Κυριακή 2 Ιουνίου 2013

Ο Halit Ergenç δεν πάει μόνο στην Ψαρρού ― υπάρχει κι η Ayşe Berktay






Ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος έφτασε και στην αγαπημένη μου Πόλη; 
Όλη την εβδομάδα βλέπαμε εικόνες από συγκρούσεις διαδηλωτών με αστυνομικούς στην  Ευρώπη. Άναυδοι για τη Σουηδία-πρότυπο προσπάθησαν οι αναλυτές να εξηγήσουν όπως και για τις άγριες δολοφονικές επιθέσεις αμάχων προς στρατιώτες στη Βρετανία και στο κέντρο του Παρισιού.
Δεν είναι μίμηση όμως, ούτε παροδική τρέλα. Διότι ακόμα κι αν από κάπου υποκινείται, ακόμα κι αν σε 50 χρόνια αποδειχθούν να είχαν δίκιο οι πιο τρελοί συνωμοσιολόγοι (και δε μιλώ για ρατσιστές αντισιωνιστές κρετίνους), ακόμα κι έτσι πρέπει να υπάρχει απόθεμα λαϊκής οργής για να γίνει μια Άνοιξη καζάνι που βράζει και πετάει το καπάκι του. 
Από χθες το καπάκι πετάχτηκε απότομα στη λατρεμένη μου Πόλη με μια ορμή αναπάντεχη, και συμπαράσταση άμεση μέχρι την Άγκυρα όπου είχαμε και τον πρώτο νεκρό. Και άλλους δύο μετά. Κι ύστερα άρχισαν να εξαφανίζονται οι πληροφορίες και να ζητούν οι φίλοι από την Τουρκία να κοινοποιούμε και να ταξιδεύουμε τα νέα.
Γι αυτό έγραψα πρώτο το κείμενο για το υπό Αμερικάνικη σημαία blog μου, (είναι και εδώ στην προηγούμενη ανάρτηση) μα δε θα σας το μεταφράσω –ξέρετε και τα τρία νέα της εβδομάδας που επέδρασαν καταλυτικά αλλά και αγγλικά για να με καταλάβετε. Εδώ μαζί σας θα μιλήσω πιο απλά, στο ισόγειο ήρθατε, στον κήπο.

Οι διαδηλώσεις Τούρκων είναι σπάνιες και συνήθως γίνονται γύρω από την Πλατεία Τακσίμ [εδώ είμαστε στο σπίτι μου και τη γράφω ετυμολογικά κι όχι μπαμπινιώτικα αφού είναι Taksim, δηλαδή Beyoglu, όπως μετονομάστηκε το παλιό Πέραν που έλεγαν οι Βυζαντινοί όταν πήγαιναν πέρα, στην άλλη την πλευρά, στους Γενοβέζους που, αν θυμάστε, έμειναν ανέγγιχτοι όσο κράτησε η πολιορκία]. Είπαμε, εκεί δεν είναι όπως εδώ, μην το ξεχνάμε. Τα ΜΜΕ, μου είπε φίλος Τούρκος, δεν έχουν αναφέρει λέξη ως τώρα που γράφω (Κυριακή ξημέρωμα) και με παρακαλεί να διαδώσω όσο μπορώ το νέο. ―Βοηθήστε με κι εσείς όσο μπορείτε με κοινοποιήσεις όπως μάς βόηθησαν κι εμάς οι απανταχού διανοούμενοι στη Χούντα. 
Είναι ο ίδιος φίλος, btw, που μου είχε στείλει πριν παρουσιαστεί το trailer του 'Μεγαλοπρεπούς Αιώνα' όπως είναι ο τίτλος του ιστορικού σίριαλ για το Σουλεϊμάν. Οι Δυτικοί τον ονόμασαν Μεγαλοπρεπή αλλά ο ίδιος προτιμούσε το Νομομαθής γιατί είχε ίνδαλμά του το συνονόματό του, το Σολομώντα της Βίβλου, και γι αυτό μαζί με την Ποίηση αγάπησε τους νόμους και οργάνωσε τους νόμους του ντεβλετιού παθιασμένα όσο και τις εκστρατίες που τον έφτασαν ως τη Βιέννη τρομοκρατώντας τις χριστιανικές κυβερνήσεις για να συναφθεί η (προδοτική κατά τον Πάπα) συμμαχία της Γαλλίας με την Οθωμανική Αυτοκρατορία που ευνόησε και τις δυό πλευρές.
Όμως το επιτυχημένο σίριαλ που προετοιμαζόταν με παιάνες, όταν παίχτηκε ―σαν το δικό μας ιστορικό ντοκιμαντέρ, αν θυμάστε― ξύπνησε την οργή φανατικών που πίεσαν το θρήσκο Ερτογάν. Προσπάθησε να το κόψει πολλές φορές  (στην Τουρκία τα κατάφερε νομίζω να μην παίζεται στην τηλεόραση) με αποτέλεσμα να παράγεται μετά από μεγάλες ταλαιπωρίες να καμφθεί η κρατική ηλιθιότητα και οι απειλές κατά της ζωής των συντελεστών. Γι αυτό και το αναφέρω. Εκεί οι φανταμενταλιστές είναι πιο αιμοβόροι από τους δικούς μας Χριστιανοταλιμπάν και- σας υπενθυμίζω, 70 συγγραφείς βρίσκονται αυτή τη στιγμή στη φυλακή για μη ποινικές πράξεις (μεταξύ των οποίων και η Ayşe Berktay* για την οποία έπρεπε να σας είχα μιλήσει από καιρό). Ίσως να μην υπάρχει Τούρκος σοβαρός συγγραφέας ή δημοσιογράφος που να μην έχει συλληφθεί κάποτε, έστω και δίχως συνέχεια κι ακολουθούν εκδότες,  καλλιτέχνες, επιστήμονες και γενικά οι διανοούμενοι.



