Στην Αθήνα έχουμε ένα άδειο χώρο με λίγα ψηλά δένδρα μεταξύ της εξώπορτάς μας και του μεγάλου δρόμου. Τα καλοκαίρια βγάζει τραπεζάκια ένα μπαράκι· το χειμώνα παρκάρουν οι κάτοικοι της πολυκατοικίας. Παρακάλεσα να συμμετέχω στο ενοίκιο ώστε να έχω θέση τις ελάχιστες ημέρες του χρόνου που έχω αυτοκίνητο στην Αθήνα ή που έρχεται κάποιος να με δει σε ώρες αιχμής.
Γνωρίζετε το ανέκδοτο με το γρύλο; Έτσι ένοιωσα. Σα να είχε προηγηθεί μακρύς καυγάς η απάντηση στο―καλοπροαίρετο νόμιζα― αίτημά μου ήταν τύπου ‘Άντε κι εσύ κι ο γρύλος σου’.
Ζώντας για χρόνια σε τόπο διακοπών στον οποίο οι μισοί έρχονται για να διασκεδάσουν κι οι άλλοι μισοί πληρώνονται για να διασκεδάσουν τους άλλους ξεχνώ πως αλλού η ευγένεια δεν είναι προτεραιότητα και πως το αυτοκίνητο όσο και τα σκουπίδια ή τα κουνουπίδια της γειτόνισσας συχνά γίνονται αφορμές να εκδηλωθεί η οργή που συσσωρεύεται μέσα στους κατοίκους μιάς πυκνοκατοικημένης πόλης.
Οι καυγάδες αυτοί οδηγούν σε επικίνδυνη αυτοδικία αλλά και σε κωμική αυθαίρετη ανάρτηση πινακίδων και σημειωμάτων. Γι' αυτό συγκέντρωσα μερικά και σας τα προσφέρω μήπως και γελάσετε και (αν είστε κάτοικοι της πολυκατοικίας μου) μήπως θυμηθείτε τα μεγέθη και δείτε την υπερβολή της αντίδρασής σας.
Ιδού λοιπόν, δωράκι από τη Madame:
⎈
Χαχαχα πολυ καλο
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιχα καιρο να γελασω
Με γελιο...γελιο
Ειδικα η πρωτη και η δευτερη φωτο
Και μην ανησυχεις την γλυτωσες
δεν ειμαι της πολυκατοικιας
Περαστικος...
Καλο απογευμα
Αν γελούσαν σαν εμάς ίσως να ήταν πιό ευγενικοί Αγαπητέ Velvet.
ΑπάντησηΔιαγραφήχαμηλή γέφυρα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήγεια σου Δάφνη, Δάφνη, Δάφνη, Δάφνη.
Εχω πολλά χρόνια να ζήσω στην πόλη αλλά θυμάμαι φάσεις τρομερής οργής στο οδήγημα ή με παρκαρισμένα αυτοκίνητα που είχαν μπλοκάρει το δικό μου και δεν μπορούσα να φύγω. Εδώ στας εξοχάς συγχίζομαι με άλλα πχ τα σκουπίδια ή τα μπάζα που πετάνε, με τους ψαροντουφεκάδες και γενικά με ότι καταστρέφει το περιβάλλον.
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραίο ποστάκι πάντως, μ' έκανες και γέλασα. Καλημερούδια!