Πέμπτη 18 Ιουνίου 2015

Περί Φιλίας―γιατί δεν είμαι και θεός



Ποτέ δε βρίζω. Αλλά θυμώνω απότομα, πολύ. Ύστερα το ξεχνάω, δυστυχώς για μένα (διότι συχνά την ξαναπατάω από τα ίδια πρόσωπα). Αυτά είναι του χαρακτήρα δεν αλλάζουν.
Δαμάζονται όμως. Έμαθα να μετράω ως το 40 πριν μιλήσω για να μην είμαι άδικη. Έμαθα να προσπαθώ να μην ξεχνάω τα ασυγχώρητα όσο κι αν από διάθεση τα συγχωρώ.

Πιστεύω πως γινόμαστε καλύτεροι αν θέλουμε, ό,τι κι αν σημαίνει το καλύτεροι γα τον καθένα, αλλά ότι κανείς για μας δε θα αλλάξει. Δεν ψάχνω να τα βρω όλα σε έναν άνθρωπο. Προσπαθώ να ξέρω για τι είναι ο καθένας και αυτό να απολαμβάνω δίχως απαιτήσεις.

Αυτά είναι αυτά και δεν είναι θεωρίες- είναι ο τρόπος που κινούμαι και που σκέπτομαι. Όμως γιατί τα λέω τώρα; Επειδή αποφάσισα να βγάλω απ' τη ζωή μου ένα πρόσωπο που κατ' εξακολούθησιν με απογοητεύει. Ξέρετε εκείνο το γελοίο, το να νομίζεις ότι επειδή προσφέρεις κάτι σε ένα πρόσωπο θα σου το πρόσφερε κι αυτό αν χρειαζόταν. Πάντα αποδεικνύεται ότι όταν εσύ θα χρειαστείς εξαφανίζεται. Και πάντα, σε όποιον το παθαίνει λέω καλά να πάθεις, δικό σου λάθος που έκανες λάθος εκτίμηση, δε σου φταίνε οι άλλοι επειδή εσύ νόμιζες.
Και να λοιπόν γιατί τα λέω. Διότι τα ξέρω, μα δεν είμαι και θεός, πάλι την πάτησα.
________________
εικόνα
Ένας Μάντης στο κρεβάτι μου στη Μύκονο. 
Γιατί εκεί θέλω να είμαι κι όχι εδώ που είμαι.



17 σχόλια:

