"Γυναίκα που δεν τιμάω δεν αγαπάω.
Γυναίκα που δεν αγαπάω δεν κοιμάμαι μαζί της· κάλιο σκοτώνομαι."
'Αγγέλα' του Σεβαστίκογλου με την Άννα Βαγενά στο Θεσσαλικό Θέατρο, πριν από χρόνια. Είχα δει τόσες πρόβες εκείνο το χειμώνα στη Λάρισα που, πίνοντας το πρώτο σφηνάκι στης ζωής μου στο καπάκι του μπουκαλιού, είχα μάθει απ' έξω το έργο και το ψιθύριζα πριν τους ηθοποιούς σαν υποβολέας.
'Αγγέλα' του Σεβαστίκογλου με την Άννα Βαγενά στο Θεσσαλικό Θέατρο, πριν από χρόνια. Είχα δει τόσες πρόβες εκείνο το χειμώνα στη Λάρισα που, πίνοντας το πρώτο σφηνάκι στης ζωής μου στο καπάκι του μπουκαλιού, είχα μάθει απ' έξω το έργο και το ψιθύριζα πριν τους ηθοποιούς σαν υποβολέας.
-'Άνδρας χωρίς μαχαίρι ανάμπαιγμα του καθενού'.
Πέρασαν χρόνια κι η Άννα Βαγενά εγκαταστάθηκε στο θαυμάσιο δικό της 'Μεταξουργείο' από όπου μάς έφερε, εδώ στη Μύκονο, τη δική της 'Αγγέλα' την Παπάζογλου.
Σμυρνιά τραγουδίστρια από τρεις γενιές μουσικών γιατί ο μπαμπάς της 'είχε την πιό παλιά σιρμαγιά … απ' όλοι τσι Σμυρνιοί παιχνηδιατόροι', μουσικό αγάπησε και παντρεύτηκε κι έζησαν στην Κοκκινιά μιά ζωή βασανισμένη σε χρόνια δύσκολα. Την ιστορία της την αφηγήθηκε στο γιό της κι οι δακτυλογραφημένες σελίδες αποτέλεσαν τη σερμαγιά γιά το έργο.
Είναι ένας συνταρακτικός μονόλογος στην πλούσια σμυρναίικη γλώσσα της 'Κυραγγέλας' που έφυγε με την καταστροφή κι ήρθε και βασανίστηκε στην Ελλάδα από τη φτώχεια, την προσφυγιά τους πολέμους.
Η Άννα Βαγενά ζωντάνεψε την Αγγέλα και μέσα απ' αυτή και τα τραγούδια της έφερε σε μιά Μυκονιάτικη σκηνή τη φρίκη του πολέμου, την επίδραση της υψηλής πολιτικής στις ζωές μας, την αγάπη, την αξιοπρέπεια, τα όνειρα και την τέχνη.
Αγγέλα η Άννα Βαγενά |
_______________________________________________________________
Διαβάστε: 'Ονείρατα της άκαυτης και της καμμένης Σμύρνης' του Γιώργη Παπάζογλου
'Αγγέλα"' του Γ.Σεβαστίκογλου
Ακούστε:
Αγγελική Παπάζογλου: 'Όταν σε βλέπω χαίρομαι' , Γαλατά-μανές 1934
'Τύχη πώς με κατήντησες' , Σαμπάχ-μανές 1935
'Τύχη πώς με κατήντησες' , Σαμπάχ-μανές 1935
Βαγγέλης Παπάζογλου και Στελλάκης Περπινιάδης: 'Πέντε χρόνια δικασμένος μέσα στο Γεντί Κουλέ'
-Αιωνίως μωρ' αδελφέ μου όποτε έρχομαι με το ναργιλέ στα χέρια σε βρίσκω...
_______________________________________________________
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το Blogger με ενημερώνει ότι δε μου επιτρέπει να απαντώ στα σχόλια στο ίδιο μου το blog- λόγω κάποιας ρύθμισής μου για cookies (την οποία δε θυμάμαι) .
Ψάχνω για να διορθώσω
μα εν τω μεταξύ ΣΑΣ ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ που δεν απαντώ πάντα
και ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που σχολιάσατε.
Μου δίνετε μεγάλη χαρά όταν κάνετε τον κόπο- ακόμα κι αν διαφωνούμε.