Οι καταπιεσμένες πλειοψηφίες, ο Γκάτσμπυ και τα ζωγραφιστά μου νύχια

Ανακαλύφθηκε ξανά ο 'Μεγάλος Γκάτσμπυ' κι εύχομαι―αν και χλωμό― να γίνει αιτία να ξαναδιαβαστεί ο Φιτζέραλντ και η ταλαντούχα τρελή του Ζέλντα. Επ' ευκαιρία των σχετικών αναλύσεων διάβασα σήμερα στο Guardian ότι 'μιλούσαμε για καταπιεσμένες μειονότητες αλλά σήμερα έχουμε καταπιεσμένες πλειοψηφίες' που ταίριαξε με το μεσαιωνικής αισθητικής νέο:

Οι καμπάνες των ναών της Αιγιαλείας θα χτυπούν πένθιμα για 15 λεπτά από την Τρίτη και για τρεις ημέρες σε ένδειξη διαμαρτυρίας για το προωθούμενο νομοσχέδιο κατά του ρατσισμού και της ξενοφοβίας, το οποίο η μητρόπολη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας θεωρεί πως αποτελεί «φίμωτρο στους έντιμους και νομοταγείς πολίτες» και με το οποίο «αυτομάτως νομιμοποιείται η κάθε μορφής ασυδοσία και παραβατικότης».

Με εκνευρίζουν όλα αυτά πολύ και με απελπίζουν και, μαζί με άλλα ρατσιστικά περιστατικά (που θα τα ξέρετε δεν έχω λόγο να τα επαναλάβω) νοιώθω πως σα σε πόλεμο χάνω κάθε δικαίωμα απλής χαράς ασήμαντης και ευτελούς αν και φιτζεράλντιας από εκείνες που είχα υποθέσει ότι θα αποτελούσαν μέρος της ζωής μου. Μία απ' αυτές; Πάντοτε, τα ζωγραφιστά μου νύχια. 

――Τα ανωτέρω επιπόλαια τα έγραψα με άπειρες διακοπές από τον κύριο Kastell στις οποίες δεν έδινα σημασία ώσπου τελείωσα το γράψιμο. Τι μου έλεγε; Πολλά που δε θα σας τα πω περί μπάσου και πιάνου και ενορχήστρωσης τραγουδιών του Morrison. Ο λόγος που τα θυμήθηκε και περιφερόταν θλιμμένα με το ουίσκι του ανά χείρας είναι που πέθανε  ο κιμπορντίστας των Doors Ray Manzarek.

 RIP, θα έλεγα μα, όπως λέει ένας καλός μας φίλος στις (πολύ συχνές) κηδείες που συναντιόμαστε

Another one bites the dust..

__________________________________________________________________

Εικόνα

Τα ζωγραφιστά μου νύχια (πάντα από τη Νάντια) πάνω στον κατάλογο της έκθεσης για το Αθηναϊκό Underground.

Αμφίβολη χαρά μας ή ισόβια δυστυχία τους; Ας απέχουμε.

Το έχω ξαναπεί (και για τα δελφινάρια), η εποχή της εκπαιδευτικής αξίας των Ζωολογικών Κήπων και των τσίρκων πέρασε ανεπιστρεπτί. Σήμερα σε ντοκιμαντέρ και φωτογραφίες  ερχόμαστε σε στενή επαφή με τη φύση δίχως να προκαλούμε πόνο. Σήμερα επίσης δεν υπάρχει πια καμιά δικαιολογία για άγνοια του εγκλήματος που συντελείται με τον εγκλεισμό.

Δεν πηγαίνουμε τα παιδιά σε τσίρκο πια. Δεν τα διδάσκουμε να απολαμβάνουν το θέαμα απαχθέντων και φυλακισμένων που ναρκωμένα κάνουν κόλπα για να ένα γεύμα ή για να μην τιμωρηθούν. 

Στην Ελλάδα έχουμε μια τύχη, τον Αρκτούρο*. Η δουλειά που κάνει είναι σημαντικότατη, αξίζει να πληροφορηθείτε και να ασχοληθείτε.

Πάντα συστήνω τον ιστότοπο με τις ενημερώσεις (θα τον βρείτε στο blog-roll μου δεξιά) αλλά σήμερα γράφω για να σας παρακαλέσω να υπογράψετε κι εσείς ώστε να μεταφερθούν οι έγκλειστοι λύκοι και αρκούδες του Ζωολογικού Κήπου Θεσσαλονίκης στα πρότυπα καταφύγια του ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ.