  1. Και να ίσχυε το μαθαίνουμε παθαίνοντας...Όταν έχεις μάθει να προσφέρεις θα το κάνεις ξανά και ξανά όσες απογοητεύσεις κι αν τύχουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κι εγώ την έχω πατήσει, δις (με διαφορετικά άτομα). Την πρώτη φορά, ένα άτομο που εκτιμούσα πολύ μού είχε σχολιάσει σχετικά με την απογοήτευσή μου, ότι δεν ήταν σωστό να περιμένω ανταπόδοση της δικής μου συμπεριφοράς. "Κάνε ό,τι είναι να κάνεις, αλλά μη ζητάς να το πάρεις πίσω. Είναι σαν να το κάνεις για να σου γυρίσει, κι όχι επειδή έτσι το νιώθεις." (Τη δεύτερη φορά, έπεσα από τα σύννεφα. Από περισσότερες της μίας απόψεις. Αλλά έφταιγα εγώ, που δεν είχα διακρίνει τα σημάδια.)
    Από την άλλη, είναι ανθρώπινο να θέλεις να σου φερθούν εντάξει, όταν πιστεύεις ότι έχεις βάλει τις βάσεις σε μια σχέση για κάτι τέτοιο. Ανθρώπινο και δίκαιο. Μα οι άνθρωποι δε λειτουργούν με αυτόν τον τρόπο. Εκτός από "εμάς", που αυτό το θεωρούμε φυσικό κι αυτονόητο, υπάρχουν, προφανώς, και "οι άλλοι", που δε συμμερίζονται τις ίδιες αξίες, δεν έχουν ίσως μάθει σε συμπεριφορές σαν τις δικές μας και δρουν κρίνοντας ή εξ ιδίων, ή από τον κύκλο τους (που δεν είναι απαραίτητο να μας μοιάζει). Βέβαια, αν το καλοσκεφτούμε, κι εμείς το ίδιο δεν κάνουμε, πριν απογοητευτούμε; Κρίνουμε με βάση το τι θα κάναμε εμείς. Εγωιστικό. Στις ανθρώπινες σχέσεις, αν δε συνυπολογίσεις τον παράγοντα "ετερότητα"- ή "ποικιλότητα", γενικώς - πολύ εύκολα την πατάς. Και, εν πάση περιπτώσει, μπορεί ο ευεργετηθείς να μην είναι ο ασφαλέστερος εχθρός, αυτό όμως δεν τον κάνει κατ' ανάγκη φίλο. Μπορείς, λοιπόν, να θέλεις από τους άλλους. Αλλά δεν είναι λογικό να απαιτείς.
    Κι εγώ έχω απομακρύνει άτομα. Γιατί δε με κάλυπτε ή και με ζημίωνε η στάση τους απέναντί μου. Ως προς την κάλυψη αναγκών οικειότητας, το σκέφτομαι ως μια συναλλαγή: θέλω αυτά, μπορείς να μου τα δώσεις; Αν όχι, δε θα μείνω εδώ. Απολύτως έντιμο μού κάνει αυτό. Ως προς την ζημία από τη συμπεριφορά τους, για εμένα είναι θέμα αυτοσεβασμού να κάνεις τέτοια άτομα μακριά. Και με τον καιρό έχω μάθει να μην το μετανιώνω καθόλου. Θα έλεγα, μάλιστα, ότι είμαι καλή μαθήτρια της ζωής. Όταν την πατάω, δεν αφήνομαι να την ξαναπατήσω. Θα ξαναδώσω, μεν, αν αυτό μου κάνει κέφι, αλλά χωρίς να ανοίξω την πόρτα σε μεγάλες προσδοκίες. Με πλήρη συναίσθηση, ότι το κάνω για μένα.
    Καλησπέρα, Δάφνη. :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ακριβώς έτσι, δε βοηθά να τα ξέρεις ..
      Δες και την απάντησή μου πιο πάνω, όταν το άκουσα με συγκλόνισε.

      Ωραίο το μεγάλο σου σχόλιο.
      Καλή μας μέρα

      Διαγραφή
  3. Θα ηθελα να καταθεσω την προσωπικη μου αποψη,γι αυτο ας μου επιτραπει να
    χρησιμοποιησω πρωτο ενικο.Στις σχεσεις μου με τους ανθρωπους δινομαι και δινω
    αυτα που θελω και με ευχαριστουν,χωρις να προσδοκω η να ζητω κατι ως
    ανταποδοση.Αν μου προσφερθει καλως.Το ερωτημα ομως ειναι "Μεχρι ποτε?"
    Δυο ειναι οι απαντησεις μου..1.Μεχρι το σημειο που θα παψει η προσφορα μου
    να μου δινει χαρα και ευχαριστηση..η..2.Μεχρι το σημειο που θα αρχισω να περιμενω
    την ανταποδωση.Τι καταφερνω με αυτο?Μα απλα να μην στενοχωρουμαι και
    να μην πληγωνομαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς ήρθες medoussa,
      μέχρι πότε, όπως λες, και μέχρι πόσο, είναι το δικό μου. Δε μπορούν όλοι το δικό μας πολύ, είναι θέμα ποιότητας και ποσότητας κι όχι μόνο χρόνου.
      Όμως καμά φορά παρασυρόμαστε.

      Καλή μας μέρα!

