Kάπου στα ημερολόγιά μου έχω ιστορίες, κωμικές και τρελές κι απίθανες με σκόνες και αέρηδες και θάλασσες και μουσική. Κάπου στα συρτάρια έχω φωτογραφίες.
Μα αυτά είναι μακριά,
Όπως κι εσύ που -πάλι-ταξιδεύεις.
Μα τώρα δίχως γυρισμό.
Καλό ταξίδι Ράνα!
Bone Voyage Ranoush!
Επιτέλους ένα κείμενο για ζακιπρέ (να άλλη μια λέξη για τη συλλογή που ακολουθεί) δίχως μελό και φόβο και τεχνητούς παραδείσους και ευφημισμούς και διδαχές.
Αν εξακολουθήσει ο πολιτισμένος και ημιπολίτιστος κόσμος να εξελίσσεται προς μια κοινωνία με σεβασμό του δικαιώματος αυτοδιάθεσης κι επιλογών και συμπόνοιας του ‘Άλλου’ όσο του ‘Δικού μας’, γνωρίζω ότι θα έρθει η στιγμή στα βαθιά γεράματα που οι επερχόμενες γενεές θα ξεκαρδίζονται στα γέλια διαβάζοντας τα μελό συμπονετικά και στιγματιστικά κάτι ευαίσθητων ψυχών της ελληνικής δημοσιογραφίας που ούτε νερό δε δίνουν σε εκείνους που σέρνονται σε σκαλιά και εισόδους κι ούτε βέβαια κάθισαν ποτέ να σκεφτούν κατά πόσο η Ναρκοαπαγόρευση γεννά τη φτώχεια και την παραβατικότητα, ή αν η χρήση ρίχνει στο δρόμο ή ο δρόμος στη χρήση.
Σας μεταφέρω δείγμα γραφής για και συμπεριφοράς προς άστεγους ανθρώπους σε στιγμές κατάχρησης ψυχοδραστικών ουσιών- πρεζάκια ή junkies δηλαδή (και, παρακαλώ, ποτέ, αλλά ποτέ ‘πρεζόνια’).
Ben Provis
Αζήτητα
Πριν μέρες διάβασα ένα άρθρο του Στάθη Τσαγγαρουσιάνου για έναν γάτο που στέκεται (στεκόταν;) μπροστά απο το κατάστημα «ΟΚ» του Κολωνακίου. Ανήκε σε έναν «τζάνκι», όπως είπε μια κοπέλα που εργάζεται εκεί, ο οποίος πέθανε κι έκτοτε ο γάτος του στέκεται εκεί, γιατί από εκεί του αγόραζε τις κονσέρβες του. Ήταν ένα παιδί εικοσιέξι χρονών που τον έλεγαν «Σταύρο» ή «Αποστόλη», κανείς δεν ξέρει, πέρα από το ότι ήταν «χρήστης», «ναρκομανής», «πρεζόνι», «τζάνκι». Κάποτε αναρωτιόμουν τι απογίνονται αυτοί που πεθαίνουν στα αζήτητα. Μετά από διάστημα παραμονής στη φορμόλη θάβονται σε ένα νεκροταφείο στον Κόκκινο Μήλο, εφόσον δεν πληρούν τις προϋποθέσεις για το μάθημα ανατομίας των ιατρικών σχολών. Αυτό βέβαια ισχύει για εκείνους, που δεν έχουν μια περιουσία να αφήσουν σε κληρονόμους οι οποίοι θα κανιβαλίστουν εν συνεχεία μεταξύ τους. Άλλωστε δεν χρειάζεται να είσαι στο δρόμο για να πεθάνεις μόνος, στα αζήτητα.
Λίγες μέρες μετά την ανάγνωση του άρθρου, προχωρώντας στο Μεταξουργείο, διέκρινα έναν Αφρικανικής καταγωγής νεαρό, να κείτεται πίσω από έναν γεμάτο κάδο σκουπιδιών. Διστακτικά, σταμάτησα και τον πλησίασα, να δω εάν ζει. Ανέπνεε, τον σκούντησα, άνοιξε τα μάτια του, τον ρώτησα εάν είναι καλά, ρητορική η ερώτηση, εάν ήταν καλά θα κειτόταν εκεί; Κάτι μουρμούρισε και τον άφησα να συνεχίσει την πλάνη του. Τι άλλο μπορούσα να κάνω άλλωστε, πέρα από το να του αφήσω σε μια τσάντα, μια τυρόπιτα κι ένα μπουκαλάκι νερό και να συνεχίσω το δρόμο μου. Φτάνοντας στον προορισμό μου, απολύμανα τα χέρια μου με το οικείο πια αντισηπτικό, σα έτερος «Πόντιος Πιλάτος». Μα με στοίχειωνε το άρθρο του Τσαγκαρουσιάνου. Το «στα αζήτητα». Έτσι λίγες ώρες αργότερα τον αναζήτησα στα σκουπίδια. Έλειπε, όπως έλειπε και η σακούλα με την τυρόπιτα κάνοντάς με να νιώθω μια χαρμολύπη.
……..
Ο νεαρός «Σταύρος» ή «Αποστόλης», πέθανε στα αζήτητα στις 26 Ιουλίου, στον Ευαγγελισμό, κατά τα γραφόμενα του δημοσιογράφου, μα είχε πεθάνει ήδη, γιατί κανείς δεν τον αναζήτησε στη ζωή. Εύχομαι ο γάτος του, ο «Άξελ» ή «Σμαρφ» και αυτόν κανείς δεν ξέρει πως λέγεται, να υιοθετηθεί από κάποιον και να του κρεμάσει μια κονκάρδα με το όνομά του. Πήγα να τον αναζητήσω μια μέρα για να τον μαζέψω στο σπίτι μου, μα δεν ήταν εκεί. Καλύτερα που δεν ήταν, σκέφτηκα. Γύρευε να πεθάνω πρώτος και να ξαναμείνει στα αζήτητα.
Ολόκληρο το κείμενο της ανάρτησης με σύνδεσμο προς το άρθρο που το ενέπνευσε, στο προφίλ του Μπεν :
https://www.facebook.com/Ben.Provis.Chef/posts/3357427967659774
________________
Σημείωση
Το ζήτημα της γλώσσας και της επανοικειοποίησης κάποιων λέξων είναι για δικό του άρθρο αλλά επειδή κάθε φορά που λέω για χασικλήδες και πρεζάκια και μαστούρες δέχομαι παρατηρήσεις (συχνότατα από τα ίδια τα πρεζάκια και τους χασικλήδες) λες και η λέξη φταίει για το στιγματισμό κι όχι η Κοινωνία, φέρνω κι αυτό το χθεσινό:
https://www.facebook.com/daphne.chronopoulou.9/posts/10220593180073960
Να δοθεί αναστολή σε όλους τους καταδικασθέντες στην υπόθεση της Χρυσής Αυγής πλην του Γιώργου Ρουπακιά, εισηγήθηκε προς το δικαστήριο η Εισαγγελέας της έδρας Αδαμαντία Οικονόμου.
Υπενθυμίζω ότι η ίδια εισαγγελέας είχε εισηγηθεί την αθώωση των κατηγορούμενων:
«Την απαλλαγή του αρχηγού, των βουλευτών και των επικεφαλής των Τοπικών Οργανώσεων Νίκαιας και Περάματος της Χρυσής Αυγής από την κατηγορία της εγκληματικής οργάνωσης καθώς και όλων των υπολοίπων κατηγορουμένων για ένταξη εισηγήθηκε η εισαγγελέας Έδρας του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων.
Κατά την εισαγγελέα, κανένας μάρτυρας, ούτε οι προστατευόμενοι, ούτε αυτόπτες, ούτε δημοσιογράφοι, ούτε βουλευτές και καθηγητές που πέρασαν από το δικαστήριο, δεν εισέφεραν ουσιαστικά στοιχεία που να στοιχειοθετούν δομημένο και συγκροτημένο σχήμα το οποίο κατευθύνει από πάνω προς τα κάτω εντολές για εξόντωση πολιτικών αντιπάλων του και ομάδων συγκεκριμένων προσώπων.
