Ένα σκληρό ποίημα της Κατερίνας Γώγου.
Το είχε δώσει ένα βράδυ στην Πάολα Ρεβενιώτη για το 'Κράξιμο', το, συλλεκτικό πλέον ,περιοδικό της το οποίο ήταν από τα πρώτα έντυπα στην Ελλάδα (μετά το πρωταρχικό ΑΜΦΙ) που βγήκαν από και για τον ΛΟΑΤΚ χώρο.
Το ποίημα δημοσιεύθηκε σε ένα από τα πρώτα τεύχη, σήμερα δυσεύρετο διότι είναι εξαντλημένο αλλά έχει εκδοθεί στη συλλογή των εκδόσεω Καστανιώτη 'Το ξύλινο παλτό'.
Το είχε δώσει ένα βράδυ στην Πάολα Ρεβενιώτη για το 'Κράξιμο', το, συλλεκτικό πλέον ,περιοδικό της το οποίο ήταν από τα πρώτα έντυπα στην Ελλάδα (μετά το πρωταρχικό ΑΜΦΙ) που βγήκαν από και για τον ΛΟΑΤΚ χώρο.
Το ποίημα δημοσιεύθηκε σε ένα από τα πρώτα τεύχη, σήμερα δυσεύρετο διότι είναι εξαντλημένο αλλά έχει εκδοθεί στη συλλογή των εκδόσεω Καστανιώτη 'Το ξύλινο παλτό'.
Δίχως άλλα λόγια σας το προσφέρω και, με την ευκαιρία συνοδεύω με λίγα για το ιστορικό 'Κράξιμο /+ ένα εξώφυλλλό του.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΩΓΟΥ
Λαδερά στο πλαστικό Ακομινάτου
έξω απ’ την πόρτα Αύγουστος
άσπρες σαν πανί οι πουτάνες
40 υπό σκιάν 4 η ώρα μεσημέρι.
Ανοίγουνε τα μπούτια μοναχά τους
σαν ψόφια μύδια
γέμισ’ ο κόσμος χρωματιστά βρακιά
Πακιστανούς ντετόλ κουτσές ρουφιάνες
κι αδερφές μ’ ενέσεις στα βυζιά
γεμάτες καρκινώματα.
Γέμισ’ ο δρόμος
ξετιναγμένες σάλπιγκες και πεταμένες μήτρες
τουμπάνιασε η κοιλιά
απ’ άχρηστα σπέρματα
– δεν πιάνονται παιδιά εδώ
δεν πιάνεται τίποτα από πουθενά
η Μαγδαληνή και η Βάνου τη γυρίσανε
οι δοσάδες κι ο άγιος της γειτονιάς είναι κολεγιά
πρώτα τα παίρνουνε και μετά σας καρφώνουνε.
Έτσι είναι.
Απλώσατε πουτάνες στο Μεταξουργείο
ντάλα μεσημέρι χωρίς δέντρο – πού
θα σκαλώσετε χωρίς τοίχο –
πού’ ρθατε εδώ να ακουμπήσετε
Αγανακτισμένοι Πολίτες
και θρησκευτικοί παράγοντες τα βρήκανε.
Οργανωθήκανε. Αγόρασαν μπιτόνια. Και βενζίνα.
Θα σας καταβρέξουν. Θα σας κάψουνε λέει.
Σα τυφλοπόντικες λέει.
Κλούβες με κωλομπαράδες αστυνομικούς
ματάκηδες ανίκανοι οι Γιατροί των Ηθών
μουνόψειρες κάνουν σουλάτσο τη μέρα στο μυαλό σας
λευκόρροια στον ύπνο οι τσιλιαδόροι
– ποιανού το μέρος παίρνουνε
Εδώ καίμε τις μάγισσες.
Γαμάμε τις πουτάνες.
Η αφίσα του Καραμανλή
τα μάτια σας καμιά φωτογραφία
κλωστές από κεντήματα
περούκες καραφλές μελανιασμένες ρόγες
εξώσεις σφίγγουν τα μαλλιά και το λαιμό
δένουνε χέρια και πόδια στα κρεβάτια
εσάς και εμάς μαζί
ο τρόπος κι η ταρίφα αλλάζει
ο τόπος και το όνομα αλλάζει
Στη Λάρισα 40 βαθμοί
εδώ στο σταυρό ο ήλιος.
