Πέμπτη 19 Ιανουαρίου 2012

Πέταξε Σκέψη με χρυσά φτερά― μέχρι τη Ρουμανία



Συγκινηθήκαμε οι καλλιτέχνες οι ρομαντικοί της γης στην πρεμιέρα του Nabucco της 15.1.2012.
Αν παρακολουθείτε θα  γνωρίζετε για τα επεισόδια στους δρόμους της Ρουμανίας, τα οικονομικά και το ασφαλιστικό τους. 

Έξω αυτά: [14.1.2012] . 

Μέσα, ο Θίασος άλλαξε τους στίχους του φημισμένου χορικού και.. δείτε:
  

 'Η  από την πλατεία: http://youtu.be/yfeK1A8kykM

Ο Ναβουχοδονόσωρ  είναι η πρώτη επιτυχημένη όπερα του Βέρντι που γράφτηκε το 1842. Το χορικό Va, pensiero, θρήνος των εξορίστων που στις όχθες του Ευφράτη  κλαίνε για τη χαμένη τους πατρίδα, έγινε ύμνος των Ιταλών επαναστατών κατά της Αυτοκρατορικής Αυστρίας.
Nabucco επίσης ονομάζεται ο φιλόδοξος αγωγός (που ενώνει Τουρκία-Αυστρία μέσω Ρουμανίας και Ουγγαρίας), κοινωτικό σχέδιο που ξεκίνησε με παιάνες και σχετίζεται με διάφορα προβλήματα (οικονομικά, οργανωτικά, οικολογικά και, στο Τουρκμενιστάν από όπου ξεκινά, ανθρωπιστικά).


Δεν έχω ενθουσιασμό για την Πολιτική και δεν πιστεύω στο αγαθόν της φύσης του ανθρώπου. Απεχθάνομαι έντονα και φανατικά κάθε στράτευση, ανθρώπου ή Τέχνης. 
Ωστόσο, από τον παλιό αγαπητό μου Ψαλμογράφο που ενέπνευσε το λιμπρέττο, ως το Βέρντι που συνέθεσε, ως τους Ευρωπαίους νεαρούς που πριν από ενάμισι αιώνα ύμνησαν την Ελευθερία, κι όλους εκείνους τους ξενιτεμένους μουσικούς, κρατάμε όλοι, ως εσάς κι εμένα, χρυσή κλωστή από τούτο το κουβάρι― που σήμερα σας το 'φερα από τη Ρουμανία.
Αν καταλάβατε τι είπα..
Αν όχι.. πάλι το ίδιο είναι  όπως ήταν πάντα.
__________

Για τον εμπνευστικό ενθουσιασμό ευχαριστώ συμμπλογκικά το Φίλο akrat.
Η φωτογραφία είναι των Ρουμάνικων δρόμων της βραδιάς της πρεμιέρας, (REUTERS)
Για τα άλλα σας προσφέρω λίγους στίχους:

…Πέταξε Σκέψη με χρυσά φτερά

Πέταξε σε λόφους και πλαγιές..
Ω πατρίδα μου ωραία και χαμένη…

Va, pensiero, sull'ali dorate,
va, ti posa sui clivi, sui colli,
ore olezzano tepide e molli

l'aure dolci del suolo natal!

Del Giordano le rive saluta

di Sione le torri atterrate...
Oh, mia patria si bella e perduta
Oh, remembranza si cara e fatal!
Arpa d'or dei fatidici vati,
perchè muta del salice pendi?
Le memorie nel petto raccendi,
ci favella del tempo che fu!
O simile di Solima ai fatti
traggi un suono di crudo lamento,
o t'inspiri il Signore un concento
                     che ne infonda al patire virtù




___________________


3 σχόλια:

  1. από τα ομορφότερα και πλέον φορτισμένα συναισθηματικά κομμάτια της οπερατικής ιστορίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. mahler76 όντως, εσείς πιο γνώστης αλλά μου θύμισε την κηδεία του Βερντι στην οποία το πλήθος τον συνόδεψε τραγουδώντας το αυθόρμητα..
    Καίτη Βασιλάκου Αισιόδοξη! Ζηλεύω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Το Blogger με ενημερώνει ότι δε μου επιτρέπει να απαντώ στα σχόλια στο ίδιο μου το blog- λόγω κάποιας ρύθμισής μου για cookies (την οποία δε θυμάμαι) .

Ψάχνω για να διορθώσω
μα εν τω μεταξύ ΣΑΣ ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ που δεν απαντώ πάντα
και ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που σχολιάσατε.
Μου δίνετε μεγάλη χαρά όταν κάνετε τον κόπο- ακόμα κι αν διαφωνούμε.