Παρασκευή 11 Οκτωβρίου 2013

Όμορφος τόπος ηθικός; Αδιάφορα χτισμένος




Μου έλεγε ένας φίλος πως στο Λος Άντζελες κοιτάζοντας αν έχει κολώνες με ορατά καλώδια καταλαβαίνεις αν βρίσκεσαι σε ασφαλή γειτονιά ή επικίνδυνη περιοχή. Όπου τα καλώδια του ηλεκτρικού είναι εμφανή κι από τα παράθυρα κρέμονται κλιματιστικά και δορυφορικές κεραίες είναι φθηνά τα ακίνητα, αφρόντιστα τα πάρκα κι η αστυνομία απούσα.
Το σκέπτομαι συχνά όταν περπατώ στην Ελλάδα με ξένους φίλους και, αργά ή γρήγορα τα τελευταία χρόνια η συζήτηση πάει σε συμβουλές για τα οικονομικά και την αντιαισθητική άναρχη 'ανάπτηξη' της χώρας λες κι είμαι παντοδύναμη πολιτικός και μόνο η συμβουλή ενός πιο πολιτισμένου μού έλειπε για να σωθούμε από τη μιζέρια και την ασχήμια. Με νευριάζει η στάση αυτή, με απελπίζει να απαιτείται να απολογούμαι μα καταλαβαίνω τι βλέπουν και λυπούνται.

Ήμουν το καλοκαίρι στην πισίνα ενός καλού ξενοδοχείου με ποτά και κοσμικές κουβέντες. Φροντισμένα φυτά σε μεγάλες γλάστρες, άψογο σερβίρισμα και θέα η θάλασσα από ψηλά. Από ψηλά όμως μόνο. Διότι όταν καθόμουν, από την άνετη καρέκλα μου δεν έβλεπα παρά τους ηλιακούς στις ταράτσες των πανάκριβων δωματίων. Τον απαιτητικό ιδιοκτήτη δεν τον ενοχλούσαν, δεν τους έβλεπε, σαν η τριτοκοσμική εικόνα (όπως οι δορυφορικές κεραίες και τα κλιματιστικά που κρέμονται από κάθε μπαλκονάκι στις υποβαθμισμένες παραγκογειτονιές της γης) να σβηνόταν αυτόματα από ένα νοερό φωτοσοπάρισμα υπό τη γνωστή λεζάντα πως ζούμε στην ομορφότερη χώρα του κόσμου.


Θυμάστε το 'παράπληγμα' του γείτονά μου; 'Εχτισε αυθαίρετα μια σειρά πρόχειρων υπερυψωμένων δωματίων στα οποία μεταξύ ξεραμένου ασβέστη και παλιού σάπιου αυτοκινήτου στεγάζει (υποθέτω) εργαζόμενους στο ξενοδοχείο του. Άλλος γείτονας είχε απευθυνθεί στην Αστυνομία με το γνωστό αποτέλεσμα: Άφιξη αστυνομικών, αυτόφωρο για τον ένα εργάτη που δεν κρύφτηκε μαζί με το αφεντικό, άφιξη νεαρών πολεοδόμων να φωτογραφίσουν το φαινομενικά σταματημένο χτίσιμο και ταχύτατο τελείωμα του κατασκευάσματος νύχτες με λάμπες.
Το αυθαίρετο παράπληγμα στάζει φαίνεται και σήμερα το σκεπάζουν με πλαστικά εν είδει πρόχειρης μόνωσης. Χθες έκανα μια μεγάλη βόλτα στα μαγευτικά βράχια πάνω από το σπίτι μου αποφεύγοντας να πλησιάσω στην παραπληγόπληκτη πλευρά μα δεν κατάφερα να μη δω τους γιγαντιαίους ηλιακούς που ήδη έχουν στηθεί στις ταράτσες των παιλότερων κτισμάτων και, πολύ φοβάμαι, θα στηθούν και μπροστά μου στην ταράτσα τού αυθαιρέτου που είναι ορατό στους περαστικούς πάνω από θάλασσες και βράχια αρχαία,  μα (ευτυχώς) ακόμα δεν κόβει τη θέα μου διότι μας χωρίζει ένα κομμάτι κατηφορικής γης.

