Σάββατο 21 Ιανουαρίου 2012

Σα θαρραλέος αποχαιρέτα και― άσε το κήρυγμα Γερμανέ μου Παραθεριστή





Θύμωσα πάλι και θα σας τα πω.
Διάβασα επιστολή που Γερμανοί τέως λάτρεις της Μυκόνου απέστειλαν στους φίλους ξενοδόχους τους για να εξηγήσουν γιατί δε θα ξαναέρθουν.
Λιγάκι περιττό να εξηγείς αλλά γούστο τους. Την επιστολή όμως δεν τη διάβασα κατ' ιδίαν αλλά σε Μυκονιάτικο ιστολόγιο που ανάρτησε με την καλή θέληση που δείχνουμε προσπαθώντας να καταλάβουμε κι ενδεχομένως να αποδεχθούμε λάθη.
Αλλά:
Το ζεύγος Γερμανών που λέει πως έρχεται σαράντα χρόνια, δεν έγραψε φιλικά, συναισθηματικά ή φορτισμένα τα παράπονα στους φίλους του αλλά κάθισε και κατέγραψε μεθοδικά τι ακριβώς και ειδικώς φταίει στο νησί και πώς θα διορθωνόταν. Να σας τα πω; Θα βαρεθείτε, διότι  είναι τα παλιά γνωστά:
Σκουπίδια, κίνηση, πλανόδιοι μετανάστες.

Παρότι συμφωνώ για τα σκουπίδια σας δηλώνω πως δεν καταλαβαίνω το θράσος και την έπαρση των γραφόντων.
Ταξιδεύω, δε μου αρέσει, δεν ξαναπηγαίνω. 
Αν κάνω κέφι (ή είναι δουλειά μου) γράφω τι δε μου άρεσε στο ημερολόγιό μου ή την εφημερίδα μου.
Αν έχω κακοποιηθεί ή υποστεί παρανομία μηνύω.

Ωστόσο, ποτέ και σε καμιά περίπτωση δεν είχα την αλαζονεία να πω στον Άγγλο, το Γερμανό, τον Αμερικανό πώς θα φτιάξει τον τόπο του έτσι που να περνάω εγώ καλύτερα.

Λόγω των σκανδάλων έχει γίνει συνήθεια τα τελευταία χρόνια, όλοι οι Έλληνες, εντός και εκτός Ελλάδος, να υφιστάμεθα υποδείξεις από τον κάθε άσχετο.
Κουράστηκα.

___________________

Πειστήρια:

Η Επιστολή από το mykonensis: όπου παρατίθενται μεταφρασμένα αποσπάσματα του πονήματος το οποίο (συμπεραίνω) το ζεύγος συνοδεύει και με τις σχετικές φωτογραφίες.
Δείγμα ύφους:
[στο αεροδρόμιο]..δεν δούλευαν ούτε οι στεγνωτήρες χεριών. Καθόλου πολιτισμένα. Οι συνεπιβάτες μας ήταν επίσης πολύ ενοχλημένοι από την κατάσταση. Τι είδους διευθυντής είναι αυτός που επιτρέπει αυτά τα πράγματα σε ένα τουριστικό μέρος όπως η Μύκονος; Έχουμε την αίσθηση ότι το τοπικό σας Συμβούλιο έχει πολύ δουλειά μπροστά του.
__________

Μόνο αυτή την παράγραφο μπορούσα να την αναλύω ώρες. Συγκρίνετε π.χ. το μέγεθος του προβλήματος (δε στέγνωσα τα χέρια μου στο μπάνιο) με την παρότρυνση για 'πολλή δουλειά' σε ύφος προσβλητικά συγκαταβατικό σα να ήμασταν μαθητούδια ή υφιστάμενοι. 


Και κάτι άλλο (αν διαβάσατε την Επιστολή ):
μια απορία για μια λεπτομέρεια περί φρασεολογίας ―για όποιον το πιάσει: έχει σημασία αν είναι 'από χώρες της Βαλτικής' ο άνθρωπος που μοιράζει φυλλάδια; Αν ήταν Ελβετός θα τους ενοχλούσε λιγότερο;

Δε θα σας κουράσω περισσότερο, δεν έχω τον  άφθονο χρόνο των Συγκοινοπολιτών μου για περιττές αναλύσεις ξένου αχυρώνα ― Πάω να βρω υδραυλικό ή πετσέτα για τους τουρίστες. 


