού, η Alpha Bank έχει ενεργό συμμετοχή στην πολιτιστική ζωή με την υποστήριξη ανάλογων δραστηριοτήτων. Επί σειρά ετών εκδηλώνει έμπρακτα το ενδιαφέρον της για την Τέχνη και τον Πολιτισμό όχι μόνο μέσω οικονομικής υποστηρίξεως ανάλογων γεγονότων, αλλά και μέσω των προγραμμάτων και των Συλλογών της". Ήταν η EUROBANK; που λέει "Προάγουμε τον πολιτισμό στην Ελλάδα. Ενισχύουμε τις προσπάθειες καλλιτεχνών να αναδείξουν μοναδικές μουσικές συνθέσεις που προάγουν το ήθος και την πνευματική καλλιέργεια. Πιστεύουμε ότι στη σημερινή συγκυρία οι ευκαιρίες για πνευματική καλλιέργεια πρέπει να ενθαρρύνονται ακόμη περισσότερο". Ήταν η ΑΤΤΙΚΗΣ;

 Με εξαίρεση την ΑΤΤΙΚΗΣ όλες οι άλλες έχουν ιδρύματα και/ή χορηγίες για τον πολιτισμό. Επίσης τα ιδρύματά τους διαθέτουν βιβλιοθήκες. Θα μπορούσαν να διαθέσουν το βιβλία αυτά σε χαμηλή τιμή, ακόμη και δωρεάν αφού κόπτονται για τον πολιτισμό. Το κέρδος από την πολτοποίηση μηδαμινό, η απώλεια για τον πολιτισμό τεράστια! Αλλά τι περιμένεις, όταν όλες οι τράπεζες έχουν αφελληνισθεί και έχουν περάσει σε ξένα χέρια!!!

Γιώργος- Ίκαρος Μπαμπασάκης, 

Το poems & crimes των εκδόσεων Γαβριηλίδη, συναντήσαμε ωραίους ανθρώπους, όπως την Αλεξάνδρα Δεληγιώργη, ομότιμη καθηγήτρια φιλοσοφίας του Α.Π.Θ, τον διανοούμενο, συγγραφέα και ακτιβιστή Σάββα Μιχαήλ, βρεθήκαμε σε γόνιμες συζητήσεις μαζί τους, οργανώσαμε εκθέσεις με φίλους αδερφικούς - συνοδοιπόρους· περάσαμε αρκετά υπέροχα βράδια ακούγοντας για την ελληνική διανόηση στο Παρίσι, απολαμβάνοντας εξαιρετικές εικαστικές εκθέσεις, όπως το “Ολόκαυστον” του Γιώργου Λαζόγκα, συζητήσαμε με τον Σάμη Γαβριηλίδη, για τον Νικόλαο Κάλας, (που θαύμαζα ως επαναστάτη ποιητή και θεωρητικό της τέχνης), τον οποίο ο ίδιος είχε γνωρίσει από κοντά, λέγοντάς μου ιστορίες από τα τελευταία χρόνια της ζωής του, απολαύσαμε υπέροχες μουσικές στον όμορφο κήπο του, τα καλοκαιρινά Αθηναϊκά βράδια...ζήσαμε τις αναταραχές της ελληνικής κρίσης, τη πόλη να καίγεται, αλλά κυρίως διαβάσαμε και ζήσαμε δημιουργικές αξέχαστες στιγμές.... 

Λουζιτάνια Ροκεκδ. Γαβριηλίδη.