Είμαστε 17.000, παρακαλώ βοηθήστε να μαζέψουμε 30.000 υπογραφές. Υπογράψτε, κοινοποιήστε, διαδώστε. Για μάς είναι λίγα λεπτά, για τα άτυχα αυτά ζώα είναι ολόκληρη η ζωή τους.

Παρακαλώ υπογράψτε εδώ:

 https://www.change.org/petitions/θέλουμε-να-μπει-τέλος-στην-αιχμαλωσία-άγριων-ζώων-σε-ζωολογικούς-κήπους

Θέλουμε να μπει τέλος στην αιχμαλωσία άγριων ζώων σε ζωολογικούς κήπους!

 ________________________________

*Ο ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ είναι μη κυβερνητική περιβαλλοντική οργάνωση για την προστασία της άγριας ζωής και του φυσικού περιβάλλοντος.

Ο ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ είναι μη κυβερνητική, μη κερδοσκοπική περιβαλλοντική οργάνωση που ιδρύθηκε το 1992, για την προστασία της άγριας ζωής και του φυσικού περιβάλλοντος, με δράσεις έρευνας πεδίου, επιστημονικής μελέτης, ευαισθητοποίησης κοινού, περιβαλλοντικής εκπαίδευσης και εθελοντισμού για την προστασία της άγριας ζωής, την ενίσχυση της βιοποικιλότητας και της αειφορίας στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Με στόχο την ολοκληρωμένη διαχείριση των Προστατευόμενων Περιοχών και την παροχή ειδικής τεχνογνωσίας για τις επεμβάσεις στο φυσικό περιβάλλον, ο ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ υλοποιεί εθνικά και διασυνοριακά προγράμματα για την προστασία των ορεινών οικοσυστημάτων με έμφαση στα μεγάλα θηλαστικά.

Ιδρύθηκε: Οκτώβριο 1992

Διεύθυνση: 

Ρογκότη 3, 54624 Thessaloníki

Ωράριο: Δευ - Παρ: 9:00 π.μ. - 6:00 μ.μ.

Σαβ: 10:00 π.μ. - 4:00 μ.μ.

τηλέφωνο: 231 055 5920

mail: arcturos@arcturos.gr

ιστότοπος: http://www.arcturos.gr/ και http://arcturos.wordpress.com/

Facebook:  https://www.facebook.com/arcturosgr  

_____________________________________________________________

Φωτογραφία: Γιώργος Μουτάφης/Αρχείο ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ

Βραβείο πήρα― βραβεία δίνω

Η νεοαφιχθείσα ορμητικά Κρήτη μας με βράβευσε. Και όπως γνωρίζετε τα μπλογκοβραβεία έχουν πάντα και υποχρεώσεις:

1. Αναφέρεις ποιος σου χάρισε το βραβείο και τον ευχαριστείς.

―Είπαμε: η Κρήτη  (σας τη συστήνω- αν μη τι άλλο κατ΄αρχήν από κουτσομπολίστικη όρεξη- αν ονειρευόσασταν μια θεσούλα στο κρεβάτι του τιτανοτέθοιου μας ή άλλως Εραστή* Τση Κρήτης [* από Γ.. τον λένε αλλά ως κυρία το εξευγένισα ...] και κατά δεύτερον διότι γράφει πολύ καλά: λιτά, κομψά, με άψογο συντακτικό και ορθογραφία 

2. Απάντησε στις παρακάτω ερωτήσεις.

3. Δώσε με τη σειρά σου βραβείο σε 11 blogs,με λιγότερα από 200 μέλη. 

4. Ενημέρωσέ τους για το βραβείο.

5. Ακολουθείς το blog που σου το χάρισε.

Οι Ερωτήσεις:

1. Τι σας οδήγησε να ξεκινήσετε το blog σας;

Τρία έχω: το Kastellakia Records με ήδη εκδοθέντα άρθρα κ.λ., το αγγλόφωνο νεοϋορκέζικο Mme Kastell at Open Salon (και συμμετέχω και στο Σύλλογος Θεραπευομένων ΟΚΑΝΑ.