Εδώ και τρία-τέσσερα χρόνια είναι, νομίζω, που άρχισαν κάποιοι Τούρκοι να μπορούν να επισκέπτονται τη χώρα μας. Ελάχιστες οι βίζες αλλά δίνονται ενώ παλιά χρειαζόταν ιδιαίτερη πρόσκληση, κι η αλλαγή αυτή χάρισε στη Μαντάμ τη γνωριμία με το Χααλίτ Μπέη, κατά κόσμο Σουλεϊμάν. Ο Halit Ergenç έρχεται στη Μύκονο τα καλοκαίρια από τότε που λεγόταν Ονούρ και μόλις είχε ξεκινήσει η Τουρκία να επενδύει στην αποδοτική βιομηχανία των σίριαλ. Ευγενικός άνθρωπος που μιλά στον πράο χαμηλόφωνο τόνο που συνηθίζουν οι Τούρκοι μα ξέρει και αληθινά καλά αγγλικά (πράγμα σπάνιο) οπότε μπορώ να σας διαβεβαιώσω και για το νόημα των λόγων του.
Η έκπληξή μου, όμως, (όσο κι αν τον συμπαθώ) ήταν μεγάλη όταν τον είδα να τολμά να εμφανιστεί στις διαδηλώσεις. Δεν είχε λόγο, για σκεφτείτε το, άλλο από το ότι έπραξε κατά συνείδησιν. Κι εκεί αυτό πληρώνεται ακριβά. Γι αυτό τον βάζω εδώ. 
Χαρείτε τον με μάσκα διότι έριξαν απ' τα απαγορευμένα** κι εύχομαι ο νους να τρέξει στους δικούς μας ―οπλοφόρους τού κοινοβουλίου (και όχι μόνο) που δίχως απειλή μεγαλύτερη από το γιαούρτι γέμισαν την Αθήνα με λιμουζινούλες με μαύρα τζάμια αγορασμένες με βουλευτικές (ή υπουργικές) φοροαπαλλαγές― ώστε να γίνει εμφανής η αηδία μας για όλο αυτό που ζούμε ώστε (ενδεχομένως) μια επόμενη γενιά πολιτικών και δημιουργών να μάς βγει πιο γενναία και έντιμη.  


