Τρίτη 22 Νοεμβρίου 2016

'Γυναικείου ανταγωνισμού' το θλιβερόν τίμημα



Κάθε πολιτισμένος άνθρωπος διδάσκεται από νωρίς να μη μεταφέρει ποτέ κουτσομπολιά και να μην κατακρίνει ποτέ σε κανένα τους συγγενείς του (ό,τι κι αν λέει ο ίδιος, διότι δικαίωμά μας να κλαυτούμε λιγάκι στους φίλους μας για τους δικούς μας, αλλά κανενός δεν είναι δικαίωμα να προσβάλει τον άλλο για τη γενιά του κι ό,τι άλλο δε διάλεξε). Κι ακόμα βεβαίως ποτέ ποτέ αλλά ποτέ δε μπαίνουμε ανάμεσα στα ζευγάρια.
Εννοούνται αυτά κι όποιος δεν τα ξέρει χρειάζεται επειγόντως μαθήματα ζωής διότι πολιτισμός σημαίνει σεβασμός, δηλαδή να αφήνω τον αδελφό μου να πάει στο διάβολο― με το δικό του τρόπο, όπως έλεγε κι ο Έσσε.

Μ΄ αυτές τις αρχές πορεύομαι, αυτές κηρύσσω μα αν απόψε το συζητώ είναι επειδή εδώ και μέρες ζω ένα δίλημμα
Μια κυρία, γνωστή μου από δεκαετίες, έξυπνη και επιτυχημένη στη δουλειά της, φοβάμαι πως δεν έχει πολυκαταλάβει το Διαδίκτυο. Μπαίνει στο Facebook και (αντίθετα από τους δικούς μου αυστηρούς κανόνες) μετά από δυό τρία likes αρχίζει τα inbox μηνύματα και επιδιώκει να γνωριστεί.  
Και γνωρίστηκε. Με ένα κύκλο ψευτοκαλλιτεχνών που εκείνη νομίζει ότι γνώρισε από εμένα (επειδή είδε ονόματα και likes) κι εκείνοι το εκμεταλλεύτηκαν και χώνονται στη ζωή της.

Βλέπω λοιπόν να δίνει, να πληρώνει γεύματα και δείπνα σε παρέα ολόκληρη, να μεταχειρίζεται γνωριμίες και σχέσεις  και να εκτίθεται στον κόσμο της επαινώντας έναν (ή δυο-τρεις) άθλιους τύπους που τη φλομώνουν στα παραμύθια και την περιγελούν. 
Τώρα που ήρθα στην Αθήνα έτυχε να τα δω από κοντά και, μάλιστα, τρίτο πρόσωπο μου έδειξε συνομιλίες των ατόμων αυτών που μιλούν αισχρά για εκείνη δηλώνοντας μεταξύ τους (οι συνομήλικοί της) πως γνώρισαν μια 'πλούσια γριά' και θα της φάνε λεφτά κ.λ.

Τι κάνουμε σ' αυτές τις περιπτώσεις;
Κατ' αρχήν έκανα νύξεις. Διακριτικά. Έτσι για να έχει υπ' όψιν ότι ο συγκεκριμένος δεν είναι φίλος μου, μια φορά τον έχω δει επειδή εκείνος εμφανίστηκε κάπου που θα μιλούσα.
Η κυρία όμως όχι μόνο δεν πιάνει το υπονοούμενο αλλά έκρινε πως τον διεκδικώ και για να τον κερδίσει με ενέπλεξε σε ένα (τύπου μαθητικό) παιχνιδάκι διότι ποιος ξέρει τι του είπε δίνοντάς του το άνοιγμα στο παιχνίδι γοητείας να της πει παραμύθια για την υποτιθέμενη σχέση του μαζί μου- πράγμα που της φούντωσε την επιθυμία και τώρα μου μιλά γι αυτόν σαν ερωτευμένη μαθητριούλα.

Υπομονή με λεχρίτες, ως γνωστόν, δεν έχω. Μόλις αποπειράθηκε ο Δον Ζουάν της ζητιανιάς να γράψει και σ' εμένα τις πεφτουλίστικες κατινιές του, απάντησα πως πάραυτα μπλοκάρεται διότι δεν ανοίγω κουβέντες με  «κάθε μοναξιασμένο γεροντάκι» (ναι, του το χρώσταγα αφότου διάβασα το 'πλούσια γρια' για εκείνη που δημόσια προσφωνεί 'γλυκούλα' και 'αγαπημένη' του). Και ok, πάει αυτό.
Όμως για εκείνη έχω ανησυχία. Και απόγνωση.


ΚΙ αναρωτιέμαι τι κάνουμε σε τέτοιες περιπτώσεις. Διότι, μεγάλο κορίτσι είναι, κι ό,τι πάθει ας πρόσεχε, αλλά με έχει στενοχωρήσει να βλέπω πόσο εκμεταλλεύονται και εξευτελίζουν μια γυναίκα που οχυρωμένη πίσω από το κύρος τής επαγγελματικής επιτυχίας της έμεινε άπειρη και εκτίθεται τώρα σαν άβγαλτη κοπελούδα επειδή ο ανταγωνισμός προς τις άλλες γυναίκες, η βαθιά ριζωμένη πεποίθησή της πως ζηλευόμαστε και τρωγόμαστε για τον οποιονδήποτε (ακόμα και τον τελευταίο ζήτουλα φουκαρά) κλείνει κάθε χαραμάδα που θα μου επέτρεπε να ρίξω μια ακτίνα φως- ίσα-ίσα την τόση δα ακτίνα που θα της άνοιγε τα μάτια ώστε να μην κινδυνεύει να στραπατσαριστεί. 
_________________________________________
Εικόνα 
Προχθές στη Βουλή πολύ λυπημένη 
πατώ στο Φοίβο, τη γενέτειρα και τις Ευμενίδες.