________________________________________________

Είναι ωραίο να φεύγεις αξιοπρεπώς όταν αλλάζουν οι καιροί (ή εσύ αλλάζεις). Ως μάθημα τιμής κι ευγένειας σας δίνω το αγαπημένο ποίημα (που σαράντα χρόνια Μύκονος  και το ζεύγος Γερμανών μας, φαίνεται, δεν πέτυχε πουθενά). 

Απολείπειν ο θεός Αντώνιον

Σαν έξαφνα, ώρα μεσάνυχτ', ακουσθεί

αόρατος θίασος να περνά
με μουσικές εξαίσιες, με φωνές --
την τύχη σου που ενδίδει πια, τα έργα σου
που απέτυχαν, τα σχέδια της ζωής σου
που βγήκαν όλα πλάνες, μη ανοφέλετα θρηνήσεις.
Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που φεύγει.
Προ πάντων να μη γελασθείς, μην πείς πως ήταν
ένα όνειρο, πως απατήθηκεν η ακοή σου·
μάταιες ελπίδες τέτοιες μην καταδεχθείς.
Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
σαν που ταιριάζει σε που αξιώθηκες μια τέτοια πόλι,
πλησίασε σταθερά προς το παράθυρο,
κι άκουσε με συγκίνησιν, αλλ' όχι
με των δειλών τα παρακάλια και παράπονα,
ως τελευταία απόλαυσι τους ήχους,
τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου,
κι αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που χάνεις.
_________________________

Το ποίημα, βέβαια, του Καβάφη (γι αυτό και το έβαψα στο αγαπημένο του χρώμα). 

 Το θέμα έχω ξανασυζητήσει , ελληνιστί και αγγλιστί εδώ αλλά και στο αμερικάνικο blog μου στο  Open Salon.

______________

Πέμπτη 19 Ιανουαρίου 2012

Πέταξε Σκέψη με χρυσά φτερά― μέχρι τη Ρουμανία



Συγκινηθήκαμε οι καλλιτέχνες οι ρομαντικοί της γης στην πρεμιέρα του Nabucco της 15.1.2012.
Αν παρακολουθείτε θα  γνωρίζετε για τα επεισόδια στους δρόμους της Ρουμανίας, τα οικονομικά και το ασφαλιστικό τους. 

Έξω αυτά: [14.1.2012] . 

Μέσα, ο Θίασος άλλαξε τους στίχους του φημισμένου χορικού και.. δείτε:
  

 'Η  από την πλατεία: http://youtu.be/yfeK1A8kykM

Ο Ναβουχοδονόσωρ  είναι η πρώτη επιτυχημένη όπερα του Βέρντι που γράφτηκε το 1842. Το χορικό Va, pensiero, θρήνος των εξορίστων που στις όχθες του Ευφράτη  κλαίνε για τη χαμένη τους πατρίδα, έγινε ύμνος των Ιταλών επαναστατών κατά της Αυτοκρατορικής Αυστρίας.
Nabucco επίσης ονομάζεται ο φιλόδοξος αγωγός (που ενώνει Τουρκία-Αυστρία μέσω Ρουμανίας και Ουγγαρίας), κοινωτικό σχέδιο που ξεκίνησε με παιάνες και σχετίζεται με διάφορα προβλήματα (οικονομικά, οργανωτικά, οικολογικά και, στο Τουρκμενιστάν από όπου ξεκινά, ανθρωπιστικά).