Δε θυμάμαι πια τι σκέφτηκα όταν ξεκίνησα, αλλά σα συγγραφέας το θεωρώ απαραίτητο. Μου απ' ευθείας επαφή με τους αναγνώστες. Κι  η χαρά είναι απερίγραπτη.

2. Ποιο είναι το θέμα του blog σας/με τι ασχολείται;

Το βραβευθέν έχει υπότιτλο: «Ένα παράθυρο στο ισόγειο του πνευματικού μου κόσμου-προσωπικές αγάπες κι εμμονές». Καθημερινά δηλαδή, τι έκανα, τι διάβασα, τι σκέφτηκα, τι άκουσα, τι δεν αντέχω να μη σχολιάσω.

3. Από πού βρίσκετε την έμπνευσή σας;

Αυτή με βρίσκει

4. Σχεδιάζατε από πριν το περιεχόμενο του blog σας;

Πώς δηλαδή όπως τα βιβλια; Δε νομίζω.

5. Έχετε νέες ιδέες για το blog σας;

Έχω νέες ιδέες για όλα.

6. Πόσο χρόνο αφιερώνετε στο blog σας;

Όταν ξεκίνησα έπαιρνε ώρα. Τώρα μεταξύ γραψίματος και διαβάσματος όποτε μου 'ρθει μια ιδέα σταματώ και αναρτώ.

7. Ποια είναι η καλύτερη στιγμή για εσάς να δημιουργήσετε;

Όποτε έρχεται η Μούσα.

8. Τι θα θέλατε να ξέρει ο κόσμος για εσάς;

'Ο,τι του αρέσει. Δε με πολυνοιάζει.

9. Ποια είναι τα χόμπι σας;

Χόμπυ; Αποφεύγω. Η λέξη μου θυμίζει losers που περνούν τη ζωή με μερέντα και τη μάνα τους να καμαρώνει που χώρεσαν καράβι σε μπουκάλι.

Και τώρα τα βραβεία:

Το κάτω από 200 δε θα το κρατήσω. Επίτηδες διότι θέλω να βραβεύσω ανθρώπους που θα κάνουν τον κόπο να τιμήσουν τη σκυτάλη. Σιχάθηκα να βραβεύω bloggers που δεν ανταποκρίνονται. Γι αυτό αν δε θέλετε να παίξετε παρακαλώ επιστρέψτε το βραβείο να το δώσω αλλού, ή, απλώς μεταβιβάστε το σε κάποιον που θα ανταποκρινόταν.

Η Κρήτη με πρόλαβε και βράβευσε κάποιους που θα βράβευα κι εγώ. Ωστόσο ιδού η επιλογή μου: και 

Και που 'σαι ακόμα

Παρτάλια

Stark Industries

Peris-Taseis

Summertimes Blues

skepseis

Γλυκιά Χολή

mytripssonblog

και, μην ξεχνιόμαστε, για βιβλία:

Διαβάζοντας, Βολτίτσες 

_______________________________________________

Η εικόνα

και στα δικά σας:

Παράσημο πρώτης Τάξεως Επιστημών και Τεχνών (Αυστρία)

INFO― είμαι κι εγώ εδώ με τη Σελίδα του Βιβλίου

Ελιτισμός για όλους.

Υπό την αρχισυνταξία του πολυπροικισμένου Παναγιώτη Χατζηστεφάνου.

Είμαι κι εγώ εδώ. Γράφω τη Σελίδα του Βιβλίου με ένα Βιβλίο του Μήνα και έξι προτάσεις βιβλίων σημαντικών που δε θα βρείτε  να σας τα συστήνουν παντού.

 Free Press (δωρεάν), κυκλοφορεί από σήμερα. Θα το βρείτε το στην Art Athina και σε πολλά σημεία της Αθήνας. Από αύριο και στην Θεσσαλονίκη και Πάτρα και σύντομα και στην υπόλοιπη Ελλάδα.

Η Βιβλιοθηκη του Γκουαντανάμο

 Μια από τις προεκλογικές υποσχέσεις του Ομπάμα ήταν η μεταφορά των κρατουμένων του Γκουαντανάμο και το οριστικό κλείσιμο του στρατοπέδου. Δεν τα κατάφερε, το Κογκρέσο στάθηκε εμπόδιο. Έτσι σήμερα, παραμένουν στο στρατόπεδο προφυλακισμένοι 166 'ύποπτοι' που δεν έχουν , απομονωμένοι και δέσμιοι μετά από 11 χρόνια.

