Οι Βιβλιοθήκες; Να κλείσουν. Και να ξανανοίξουν καλύτερες.

Γεννήθηκα και μεγάλωσα σε σπίτια με τεράστιες βιβλιοθήκες. Γι αυτό και αποφεύγω να λέω σε τι ηλικία είχα διαβάσει Μπαλζάκ και Μπρεχτ, σε τι ηλικία μού κατήσχε πολυσέλιδο Χένρυ Μίλλερ (Τον Τροπικό του Καρκίνου) μια καθηγήτρια που αργότερα παραδέχθηκε  ότι το έκανε για να το δανειστεί.

Αργότερα είχα μια γειτόνισσα που ο γιος της είχε πρόβλημα στο σχολείο με δυσκολίες στην ανάγνωση. Λογοθεραπευτές, δασκάλοι και παιδοψυχολόγοι ζόριζαν το παιδί να μελετά και να συγκεντρώνεται μα το παιδί ήταν από τις περιπτώσεις που σε άλλους καιρούς θα αρκούσε ένα 'δεν τα παίρνει' για να το στείλουν στο χωράφι. Έβγαινα στον κήπο και διάβαζα ώρες κάθε μέρα κάτω από τα δένδρα και πού και πού έλεγα και μια κουβέντα στο παιδί δίχως να δίνω σημασία, γι αυτό και δεν είχα παρατηρήσει την αλλαγή που εντυπωσίασε τους γονείς μια μέρα που γύρισαν νωρίτερα από τη δουλειά τους και είδαν τον εννιάχρονο γιο σε μια ξαπλώστρα απέναντί μου να διαβάζει ήσυχα ένα μυθιστόρημα το οποίο αργότερα μπόρεσε και να διηγηθεί. Πώς έγινε το θαύμα; Δια παραδείγματος― πιθηκάκια είναι τα παιδιά και μιμούνται ό,τι βλέπουν― αλλά και επειδή μπροστά του είχε κάθε μέρα τα βιβλία μου.

Τα οποία, για εμένα που διαβάζω ένα την ημέρα δε γίνεται να είναι όλα δικά μου.

Το έχω πει πολλές φορές πόσα χρωστάω στη Βιβλιοθήκη τής γειτονιάς στην Αγγλία κι αργότερα στην εν Ελλάδι του Βρετανικού Συμβουλίου που μου πρόσφεραν τη δυνατότητα να απλώνω το πνεύμα μου σε ό,τι μου τραβούσε την προσοχή δίχως να σκέπτομαι το κόστος.

Η Βιβλιοθήκη της γειτονιάς είναι ένας χώρος ζεστός  στον οποίο δίνονται δωρεάν μαθήματα μουσικής, φωτογραφίας, κεραμικής ή ό,τι άλλο ζητούν οι κάτοικοι. Ένας χώρος που μέσα στην ευγενή του ησυχία συναντάς το μαθητούδι με τη σχολική στολή που ήρθε να μελετήσει πλάι στο συνταξιούχο που διαβάζει την εφημερίδα για οικονομία αλλά και για  μια πρόφαση να βγει από το μοναχικό του σπίτι, το νέο καλλιτέχνη που ψάχνει τεχνικές papier maché, τη θηλάζουσα που ερευνά περί ανατροφής ή μελετά τη λίστα με καλά σχολεία πλάι στο ζευγάρι που αναζητά συνταγές μαγειρικής για το πρώτο του δείπνο στο καινούργιο σπίτι.

Η Βιβλιοθήκη της γειτονιάς είναι ένας χώρος που αν είχαν τα μυαλά οι κυβερνώντες θα είχε στεγάσει τα ΚΕΠ, θα είχε αντικαταστήσει την αηδιαστική ιδέα των ΚΑΠΙ που απομόνωνε ως παροπλισμένους τους πιο έμπειρους πολίτες, θα είχε προσφέρει ζέστη ή δροσιά σε δύσκολους καιρούς, γνωριμίες μεταξύ γειτόνων άλλες από καυγάδες για μια θέση παρκαρίσματος. Και, κυρίως, θα τόνωνε τα πολύπαθα ελληνικά γράμματα αγοράζοντας νέες εκδόσεις κι έτσι χρηματοδοτώντας, με επιλογή του κοινού, τους πιο άξιους συγγραφείς και καλώντας τους για παρουσιάσεις διότι το διάβασμα είναι η προσιτότερη πολυτέλεια, ένα ταξίδι για όλους μας πλούσιους και φτωχούς γερούς ή αρρώστους.