Δεν έχω ενθουσιασμό για την Πολιτική και δεν πιστεύω στο αγαθόν της φύσης του ανθρώπου. Απεχθάνομαι έντονα και φανατικά κάθε στράτευση, ανθρώπου ή Τέχνης. 
Ωστόσο, από τον παλιό αγαπητό μου Ψαλμογράφο που ενέπνευσε το λιμπρέττο, ως το Βέρντι που συνέθεσε, ως τους Ευρωπαίους νεαρούς που πριν από ενάμισι αιώνα ύμνησαν την Ελευθερία, κι όλους εκείνους τους ξενιτεμένους μουσικούς, κρατάμε όλοι, ως εσάς κι εμένα, χρυσή κλωστή από τούτο το κουβάρι― που σήμερα σας το 'φερα από τη Ρουμανία.
Αν καταλάβατε τι είπα..
Αν όχι.. πάλι το ίδιο είναι  όπως ήταν πάντα.
__________

Για τον εμπνευστικό ενθουσιασμό ευχαριστώ συμμπλογκικά το Φίλο akrat.
Η φωτογραφία είναι των Ρουμάνικων δρόμων της βραδιάς της πρεμιέρας, (REUTERS)
Για τα άλλα σας προσφέρω λίγους στίχους:

…Πέταξε Σκέψη με χρυσά φτερά

Πέταξε σε λόφους και πλαγιές..
Ω πατρίδα μου ωραία και χαμένη…

Va, pensiero, sull'ali dorate,
va, ti posa sui clivi, sui colli,
ore olezzano tepide e molli

l'aure dolci del suolo natal!

Del Giordano le rive saluta

di Sione le torri atterrate...
Oh, mia patria si bella e perduta
Oh, remembranza si cara e fatal!
Arpa d'or dei fatidici vati,
perchè muta del salice pendi?
Le memorie nel petto raccendi,
ci favella del tempo che fu!
O simile di Solima ai fatti
traggi un suono di crudo lamento,
o t'inspiri il Signore un concento
                     che ne infonda al patire virtù




___________________


Τετάρτη 18 Ιανουαρίου 2012

SOPA? ΟΧΙ, δε θα σωπάσουμε!

PIPA? Δε νομίζω...





SOPA (Stop Online Piracy Act) ονομάζεται ο νόμος που προετοιμάζεται στις ΗΠΑ για να προστατευθούν από την πειρατεία πολυεθνικές και υπερπληρωμένοι δημιουργοί.
Πρόκειται για νόμο που ποινικοποιεί τη διάδοση της πληροφορίας και θα κλειδώσει τη Γνώση.
Ο νόμος ετοιμάζεται στις ΗΠΑ. Αλλά ό,τι ξεκινά εκεί κι αγγίζει την Κοιλάδα της Σιλικόνης μας αφορά όλους διότι επηρεάζει τα υλικά της σκέψης μας και τη διάδοση των ιδεών.
Το ίδιο συμβαίνει και με το PIPA (PROTECT IP Act).

Wikipeadia, Google, Facebook, youtube και άλλες μεγάλες διαδικτυακές εταιρίες ετοιμάζουν μιά πρωτοφανή αντίδραση με την οποία μόλις συντάχθηκαν και οι Anonymous.

Σας μεταφράζω από τη Wikimedia:

Εδώ και μιά δεκαετία ξοδέψαμε εκατομμύρια για να χτίσουμε τη μεγαλύτερη εγκυκλοπαίδεια  στην Ιστορία. Αυτή τη στιγμή το Αμερικανικό Κογκρέσο μελετά νομοθεσία που θα μπορούσε να αποβεί μοιραία καταστροφική για το ελεύθερο και ανοιχτό Διαδίκτυο.
'Μαυρίζουμε' την αγγλόφωνη Wikipeadia  για 24 ώρες, αρχίζοντας από τα μεσάνυχτα της 18ης Ιανουαρίου (ανατολική ώρα). Οι αναγνώστες που θα μας επισκέπτονται κατά τη διάρκεια του black-out δε θα έχουν πρόσβαση στην εγκυκλοπαίδεια μα θα βλέπουν μηνύματα που θα ενθαρρύνουν τη συζήτηση των SOPA και PIPA και τη διάδοση των απόψεών τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (Facebook, twitter κ.λ.).
__________________

Αυτό το blog είναι κατά κάθε μορφής λογοκρισίας, κάθε περιορισμού, κάθε φραγμού στη διακίνηση ιδεών.

Παρακαλώ υποστηρίξτε την αντίδρασή μας. 
Μας αφορά όλους.