Δεν ακούμε πια γι αυτούς μα πρόσφατα ο βραβευμένος με Πούλιτζερ Charlie Savage έκανε ένα μεγάλο ρεπορτάζ για την απεργία πείνας στην οποία έχουν καταφύγει οι 93 εδώ και τρεις μήνες. Πρόφαση επίσημη ήταν η προσβολή ενός Κορανιού από τους φύλακες αλλά πραγματική αιτία είναι η απέραντη απόγνωση καθώς, ακόμα κι εκεί μέσα, είχαν ακούσει τις εξαγγελίες του Ομπάμα και ήλπιζαν σε δίκες και σταδιακή απελευθέρωση ή μεταφορά σε πιο ανθρώπινες συνθήκες.

Δίχως επισκεπτήριο ή επαφή με τον έξω κόσμο, ζώντας 11 χρόνια υπό αυστηρή παρακολούθηση δεν ξέρουμε σε τι κατάσταση βρίσκονται γι αυτό είναι πολύ ενδιαφέρον που μέρος του ρεπορτάζ του Savage είναι πληροφορίες για τη Βιβλιοθήκη του Γκουαντανάμο. 

Πολύ αυστηρότερη και λογοκριμένη από τις συνηθισμένες βιβλιοθήκες των αμερικάνικων φυλακών περιέχει κυρίως τα κόμικς του Κάπταιν Αμέρικα (ναι, μοχθηρή ειρωνεία) και περιοδικά με αυτοκίνητα καθώς και το Χάρυ Πότερ και τον 'Αρχοντα των Δαχτυλιδιών. Υπάρχουν και σοβαρότερα αναγνώσματα όπως Όμηρος, Ντίκενς, Μαρκές. Θλιβερότερα και πιο ειρωνικά κι από τον Κάπτεν Αμέρικα, όμως μου φάνηκαν και τα self-help: 'Πώς να καταπολεμήσετε το άγχος'  και 'Μη λυπάστε' (Do n't be Sad). 

Οι φωτογραφίες εδώ 

Για την απεργία πείνας: New York Times

Η εικόνα

Μαρκές, ένας από τους λίγους τίτλους στα αραβικά, στη Βιβλιοθήκη του Γκουαντανάμο

_____________________________________________________

Της Μάνας σας (με αγάπη)

#MothersDay #ημερα_της_μητερας

«ως και τον εαυτό μου, Μάνα μου
τον αγαπώ, γιατί ήτανε παιδί Σου...»

          Τι λέτε γι αυτό το στίχο; Γελάσατε; Νομίζετε άραγε πως είναι δική μου σάτιρα σήμερα που μας πνίγουν τα μελιστάλακτα χαζοχαρούμενα μπανεράκια κι η γνωστή ρητορεία περί προορισμού της γυναίκας αφού 'μάνα είναι μόνο μία'; Alas και φευ και ωιμέ δεν είναι δική μου σάτιρα αλλά εξωφρενικής υπερβολής απόσπασμα του αγαπημένου μου Λαπαθιώτη ο οποίος μαζί με όλα του τα πάθη υπέφερε κι από οξεία μητρολατρεία. Σας το αφιερώνω - μέρα που είναι- ως αντίδοτο μαζί με το διασκεδαστικό τραγούδι των Jolly Boys. 

Ιδού λοιπόν και enjoy!

Ναπολέων Λαπαθιώτης

Δάκρυα

Δεν είναι τίποτα στο σπίτι, Μάνα μου 


να μη Σε φέρνει ολάκερη στη σκέψη, 


―και μήτε τίποτα στη ζωή μου, Μάνα μου

που να μη τόχεις κάπως σημαδέψει. 

 Κι ούτε που κάνω βήμα, τώρα, Μάνα μου,


χωρίς οι λογισμοί Σου να με ζώσουν


καθώς αγγίζω ή αντικρύζω, Μάνα μου

το καθετί που μεταχειριζόσουν



Κι όχι το καθετί, μονάχα, Μάνα μου, 

 
δικό Σου, είναι μονάκριβο για μένα,


μα ως και τα μέρη, που περνούσες, 


Μάνα μου, κι εκείνα τα θαρρώ σαν αγιασμένο.

Κι όχι τα μέρη εκείνα, μόνο Μάνα μου,

κάτι, για μένα, έχουν του παραδείσου, 


―μα ως και τον ίδιο τον εαυτό μου, Μάνα μου,

                             τον αγαπώ, γιατί ήτανε παιδί Σου...

