Νύχτες «τα σπίτια πεισματώνουν εύκολα»

 

               Νύχτες στο σπίτι, 

σκέπτομαι τη μοίρα μας.

«Τα σπίτια που είχα μου τα πήραν» έλεγε ο Σεφέρης μιλώντας για τα άγρια τα πασίγνωστα: πολέμους, ήττες και βομβαρδισμούς. 

―Τα σπίτια που αγαπούσα, μού τα γκρέμισαν, του απαντώ. 
Τέτοιες βραδιές κι αγάπες με γεμίζουν αγωνία που ποιος θα βλέπει πια εμάς, «εκείνους που κοιμήθηκαν κάτω απ’ τη σκάλα».

.

«….δεν ξέρω πολλά πράγματα από σπίτια
ξέρω πως έχουν τη φυλή τους, τίποτε άλλο.
Καινούργια στην αρχή, ……

…. αλλάζουν,
ζαρώνουν ή χαμογελούν ή ακόμη πεισματώνουν
μ' εκείνους που έμειναν μ' εκείνους που έφυγαν
μ' άλλους που θα γυρίζανε αν μπορούσαν
ή που χαθήκαν, τώρα που έγινε
ο κόσμος ένα απέραντο ξενοδοχείο.

Δεν ξέρω πολλά πράγματα από σπίτια,
θυμάμαι τη χαρά τους και τη λύπη τους
καμιά φορά, σα σταματήσω· ακόμη
καμιά φορά, κοντά στη θάλασσα..

….κοιτάζοντας τη βραδινήν αράχνη συλλογιέμαι
πως κάποιος ετοιμάζεται να 'ρθει, πως τον στολίζουν
μ' άσπρα και μαύρα ρούχα με πολύχρωμα κοσμήματα
και γύρω του μιλούν σιγά σεβάσμιες δέσποινες
γκρίζα μαλλιά και σκοτεινές δαντέλες,
πως ετοιμάζεται να 'ρθει να μ' αποχαιρετήσει·
ή, μια γυναίκα ελικοβλέφαρη βαθύζωνη
γυρίζοντας από λιμάνια μεσημβρινά,
Σμύρνη Ρόδο Συρακούσες Αλεξάντρεια,
από κλειστές πολιτείες σαν τα ζεστά παραθυρόφυλλα,
με αρώματα χρυσών καρπών και βότανα,
πως ανεβαίνει τα σκαλιά χωρίς να βλέπει
εκείνους που κοιμήθηκαν κάτω απ' τη σκάλα.

                         Ξέρεις τα σπίτια πεισματώνουν εύκολα, σαν τα γυμνώσεις.»

Γιώργος Σεφέρης, Το σπίτι κοντά στη θάλασσα

_________________________________________

Εικόνα

 απόψε εδώ, το σπίτι μου.

Αν δε με καταλάβατε συστήνω τα ευαγγέλια: 

Άρη Κωνσταντινίδη ΤΑ ΘΕΟΧΤΙΣΤΑ -

ΤΟΠΙΑ ΚΑΙ ΣΠΙΤΙΑ ΣΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΛΛΑΔΑ

#My_CherryOrchand #Βυσσινόκηπος