Κι αυτά είναι μόνο η αρχή. Διότι καθώς συσσωρεύονται τίτλοι και αναμνήσεις κάτω από μια στέγη, η αγάπη του κοινού φέρνει τις δωρεές βιβλίων και χειρογράφων και η γειτονιά πλουτίζει προσελκύοντας μελετητές και αποκτώντας ταυτότητα.

Δυστυχώς όμως, τα μάθατε, με πρόφαση τη βολικότατη οικονομική κρίση αποφασίστηκε να συγχωνευτούν (δηλαδή να κλείσουν) οι Βιβλιοθήκες μας. Ζητώντας σας να υποστηρίξετε το αίτημα να τις κρατήσουμε ανοιχτές έχω πλήρη επίγνωση του πόσες από αυτές είναι θύματα νεποτισμού και ευνοιοκρατίας που μας έχουν ρημάξει, παραμένοντας κλειστές κι ανεκμετάλλευτες για χρόνια λόγω γέννας ή τεμπελιάς. Όχι όλες βέβαια. Υπάρχουν λαμπρές εξαιρέσεις σαν την Κοραή στη Χίο (που κάηκε στη Σφαγή της Χίου κι ο Κοραής την ξανάφτιαξε μα από τη σημερινή σφαγή δε θα εξαιρεθεί), υπάρχουν ευσυνείδητοι βιβλιοθηκάριοι υπάρχουν και αλήτες δημόσιοι υπάλληλοι που ντροπιάζουν τη Βιβλιοθήκη αλλά κι εκείνους που με μέσον τους προσέλαβαν και τους διατηρούν δίχως ελέγχους σε ισόβια αργομισθία. Μου έχει τύχει, και αυτό που πιο πολύ με πόνεσε ήταν η αδιαφορία του περιβάλλοντος για την περίπτωση, η άγνοια του τι θεσμός χαραμίζεται για ένα τεμπέλη και δυό αμφίβολα ψηφάκια.

Όμως αν ήταν αλλιώς, αν τις αγαπούσαμε, δε θα τολμούσαν να μας τις 'συγχωνεύσουν'. Για αυτό και σήμερα που σας ζητάω να υποστηρίξετε με κάθε τρόπο (με κοινοποιήσεις, με το μπανεράκι στo blog σας ή στο Facebook ή όπως νομίζετε) δεν το κάνω μόνο για να διατηρηθούν αλλά, με την ευκαιρία, να επανεξεταστούν και επιτέλους να πάρουν τη θέση που τους αξίζει στην Κοινωνία μας.

___________________________________________________

Δείτε τι χάνουμε, ένα παράδειγμα μόνο είναι η Βιβλιοθήκη  που έφτιαξε στη Χίο ο  Αδαμάντιος Κοραής (δυό φορές- και τρίτη όταν της άφησε κληρονομιά τα δικά του): koraeslibrary και από ένα συγγραφέα yiannismakridakis

Παρακαλώ κοινοποιήστε και διαδώστε χρησιμοποιώντας και το σήμα που σας δίνω. Το σηματάκι προτείνεται για αβατάρ ή για σύνδεσμο προς κείμενο σχετικό, σαν αυτό που μόλις διαβάσατε ή το επίσημο  από το Greek Libraries in a New World με το κείμενο: 

Αλλάζω Avatar τόσο απλά... Γιατί "Αγαπώ τη Βιβλιοθήκη μου" 

Kαι θέλω ΟΛΟΙ να μάθουν το ΓΙΑΤΙ.
Δε φτάνει να το ξέρω μόνο εγώ.
Δε φτάνει να το ξέρετε μόνο εσείς.
Δε φτάνει να το ξέρουμε μόνο εγώ κι εσείς. 

Εμείς που όχι μόνο εργαζόμαστε αλλά ζούμε σ' αυτές, τις Βιβλιοθήκες.Θέλουμε και πρέπει να το μάθουν κι άλλοι. Γιατί αν θέλουμε ν' αλλάξει αυτός ο τόπος δεν υπάρχει άλλος τρόπος, παρά μόνο με την Παιδεία, Και Παιδεία, Πολιτισμός και Μέλλον χωρίς Βιβλιοθήκες δε μπορούν να υπάρξουν....  ➙

 Ένωση Ελλήνων Βιβλιοθηκονόμων


Παρακαλώ δώστε μας δυό λεπτά: Υπογράψτε: http://www.avaaz.org/en/petition/Ohi_sto_kleisimo_ton_ellinikon_laikon_vivliothikon/?cGacqbb

_____________________________________________________________