Από
χθες το βράδυ άρχισε η βοή. Πνοές δυνατές με παύση ανάμεσα και μόλις έφταναν το
σπίτι ακολουθούσαν οι συνέπειες: κλαδιά, παντζούρια, πόρτες που δεν έχουν κλείσει.
Η φουσκοθαλασσιά του Πλατή Γιαλού έφτανε ως εμάς σα να ήμασταν εκεί, μέσα σε
πλοίο.
Το
βαπόρι δεν κατάφερε να δέσει κι έφυγε για Σύρο, στο Γιαλό έπεσε το μολαράκι.
Εμείς
εδώ το ζούμε, σφυρίζει ο άνεμος καθώς γράφω.
Φέρνω
φωτογραφίες για σάς τους καλοκαιρινούς και τους «εξαμηνίτες» .
Από
την ακούραση Χρυσούλα Γρυπάρη βεβαίως,
πανταχού παρούσα με τις μηχανές της τη φωτογραφική και τη δίκυκλη και ενίοτε και με ψαροντούφεκο.
Μαζί κι ένα δικό μου από την Πόρτα Της Ληνώς.
Enjoy (όπως λένε στις αμερικάνικες ταβέρνες)!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το Blogger με ενημερώνει ότι δε μου επιτρέπει να απαντώ στα σχόλια στο ίδιο μου το blog- λόγω κάποιας ρύθμισής μου για cookies (την οποία δε θυμάμαι) .
Ψάχνω για να διορθώσω
μα εν τω μεταξύ ΣΑΣ ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ που δεν απαντώ πάντα
και ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που σχολιάσατε.
Μου δίνετε μεγάλη χαρά όταν κάνετε τον κόπο- ακόμα κι αν διαφωνούμε.