      Διαγραφή
  4. Δάφνη σε νιώθω. Την έχω πατήσει κι εγώ στο παρελθόν. Αναγκάστηκα να βάλω δικλείδα ασφαλείας: συγχωρώ πάντα την πρώτη φορά όσο μεγάλο κι αν είναι το ας το πούμε ..παράπτωμα; . Αλλά το δεις εξαμαρτείν; Μακριά από μένα!
    Αναγκάστηκα κι εγώ να απομακρυνθώ και τελικά (αν και νόμιζα ότι η εσωτερική μου φωνή θα με κατσάδιαζε☺ ότι είμαι σκληρή ) αποδείχτηκε ότι ήταν ό,τι καλύτερο μπορούσα να έχω επιλέξει για τη ψυχική μου υγεία!
    Είναι θέμα αυτοσεβασμού , που λέει και η Διονυσία!
    so... keep walking! :)

    Την καλημέρα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ακριβώς έτσι μα όπως φαντάζομαι ξέρετε εκ πείραν κι η Διονυσία κι εσύ
      άλλο η θεωρία κι άλλο η πράξη, Στην πράξη κάποτε ακολουθούμε το δρόμο της καρδιάς και σπάμε τα μούτρα μας, Κι ας ωρύεται το μυαλό..

      Διαγραφή
  5. Kαλημερα σε ολους,και ας μην γνωριζομαστε! Και φυσικα θα κρατησουμε αποσταση ,κυριως απο ''τοξικους'' ανθρωπους. Ποιος ειναι αυτος,που δεν εκανε και λαθος εκτιμησεις! Ποιος ειναι αυτος,που ..αργησε; Καθυστερησε....να βαλει το χρυσο κανονα του ''οριου''!! Φυσικα και δεν θα χαλασουμε τον χαρακτηρα μας,εμεις θα συνεχιζουμε να δινουμε,χωρις να το κανουμε υστεροβουλα,γιατι...γιατι ειμαστε αρχοντες στην καρδια!! Οχι ομως και χαιβανια! Οταν ο αλλος λειτουργει ''τοξικα'' προς εμας....αντε ''γεια''!! Καλα να ειμαστε οι ''καλοι'' , και να ανταμωνουμε !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ιερή έννοια η φιλία.
    Αλλά θα πρέπει να τιμάται εκατέρωθεν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Δίνεις γιατί το θέλεις και το λιγότερο δεν περιμένεις άσχημες συμπεριφορές .Γιατί να είναι απαραίτητο να φέρεται κανείς άσχημα σε όποιον του φέρθηκε καλά ή του στάθηκε σε μια δύσκολη στιγμή ή τον εξυπηρέτησε σε κάποια δεδομένη στιγμή .Με τους καμμένους ψυχικά , τα αρπακτικά και τους δήθεν δεν θέλω σχέσεις ,οι χειρότερες κατηγορίες ανθρώπων .
    Δυστυχώς για μένα δεν ξεχνώ εύκολα ,θέλω το χρόνο μου να μου περάσει η πίκρα και με εξαγριώνει η ατάκα δίκιο είχες .
    Προσπαθώ να μην είμαι κακοπροαίρετη με τους νέους ανθρώπους που συναντώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λες 'δυστυχώς' που δεν ξεχνάς εύκολα μα είναι μεγάλη τύχη, αυτοπροστατεύεσαι. Σου το λέω εκ πείρας επειδή ξεχνώ και συγχωρώ τόσο γρήγορα που αμέσως την ξαναπατάω..

      Αλλά Χρυσάνθη μου,
      περίμενα το σχόλιό σου για να σου πω πόσο πολύ χάρηκα, πώς μου φτιάξατε το κέφι την Τρίτη και σας ευχαριστώ από την καρδιά μου που με τιμήσατε. Ελπίζω να μη βαρεθήκατε, ελπίζω να τύχει να ξαναβρεθούμε και σε συνθήκες που να μπορούμε να μιλήσουμε πιο πολύ.

      Καλή μας μέρα!!

      Διαγραφή

Το Blogger με ενημερώνει ότι δε μου επιτρέπει να απαντώ στα σχόλια στο ίδιο μου το blog- λόγω κάποιας ρύθμισής μου για cookies (την οποία δε θυμάμαι) .

Ψάχνω για να διορθώσω
μα εν τω μεταξύ ΣΑΣ ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ που δεν απαντώ πάντα
και ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που σχολιάσατε.
Μου δίνετε μεγάλη χαρά όταν κάνετε τον κόπο- ακόμα κι αν διαφωνούμε.