Τετάρτη 5 Μαρτίου 2014

Μια τρυφερή στιγμή δυό Μακεδονομάχων



Όποτε έρχομαι στο σπίτι μου της Αθήνας με διασκεδάζει αυτή η φωτογραφία. Είναι ένας θείος του Κυρίου Kastell, διακριθείς Μακεδονομάχος, που φωτογραφήθηκε μπροστά από τριαντάφυλλα με το φίλο του και ζήτησε από το φωτογράφο να τους τυπώσει την εικόνα εντός καρδούλας.
Παραξενεύεστε; Λέτε να ήταν ο πρώτος outed gay ακτιβιστής; Κι όμως πρόσφατα σε κάποιο σύγχρονό του διάβασα ότι συνηθιζόταν. Όπως συνηθιζόταν κάτι που βλέπουμε ακόμα στην Τουρκία, οι νέοι άνδρες να βολτάρουν στους δρόμους πιασμένοι 'αγκαζέ'.
Πότε ακριβώς αναρωτιέμαι επιβλήθηκε και στην Ελλάδα η πουριτανική αγγλοσαξονική συνήθεια να θεωρείται ταμπού το συναίσθημα μεταξύ ανδρών; Επιβλήθηκε με τις αμερικάνικες ταινίες υποθέτω, όπως τόσα άλλα. Ωστόσο φωτογραφίες και παλιότερη αλληλογραφία μας θυμίζουν μια άλλη εποχή όχι αγνότερη (δεν πιστεύω στις νοσταλγίες μύθων για τους παλιούς-καλούς-καιρούς) αλλά σίγουρα ειλικρινέστερη.
________________________________________________

10 σχόλια:

  1. καρδιά καρδιά ,αλλά αγκαθωτή στο τελείωμα ,μην το παρακάνουμε! χαχαχαχα
    πράγματι τρυφερό ,δεν το ήξερα πως συνηθιζόταν ,παω να το ψάξω!
    καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συνηθιζοταν και μάλιστα με φράσεις όπως 'ενθύμιον αγάπης και φιλίας αιωνίας'.
      Ωστόσο Νάσια μου δες και το κάτω σχόλιο του Άγγελου Μπάικου για τα αγκαθάκια που παρατήρησες..

      Διαγραφή
  2. Nαι Δάφνη, έχετε δίκιο: είναι οι αμερικάνικες ταινίες που μας έχουν "επιβάλλει" πολλά και εμείς οικειοθελώς τα ακολουθήσαμε. Όπως το τυποποιημένο σχήμα της καρδιάς (αυτό από τις "κούπες" στην τράπουλα). Εδώ όμως νομίζω ότι πρόκειται μάλλον για ένα φύλλο (πχ μουριάς), ένα από τα πολλά μοτίβα που χρησιμοποιούνταν για το βινιετάρισμα φωτογραφιών εκείνης της εποχής, ώστε να τονιστούν οι φιγούρες (ή τα πρόσωπα σε άλλες περιπτώσεις) της εικόνας και να αποσοβηθεί το φόντο. Καλημέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μπορεί να "ακούγομαι" ονειροπόλα, χαζή ίσως πουν κάποιοι, αλλά τέτοιοι άντρες λείπουν απ` την κοινωνία μας. Άντρες που δε φοβούνται να δείξουν τα συναισθήματά τους σε όλους, γυναίκες, άντρες, ομοφυλόφιλους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Σπανιότατη.
    Μ'αρέσουν πολύ οι παλιές ασπρόμαυρες φωτο.
    Έχεις περισσότερα στοιχεία γι'αυτήν? Τόπος,χρονολογία,μερικές έχουν και στοιχεία φωτογράφου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λύσιππε
      δεν έχω ανοίξει το καδράρισμα με τα σκουριασμένα πια καρφάκια (γι αυτό κι είναι πεσμένη κάπως πλάι απ' τον καιρό). Θείος του άνδρα μου Μακεδονομάχος άρα γνωρίζουμε τόπο-χρόνο (γιατί έχω στον τοίχο και πορτραίτο του της εποχής).

      Αν αγαπάς παλιές φωτογραφίες δες το Αρχείο Τρίπου (δωρήθηκε στο Μουσείο Μπενάκη) που μάζευε 50 χρόνια από Μοναστηράκι κ.λ.
      και θα εμπνευχτείς.

      Διαγραφή
  5. ωραία ρομαντική φωτό

    γλυκές αναμνήσεις

    και το πονηρό στην ζωή είναι

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Το Blogger με ενημερώνει ότι δε μου επιτρέπει να απαντώ στα σχόλια στο ίδιο μου το blog- λόγω κάποιας ρύθμισής μου για cookies (την οποία δε θυμάμαι) .

Ψάχνω για να διορθώσω
μα εν τω μεταξύ ΣΑΣ ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ που δεν απαντώ πάντα
και ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που σχολιάσατε.
Μου δίνετε μεγάλη χαρά όταν κάνετε τον κόπο- ακόμα κι αν διαφωνούμε.