Πέμπτη 14 Ιουνίου 2012

Με τον 'απαρηγόρητο βοριά' είμαι Ευρωπαία στο κλειστό μου αυλιδάκι




Με ξύπνησαν τα όνειρα. Που όχι, δε θα σάς τα πω διότι βαριέμαι πιο πολύ κι από τις αμαρτίες μου να ακούσω τα δικά σας.  Ήρθαν με το βοριά που φουσκώνει τις κουρτίνες σα πανιά ιστιοφόρων και φέρνει τα όνειρα γιατί η φρεσκάδα του βοηθά να αντέξουμε αισθήματα παλιά ξεπερασμένα.

Πρώτος ξυπνά ο Κύριος Kastell. Ύστερα το σκυλί που  χτυπάει την πόρτα απαλά για να μεταφερθεί κι αλλού για ξάπλες. Και, τελευταία η Μαντάμ, σε σπίτι που μυρίζει φρεσκοκομμένο καφέ και ξεχειλίζει από τα νέα της ημέρας.
Γελάμε με πολλά, όταν μπορούμε. Και με τα άλλα οργίζομαι. Τις άλλες μέρες. Διότι σήμερα τα όνειρα με πήγαν σ΄ένα παρελθόν με φόβους πια ανυπόστατους που φαίνεται ζουν μέσα μας χρόνια αφού η ζωή τους νίκησε.
Φουσκώνει η ελιά σα χειμωνιάτικη καθώς σάς γράφω και η αυλές μου είναι ρόδινες από τα άνθη πικροδάφνης που έριξε ο η ορμή τού πρωινού ανέμου.
Σήμερα θα διαβάζω πάλι ως το πρωί που με το λυκαυγές σβήνω το φως, φοράω τη μάσκα και (προσωρινά ελπίζω) εγκαταλείπω τα εγκόσμια. Θα μείνω ξαπλωμένη στο μικρό νότιο αυλιδάκι και θα διαβάζω τη θαυμάσια αυτοβιογραφία του Κουστουρίτσα όσο στον κήπο θα μένεται 'ο απαρηγόρητος βοριάς'― όπως τον είπε ο Ελύτης στο εξαίσο AD LIBIDUM που το θυμήθηκα και το θυμίζω και σ' εσάς να το χαρείτε.
Ιδού οι στίχοι που μου ήρθαν στο νου: 

Είμαι άλφα χρονών κι Ευρωπαίος έως τη μέση
των Άλπεων ή των Πυρηναίων

 το χιόνι…..
……..
δεν υπάρχει ούτ' ένας που να μ' εκπροσωπεί

 πόλεμος και ειρήνη μ' έφαγαν από τις δύο μεριές

ό,τι απομένει αντέχει ακόμη….
 …. ως πότε

       φίλοι
θα σηκώνουμε το αφορεσμένο παρελθόν

γιομάτο βασιλιάδες και υπηκόους
  
προσωπικά
νιώθω σαν αποπλανημένο κυπαρίσσι

που δεν του 'μεινε καν μια πλάκα τάφου
μόνον άδεια οικόπεδα κοτρόνια μάντρες
κι ο απαρηγόρητος βοριάς
χτυπώντας πέρα στα ψηλά τα τείχη των εργοστασίων
......


Ιδού κι ολόκληρο (για τη συνέχεια) : AD LIBIDUM
_________
εικόνα
το νότιο 'αυλιδάκι' της Μαντάμ με όλα τα εφόδια για ανάγνωση και περισυλλογή (με κρέμες ήλιου και σημειωματάριο στο καλάθι)

2 σχόλια:

  1. Κι εγώ κάπως έτσι σήμερα, μόνο που μου λείπει η ξαπλώστρα και η ελιά και λίγο η ησυχία γιατί όταν εσύ παραπονιόσουν για κείνο το "παραπλήγημα" που υψώνεται απέναντι, εμένα νοικιάσανε παράνομα στο διπλανό διαμέρισμα σε επιχείρηση ...
    Καλό Σαββατοκύριακο και μη ξεχάσεις το αντιηλιακό από το καλαθάκι ;) Σε φιλώ πολύ !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ω τι μπελλάς να έχεις μέσα-έξω επιχείρηισης πλάι σου! Τα βράδια όμως & οι Κυριακές θα έχουν ησυχία―φαντάζεσαι να είχαν μωρά; Α΅ξαπλώσουμε κάτω απ' τα δένδρα μας κι ας το ξεχνάμε.. (& by the way η ελιά είναι στον κήπο, εδώ βλέπεις συκιά που ανάμεσα στα φύλλα βγήκαν ήδη τα μικρά της πράσινα σύκα). Την αγάπη μου-με αντιηλιακά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Το Blogger με ενημερώνει ότι δε μου επιτρέπει να απαντώ στα σχόλια στο ίδιο μου το blog- λόγω κάποιας ρύθμισής μου για cookies (την οποία δε θυμάμαι) .

Ψάχνω για να διορθώσω
μα εν τω μεταξύ ΣΑΣ ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ που δεν απαντώ πάντα
και ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που σχολιάσατε.
Μου δίνετε μεγάλη χαρά όταν κάνετε τον κόπο- ακόμα κι αν διαφωνούμε.