Η Ζωή εν Τάφω (Fairuz)

     Πολλά  (σαν το ανωτέρω) έχω αναρτήσει στα κοινωνικά δίκτυα τώρα τελευταία για την ανοησία της ιδέας της αμαρτίας μα ανεξαρτήτως πίστης, σήμερα Μεγάλη Παρασκευή Η Ζωή εν Τάφω είναι μεγάλη αγάπη μου. 

Κι αυτή από τις ωραιότερες:

https://www.youtube.com/watch?v=xiE-biR9USU

                    Στάσις πρώτη

 

 

Η ζωή εν τάφω/ κατετέθης, Χριστέ

και αγγέλων στρατιαί εξεπλήττοντο

συγκατάβασιν δοξάζουσαι την σην.

 

Η ζωή πώς θνήσκεις;/ πώς και τάφω οικείς;

του θανάτου το βασίλειον λύεις δε

και του Άδου τους νεκρούς εξανιστάς.

 

Μεγαλύνομέν σε/ Ιησού βασιλεύ

και τιμώμεν την ταφή και τα πάθη σου

δι ων έσωσας ημάς εκ της φθοράς.

 

Μέτρα γης ο στήσας,/ εν σμικρώ κατοικείς

Ιησού Παμβασιλεύ, τάφω σήμερον

Εκ μνημάτων τους θανόντας ανιστών.

 

Ιησού Χριστέ μου/ Βασιλεύ του παντός

τι ζητών τοις εν τω Άδη ελήλυθας;

ή το γένος απολύσαι των βροτών.

[……………………………………………………………]

 

 

                  Στάσις Δευτέρα

 

 

Άξιον εστί/ μεγαλύνει σε τον Ζωοδότην

τον εν τω Σταυρώ τας χείρας εκτείναντα

και συντρίψαντα το κράτος του εχθρού.

 

Άξιον εστί/ μεγαλύνειν σε των πάντων Κτίστην.

Τοις γαρ σοις, Χριστέ, παθήμασιν έσχομεν

την απάθειαν, ρυσθέντες της φθοράς.

 

Έφριξεν η γη/ και ο ήλιος, ιδών εκρύβη,

Σε το ανεσπέρου δόξης απαύγασμα

Εν σαρκί δύον νεκρώσει θεϊκή. […]

 

Θρήνον ιερόν/ δεύτε άσωμεν Χριστώ θανόντι

ως τα μυροφόρα Χαίρετε γύναια

ακουσόμεθα Ελλήνων γενεαί […]

 

Άδου μεν ταφείς,/ τα βασίλεια Χριστέ, συντρίβεις

τεθνεώς τε κτείνεις θάνατον, άτρωτος

και τους θέλουσι δωρείσαι την ζωήν. […]

 

Μύροις σε, Χριστέ,/ ο Νικόδημος και ο Ευσχήμων

εν καινώ μνημείω νυν περιστείλαντες

ομού φρίξον, ανεβόων, πάσα η γη! […]

 

Έδυς, φωτουργέ, και συνέδυ σοι το φως ηλίου,

υπό τρόμου δε η Κτίσις ωδίνουσα,

των απάντων Σε κηρύττει Ποιητήν.

[………………………………………………………….]

 

 

                  Στάσις Τρίτη

 

 

Αι γενεαί πάσαι/ ύμνον τη ταφή σου

προσφέρουσι, Χριστέ μου.

 

Καθελών του ξύλου,/ ο Αριμαθείας

εν τάφω σε κηδεύει.

 

Μυροφόροι ήλθον/ μύρα σοι, Χριστέ μου,

κομίζουσαι προφρόνως.

 

Δεύρο, πάσα κτίσις,/ ύμνους εξοδίους

προσοίσωμεν τω Κτίστη.

 

Ως νεκρόν τον ζώντα/ συν μυροφόρος πάντες

μυρίσωμεν εμφρόνως. […]

 

Ζωοδότα Σώτερ,/ δόξα σου τω κράτει,

τον Άδη κατελθόντι.

 

Ύπτιον ορώσα/ η Πάναγνός σε, Λόγε,

μητροπρεπώς εθρήνει.

 

Ω γλυκύ μου έαρ/ γλυκύτατόν μου τέκνον,

πού έδυ σου το κάλλος; […]

 ______________________________________________