8 σχόλια:

  1. Απο εχθες...την σκευτομαι πολυ, αυτη την αναρτηση. Και αν μου επιτρεπετε...να εκφερω αποψη,αυτη ειναι πως εγω θα μιλουσα! Τωρα αν θα με ακουσουν , η , αν εχουν την ικανοτητα να αποτιμησουν την κινηση μου,αυτο ειναι αλλη υποθεση! Συμφωνω με οτι λετε περι σεβασμου,φιλιας κ.λπ! Ομως,γνωριζετε και εσεις πως η σιωπη δεν ειναι παντα χρυσος! Ειμαστε και στα δυσκολα χρονια της αληθειας...δεν την συναντουμε συχνα! Εε,αν καποια στιγμη την εχουμε...ας την μοιραστουμε! Καλη συνεχεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο
      και γιατί πραγματικά είμαι μπερδεμένη για το συγκεκριμένο
      αλλά και γενικά τα σχόλια εδώ είναι ευπρόσδεκτα, γι αυτό τα έχω ανοιχτά και εύκολα (δίχως προέγκριση κ.λ.).

      Για το συγκεκριμένο η απελπισία είναι ότι κάθε απόπειρα την εκλαμβάνει σα διεκδίκηση του ελεεινού ατόμου που την εκμεταλλεύεται..

      Διαγραφή
  2. Καλημέρα. Και εγώ θα της μιλούσα. Μια φορά, μόνο. Για να ξέρω ότι έχω κάνει το σωστό. Θα της μιλούσα με τρόπο που θα ήταν απλός και κατανοητός, μέσα από την καρδιά μου. Και ότι καταλάβει. Η δική μας ευθύνη δεν είναι τι καταλαβαίνουν οι άλλοι. Η δική μας ευθύνη είναι στο τι τους λέμε, και πως τους το λέμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πόσο σωστά μιλάς.

      Δυστυχώς έχω κάνει παραπάνω από αυτό που προτείνεις.
      Όχι μια, πολλές απόπειρες. Πάντα φέρνω το αντίθετο αποτέλεσμα. Συμπεραίνει ότι διεκδικώ το κελεπούρι της..

      Διαγραφή
  3. Ειμαι η ανωνυμη των 10.33 π.μ!! Μιληστε κ.Χρονοπουλου και εξηγηστε στην κυρια πως....''χαρισμα το οικοπεδο''!! Βλεπετε,τιποτα δεν ειναι τυχαιο!! Μετα απο το σχολιο μου προς εσας....μια περιπου ιδια ιστορια ηρθε και σε μενα εχθες το βραδυ!!Με ειχατε βοηθησει...ετσι χωρις να το επιδιωξουμε και οι δυο...και ημουν σχεδον ετοιμη, στο τι να πραξω!!Απλα χρειαστηκε να μιλησω και εγω λιγακι πιο ωμα...χωρις πολλα προσχηματα,....και να βοηθησω υποβαλλοντας καποιους προβληματισμους!! Θα δουμε τι θα γινη. Παντως μοιραζομαι μαζι σας το συναισθημα που ειχα!! Ανακουφιση!!Ναι!! Εγω μιλησα...βοηθησα...την υπολοιπη διαδρομη πρεπει να την κανει ο απεναντι!Και αυτο του δηλωσα!!Καλη συνεχεια ευχομαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σας ευχαριστώ που επανήλθατε για να μου το πείτε.

      Η μαγεία της συγχρονικότητας- πώς γίνεται κάποτε και κάτι έρχεται ξαφνικά στη ζωή μας απότομα κι επαναληπτικά σα να μας ζητά... τι, άραγε;
      Ίσως σ' αυτή την περίπτωση τη βοήθειά μας .
      Για να δούμε, θα γίνει αποδεκτή;

      Διαγραφή
  4. Τι έγινε τελικά? Με την φίλη σας? 2 χρόνια μετά?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. 2 χρόνια μετά:
      Μίλησα. Προσπάθησα. Δεν άκουγε, απομακρύνθηκε κι ύστερα ήρθε να με βρει κι αρνιόταν ότι ποτέ ενδιαφέρθηκε σοβαρά γι αυτό το άτομο.
      Της έφαγε χρήματα, την ρεζίλεψε σε φίλους...

      Τελικά, όπως γίνεται όταν η Φιλία είναι δυνατή, εγώ είμαι εδώ κι εκείνος όχι.
      Μα με τι κόστος και τι ρίσκο.

      Δεν είμαι σίγουρη όμως τι θα γινόταν αν ήμασταν πιο νέες όταν οι επιρροές ακόμα είναι πιο δυνατές κι οι φιλίες πιο αδύναμες..

      Διαγραφή

Το Blogger με ενημερώνει ότι δε μου επιτρέπει να απαντώ στα σχόλια στο ίδιο μου το blog- λόγω κάποιας ρύθμισής μου για cookies (την οποία δε θυμάμαι) .

Ψάχνω για να διορθώσω
μα εν τω μεταξύ ΣΑΣ ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ που δεν απαντώ πάντα
και ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που σχολιάσατε.
Μου δίνετε μεγάλη χαρά όταν κάνετε τον κόπο- ακόμα κι αν διαφωνούμε.