Μεθύστε σταυροφόροι ― Σαρία ή Ποτοαπαγόρευση (με εικόνες)

Άρθρο με τίτλο «Οι Γάλλοι καταναλώνουν όλο και λιγότερο αλκοόλ» κοινοποιείται από συντηρητικό 'ακάου' στα κοινωνικά δίκτυα.

Αιώνες τώρα, ως πριν λιγότερο από 10 χρόνια, οι συντηρητικοί μιλούσαν για τον κίνδυνο των οινοπνευματωδών. Παραδοσιακά η κυρία έβρεχε τα χείλη χαμογελώντας με νάζι πως 'μα, θα με μεθύσετε' ενώ ο κύριος του σπιτιού έκρυβε το μπουκάλι στα συρτάρια του γραφείου του όπου, προ υπολογιστών, κλειδωνόταν να ξεφυλλίσει πορνοβιβλία και πορνοκάρτ ποστάλ κρυφομεθώντας τα βροχερά απογεύματα πριν ή μετά το δείπνο. Ως σήμερα οι Βορειοευρωπαίοι αστοί περιμένουν να κοιμίσουν τα παιδιά για να ανοίξουν ένα μπουκάλι (κι αυτό για κάποιους που τα μελετούν έχει το ολέθριο αποτέλεσμα να αναθρέφουν γενιές που δεν ξέρουν να πιουν, μόνο νομίζουν ότι αλκοόλ σημαίνει απόλυτη ξεφτίλα τύπου χουλιγκανο-ουρλιαχτά και ξεβρακώματα σαν αυτά που οι Νοτιοευρωπαίοι συναντάμε μόνο όπου έχει νεανικό φθηνοτουρισμό καταπιεσμένων).

Σ' αυτή την κουλτούρα οφείλεται η Ποτοαπαγόρευση, ένα ρεύμα που υποκινήθηκε από τις θεούσες που διαδήλωναν κατά του ποτού με συνθήματα πως τα χείλη τους δεν τα 'χουν για πιωμένους.

Η Ποτοαπαγόρευση μας άφησε κληρονομιά τα cocktails ―μίξεις που εφευρέθηκαν για να πίνεται το αυτοσχέδιο ή το φαρμακευτικό οινόπνευμα―, μας άφησε και πιο βαριά κληρονομιά τη Μαφία, που άκμασε και θέριεψε τροφοδοτημένη από τις απαιτήσεις της Μαύρης Αγοράς.

Τα ξέρουμε αυτά, δεν είναι καινούργια.

Αξίζει να τα θυμηθούμε όμως για να υπογραμμιστεί το παράδοξο της βλακείας του φανατισμού που αστράφτει και βροντά στα σχόλια περί αιτίων της μείωσης κατανάλωσης οινοπνευματωδών.

Το κοινό που σχολιάζει είναι ακριβώς το είδος των ανθρώπων που (αληθινή ιστορία) χτύπησαν άσχημα μια έγκυο στο τραίνο επειδή κρατούσε στο χέρι της μια μπύρα άρα δεν της αξίζει να γίνει Μάνα, είναι το είδος που δεν ανοίγει μπουκάλι αν δεν έχουν κοιμηθεί τα έφηβα καμάρια του, το είδος ανθρώπων δηλαδή που βλέπουν πρωτίστως κινδύνους στις απολαύσεις και ερευνούν τρόπους για νέες απαγορεύσεις παλιών ουσιών.

Φέρνω:

εικόνες Ποτοαπαγόρευσης 

(πριν- κατά τη διάρκεια -μετά, άνδρες που διαδηλώνουν ότι θέλουν μπύρα/τις κυρίες που σας έλεγα, το γνωστό εκβιαστικό 'για τα παιδιά μας', speakeasy για κρυφή κατανάλωση και γυναίκες 'bootleggers'  με τα ποτά σε κορσέδες και ειδικά εσώρουχα, συνταγές, αφίσες κ.α. που νομίζω ότι θα σας διασκεδάσουν 

+ σχόλια του συγκεκριμένου άρθρου,

τα οποία μεταφράζω

 μα σας δίνω και το σύνδεσμο

[από τα σχόλια αφαιρώ επεναλήψεις αλλά, για να είμαστε δίκαιοι, δεν αφαιρώ κάποια που προσθέτουν τις λογικές  εξηγήσεις πως 1) στη μείωση συντελεί η χρήση  Μαριχουάνας –αφού τώρα που είναι νόμιμη κι αποδείχθηκε πως δε βλάπτει, μάλλον για καλό μας είναι ή πως  2) η μείωση είναι μόνο στα χαρτιά επειδή λόγω ΕΕ οι Γαλλοι ψωνίζουν από π.χ. την Ισπανία όπου είναι πολύ φθηνότερο]:

Οι Γάλλοι καταναλώνουν όλο και λιγότερο αλκοόλ.. 