Πώς μπορείτε να βοηθήσετε είτε είστε Αμερικανός είτε όχι
Δηλαδή:
Κοινοποιούμε, συζητούμε, απαιτούμε από τους πολιτικούς μας να μην αγνοήσουν το ζήτημα,
να μη νομοθετήσουν και ψηφίσουν ερήμην μας (όπως συνηθίζουν οι Έλληνες Ευρωβουλευτές).
_____________

άλλες πληροφορίες
Αν είναι μεγάλη ανάγκη στην αγγλόφωνη Wiki μπαίνουμε από κινητό ή disabling το JavaScript μας.

Anonymous


Πλάι στο κείμενο της Wikipedia, η σελίδα με την οποία ανοίγει: 'Φανταστείτε ένα Κόσμο Δίχως Ελεύθερη Γνώση'. 


Αν δεν έχετε χρόνο ή κέφι να γράψετε σχετικά παρακαλώ κοινοποιήστε ή επισημάνετε την ανάρτηση αυτή στο google, ή αν κάτι σας αρέσει δανειστείτε από εδώ εκόνες ―είτε σηματα είτε τη δική μου φεμινιστική αφίσα― ελεύθερα, για το καλό όλων μας, για το μέλλον!


Protect IP (SOPA)
με ελληνικούς υποτίτλους


 ________________________
19 Ιαν.2.30π.μ.



Στο σχόλιό μου (κάτω) θα δείτε, αν δεν το ξέρετε πως ο Μπαράκ Ομπάμαώρες πριν τη διαδικτυακή διαμαρτυρία δήλωσε πως δε θα υπέγραφε το συγκεκριμένο νόμο. Η απεργία ματαιώθηκε. 
Σας γράφω από το κρεβάτι μου, χαρούμενη που η μικρή αυτή μάχη κερδίθηκε μα και εκνευρισμένη που, με τον χαρακτηριστικά cool τρόπο του ο Πλανητάρχης μου έφαγε την ημέρα. 
Καλά να πάθω που ασχολούμαι με εφήμερα κι επίκαιρα.
Πήρα το μάθημά μου (ελπίζω).
Και για να κλείσω, πριν γυρίσω στο βιβλίο μου σας έχω, (μετά τη δική μου τώρα διαβάζετε) τη δήλωση που πριν λίγο ανέρτησε στον 'Τοίχο" του ο


The internet is the most powerful tool we have for creating a more open and connected world. We can't let poorly thought out laws get in the way of the internet's development. Facebook opposes SOPA and PIPA, and we will continue to oppose any laws that will hurt the internet. The world today needs political leaders who are pro-internet. We have been working with many of these folks for months on better alternatives to these current proposals. I encourage you to learn more about these issues and tell your congressmen that you want them to be pro-internet. You can read more about our views here: https://www.facebook.com/FacebookDC?sk=app_329139750453932.
______________
Αν φτάσατε ως εδώ δείτε και το ενδιαφέρον άρθρο που γράφτηκε μετά την ανάρτησή μου:

Η αυτο-οργάνωση των χρηστών ως απάντηση στις νομοθετικές επιθέσεις στο Διαδίκτυο από τον:

Για το μικρό μου Πρίγκιπα― Ατισού αγκαλιά μου


'Θανάση γιατί έκοψες το άλφα από μπροστά; για ένα γράμμα χάνεις την αθανασία'




Με βρήκε στο αυτοκίνητο το χαλάζι του μεσημεριού. Πλάι άσπροι τοίχοι, άσπρα μικρούλια σκάγια θόλωναν τα τζάμια, οι ρόδες έτριζαν και δεξιά σ΄ένα σκαλί μια γάτα ξαπλωμένη. Σε ''πλάγια κατάκλιση''' όπως λένε οι γιατροί πριν πουν ''κατέληξε''.
Από φόλα, πείνα ή κρύο, 'κατέληξε' εκεί στο πεζοδρόμιο μόνη, δίχως μια αγκαλιά ή μιά λέξη.