Στο πλαίσιο αυτό, η κ. Οικονόμου ανέφερε ότι ακόμη κι αν δεχόταν ως ενέργειες της οργάνωσης μεμονωμένα περιστατικά ρατσιστικής ή άλλης βίας είναι πλημμεληματικού βαθμού και σε κάθε περίπτωση δεν ανήκουν σε αυτά που ορίζονται από το νόμο ως δράση εγκληματικής οργάνωσης. Ανάμεσα σε αυτά που επικαλέστηκε προς επίρρωση της άποψης της, ήταν και η επίθεση με εμπλοκή του Γιάννη Λαγού στο στέκι Συνεργείο.» -->
Διαλυθηκε η ΧΑ εκλεισαν τα γραφεια της αρα δεν υπαρχει πιθανοτητα να τελεσουν νεες πραξεις λεει η Εισαγγελεας διοτι ως γνωστο ο δολοφονος οταν θελει να δολοφονησει ανοιγει μαγαζι κανει εγκαινια και καλει κοσμο δεν το κλενει
Thanasis Kampagiannis συνήγορος Πολιτικής Αγωγής: "Η εισαγγελέας δεν κρατά πια ούτε τα προσχήματα. Είναι εισαγγελέας υπεράσπισης της ναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης. Υπάρχει κάτι σάπιο στην εισαγγελία της χώρας όταν η εισαγγελέας λέει ψέματα προς το δικαστήριο ότι ο Λαγός δεν παραβίασε τους περιοριστικούς όρους. Όταν λέει ότι η προμήθεια εκρηκτικών υλών είναι χαμηλής απαξίας. Αν όπως λέει, η Χρυσή Αυγή έχει διαλυθεί, ας πάρει ένα τηλέφωνο το Μιχαλολιάκο να τον ενημερώσει".
— ʍքǟȶɦǟֆ 💊 (@GiannisMpathas)
Η εισαγγελέας Αδαμαντία Οικονόμου πρότεινε την αναστολή στην εκτέλεση των ποινών των ΧΑυγιτών επειδή, λέει, δεν είναι ύποπτοι φυγής.
pic.twitter.com/RFx2nSRk9g
Ο Φίρερ τους, πάντως, φώναζε το 2012 ότι "αν χρειαστεί θα γίνουμε φυγόδικοι".
Δηλαδή, τι άλλο χρειάζεται για να θεωρηθεί κάποιος ύποπτος φυγής;
Μια ευκαιρία να δούμε το σημαντικό βραβευμένο ντοκιμαντέρ για τις γυναίκες της ΧΑ, Golden Dawn Girls’.
Από σήμερα Κυριακή 7π.μ. και για 72 ώρες προσφέρεται εντελώς δωρεάν στο:
Eντελώς δωρεάν το ντοκιμαντέρ "Golden Dawn Girls" από την Κυριακή στις 07:00 το πρωί και για 72 ώρες. Οι αναγνώστες μπορούν να το δουν ανά πάσα ώρα και στιγμή, μέσα από αυτό το κείμενο.
Το "Golden Dawn Girls", το βραβευμένο ντοκιμαντέρ του Νορβηγού Håvard Bustnes , είναι και πάλι δραματικά επίκαιρο.
Με την καταδίκη των χρυσαυγιτών και τις επικείμενες φυλακίσεις των ηγετικών στελεχών, η ιστορία των γυναικών της Χρυσής Αυγής και του πώς είχαν πάρει τα ηνία της οργάνωσης όταν οι άνδρες συνελήφθησαν το 2013, μετά την άνανδρη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, είναι διδακτική και ταυτόχρονα σοκαριστική.
Το NEWS24/7 εξασφάλισε και προσφέρει αποκλειστικά δωρεάν στους αναγνώστες του, από την Κυριακή στις 07:00 έως και την Τετάρτη στις 07:00, το συγκλονιστικό ντοκιμαντέρ. Αυτές τις 72 ώρες, οι χρήστες του NEWS24/7, έχουν τη δυνατότητα να δουν αυτή την σπουδαία παραγωγή, όποια ώρα και ημέρα, μπορεί και επιθυμεί ο καθένας.