― ..και πιο πολύ κους κους― και πιο πολύ 'χόρτο'

― .. αλλά καπνίζουν πιο πολύ
― Φυσικά. Μας το απαγορεύει η Σαρία.

― ..Δίχως να διαβάσω το άρθρο αναρωτιέμαι μήπως αυτό σχετίζεται με τον εξισλαμισμό της γριάς Γαλλίας μας. Δυστυχώς.

―Αυτό είναι πολύ καλό νέο.
― €30 στη Ισπανία, €100  στη Γαλλία το κρασί+1 μπουκάλι ουΐσκι. Όπως ο καπνός, μπαίνει από σύνορα που δεν καταγράφονται.

―Πέφτουν οι πωλήσεις επειδή οι Γάλλοι ψωνίζουν από αλλού. Είναι βέβαια κι όσοι δεν πίνουν λόγω θρησκείας.

― Φυσικό είναι έτσι ακριβά που είναι. Δεν μας φτάνουν, μας κλέβουν.
―Η θρησκεία των Γάλλων δεν τους επιτρέπει την κατανάλωση οινοπνευματωδών.

― Εγώ πάντως κάνω ό,τι μπορώ για να υποστηρίξω τους οινοπαραγωγούς.

Κονκάρδες τυ αγώνα Υπέρ/Κατά της Ποτοαπαγόρευσης

Για τη Φυλακή οι μεθυσμένες γυναίκες

 Χείλη που αγγίζουν οινοπνευματώδη
 δε θα αγγίξουν τα δικά μου

Θέλουμε Μπύρα!

 Το έθνος αποφάσισε. Για τα παιδιά μας.

Η Ποτοαπαγόρευση έρχεται. Προετοιμαστείτε για τα χειρότερα. Στοκάρετε ΤΩΡΑ. Σε λίγο δε θα υπάρχει τίποτε.

 Συνταγές σπιτικών  μιγμάτων , ποτών, κρασιών κ.λ.

 Είσοδος σε 'Speakeasy'- παράνομο χώρο κατανάλωσης

 Ματάκι του Speakeasy.

 Κάρτες μέλους

 'Ο νόμος ήταν τόσο αυστηρός που ήταν καταδικασμένος'

Συλλήψεις 

   

Αδειάζουν τα βαρέλια από τα παράθυρα

 Η Ποτοαπαγόρευση τελειώνει επιτέλους! 

   Γιορτάζοντας τη Νομιμοποίηση

Απολογισμός

tvxs: Ποτοαπαγόρευση

 Από το 1920 έως το 1933 κηρύχθηκε παράνομη  στις ΗΠΑ η παρασκευή, διακίνηση, εισαγωγή, εξαγωγή και πώληση αλκοολούχων ποτών.

Η Ποτοαπαγόρευση ξεκίνησε με την επικύρωση της 18ης τροπολογίας, η οποία απαγόρευσε την παραγωγή, την πώληση ή τη μεταφορά των αλκοολούχων ποτών στις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι οργανισμοί εναντίον του αλκοόλ έδωσαν ώθηση στην τροποποίηση, το 1919, παίζοντας με το φόβο για την ηθική παρακμή μίας χώρας που μόλις βγήκε από τον πόλεμο. Ο νόμος Volstead, καθόρισε τους κανόνες επιβολής της απαγόρευσης που τέθηκε σε ισχύ την 1η Ιανουαρίου 1920. 

Η απαγόρευση γύρισε μπούμερανγκ. Ο κόσμος συνέχισε να πίνει και μάλιστα σε μεγάλες ποσότητες. Οι τιμές του αλκοόλ εκτοξεύθηκαν κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1920. Μάλιστα, οι ασφαλιστικές εταιρείες προσδιόρισαν την αύξηση σε 300%. Τα μαγαζιά που πουλούσαν παράνομα αλκοόλ ξεφύτρωναν το ένα πίσω από το άλλο. Μέχρι το τέλος της δεκαετίας, περίπου 30.000 υπήρχαν μόνο στην πόλη της Νέας Υόρκης. Συμμορίες του δρόμου εξελίχθηκαν σε αυτοκρατορίες που επιδίδονταν σε κλοπές, ληστείες και παράνομη παρασκευή αλκοόλ. Η προκλητική απάντηση των ανθρώπων της χώρας στη νέα νομοθετική ρύθμιση συγκλόνισε όσους ειλικρινά και αφελώς πίστεψαν ότι η τροπολογία θα εγκαινιάσει μία νέα εποχή ορθής συμπεριφοράς.

Από τη μια μεριά η αυστηρή επιβολή κατάφερε να επιβραδύνει το λαθρεμπόριο αλκοόλ στον Καναδά αλλά και σε άλλες χώρες. Από την άλλη, τα συνδικάτα του εγκλήματος απάντησαν με κλοπές μαζικής ποσότητας αλκοόλ που χρησιμοποιούνταν για την βιομηχανική παραγωγή βαφών και καυσίμων. Αυτό το αλκοόλ επαναδιυλιζόταν προκειμένου να μετατραπεί σε πόσιμο.