*Ayşe Berktay
Η Ayşe Berktay Hacimirzaoglu είναι συγγραφεύς και  μεταφράστρια προφυλακισμένη από το 2011, κατηγορούμενη κατά έναν ασαφή αντιτρομοκρατικό νόμο ότι σκόπευε να οργανώσει διαδηλώσεις και να πείσει γυναίκες να πέφτουν στις ρόδες αυτοκινήτων για διαμαρτυρία. Διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στο World Tribunal (Δικαστήριο Eγκληματιών Πολέμου) στο Ιράκ.
Το PEN είναι διεθνής οργάνωση που αγωνίζεται για την ελευθερία τού Λόγου και συνδράμει με κάθε δυνατό τρόπο συγγραφείς που εμποδίζονται να δημιουργήσουν. Ιδρύθηκε στο Λονδίνο το 1921 με στόχο να καλλιεργηθούν διεθνείς φιλίες και συνεργασίες διανοουμένων. To PEN International σήμερα έχει  πάνω από 100 έδρες παγκοσμίως και εντυπωσιακή λίστα πόλεων πρόθυμων να φιλοξενήσουν κυνηγημένους συγγραφείς που στν τόπο τους εμποδίζονταν να μιλήσουν.  
Βράβευσε πέρσι την Ayşe Berktay αλλά η ίδια δε μπόρεσε να παραστεί. Εκπρόσωποι του PEN που επισκέφθηκαν την Τουρκία τον περασμένο Νοέμβριο διαπίστωσαν ότι τα τελευταία δύο χρόνια 70 συγγραφείς ή δημοσιογράφοι είναι φυλακισμένοι και άλλοι 60 συγγραφείς, δημοσιογράφοι ή εκδότες περιμένουν να δικαστούν.
Η δίκη της Berktay είχε οριστεί για τέλος Μαΐου 2013 και με υπογραφές, επιστολές και επισκέψεις έγιναν πολλές προσπάθειες· μάταια, αφού αναβλήθηκε για τον ερχόμενο Οκτώβριο.
PEN Ελλάδος δεν έχουμε (Αν γκουγκλάρετε PEN Greece βγαίνουν πένες) αλλά λαβαίνω την εφημερίδα και συμμετέχω με επιστολές κ.λ. όπου μπορώ ελπίζοντας να μην τα φέρει έτσι η ζωή που να το χρειαστώ. Αν ενδιαφέρεστε περισσότερο για την Ayşe Berktay υπάρχει και σελίδα υποστήριξης στο Facebook.
**Δείτε στο προηγούμενο, στο αγγλόφωνο. Από τους κάλυκες/κουτιά που φωτογραφήθηκαν φαίνεται ότι οι διαδηλωτές ψεκάστηκαν με κάποιο είδος απαγορευμένο από την ΕΕ. Στις φωτογραφίες είδαμεοδηγούς σταματημένων λεωφορείων να τρίβουν τα μάτια τους και τον καπνό από μακριά. Αλλά μετά τις άλλες με σώματα στην άσφαλτο και γύρω πυκνό αίμα τα αέρια μειάζουν πταίσμα.








6 σχόλια:

