Γαλήνια πριν απ' τη βροχή―μετά και εντός μου θύελλα

Με ήλιο πήγα στο Γιαλό το Σάββατο κι ώσπου να κάνω τις δουλειές μου, να πιω ένα κρασί και να κουβεντιάσω με μιά φίλη ήρθε η βροχή.

Αν θες να δεις πώς θα 'ναι ο καιρός από την Τήνο να κοιτάς λέμε εδώ.

Κι ιδού προς το Μπο'άζι, που ναι, ορθά η λέξη σας θυμίζει το άλλο το μεγάλο που στα ελληνικά το λεμε Βόσπορο. Οι Μυκονιάτες ήταν ναυτικοί και πειρατές κι αυτό το μικρό πέρασμα ανάμεσα στα δυό νησιά το είπαν έτσι διότι ό,τι κι αν γίνεται στη γη αυτό έχει 'καιρό'. Θα το θυμάστε ίσως πως πάντα κουνάει το καράβι για ένα τέταρτο ανάμεσα στα δυό νησιά.

Σηκώθηκα για μιά στιγμή και φωτογράφισα τη μπόρα που ερχόταν. 

Από την άλλη πλευρά ένας ήλιος χρυσός λούζει τη Δήλο κάθε απόγευμα. Ο Απόλλωνας.

Χθες χρυσορόδινο το φως άνοιξε τα σύννεφα και όσο ανέβαινα (γι΄ αλλού― δε θα τα πούμε κι όλα..) έλαμψε  πέντε το απόγευμα ακριβώς.

Άναψα το κερί μου στον ΄Αη Γιάννη του σπιτιού που επισκέφθηκα μα έκανα κι αυτό που πρέπει στον Απόλλωνα διότι, θυμάστε που σας το έλεγα τα Χριστούγεννα ότι μου το είπε κι ο Καβάφης πριν από χρόνια πως

"Γιατί τα σπάσαμε τ’ αγάλματά των

γιατί τους διώξαμεν απ’ τους ναούς των

             διόλου δεν πέθαναν γι’ αυτό οι θεοί…."

__________________________

Έτσι γαλήνια, όπως σας τα λέω μοιάζει η Μαντάμ. Κι ωστόσο μέσα της είναι θύελλα. Θα έπρεπε ο Κλέφτης  να πιαστεί― όχι στα χρυσά δίχτυα της Τέχνης που έλεγε ο Σεφέρης― αλλά στου Ποσειδώνα τα άγρια κύματα που  θα τον πήγαιναν για Σύρο και για Χίο― αν με καταλαβαίνετε τι εννοώ... 

Μα, αρκετά με τα προσωπικά. 

Σας εύχομαι Καλή Εβδομάδα με (κατά το χούι μου) μιά ακόμα συμβουλή  εκ της πικρής μου (δύο αιώνων)  πείρας:

Αν θες να χάσεις 'Φίλο' δάνεισέ του χρήματα― όσα κι αν χάσεις κερδισμένος θά 'σαι.

_________________