Η κυβέρνηση των ΗΠΑ άρχισε να απαιτεί αυτή τη διαδικασία μετουσίωσης το 1906 για τους παρασκευαστές που ήθελαν να αποφύγουν τους φόρους που επιβάλλονταν στα οινοπνευματώδη ποτά. Το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ, επιφορτισμένο με την εποπτεία εφαρμογής της τροπολογίας για το αλκοόλ, εκτίμησε ότι μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1920, εκλάπησαν περίπου 60 εκατομμύρια γαλόνια βιομηχανικής αλκοόλης για να ικανοποιηθούν οι πότες της χώρας.

Το 1926, η κυβέρνηση του Προέδρου Calvin Coolidge αποφάσισε να στραφεί στη χημεία ως εργαλείο επιβολής με την προσθήκη δηλητηριώδους μεθανόλης στο μίγμα αλλά και ενώσεων με πικρή γεύση που ήταν λιγότερο θανατηφόρες και αποσκοπούσαν στο να αλλοιώσουν τη γεύση τόσο ώστε οι άνθρωποι να μη μπορούν να τα καταναλώσουν.

Μέχρι τα μέσα του 1927, οι νέες φόρμουλες μετουσίωσης περιλάμβαναν ορισμένα πασίγνωστα δηλητήρια όπως κηροζίνη, βενζίνη, βενζόλιο, κάδμιο, ιώδιο, ψευδάργυρο, υδράργυρο, νικοτίνη, αιθέρα, φορμαλδεΰδη, χλωροφόρμιο, καμφορά, φαινικό οξύ, κινίνη, ακετόνη και ένα αλκαλοειδές που συνδέεται στενά με τη στρυχνίνη. Το Υπουργείο Οικονομικών είχε ζητήσει να προστεθεί περισσότερη μεθυλική αλκοόλη – αποτελώντας το 10% του συνολικού προϊόντος.

Η μεθυλική αλκοόλη ήταν τελικά αυτή που αποδείχτηκε η πιο θανατηφόρα. Τα αποτελέσματα ήταν άμεσα, αρχής γενομένης με τις τρομακτικές διακοπές της αργίας των Χριστουγέννων το 1926. Οι δημόσιοι υπάλληλοι υγείας δήλωναν σοκαρισμένοι. Το 1926, στη Νέα Υόρκη, 1.200 προσβλήθηκαν από δηλητηριασμένο αλκοόλ, ενώ 400 πέθαναν. Αντίστοιχοι ήταν οι αριθμοί θανάτων και στις άλλες πόλεις των ΗΠΑ.

Το επόμενο έτος, οι θάνατοι αυξήθηκαν σε 700. «Πρακτικά κάθε αλκοολούχο ποτό που πωλείται σήμερα στη Νέα Υόρκη, είναι τοξικό» έγραφαν οι εφημερίδες το 1928. Ο Charles Norris, ο επικεφαλής ιατρικός εξεταστής της Νέας Υόρκης κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1920, υποστήριζε ότι επρόκειτο για ένα«εθνικό πείραμα εξόντωσης».

«Η κυβέρνηση γνωρίζει ότι δεν σταματά την κατανάλωση του αλκοόλ βάζοντας μέσα δηλητήριο» δήλωνε. «Συνεχίζει τη διαδικασία δηλητηρίασης, παραβλέποντας το γεγονός ότι ο λαός είναι αποφασισμένος να πίνει καθημερινά αυτό το δηλητήριο. Γνωρίζοντας ότι αυτό είναι αλήθεια, η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών πρέπει να χρεωθεί την ηθική ευθύνη για τους θανάτους που προκαλεί το δηλητηριασμένο αλκοόλ παρόλο που δεν μπορεί να θεωρηθεί νομικά υπεύθυνη».

Οι υπάλληλοι δημόσιας υγείας σε εθνικό επίπεδο άρχισαν να αντιδρούν έντονα. Εξαγριωμένοι εναντίον της απαγόρευσης και οι νομοθέτες άρχισαν να πιέζουν για να σταματήσει η χρήση των θανατηφόρων χημικών. Το ειδικό πρόγραμμα μετουσίωσης έληξε μόνο όταν η 18η τροπολογία καταργήθηκε τον Δεκέμβριο του 1933. Ο «χημικός πόλεμος» τελείωσε πολύ αργότερα αλλά όταν το καθαρό ποτό επανεμφανίστηκε, ο χημικός πόλεμος ήταν σα να μη συνέβη ποτέ.  

Από: Valeurs actuelles 

 Les Français consomment de moins en moins d’alcool http://bit.ly/2xgkx9h 

-->