Ο σκηνοθέτης καταγράφει την καθημερινότητα τριών γυναικών, της Ουρανίας (κόρη Νίκου Μιχαλολιάκου), της Τζένης (σύζυγος Γιώργου Γερμενή) και της Δάφνης (μητέρα Παναγιώτη Ηλιόπουλου), όσο η διευθυντική ομάδα της εγκληματικής οργάνωσης ήταν προφυλακισμένη στις φυλακές Κορυδαλλού.
Με ανθρωπιστική επιμονή, που μπορεί να ενοχλήσει τους υποψιασμένους και τους πολέμιους του κατευνασμού, αλλά και προσπαθώντας να μην διακοπούν τα γυρίσματα, ο HåvardBustnes αναζητά (μάταια) το ανθρώπινο στοιχείο πίσω από τις γυναίκες της Χρυσής Αυγής και δεν το βρίσκει.
"Αυτό είμαι, δεν υπάρχει μάσκα", του λέει αφοπλιστικά, η Ουρανία Μιχαλολιάκου, αρνούμενη όπως και όλοι οι παριστάμενοι στο βίντεο ότι έχει σχέση με τον ναζισμό.
Η ιστορία που καταγράφει ο Bustnes, είναι μια πραγματική γροθιά στο στομάχι, για όσους απορούν ακόμα και σήμερα για το πώς τόσες χιλιάδες Έλληνες στήριξαν χωρίς ντροπή μια εγκληματική οργάνωση, που τρομοκρατούσε και δολοφονούσε.
Γιατί αν κάνει κάτι πολύ καλά το συγκεκριμένο ντοκιμαντέρ, είναι να αποδεικνύει ότι ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας, όταν οι οικονομικές συνθήκες το επιτρέψουν, μπορεί μετατραπεί σε τέρας ή να υποστηρίξει τέρατα.
Οι μισούντες τα ζώα, αισχύνθητε από της Κυρίας· ως χόρτος γαρ πυρί έσεσθαι απεξηραμμένοι *
Ήταν ένας αγρότης που είχε ένα γέρικο γαϊδουράκι που έπεσε σε ένα ξεροπήγαδο. Ο πτωχός αγρότης «αποφάσισε ότι το ζώο ήταν γέρικο, και τα έξοδα που απαιτούνταν για να το βγάλει από το πηγάδι ήταν πολλά. Δεν άξιζε τον κόπο να προσπαθήσει να σώσει τον γάιδαρο. Το μόνο που σκέφτηκε να κάνει ήταν να το θάψει ζωντανό. Κάλεσε όλους τους γείτονές του να έρθουν και να τον βοηθήσουν. Πήραν όλοι από ένα φτυάρι και άρχισαν να πετάνε χώματα στο πηγάδι. Στην αρχή, ο γάιδαρος συνειδητοποίησε τι συνέβαινε και φώναξε φρικτά. Μετά όμως, προς έκπληξη όλων, ησύχασε. ….»
Έλαβα σε μήνυμα από φιλόζωη Ελληνίδα φίλη μου σύνδεσμο προς αυτή την ανάρτηση σε φεϊσμπουκική σελίδα που ονομάζεται «Αγαπώ το Χριστό». Εν είδει παραβολής ή Μύθου του Αισώπου η κακοστημένη αυτή ιστοριούλα παρουσιάζεται ως διδακτική κι όχι ενδεικτική της παράλογης σκληρότητας και της άγνοιας της ελληνικής κοινωνίας...
Τελικά το ταλαίπωρο ζώο πατώντας στα χώματα που του ρίχνουν ανεβαίνει λίγο-λίγο στη γη και η ψευτοπαραβολή, μέσω της βιασμένης και άγαρμπης παρομοίωσης του γαϊδουριού με την Ελλάδα και των ανθρώπων με τους Ευρωπαίους, καταλήγει στο «ηθικό δίδαγμα», όπως το ονομάζει, και μάς προτρέπει να κάνουμε σαν το γαϊδούρι. Γαϊδούρια εμείς, γαϊδούρι και η Ελλάδα που «κάποιοι Ευρωπαίοι εταίροι μας προσπαθούν να τη θάψουν» αλλά, συμπεραίνει «πρέπει να βρούμε τρόπους να το εκμεταλλευτούμε όπως ο γάιδαρος».