________________________________________________________

#dimoula: η Ποιήτρια και Ακαδημαϊκός ως καθρέφτισμα της κοινωνίας

Ήταν το αστείο μας φέτος με τους μαθητές μου το πόσο δε μου αρέσει η Κική Δημουλά. Καθόλου όμως. Αλλά όσο υπερτιμημένο κι αν θεωρώ το ποιητικό της έργο (και την κενότητα των λόγων της έστω και  σε συνέντευξη της Herald Tribune) ομολογώ ότι αιφνιδιάστηκα από τις ρήσεις της για τα πιασμένα παγκάκια της Κυψέλης.

Τι παραπάνω είπε, λένε οι ουκ ολίγοι υπερασπιστές που επιστρατεύθηκαν ταχύτατα, τι παραπάνω από όσα κουβεντιάζει καθημερινά κάθε κάτοικος Κυψέλης, μα― ακόμα κι αν αντιπαρέλθω αυτό το 'κάτοικος' που δεν περιλαμβάνει τους μετανάστες― θέλω να το εξηγήσω ότι ναι, αναμενόμενο, φευ, να μιλά και να σκέπτεται έτσι η ώριμη Κυψελιώτισα, η χήρα, η  συνταξιούχος που σε πρώτη ευκαιρία θα μας εξιστορήσει τα παθήματα της αδελφής της γενικεύοντας αφελώς και αναγάγοντας την προσωπική μεμονωμένη εμπειρία  σε θέσφατο. Αναμενόμενο και συνηθισμένο. 

Μα δε μας απογοήτευσε η χήρα Κυψελιώτισα, ούτε η συνταξιούχος. Μας απογοήτευσε οικτρά, ως καθρέφτισμα της Κοινωνίας μας, η Ακαδημαϊκός, η διανοούμενη, η 'πνευματικός άνθρωπος' που ακόμα δεν κατάλαβε ότι η Τέχνη προϋποθέτει empathy: τη συναισθηματική φαντασία και παλικαριά του να βάζεις τον εαυτό σου στη θέση του άλλου και να αισθάνεσαι βαθιά μέσα σου ότι οικογένειά σου είναι όλη η ανθρωπότητα κι όχι η αδελφή εξ αίματος ή εξ ιθαγενείας.

Για τις κλοπές και τη βία είναι υπεύθυνη σε μεγάλο βαθμό κι η ελλιπής αστυνόμευση. Για τους αστέγους, τους μετανάστες τους παγιδευμένους δίχως χαρτιά στους δρόμους μας ευθυνόμαστε όμως όλοι μας κι όποιος δε νοιώθει μέσα του ντροπή και ευθύνη, λυπάμαι, αλλά δε με πείθει ούτε για ακαδημαϊκός ούτε για διανοούμενος.

Σχολιάζεται εκτενώς από χθες αλλά δε θα υποπέσω στο λάθος να συσχετίσω την (κακή κατ΄εμέ) ποίηση* με τις δηλώσεις. Για να διασκεδάσετε με τα σχόλια σάς προσφέρω χαριτωμένη ανθολόγηση από την Φαρμακόγλωσσα Κίρκη. 

Κι ακόμα, για να ξέρουμε πού ζούμε, σας αφιερώνω ένα εξαιρετικό ντοκιμαντέρ για τους μετανάστες που  μας πιάνουν τα παγκάκια και τρομοκρατούν τις θειές:

credits

Όλα ξεκίνησαν από το γενναίο άρθρο της Άννας Δαμιανίδη: Η κοινοτυπία του ρατσιστικού λόγου. 

Τι είπε η Κική Δημουλά: Εφημερίδα Των Συντακτών

* Πραγματικά δεν είναι ταιριαστό αλλά άσχετο το πόσο καλή ποιήτρια είναι. Αν όμως αναρωτιέστε θα σας κάνω ένα δωράκι: Ο καυστικος Ντίνος Χριστιανόπουλος είχε πει:  «Φανταστείτε πού έχει φτάσει ο τόπος όταν θεωρούν μεγάλους ποιητές τη Δημουλά κι εμένα». Κι ως απόδειξη, αν έχετε όρεξη για παιχνίδια, μια τεχνική ανασύνθεση:  Γράψτε τη δική σας Δημουλά με βοήθεια του κορυφαίου διαδικτιακού Dimoula Generator. 

