Mε τη Hazel….σε ένα πεζουλάκι και τα λέγαμε. Ένας νεαρός που μόλις είχε έρθει στη Μύκονο μάς ρώτησε μήπως ξέρουμε μια Φρασκούλα. Φρασκούλα στη Μύκονο είναι σα Νεκτάριος στην Αίγινα.
«Μια Φρασκούλα που έχει δωμάτια κοντά στους ανεμόμυλους.»
«Οι τρεις ανώμαλοι είναι απ’ την άλλη πλευρά», του είπε η Hazel, «εδώ είναι πέντε οι ανώμαλοι.» (Το προφέρει «ανόμ’λοι»)....
Απόσπασμα Ημερολογίων μου, 16 Ιουλίου ’94
από τετράδιο στο εσώφυλλο του οποίου έχω κολλήσει έργο (με αφιέρωση) της αγαπημένης μου Καίτης, κόρης της Hazel Φούσκη.
Σημειώνω επίσης ότι είναι αξιοθαύμαστη η γνώση των ελληνικών της Hazel, όπως και άλλων ξένων γυναικών που παντρεύτηκαν Μυκονιάτες εκείνα τα χρόνια. Όμως, όπως ξέρουμε εμείς που ζούμε ή εργαζόμαστε σε ξένη γλώσσα, κι όπως έλεγε κι ο θείος Σίγμουντ, στη μη μητρική είναι που πιο ενδεικτικά ή χαριτωμένα γλιστρά η γλώσσα, ιδίως όταν μιλάμε χαλαρά κι ομόηχα και προφορά μάς προδίδουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το Blogger με ενημερώνει ότι δε μου επιτρέπει να απαντώ στα σχόλια στο ίδιο μου το blog- λόγω κάποιας ρύθμισής μου για cookies (την οποία δε θυμάμαι) .
Ψάχνω για να διορθώσω
μα εν τω μεταξύ ΣΑΣ ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ που δεν απαντώ πάντα
και ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που σχολιάσατε.
Μου δίνετε μεγάλη χαρά όταν κάνετε τον κόπο- ακόμα κι αν διαφωνούμε.