Δεδικαίωται; #ΘεμοςΑναστασιαδης

Άντε πάλι τα ίδια.

Πεθαίνει ένας μεγαλοεκδότης, άγιος άνθρωπος και μέγας χιουμορίστας ή (ανάλογα την οπτική μας) ένας μεγαλοαπατεώνας σωβινιστικό γουρούνι, κι έχουμε το γνωστό:

Οι μεν ευλογούν ξεχνώντας κάθε ατόπημα, οι δε απαριθμούν εγκλήματα και κάτι άλλοι δείχνοντας ανωτερότητα μάς υπενθυμίζουν την οικογένεια του μακαρίτη και το ρητό 'ο τεθνεώς δεδικαίωται'.

Ας το σκεφτούμε λοιπόν. Αισχρό να πάμε να χοροπηδάμε πάνω από το πτώμα, αισχρότατο (όπως έγινε με σκηνοθέτη) να βγουν να βρίζουν τη χήρα και τα ορφανά, όμως, μακριά από τον τάφο και τους δικούς τους τα δημόσια πρόσωπα κρίνονται κι αποτιμώνται κι αυτό είναι το τίμημα της επιρροής τους στις ζωές μας.

Πρώτον λοιπόν ότι και βέβαια θα σχολιάσουμε όπως θέλουμε το θάνατο της Θάτσερ ή του Χίτλερ και του κάθε τρελοκαλογέρου και όσο σχολιάζουμε τα έργα και τα λόγια και τη δημόσια συμπεριφορά τους καθόλου δε διαπράττουμε 'περιύβριση νεκρού' ή άλλο ποινικο και ηθικό αδίκημα.

Δεύτερον, μια και πάλι ακούγεται πολύ, είναι το 'δεδικαίωται', η παρεξηγημένη ρήση του Απ. Παύλου που ερμηνεύει και ο Χρυσόστομος ο Δαμασκηνός: ο νεκρός απαλλάχθηκε από την αμαρτία όχι επειδή συγχωρήθηκαν τα ανομήματά του, αλλά επειδή σαν νεκρός αδυνατεί πια να αμαρτήσει.

Οι πύλες της Κόλασης όμως παραμένουν ανοιχτές για όλους μας.

Φέρνω άρθρο σχετικό με τη ρήση 

αλλά συλλογή ύβρεων για το Θέμο Αναστασιάδη δε θα κάνω. Μόνο, επειδή κάποιοι ξεχνούν, εικονογραφώ σχετικά με δικές του επιλογές, τα εξώφυλλά του. Και, με την ευκαιρία το 'Επιτύμβιον' του Μανόλη Αναγνωστάκη.

Άννα Κουρουπού‏ Μας αγαπώ ρε π@υστη μου! Είμαστε Ο λαός! Και οι πρώτοι αμα λάχει να'ούμε. Πέθανε η "λέρα",ο διεφθαρμένος,ο κομιστής κλπ. ΠΟΙΟΣ τον έβλεπε και ήταν Νο 1 σε τηλεθέαση για πολλά χρόνια; ΠΟΙΟΣ αγόραζε την εφημερίδα του και ήταν πρώτη σε πωλήσεις; Το σόι του;

Μανόλης Αναγνωστάκης 

Επιτύμβιον

Πέθανες — κι έγινες και συ: ο καλός,

Ο λαμπρός άνθρωπος, ο οικογενειάρχης, ο πατριώτης.Τ

ριάντα έξι στέφανα σε συνοδέψανε, τρεις λόγοι αντιπροέδρων,

Εφτά ψηφίσματα για τις υπέροχες υπηρεσίες που προσέφερες.

Α, ρε Λαυρέντη, εγώ που μόνο το ’ξερα τί κάθαρμα ήσουν,

Τί κάλπικος παράς, μια ολόκληρη ζωή μέσα στο ψέμα

Κοιμού εν ειρήνη, δεν θα ’ρθώ την ησυχία σου να ταράξω.

(Εγώ, μια ολόκληρη ζωή μες στη σιωπή θα την εξαγοράσω

Πολύ ακριβά κι όχι με τίμημα το θλιβερό σου το σαρκίο). 

Κοιμού εν ειρήνη. Ως ήσουν πάντα στη ζωή: ο καλός,

Ο λαμπρός άνθρωπος, ο οικογενειάρχης, ο πατριώτης.

Δε θα ’σαι ο πρώτος ούτε δα κι ο τελευταίος.

_________________________

Καθημερινή: 

Δεδικαίωται η αποθανούσα;

http://www.kathimerini.gr/36076/opinion/epikairothta/politikh/dedikaiwtai-h-apo8anoysa

#Θεμος #ΘεμοςΑναστασιαδης