Εικόνα

'Μόνο για Εβραίους', παγκάκι στη ναζιστική Γερμανία. Αφιερωμένο στην Κική Δημουλά που σε συνάντηση των Ατενίστας παραπονέθηκε ότι δε βρισκει παγκάκι να κάτσει διότι τα πιάνουν οι μετανάστες.

9ο Αντιαπαγορευτικό Φεστιβάλ Αθήνας― το Πρόγραμμα

H Απαγόρευση οποιασδήποτε ουσίας γεννά τη Μαύρη Αγορά. Η Μαύρη Αγορά γεννά την παραβατικότητα και την παρανομία, στιγματίζει κατά τα άλλα νομοταγείς πολίτες και γεμίζει τις φυλακές ενώ ταυτόχρονα στερεί φόρους από το κράτος.

Σήμερα λόγω της Κρίσης οι ευπαθείς και κυνηγημένες ομάδες κινδυνεύουν περισσότερο. Με το πρόσχημα της υποχρηματοδότητησης παίζονται κομματικά παιχνίδια εις βάρος χρηστών και θεραπευομένων.

Η Νομιμοποίηση της Κάνναβης και η Συνταγογράφηση Ουσιών και Υποκαταστάτων (με κατάργηση του κρατικού μονοπωλίου) είναι μια απλούστατη λύση που, εν μία νυκτί, θα καταργούσε την περιβόητη Λίστα αναμονής, θα άδειαζε τις φυλακές ενώ θα γέμιζε τα κρατικά ταμεία, θα συντελούσε (ατομικά και κοινωνικά) στη μείωση της βλάβης και της παραβατικότητας και θα έσωζε από το περιθώριο ανθρώπους κατά τα άλλα νομοταγείς που καταστρέφονται λόγω της αυθαιρεσίας του νόμου.

Παρακαλώ πάρτε το μέρος της λογικής και στηρίξτε μας!

Πρόγραμμα Αντιαπαγορευτικού φεστιβάλ στην Αθήνα

 (8-9 Μαΐου '13 ) 

ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΤΕ ΤΙΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕΙΣ

Για την μείωση της βλάβης από τις εξαρτήσεις.
Για πιο δίκαιες και αποτελεσματικές πολιτικές περί "ναρκωτικών" ουσιών.

Τετάρτη 8 Μαΐου: Πνευματικό Κέντρο Δήμου Αθηναίων, Ακαδημίας 50 
12.00 – 15.00: Ενημερωτική εκδήλωση: Η Ιατρική χρήση της Κάνναβης στην Ευρώπη

Ομιλητές:
- Dr. William Notcutt, Πρόεδρος της Διεθνούς Ένωσης Κανναβινοϊδών Φαρμάκων (International Association for Cannabinoid Medicines (IACM), Αγγλία, Η ιατρική χρήση της κάνναβης στην Ευρώπη και τον κόσμο.

- Tjalling Erkelens, Bedrocan (πιστοποιημένοι καλλιεργητές φαρμακευτικής κάνναβης), Ολλανδία, Οι θεραπευτικές ιδιότητες της κάνναβης και η παραγωγή φαρμακευτικής κάνναβης στην Ευρώπη.

- Hanka Gabrielova, Konopa (εκπρόσωποι εκστρατείας νομιμοποίησης), Τσεχία, Η νόμιμη ρύθμιση της ιατρικής χρήσης της κάνναβης στην Τσεχία.

- Γιώργης Οικονομόπουλος, Ελευθεριακός Σύνδεσμος Απεξάρτησης (ΕΛΕΥΣΥΝΑ)

- Προβολή ντοκιμαντέρ “what if cannabis cured cancer?” (2010, 48')

18.00 – 21.30: Ενημερωτική εκδήλωση: Βιομηχανική κάνναβη, μια οικολογική πρόταση.

Ομιλητές:
- Mark Reinders (HempFlax), εκπρόσωπος της European Hemp Industry Association (EIHA), Ολλανδία, Η καλλιέργεια και παραγωγή κλωστικής κάνναβης στην Ευρώπη: υπάρχουσα κατάσταση και προοπτικές.

- Monika Brümmer, Αρχιτέκτονας, Cannabric, Ισπανία, Οικολογική δόμηση με κλωστική κάνναβη.