Κι είναι μεγάλη μου απορία αυτή αυτοκαταστροφική βιασύνη κι η κακογουστιά, αυτή η αναισθησία μπροστά στην ομορφιά, η αγνωμοσύνη για τον τόπο στον οποίο χρωστά την επιβίωσή του ο ξενοδόχος γείτονας αλλά και η χρόνια ανικανότητα της Πολεοδομικής υπηρεσίας που δεν έχει καμιά εκτελεστική εξουσία και μόνο (σαν την Εφορία με τις αποδείξεις που μας ζητά να ζητάμε από τα μαγαζιά) περιμένει από τη ρουφιανιά του πολίτη για να δικαιολογήσει (ανεπαρκώς κι εφήμερα) την ύπαρξή της.

Το ζήτημα των καλωδίων, των ηλιακών και των κλιματιστικών δεν είναι επιφανειακά αισθητικό ή τουριστικά ολέθριο βέβαια, αλλά ουσιαστικότατο. Και μια και  μετά τη βόλτα μου συνέπεσε να διαβάσω τις σημερινές  σκέψεις ενός αγαπημένου συγγραφέα, του Γιάννη Μακριδάκη, σας μεταφέρω  ένα του απόσπασμα:

Και φτάνει ένα πρωί κατά το οποίο ο άνθρωπος που ζει στο Οικοσύστημα και καταναλώνει ελάχιστη ενέργεια αναπληρώνοντας κιόλας σε μεγάλο ποσοστό τους φυσικούς πόρους τους οποίους χρησιμοποιεί στον βίο του, να ξυπνάει από το βουητό μιας Βιομηχανικής μονάδας αενμογγενητριών ή μιας μπουλντόζας εξόρυξης χρυσού ή από τον αντικατοπτρισμό ενός τεράστιου φωτοβολταικου, εγκαταστάσεων που στήθηκαν δίπλα του, καταστρέφοντας τη φύση, τον τόπο του, τον υδροφόρο ορίζοντα, την καλλιεργίσιμη γη του, τη ζωή τη δική του, των παιδιών του και όλων των άλλων ζωντανών πλασμάτων που ζουν εκεί, για να φέρουν τηνανάπτυξη”, “πράσινη” πλέον, στις γιγαντωμένες μητροπόλεις του Συστήματος που όχι μόνο καταναλώνουν, όχι μόνο σπαταλούν δίχως να αναπληρώνουν αλλά και δεν έχουν ιδέαν για αυτό το συντελεσθέν τους έγκλημα, απεναντίας, πιστεύουν κιόλας ότι ζουν πολιτισμένα αφού τουλάχιστον κάνουν ανακύκλωση και χρήσηκαθαρής ενέργειας..... [από:http://yiannismakridakis.gr/?p=3659] 

   
      Γνωρίζοντας πια ότι περήφανοι για την τρύπα που άνοιξε το 'αρκουδίσο' τους πολλοί πιθανόν να θιχτούν ή να θεωρήσουν ότι διυλίζω κώνωπες σας πληροφορώ ότι σε πολλούς τόπους απαγορεύεται να είναι εμφανή τα δορυφορικά πιάτα, οι κεραίες, τα κλιματιστικά κ.λ. Οι τόποι αυτοί συνήθως είναι και οι πιο επιθυμητοί για κατοικία ή επίσκεψη και έχει μελετηθεί πως χαρακτηρίζονται από λιγότερα κρούσματα βανδαλισμών και μικροεγκλημάτων.
_______________________________

