https://www.youtube.com/watch?v=tYtRSPVDxF0
[Σημείωση:
Ο ενοχλητικός θόρυβος σκεπάζει τη φωνή μου ως το 1:29, για όσο περνά το φορτηγό μπροστά στο σπίτι, ώσπου απομακρύνεται κι ακολουθεί απόλυτη ησυχία, σα να ηχογραφώ σε studio.]
Παρανομίες. Νύχτες Μυκόνου.
Τρυπώντας τη λατρεμένη γη με τη θορυβώδη κρυφή θρασύτητα επιτήδειων απατεώνων, του κλέφτη τη μαγκιά.
Αλλά το σκέφτομαι πολύ· αναρωτιέμαι.
Γιατί διασώζεις κάτι που κανείς δε θέλει πια;
Γιατί επιμένεις σε μια αγάπη που τη νιώθεις σαν ένα «πλατύ ποτάμι»* που φαρμάκι γίνεται όπως κυλά μέσα από τα δάχτυλά σου.
Δε μάς κοιτούν βαρβάκια πια. Μα έχουμε γάτες, τα καλικάκια μας κι ανθρώπους που μάς στάθηκαν κι αξίζουν.
Τους ευχαριστώ και τους έχω πάντα στην καρδιά μου.
Απόψε μνημονεύω με ευγνωμοσύνη και αγάπη:
'Αρης Κυβέλος,
Χρήστος και Όλγα Δημοπούλου
Κύριος Kastell
*_________________________________________________
«Λυποῦμαι γιατί ἄφησα νὰ περάσει ἕνα πλατὺ ποτάμι
μέσα ἀπὸ τὰ δάχτυλά μου
χωρὶς νὰ πιῶ οὔτε μία στάλα.
Τώρα βυθίζομαι στὴν πέτρα...»
Γιώργος Σεφέρης, Μυθιστόρημα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου