Άλλο στρατός άλλο αστυνομία― Τι.. όχι;

Πριν από πολλά χρόνια είχα μια διαφωτιστική εμπειρία. Είχα εισιτήρια για συναυλία στο Wigmore Hall στο Λονδίνο και παρά τις από τηλεφώνου προσπάθειές μου οι θέσεις δε μου άρεσαν. Όταν άρχισε η συναυλία παρατήρησα  ότι η μισή αίθουσα ήταν άδεια και, όπως κάνω πάντα, μετακινήθηκα σε καλύτερη θέση. Κοντά σ΄εμάς   (ζευγάρι λευκών ξένων) καθόταν ένα ζευγάρι μαύρων Βρετανών. Δεν ξέρω ποιος σπασίκλας υπάλληλος παρατήρησε ότι καθόμασταν σε θέσεις που δεν ήταν πουλημένες και σύντομα έφτασαν ελεγκτές. Ήμουν έτοιμη να επιστρέψω στη θέση μου όταν με προσπέρασαν, στάθηκαν μπροστά στους Βρετανούς και με επιμονή ζήτησαν τα εισιτήρια τους. Ενώ οι άνθρωποι είχαν κάνει ό,τι κι εμείς αλλά εμείς δε θεωρηθήκαμε ύποπτοι εξαναγκάστηκαν να μεταφερθούν και με ένα τρόπο που σίγουρα τους χάλασε τη βραδιά για την οποία (όπως κι εμείς) είχαν ντυθεί επίσημα και είχαν ήδη πληρώσει ουκ ολίγα.

Η δολοφονία του νερού Μάικλ Μπράουν στο Φέργκιουσον τoυ Μιζούρι αποδεικνύει ότι παρά το μαύρο πλανητάρχη στη Δύση δεν έχει αλλάξει η προκατάληψη.

Κι ωστόσο παρακολουθώντας τις εξελίξεις παρατηρούμε μια αλλαγή. Προς το χειρότερο. Μια αλλαγή που εδώ επιβλήθηκε ανεπαισθήτως και τάχα για να προστατευθούν οι πολίτες από αγανακτισμένους 'μπαταχτσήδες' (Αθήνα) ή 'capulcu' (Κωνσταντινούπολη) και συνηθίσαμε τα πολυβόλα, τα δακρυγόνα κι αστυνομίες εξοπλισμένες για μάχη. Τώρα, βλέπω, ήρθε η σειρά των Αμερικανών.

Ferguson: Ακροβολιστές εναντίον πολιτών
 (Mario Anzuoni/Reuters) 

Σταδίου, Αθήνα

Πότε έγινε έτσι αυτό, απορούν οι Αμερικάνοι

Λυπάμαι που δεν έχει ελληνικούς υποτίτλους κι ίσως κάποιοι δυσκολευτούν μα πάνω στο θέμα μας ο John Oliver είναι απολαυστικός. Η λογική, η εξυπναδα και το χιούμορ του με παρηγορούν και με καθησυχάζουν. Χαρείτε τον:

___________________________________________________

Πάνω:

Αν χρειάζεσαι βια για να επιβάλεις τις ιδέες σου, 

οι ιδέες σου δεν έχουν αξία