Προσθέτω, 12 Οκτ. '03 Χθες που έγραψα τα ανωτέρω έλαβα κι αυτό και το προσθέτω  μια κι είναι χαρακτηριστικό της εχθρικούς αδιαφορίας που βιώνει όποιος προσπαθεί να αλλάξει κάτι:
από τη φίλη 'Ο.Σ.:
 Όταν τόλμησα να κάνω καταγγελία για τον ηλιακό μπρος στο σπίτι μου στην τεχνική υπηρεσία του Δήμου, αποφάνθηκαν ότι επιτρέπονται. Και οι υπάλληλοι-μηχανικοί και γνωστή δικηγόρος του νησιού. Και βέβαια η άποψη, γνωστού αρχιτέκτονα Μυκονιάτη, ο οποίος υποστήριξε το αντίθετο, τεκμηριωμένα,(και μάλιστα σε παραδοσιακούς οικισμούς!) γράφτηκε στα παλιά τους τα παπούτσια! Για του λόγου το αληθές!
____________________________________




17 σχόλια:

  1. Και φυσικά η ασχήμια και η κακογουστιά, ξεκινάει από μέσα μας, δεν μπορώ να φανταστώ τον "κύριο" με τους ηλιακούς, τα ακαλαίσθητα κλιματιστικά, να έχει εσωτερική ομορφιά, καλοσύνη, ευγένεια- ευαισθησία και φυσικά καλαισθησία...η κακογουστιά για μένα έχει βαθιές ρίζες και μου είναι άκρως ενοχλητική...
    ΑΦιλιά Δάφνη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μου είναι απολύτως ακατανόητο Στ..α μου, εδώ κυρίως που με κάθε τέτοια ενέργεια είναι σα να καταστρέφει ο επιχειρηματίας το προϊόν που πουλάει. (Για τις 'βίλλες' μην αρχίσω καλύτερα― μόνο γελάω στη σκέψη του τι σημαίνει βίλα στα κυπριακά και παίρνω μια κρυφή εκδίκηση εγώ που ποτέ δε βρίζω..)

      Καλό μας βράδυ!

      Διαγραφή
  2. Σε παραγκογειτονιές χωρίς καμία ΑΠΟΛΥΤΩΣ υποδομή και χωρίς ΚΑΜΙΑ υπηρεσία, ζουν περίπου ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι σε όλο τον κόσμο ΣΗΜΕΡΑ σε κατάσταση εξαθλίωσης έτοιμοι να πεθάνουν.
    Και δεν αναφέρομαι στις κοσμοπολίτικες παραγκογειτονιές της Μυκονου ή του Λος Άνχελες με τις κακοτεχνίες των καλωδιακών.και τα παραπήγματα.
    Αναφέρομαι σε τρισάθλιες καταστάσεις που πιθανότατα να παραείναι σκληρές για τα ευαίσθητα στομάχια. Η τριτοκοσμική εικόνα είναι άλλο καπέλο. Με τα υπόλοιπα λεγόμενα σας δεν διαφωνώ σε τίποτα. Γνωρίζετε καλύτερα και καλώς τα αναδεικνύεται

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δάφνη τώρα θες να πούμε κάτι; τι να πούμε ; για να μην σου πω ότι η αισθητική κακογουστιά στην συνείδησή μου έχει πλέον δικαιολογηθεί ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ και μπορώ να αρχίσω να αραδιάζω πέντε σελίδες ερμηνειών... ΤΟΣΟ ΕΧΕΙ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΙ Η ΑΣΘΕΝΕΙΑ... επί της ουσίας..

      Διαγραφή
    2. Αγαπητέ μου Ανώνυμε
      στις αληθινές παραγκογειτονιές του Τρίτου Κόσμου άλλα πιο επείγοντα προέχουν και θα ένιωθα ντροπή να τις προσέγγιζα με αισθητικά κριτήρια. Την αναφορά μου σε 'τριτοκοσμική' αισθητική την κάνω υβριστικά, διότι εμείς εδώ έχουμε την πολυτέλεια (αλλά και χρέος και συμφέρον) να ασχολούμαστε με κάτι τέτοια. Πιστεύω με καταλαβαίνετε κι ευχαριστώ για το σχόλιο.