- Patrick De Ceuster, Wervel, Βέλγιο, Η διατροφική αξία της κάνναβης.

- Hanka Gabrielova, Konopa, Τσεχία, Η καλλιέργεια και η χρήση της κλωστικής κάνναβης στην Τσεχία.

- Δρ. Σ. Βυζαντινόπουλος, πρώην Τακτικός Ερευνητής του ΕΛΓΟ-ΔΗΜΗΤΡΑ (πρώην ΕΘ.Ι.ΑΓ.Ε), συντάκτης μελέτης ΕΘΙΑΓΕ για την Κλωστική Κάνναβη (2000), Κλωστική κάνναβη: Μία νέα και πολλά υποσχόμενη καλλιέργεια για την χώρα μας.

- Eκπρόσωποι Ελλήνων αγροτών
- Eκπρόσωποι Κannabishop

Έκθεση προϊόντων κλωστικής (βιομηχανικής) κάνναβης

Πέμπτη 9 Μαΐου: Αμφιθέατρο 984, Τεχνόπολη, Πειραιώς 100 
14.00 – 19.00: Ημερίδα: Πολιτικές μείωσης της βλάβης, καλά παραδείγματα από την Ευρώπη και εναλλακτικά μοντέλα ρύθμισης.

Ομιλητές:
- Dr. Pavel Bem, μέλος τους Τσέχικου Κοινοβουλίου, πρώην Δήμαρχος Πράγας, εκπρόσωπος Global Commission on Drug Policy, Τσεχία, Διεθνείς πρωτοβουλίες για εναλλακτικά μοντέλα ρύθμισης και αποποινικοποίηση της χρήσης ουσιών, το παράδειγμα της Τσεχίας.

- Annie Machon, Διευθύντρια Ευρωπαϊκού Γρφείου Law Enforcement Against Prohibition (LEAP), Γερμανία- Αγγλία, Το κόστος και οι βλάβες του πολέμου κατά των ναρκωτικών και εναλλακτικές προτάσεις για μη-τιμωρητικές πολιτικές.

- Marie Nougier, Εκπρόσωπος International Drug Policy Consortium (IDPC), Αγγλία, Καλές πρακτικές πολιτικών μείωσης της βλάβης και χώροι ελεγχόμενης χρήσης.

- Joep Oomen, ENCOD, Εκπρόσωπος Trekt um Plant, Κοινωνική Λέσχη Κάνναβης Αμβέρσας, Βέλγιο, Το μοντέλο της μη κερδοσκοπικής συλλογικής καλλιέργειας κάνναβης για προσωπική χρήση: το παράδειγμα της κοινωνικής λέσχης κάνναβης Αμβέρσας.

- Jorge Roque, δικηγόρος, Πρόεδρος Diferença Real; Συνεργάτης Rio Grande Sul Harm Reduction University Brasil, πρώην πρόεδρος INPUD, Πορτογαλία, Το πετυχημένο μοντέλο μείωσης της βλάβης και αποποινικοποίησης της χρήσης στην Πορτογαλία.

- Θανάσης Αποστόλου, Εταιρεία Διογένης για την προώθηση του διαλόγου πολιτικής των ναρκωτικών στις χώρες της Νοτιο-Ανατολικής Ευρώπης, Ολλανδία- Ελλάδα, Το επιτυχημένο παράδειγμα της Ολλανδίας και προτάσεις για αλλαγές των πολιτικών για τα ναρκωτικά.

- Κ. Γαζγαλίδης, Αντιπρόεδρος ΟΚΑΝΑ

- Εκπρόσωπος συλλόγου θεραπευομένων ΟΚΑΝΑ

- Γιώργης Οικονομόπουλος, Ελευθεριακός Σύνδεσμος Απεξάρτησης (ΕΛΕΥΣΥΝΑ)

- Εκπρόσωπος ΜΚΟ Θετική Φωνή

- Εκπρόσωποι κομμάτων

Οι ενημερωτικές εκδηλώσεις πραγματοποιούνται με τη συνεργασία του Δήμου Αθηναίων.

Αλλά και στο μουσικό φεστιβάλ διεκδίκησης στο αυτοδιαχειριζόμενο κάμπινγκ Βούλας (10-11/5) σε μια δράση επανάκτησης του δημόσιου χώρου για να αντιταχθούμε στο ξεπούλημα της παραλίας.