Είμαι σε γειτονιά τουριστική νησιού τουριστικού στο οποίο εκείνοι που πάιρνουν τέτοιες αποφάσεις είναι που λιγώνονται καμαρώνοντας κάρτες με ηλιοβασιλέματα και θαλασσινά τοπία.
Μα τα καλώδια διασχίζουν κάθε θέα μας.
Όποιος ανοίξει ένα δρομάκι προς το οικόπεδό του (όπως έγινε στη γειτονιά μου όπου άλλο ένα νέο αδιέξοδο εξυπηρετεί 2-3 σπίτια) ζητά και ηλεκτρικό και στη ΔΕΗ κανείς δεν κάνει σχεδιασμό να του το δώσουν από κοντινή κολώνα μόνο επιλέγουν (για τη βολή τους ίσως) να συνδέσουν μακρύτερης απόστασης καλώδιο από δρόμο.
Να βγω να πω;
Το έκανα πριν λίγους μήνες πάλι που είχαν την ιδέα να περάσουν κολώνα πάνω από τον κοινοτικό δρόμο για να βγει στην απέναντι πλευρά αντί να κάνουν κόπο από κολώνα στο πλαϊνό χωράφι.
Το έκανα παλιά για το σπίτι μου. Μάταιο. Διότι δε φταίει ο εργάτης αν δεν υπάρχει σχεδιασμός.Κι όταν επέμεινα, στη ΔΕΗ καταλήξαμε πως με αίτηση και πληρώνοντας νέες κολώνες και δουλειά μπορεί και κάτι να γινόταν.
Κι έτσι παραιτείσαι κι απελπίζεσαι κι αρχίζεις κι εσύ τους δημιουργικούς αυτοσχεδιασμούς κατά τη βολή σου.
Κι έτσι, σε τόπο τουριστικό κι επικερδέστατο που τάχα αγαπάμε, ακόμα δε μάθαμε την υπόγεια καλωδίωση.
Κι έτσι σ' αυτό τι χάλι, φτάσαμε να έχουμε να δέιξουμε φάτσα-μόστρα πιο πολλούς ηλιακούς θερμοσίφονες παρά βράχους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου