Θάλασσα και τεκίλα―Μικρό απόσταγμα και μια συμβουλή

Ήμουν στη Εφορία χθες (πολλά επί του θέματος άλλη φορά μια και είναι υποστελεχωμένη) και ύστερα στη θάλασσα ώρες. Όχι σε ερημιές, σε μαγαζί για κολύμπι με τεκίλες και κουβέντα και, ως συνήθως, περισυλλογή.

Διάφανη θάλασσα, ησυχία, κι εγώ μόνη με γνωστούς κι αγνώστους.

Ιδού και το ευτελές απόσταγμα συμπερασμάτων:

―Πια πριν δεχθώ κέρασμα ή απαντήσω σε καλημέρες στραβώνομαι να διαβάζω τα τατού μην πέσω σε Μολών Λαβέ και σβάστικες.

―Πια, μη γελιέστε από εμφάνιση ή παλιά γνωριμία: Γερμανοί και Ολλανδοί στην τρίτη φράση θα μιλήσουν για την οικονομική σας διαφθορά λες και εσείς προσωπικά την προκαλέσατε.

Όχι σ' εμένα αλλά προς ανόητο που συνέχισε (σε ανεπαρκή αγγλικά) σχετική συζήτηση άκουσα με τα αυτιά μου από Ολλάνδό gay φιλότεχνο και λάτρη του νησιού: I am a European Citizen and you want my money so your country belongs to me*.

Τέτοια είναι η δύναμη των φυλλάδων της Ευρώπης και τα έχω απαντήσει γραπτώς* από χρόνια τότε που ακόμα νόμιζα ότι υπάρχει χώρος συνεννόησης. Τώρα σιωπώ με αξιοπρέπεια ζητιάνου και στρέφω αλλού μάτια και αυτιά, κυρίως από σεβασμό στο μαγαζί που κάθομαι.

Κι ακόμα, κάτι άσχετο και πιο προσωπικό αλλά σημαντικό νομίζω:

―Αυτό που φλερτάρετε μιλώντας για τα εγγόνια σας.. Μήπως να το κοιτάξετε λίγο;

________________________________________________________

*Μετάφραση: Είμαι Ευρωπαίος πολίτης, θέλετε [ή χρειάζεστε] τα λεφτά μου άρα η χώρα σας μου ανήκει.

** Το Απολογία: Για σένα φίλε Ελβετέ Χρηματιστή το έγραψα κατ΄αρχήν στα αγγλικά και βρήσκεται στο αγγλόφωνό μου: open.salon/mmekastell: Apologia: This goes to you my Swiss Stockbroker Friend