«Φύσα μαΐστρο δροσερέ κι αέρα του πελάγου,
να πας τα χαιρετίσματα…
Γράμματα πάνε κ’ έρχονται στων µπέηδων τα σπίτια·
κλαίνε τ’ ἀχούρια γι’ άλογα και τα τζαμιά για Τούρκους,
κλαίνε μανούλες για παιδιά, γυναίκες για τους άντρες…»*
Στο Ταχυδρομείο είχα να πάω μα αμέλησα. Αύριο...
Αέρηδες μαστιγώνουν.
Με το Σταύρο, χρόνια τώρα, παρέα μου στο Vero τα μεσημέρια.
_________________________________
*του Δράμαλη, βεβαίως
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το Blogger με ενημερώνει ότι δε μου επιτρέπει να απαντώ στα σχόλια στο ίδιο μου το blog- λόγω κάποιας ρύθμισής μου για cookies (την οποία δε θυμάμαι) .
Ψάχνω για να διορθώσω
μα εν τω μεταξύ ΣΑΣ ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ που δεν απαντώ πάντα
και ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που σχολιάσατε.
Μου δίνετε μεγάλη χαρά όταν κάνετε τον κόπο- ακόμα κι αν διαφωνούμε.