Εντάξει, εκεί τουλάχιστον γέλασα.
Αλλά όχι και πολύ. Λίγες μόνο μέρες έχουν περάσει από όταν ένας γνωστός (καταδικασμένος) βασανιστής ζώων κρέμασε στην αυλή το σκύλο του κι άρχισε να τον ευνουχίζει με κλαδευτήρι σε σπίτι μέσα σε κρητικό χωριό που δεν έβλεπε δεν άκουγε τα αίματα και τα ουρλιαχτά του σκύλου κι αν δεν τύχαινε να βρίσκεται τυχαία εκεί ένας φιλόζωος ακτιβιστής που πήδηξε το τοιχάκι με το κοτόσυρμα κι έπαιρνε φωτογραφίες ώσπου να τρομάξει ο βασανιστής και να σώσουν τελικά τον αιμόφυρτο σκύλο.
Το πρόσφατο έγκλημα είχε γίνει λίγες ώρες πριν λάβω την ψευτοπαραβολή, όταν σε άλλο κρητικό χωριό καθηγητής έσφαξε δημοσίως σκύλο με σουγιαδιές ενώ άλλος κρατούσε το ζώο και το χτυπούσε με σκουπόξυλο.
Τι γίνεται στην Κρήτη; Τι γίνεται στην Ελλάδα; Τι δεν καταλαβαίνουν οι το Χριστό αγαπώντες; Γιατί η κοινωνία μας είναι τόσο ελαστική μ' αυτά τα εγκλήματα; Γιατί δε σώζουμε τα βαρελόσκυλα και τα αλυσοδεμένα, γιατί δεν ακόμα μπαστουρώνουμε μέχρι πληγιάσματος τα ιπποειδή και δεν τιμωρούμε τους βασανιστές, γιατί δεν ψάχνει σοβαρά η αστυνομία για όσους εγκαταλείπουν κουταβάκια και γατάκια σε σκουπιδοτενεκέδες;
Και πότε θα καταλάβουμε ότι η σιωπή είναι συνενοχή;
Με 2.500 emojis κοσμούν οι ‘Αγαπώντες το Χριστό’ την ανάρτηση που σας σας διηγήθηκα αποσπασματικά. 2.500 καρδούλες και ‘likes’ ενώ το πρώτο και μόνο «έλεος» είναι το δικό μου. 61 σχόλια. Με πρώτο το δικό μου, και μόνο, που εντοπίζει κακοποίηση ζώου και ηλικιωμένου (κανείς δεν παρατήρησε την κλοπή ενσήμων από τον εργαζόμενο γάιδαρο που, κατά τα δικά μου ήθη, ο «γεωργός» τού οφείλει θαλπωρή κι ασφάλεια στα γεράματα μετά από μιας ζωής εργασία). Διάβασα προσεκτικά τα 60 σχόλια. Εκτός του 61ου, του δικού μου, μόνο ένα μου φάνηκε κάποιου που δυσανασχέτησε. Όλα τα άλλα έχουν βρει «δίδαγμα» και «διδάγματα» και “beautiful” με μπράβο και Χριστούς κι ευχαριστήρια μέχρι δυσπιστίας κάποιας που τόσο πολύ της άρεσε μα αναρωτιέται αν η ιστορία είναι αληθινή (εντάξει, γελάμε μα τέτοιος είναι ο βαθμός αντίληψης σ’ αυτού του είδους ομάδες).
Εξηκοστό πρώτο το σχόλιό μου και πρώτο «έλεος» το δικό μου emoji πλάι σε καρδούλες και likes και μερικά δάκρυα - μα κρίνοντας από τα σχόλια δε δακρύζουν για το γαϊδουράκι ή την απαξίωση των ηλικιωμένων, μόνο για πατρίδες και εναντίον προσφύγων που, αδυνατώ να κατανοήσω λογικά από ποιους δρόμους σκέψης, το κόλλησαν κι αυτό στα διδάγματα.
Δουβλίνο, Ανδρέας Παπανδρέου και ο υιός αυτού, καλοί Έλληνες-κακοί Ευρωπαίοι, Χριστοί κι «αμήν» τα κουλουβάχατα που χοροπηδάνε στα μυαλά τους αλλά με εντυπωσιακή αναισθησία κανείς τους δε βλέπει από πιο κοντά να συναισθανθεί τον πόνο του προδομένου γαϊδουριού (και κάθε ηλικιωμένου στη θέση του) και την αχαριστία και φονική σκληρότητα του κακοποιητή ζώων από τη γειτονιά του που αντί να βοηθήσει να σώσουν το ζώο ρίχνει κι εκείνη τη φτυαριά της.
Τα μεταφέρω μαζί με την ιστορία ολόκληρη με εικόνες και likes και νούμερα.
Και συμπεραίνω τελικά, όσο το σκέπτομαι ότι δεν είναι αποτυχημένη η παραβολή, το ηθικό δίδαγμα είναι άλλο βεβαίως, αλλά η παραβολή μια χαρά δείχνει, ολοζώντανη τη απόλυτη απουσία ευσπλαχνίας κι ενσυναίσθησης, τη χοντροκομμένη αναλγησία κι εγωπάθεια μιας νοοτροπίας ανθρώπων που δε βλέπουν παρά τα πρόσκαιρα μικροσυμφεροντάκια και τη βολή τους, μιας κοινωνίας που κλείνει τα μάτια στο έγκλημα εκτός κι αν τα μέλη της προσκληθούν να συμμετέχουν, οπότε τρέχουν με ενθουσιασμό να πετάξουν λάσπη στον ανήμπορο επειδή, τι να κάνουμε, είναι πολυέξοδο να τον τραβήξουμε στο φως και να προσφέρουμε φροντίδα.
Και για σας τους Άγαπώντες το Χριστό’ μια εξήγηση για να μη μπλέξουμε σε ανούσιες κουβέντες:
Δεν είμαι μέλος της σελίδας σας ούτε φίλη ή γνωστή σας. Η Σελίδα «Αγαπώ το Χριστό» είναι ανοιχτή «προς όλους» γι αυτό δε σβήνω ονόματα όταν αντιγράφω ή φωτογραφίζω τα σχολιά σας. Αν ενοχληθείτε δεν έχετε κανένα δικαίωμα να διαμαρτυρηθείτε. Ο νόμος και το Facebook σάς έδωσαν το δικαίωμα να κλείσετε μεταξύ σας τις ιδέες σας ή, ατομικά, να γράφετε με ψευδώνυμο, αλλά εσείς ανοίξατε τις πόρτες δίνοντας δικαίωμα σ΄εμάς τους περαστικούς διαβάτες να σας κρίνουμε ή και να σας αφιερώνουμε τα δικά μας κατασκευάσματα «ηθικά διδάγματα» όπως το ακόλουθο που παραφράζω για να σας αφιερώσω― προς γνώσιν και συμμόρφωσιν:
Οι μισούντες τα ζώα, αισχύνθητε από της Κυρίας· ως χόρτος γαρ πυρί έσεσθαι απεξηραμμένοι.*
____________________________________________________
1 ημ. ·
Καλησπέρα σε όλους....!!