      Διαγραφή
    3. Φίλε μου akrat δε διαφωνώ, δες την καημένη Αθήνα μας.
      Σε τόπο όμως που επιβιώνει από την εμφάνισή του μου φαίνεται κωμικοτραγικά αυτοκαταστροφικό.. Τρελό θα έλεγα κι αφόρητα επιπόλαιο

      Διαγραφή
    4. Ασφαλώς κ καταλαβαινω και σε καμια περιπτωση δεν καταλογίζω πρόθεση παρα μια μικρή...αστοχία θα το πω. Respect για την απάντηση

      Διαγραφή
  3. Έχεις τόσο δίκιο!!
    Εδώ πάντως σε όλες τις γειτονιές τα ίδια χάλια βλέπουμε...γέλασα πολύ με αυτό που έγραψες στην Άιναφετς για τις βίλες!
    Καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κρίμα δεν είναι;
      Κι όπου το παρατηρώ συνήθως απαντούν 'τι ψάχνεις τώρα' λες κι η αισθητική είναι για άλλους και γι αλλού, λες και στη χώρα αυτή συμβιβαστήκαμε με τη μιζέρια πολύ πριν την οικονομική καταστροφή.
      Γέλασες; Πώς να μην ταιριάζει γέλιο όταν καμαρώνουν για τη 'βίλα' τους που μας βιάζει την αισθητική;
      Καλό σαββατοκύριακο Maria μου..

      Διαγραφή
  4. Τη στιγμή που κλείσαμε τα μάτια στην ομορφιά, χάσαμε κάθε ίχνος του πολιτισμού μας...
    Σε φιλώ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν τα κλέισαμε όλοι Eva μου.. Δεν τα έκλεισες, δεν τα έκλεισα. Γι αυτό και προσπαθούμε..

      Καλό απογευμα!

      Διαγραφή
    2. Δάφνη μου... ώρες ώρες έχω την αίσθηση πως κι εμείς μισόκλειστα τα έχουμε... Κουράζει τα μάτια η ασχήμια... κι ασυναίσθητα, μάθαμε να την αποφεύγουμε γυρίζοντας όλο και πιο μέσα...
      Καλή εβδομάδα σου εύχομαι...

      Διαγραφή
    3. Δε μου αρέσουν τα 'εμείς' γι αυτό θα σου πω για μένα πως ίσως και να γίνομαι κουραστική μα δεν αποστρέφω. Αν είπα 'δεν τα έκλεισες' είναι διότι (ίσως λανθασμένα) τη στροφή σου προς ό,τι θεωρείς αισθητικά ευχάριστο και την αποχή σου από τα τρέχοντα επίπονα με τα οποία απασχολιόσουν παλιότερα την εχω εκλάβει ως άμυνα κι αγώνα αυτοσυντήρησης. Μα ίσως και να κάνω λάθος οπότε παρακαλώ δεξου ότι μιλώ μόνο για μένα..

      Καλή εβδομάδα Eva μου..

      Διαγραφή
  5. Τα καλώδια κι οι κολώνες της ΔΕΗ από μικρούλα μου είχαν κάνει εντύπωση. Είχαμε έρθει από Αμερική να μείνουμε για πάντα στην Ελλάδα. Φαντάζεσαι πόσο περίεργα μου φαίνονταν όλα αυτά ;
    Προχειρότητες! Αναρωτιέμαι αν θα γίνει ποτέ καλαίσθητη αυτή η χώρα!
    Καλή εβδομάδα :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πότε;
      Ποτέ πιστεύω, δυστυχώς. Το είδαμε με το άθλιο επιφανειακό συμμάζεμα των Ολυμπιακών και την ασταμάτητη νομιμοποίηση των αυθαιρέτων.

      Καλή σου μέρα Αριστέα μου.

      Διαγραφή

Το Blogger με ενημερώνει ότι δε μου επιτρέπει να απαντώ στα σχόλια στο ίδιο μου το blog- λόγω κάποιας ρύθμισής μου για cookies (την οποία δε θυμάμαι) .

Ψάχνω για να διορθώσω
μα εν τω μεταξύ ΣΑΣ ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ που δεν απαντώ πάντα
και ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που σχολιάσατε.
Μου δίνετε μεγάλη χαρά όταν κάνετε τον κόπο- ακόμα κι αν διαφωνούμε.