  1. Χμμμ ... η Κωνσταντινούπολη είναι και δική μου αγαπημένη πόλη, γι' αυτό και προσπάθησα να μάθω περισσότερα μετά τις πληροφορίες των τελευταίων ημερών για τα επεισόδια στην πλατεία Ταξίμ. Στο αγγλόφωνο άρθρο σου έδωσες τρεις αφορμές των επεισοδίων: την πρόσφατη πρόταση για περιορισμούς στην κατανάλωση αλκοόλ, το περιβαλλοντικό κόστος της τρίτης γέφυρας στον Βόσπορο και τα σχέδια για ανάπλαση της πλατείας Ταξίμ, που και πάλι θα οδηγήσουν σε περιβαλλοντική υποβάθμιση την περιοχή και την πόλη, γενικά. Η αντίδραση της αστυνομίας στις διαμαρτυρίες για το τελευταίο, ήταν το κερασάκι στην τούρτα, που μετέτρεψε τις διαμαρτυρίες αυτές σε ξεσηκωμό κατά του ισλαμιστικού καθεστώτος Ερντογάν. Υποπτεύομαι ότι το ... αντίπαλον δέος της γείτονος, οι κεμαλιστές, τρίβουν τώρα τα χέρια τους: γιατί ταραχές τέτοιας έντασης κρύβουν κατά πάσαν πιθανότητα και πολιτική υποκίνηση. Και ναι μεν ο "θρήσκος" Ερντογάν φέρεται ως καταπιεστής της ελεύθερης έκφρασης, η αντίπερα όχθη, όμως, ισοδυναμεί με το βαθύ κράτος. Αντιγράφω από το www.pigkouinos.blogspot.gr: " Αυτοί που διαμαρτύρονται σήμερα είναι όσοι δεν είναι ευχαριστημένοι με το μοντέλο της ισλαμικής Τουρκίας. Ένα μοντέλο που μπορεί να μας φαίνεται απωθητικό, αλλά έχει φέρει μεγάλες οικονομικές επιτυχίες στη χώρα και έχει επίσης φέρει το άλλο μισό της τουρκικής κοινωνίας για πρώτη φορά στην εξουσία!"
    Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα, ένα πράγμα... Μάλλον το ουσιαστικό ερώτημα είναι, πώς θα συνενωθούν τα θετικά στοιχεία και από τις δύο πλευρές, ώστε να τεθούν οι βάσεις για πραγματική και απρόσκοπτη πρόοδο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. καλησπέρα βλέπω το πιό πάνω σχέδιο και σκέπτομαι...

      ο καπιταλισμός και τα κέρδη του αδιαφωρούν στην εποχή της παρακμής του για πολλά εξ αυτών και ιδίως να κρατήσουν ένα κοσμικό κράτος...

      από χτες μου έχει σφηνωθεί η ιδέα ότι μάλλον είναι από τις τελευταίες ύστατες προσπάθειες να σταματήσει η ισλαμική πορεία...

      τον συμφέρει τον τούρκικο καπιταλισμό η επιστροφή στον ισλαμισμό...

      είδωμεν.... πως θα αντιδράσουν οι Αλεβίτες, Κούρδοι και αριστεροί...

      20.000 τζαμιά που έχτισε ο Ερντογάν, κρασιά πάπαλα φιλιά γιοκ και από την άλλη υπερκέρδη τρελά... ΜΙΑ ΧΑΡΑ ΠΑΕΙ Η ΖΩΗ ΤΩΝ ΠΛΟΥΣΙΩΝ... θα πρέπει να κραυγάζουν ιδιωτικώς... ΜΩΡΕ 100.000 ΤΖΑΜΙΑ ΝΑ ΣΑΣ ΦΤΙΑΧΝΟΥΜΕ ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΔΟΥΛΕΥΕΤΕ ΌΣΟ ΘΕΜΕ....

      Διαγραφή
    2. Αγαπητή πρώην Άγνωστη

      δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να ταυτιστεί η θρησκοληψία του Ερτογάν με την παρούσα πρόοδο (συνέπεια ιστορικών αλλαγών τριγύρω, αλλά και φούσκα σε ένα βαθμό όπως σ' έμάς παλιότερα με τράπεζες που ξεφυτρώνουν σε κάθε τετράγωνο και προσφέρουν τηλεφωνικά δάνεια για να γίνει ηλεκτρική κουζίνα το πετρογκάζ;).

      Φίλοι Τούρκοι μου εξηγούν πως ο Ερτογάν 'άλλαξε σακάκι' (είναι η έκφραση στα τούρκικα): παλιότερα παρουσιαζόταν να σέβεται τους νόμους που διαχώρισαν κράτος-θρησκεία αλλά τελευταία πήρε θάρρος με τα ψηλά ποσοστά των εκλογών.
      Όσο γι αυτό το 'κεμαλιστές' μοιάζει απλουστευτικό.
      Ο εκσυγχρονισμός έγινε εδώ και σχεδόν ένα αιώνα, είναι σα να μιλάμε εμείς για Βενιζελικούς (του Ελευθέριου) ή Παπαγικούς.

      Η οικονομική άνοδος δεν έχει σχέση με τη θρησκεία.