Έτσι ακριβώς μέσα Ιανουαρίου ήταν που έχασα τον Ατισού― που σε μιά γλώσσα μυστική σημαίνει μύρο.
''Ατισού αγκαλιά μου'' παράφραζα ένα αιγυπτιακό τραγούδι κι έπαιζα με το χαϊδεμένο του σκυλιού σιαμεζάκι μου.
Μα ήρθε ο μήνας ο άτιμος.. Και σαν τον Πρίγκιπα τον Γκαουτάμα βγήκε από τον κλειστό του κήπο στον άγριο κόσμο.
Ποια γάτα πόθησε, ποιο σκύλο αψήφισε δεν έμαθα. Ούτε αν αντί να φύγει για την άλλη την πλευρά πληγώθηκε από την αγριότητα που αντίκρισε και κάθισε κάτω από ένα μεγάλο δένδρο ώσπου να γίνει Βούδας, να φωτιστεί με το μεγάλο μυστικό: πώς θα πεθάνει ο πόνος.

Αν όντως έγινε ευχή, αν όντως είναι σύννεφο κάπου εδώ θα τριγυρίζει σήμερα και με τα γαλανά φεγγάρια των ματιών του θα ρίχνει φως επάνω σε γυμνά κλαδιά στους έρωτες των γάτων
_____________

Ο στίχος είναι του Ντίνου Χριστιανόπουλου
―για τον Κύριο Κ.,
όλους τους εορτάζοντες
και για τη μνήμη του μικρού γατιού που το Άλφα του δεν το έσωσε.

Δεξιά κεραμικό του Κοκτώ από τη 'Λέσχη των Γάτων'
________________________________

 




Δευτέρα 16 Ιανουαρίου 2012

Γαλήνια πριν απ' τη βροχή―μετά και εντός μου θύελλα







Με ήλιο πήγα στο Γιαλό το Σάββατο κι ώσπου να κάνω τις δουλειές μου, να πιω ένα κρασί και να κουβεντιάσω με μιά φίλη ήρθε η βροχή.
Αν θες να δεις πώς θα 'ναι ο καιρός από την Τήνο να κοιτάς λέμε εδώ.
Κι ιδού προς το Μπο'άζι, που ναι, ορθά η λέξη σας θυμίζει το άλλο το μεγάλο που στα ελληνικά το λεμε Βόσπορο. Οι Μυκονιάτες ήταν ναυτικοί και πειρατές κι αυτό το μικρό πέρασμα ανάμεσα στα δυό νησιά το είπαν έτσι διότι ό,τι κι αν γίνεται στη γη αυτό έχει 'καιρό'. Θα το θυμάστε ίσως πως πάντα κουνάει το καράβι για ένα τέταρτο ανάμεσα στα δυό νησιά.
Σηκώθηκα για μιά στιγμή και φωτογράφισα τη μπόρα που ερχόταν. 

Από την άλλη πλευρά ένας ήλιος χρυσός λούζει τη Δήλο κάθε απόγευμα. Ο Απόλλωνας.
Χθες χρυσορόδινο το φως άνοιξε τα σύννεφα και όσο ανέβαινα (γι΄ αλλού― δε θα τα πούμε κι όλα..) έλαμψε  πέντε το απόγευμα ακριβώς.
Άναψα το κερί μου στον ΄Αη Γιάννη του σπιτιού που επισκέφθηκα μα έκανα κι αυτό που πρέπει στον Απόλλωνα διότι, θυμάστε που σας το έλεγα τα Χριστούγεννα ότι μου το είπε κι ο Καβάφης πριν από χρόνια πως
"Γιατί τα σπάσαμε τ’ αγάλματά των
γιατί τους διώξαμεν απ’ τους ναούς των
             διόλου δεν πέθαναν γι’ αυτό οι θεοί…."

__________________________
Έτσι γαλήνια, όπως σας τα λέω μοιάζει η Μαντάμ. Κι ωστόσο μέσα της είναι θύελλα. Θα έπρεπε ο Κλέφτης  να πιαστεί― όχι στα χρυσά δίχτυα της Τέχνης που έλεγε ο Σεφέρης― αλλά στου Ποσειδώνα τα άγρια κύματα που  θα τον πήγαιναν για Σύρο και για Χίο― αν με καταλαβαίνετε τι εννοώ... 
Μα, αρκετά με τα προσωπικά. 
Σας εύχομαι Καλή Εβδομάδα με (κατά το χούι μου) μιά ακόμα συμβουλή  εκ της πικρής μου (δύο αιώνων)  πείρας:
Αν θες να χάσεις 'Φίλο' δάνεισέ του χρήματα― όσα κι αν χάσεις κερδισμένος θά 'σαι.
_________________