Πολλά τα χοντρά αστεία με
γυναικεία αβατάρ και πάντα εις βάρος της 'χοντρής' ή της 'γιαγιάκας' που κατά
το σχολιαστή έχει υποχρέωση ακόμα και στο αβατάρ που διάλεξε να να είναι είτε
ειλικρινής, είτε σεμνή, είτε καυλωτική ―κατά τα γούστα του, λες και το αβατάρ μας το διαλέγουμε
για εκείνον.
Σαν το γατάκι που στον καθρέφτη
βλέπει ένα λιοντάρι είναι μια ανάσα να βλέπω ανθρώπους που τολμούν να εκφραστούν
στo Virtual Reality.
Επικροτώ.
Γι αυτό σας φέρνω κι ένα κλασικό
ανδρικό και λέω kudos και chapeau και υποκλίνομαι διότι δε θα δεχθούμε
καταπίεση στα όνειρά μας.
δυστηχώς είναι τρόπος σκέψεως την καλησπέρα μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι κρίμα όμως φίλε akrat..
ΔιαγραφήΣωστά το θέτεις, όλα αρχίζουν απο εμας και στην συνέχεια συμπορεύονται με το σύνολο. Εαν δεχόμαστε μικρές μικρές αλυσίδες για το κορμί μας και την ψυχή μας τότε είναι σίγουρο ότι θα δεχτούμε και μεγαλύτερες, πιο συλλογικές. όλα απο κάπου αρχίζουν..απο μέσα μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού είναι θεμελιώδες..
Διαγραφή