      Στο Taksim μεταξύ άλλων γκρεμίζει ιστορικό κινηματογράφο ('κεμαλικό' λόγω εποχής, και τους διανοούμενους της Πόλης τους πονά η καταστροφή). 'Εχει γεμίσει τη χώρα τζαμιά, ανοίγει θρησκευτικά σχολεία, απαγόρευσε το ποτό μετά τις 10μμ, τα φιλιά παντού (και στο σινεμά δηλαδή που σημαίνει λογοκρισία και απομόνωση από την παγκόσμια κουλτούρα).
      Χθες έκλεισε και το Facebook για 4 ώρες επειδή δεν ήθελε να ξέρει ο κόσμος τι γινόταν. Εντός, τα ΜΜΕ δεν έχουν πει λέξη, δε δείχνουν παρά ένα καπνό από μακριά. Οι νεκροί κρύβονται...

      Αυτά δε μπορείς να τα λες πρόοδο.
      Όπως δε λες (εγώ δηλαδή δε λέω) πρόοδο το καθεστώς της Σαουδικής Αραβίας όπου επιτρέπεται γάμος κοριτσιών 9 ετών, οι γυναίκες δεν οδηγούν ούτε βγαίνουν ασυνόδευτες δίχως άρρενα προστάτη (έστω και το 5χρονο γιο τους) και όπου το οικονομικό θαύμα στηρίζεται στην εισαγωγή σκλάβων και τη συγκέντρωση του πλούτου σε μια συγκεκριμένη ομάδα (ιθαγενείς-άνδρες- μουσουλμάνους αρχηγούς οικογένειας) που παίρνουν μίζα από τους ξένους που εισάγονται για να δουλέψουν.
      Επίσης για ποιο 'άλλο μισό της κοινωνίας' μιλά ο πιγκουΐνος;
      Στο διαχωρισμένο κράτος από την εποχή του Κεμάλ δεν υπάρχει μισό που αποκλείεται. (Εκτός αν μιλά για τσιγκάνους-Κούρδους-Αρμενίους και κάθε είδους 'Ρωμιούς' που δε βλέπω ο Ερτογάν να τους υπολογίζει- μάλλον το αντίθετο με εξαίρεση τα δημοσιοσχεσίτικα με την Ελλάδα λόγω ΕΕ).
      Μα, σχολιάζω αυτά που λες, τον Πιγκουϊνο δεν τον έχω διαβάσει. Πάω να δω.

      Όπως κατάλαβες συμφωνώ με τον Akrat που- πληροφορημένος βλέπεις, ανέφερε τα τζαμιά αλλά και τους πάντα ανοιχτούς Αλεβίτες.

      Διαγραφή
    3. Υ.Γ. Επισκέφθηκα το σύνδεσμο που ανέφερες.
      Χμ...

      Διαγραφή
    4. Καλημέρα.

      Ομολογώ πως δεν είμαι καλά πληροφορημένη στο θέμα - την εντύπωσή μου έγραψα, προκειμένου να γίνει μια αρχή για να μάθω περισσότερα. Δε διαφωνώ με τίποτα από αυτά που γράφεις. Και σε μένα έλεγαν τις προάλλες ότι ο Ερντογάν αισθάνθηκε ασφάλεια και αρχίζει σιγά-σιγά να δείχνει τον πραγματικό του εαυτό, ενώ παρουσιαζόταν πολύ χαμηλών τόνων αρχικά, πιο διπλωμάτης.
      Αλεβίτες, ε; Δεν έχω ιδέα για αυτούς. Θα δω μήπως βρω τίποτα σχετικό στο ίντερνετ.
      Χαιρετώ! :-)

      Διαγραφή
    5. Αλεβίτες και Μπεχτατσήδες να ψάξεις.
      Σπουδαία ποιήματα, μεγάλη κουλτούρα.

      Διαγραφή

Το Blogger με ενημερώνει ότι δε μου επιτρέπει να απαντώ στα σχόλια στο ίδιο μου το blog- λόγω κάποιας ρύθμισής μου για cookies (την οποία δε θυμάμαι) .

Ψάχνω για να διορθώσω
μα εν τω μεταξύ ΣΑΣ ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ που δεν απαντώ πάντα
και ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που σχολιάσατε.
Μου δίνετε μεγάλη χαρά όταν κάνετε τον κόπο- ακόμα κι αν διαφωνούμε.