Μια μέρα o γάιδαρος ενός αγρότη έπεσε σε ένα πηγάδι. Το ζώο φώναζε απελπισμένα για ώρες κι ο αγρότης προσπαθούσε να καταλάβει τι έπρεπε να κάνει.Τέλος, αποφάσισε ότι το ζώο ήταν γέρικο, και τα έξοδα που απαιτούνταν για να το βγάλει από το πηγάδι ήταν πολλά.Δεν άξιζε τον κόπο να προσπαθήσει να σώσει τον γάιδαρο. Το μόνο που σκέφτηκε να κάνει ήταν να το θάψει ζωντανό. Κάλεσε όλους τους γείτονές του να έρθουν και να τον βοηθήσουν. Πήραν όλοι από ένα φτυάρι και άρχισαν να πετάνε χώματα στο πηγάδι. Στην αρχή, ο γάιδαρος συνειδητοποίησε τι συνέβαινε και φώναξε φρικτά. Μετά όμως, προς έκπληξη όλων, ησύχασε.Λίγα φορτία χώμα αργότερα, ο γεωργός κοίταξε κάτω το πηγάδι κι έμεινε έκπληκτος με αυτό που είδε. Ήταν κάτι καταπληκτικό!!!! Με κάθε φτυαριά χώμα που έπεφτε στην πλάτη του, ο γάιδαρος τιναζόταν και έκανε ένα βήμα προς τα πάνω. Οι γείτονες του αγρότη συνέχισαν να πετάνε φτυαριές χώμα πάνω στο ζώο, κι αυτό κάθε φορά τιναζόταν κι έκανε ένα βήμα προς τα πάνω. Πολύ σύντομα, όλοι ήταν έκπληκτοι με το γαϊδούρι να έχει φτάσει στην επιφάνεια του πηγαδιού.Ηθικό δίδαγμα: Η ζωή μπορεί να φέρει σε σας πολλές φτυαριές από σκουπίδια μέσα στο πηγάδι της ζωής σας. Να θυμάστε όμως πως κάθε ένα από τα προβλήματά σας αυτά είναι ένα εφαλτήριο. Μπορούμε να βγούμε από τα βαθύτερα πηγάδια απλά με ένα τίναγμα. Πατάμε πάνω στο πρόβλημα και κάνουμε ένα βήμα πάνω.Αυτή η ιστορία θα μπορούσε να αναφέρεται ακριβώς και στην χώρα μας,αλλα και στον καθένα απο εμας προσωπικά.....Κάποιοι Ευρωπαίοι εταίροι μας προσπαθούν να μας θάψουν. Πρέπει να βρούμε τρόπους να το εκμεταλλευτούμε όπως ο γάιδαρος.....
«Αυτή η ιστορία θα μπορούσε να αναφέρεται ακριβώς και στην χώρα μας, αλλά και στον καθένα απο εμάς προσωπικά.»
Το σχόλιό μου σε Αγαπώ τον Χριστό
Για την κακοποίηση του γαϊδουριού που η γειτονιά μαζεύεται να το θάψει ζωντανό, δε σας καίγεται καρφάκι παρατηρώ. Κι εσείς και οι εκστατικοί θαυμαστές σας δίχως συμπόνια κι ενσυναίσθηση δε συγκινείσθε ούτε από τις φωνές του άτυχου πλάσματος, ούτε από την αχαριστία του γεωργού σας.
Ελλάδα τόπος μαρτυρίου των ζώων.
Με κατατρομάξατε. Ευτυχώς (και δόξα των Αγίω Φραγκίσκω της Ασσίζης) στα 2.500 likes βλέπω και κάποια δάκρυα και θέλω να ελπίζω ότι αυτοί οι άνθρωποι λυπήθηκαν το ζώο σαν κι εμένα μα ίσως σας αγαπούν και δε θελουν να σας κάνουν παρατήρηση.
Niki Kapnisi Τελειοοοο!!!!!Ετσι ακριβως γινεται και με τις ζωες μας!!
*«Οι μισούντες τα ζώα, αισχύνθητε από της Κυρίας· ως χόρτος γαρ πυρί έσεσθαι απεξηραμμένοι...» παραφράζω,
από τον Όρθρο, λειτουργία του Πάσχα, το
«Εκ νεότητός μου πολλά πολεμεί με πάθη, αλλ' αυτός αντιλαβού, και σώσον Σωτήρ μου.
Οι μισούντες Σιών, αισχύνθητε από του Κυρίου· ως χόρτος γαρ, πυρὶ έσεσθε απεξηραμμένοι…..»
https://www.facebook.com/144710609476803/photos/a.144712769476587/692148668066325/?type=3&theater