έξω απ’ την πόρτα Αύγουστος
άσπρες σαν πανί οι πουτάνες
40 υπό σκιάν 4 η ώρα μεσημέρι.
Ανοίγουνε τα μπούτια μοναχά τους
σαν ψόφια μύδια
γέμισ’ ο κόσμος χρωματιστά βρακιά
Πακιστανούς ντετόλ κουτσές ρουφιάνες
κι αδερφές μ’ ενέσεις στα βυζιά
γεμάτες καρκινώματα.
Γέμισ’ ο δρόμος
ξετιναγμένες σάλπιγκες και πεταμένες μήτρες
τουμπάνιασε η κοιλιά
απ’ άχρηστα σπέρματα
– δεν πιάνονται παιδιά εδώ
δεν πιάνεται τίποτα από πουθενά
η Μαγδαληνή και η Βάνου τη γυρίσανε
οι δοσάδες κι ο άγιος της γειτονιάς είναι κολεγιά
πρώτα τα παίρνουνε και μετά σας καρφώνουνε.
Έτσι είναι.
Απλώσατε πουτάνες στο Μεταξουργείο
ντάλα μεσημέρι χωρίς δέντρο – πού
θα σκαλώσετε χωρίς τοίχο –
πού’ ρθατε εδώ να ακουμπήσετε
Αγανακτισμένοι Πολίτες
και θρησκευτικοί παράγοντες τα βρήκανε.
Οργανωθήκανε. Αγόρασαν μπιτόνια. Και βενζίνα.
Θα σας καταβρέξουν. Θα σας κάψουνε λέει.
Σα τυφλοπόντικες λέει.
Κλούβες με κωλομπαράδες αστυνομικούς
ματάκηδες ανίκανοι οι Γιατροί των Ηθών
μουνόψειρες κάνουν σουλάτσο τη μέρα στο μυαλό σας
λευκόρροια στον ύπνο οι τσιλιαδόροι
– ποιανού το μέρος παίρνουνε
Εδώ καίμε τις μάγισσες.
Γαμάμε τις πουτάνες.
Η αφίσα του Καραμανλή
τα μάτια σας καμιά φωτογραφία
κλωστές από κεντήματα
περούκες καραφλές μελανιασμένες ρόγες
εξώσεις σφίγγουν τα μαλλιά και το λαιμό
δένουνε χέρια και πόδια στα κρεβάτια
εσάς και εμάς μαζί
ο τρόπος κι η ταρίφα αλλάζει
ο τόπος και το όνομα αλλάζει
Στη Λάρισα 40 βαθμοί
εδώ στο σταυρό ο ήλιος.
Ευχαριστώ την Πάολα Ρεβενιώτη που μου έδωσε την άδεια να το ανεβάσω κι εδώ για να διαβαστεί, ελπίζω ευρύτερα και, με την ευκαιρία, σας υπενθυμίζω πως αν ενδιαφέρεστε για το ιστορικό 'Κράξιμο' (με τις εξαίσιες φωτογραφίες αγοριών και άλλα πολλά) υπάρχουν ακόμα λίγα τεύχη, συλλεκτικά πλέον, για αγορά απ' ευθείας από την εκδότρια: email: revenioti@gmail.com
_________________________________________
Μόλις διόρθωσα αλλά ο πρώτος τίτλος μου ήταν 'Ένα δυσεύρετο ποίημα της Κατερίνας Γώγου ― από το 'Κράξιμο'. 'Δυσεύρετο' στο κείμενό μου χαρακτηρίζω, σωστά, το εξαντλημένο τεύχος του περιοδικού ΚΡΑΞΙΜΟ και όχι το ποίημα που, δεν ξέρω από ποια αφηρημάδα κι ανοησία και κενό μνήμης στον τίτλο χαρακτήρισα το ποίημα. Η ειρωνεία είναι ότι δε θυμόμουν το ποίημα μολονότι γνωρίζω τη συλλογή 'Το Ξύλινο Παλτό' στην οποία έχει θησαυριστεί από τις εκδόσεις Καστανιώτη.
Ο κύριος Κάτσης είχε την καλοσύνη να με διορθώσει και θεωρώ σωστό (κι επειδή το blogger μερικές φορές τον τίτλο δεν τον αλλάζει γρήγορα) να προσθέσω πειστήριο της βοήθειάς του:
_______________________________________________________
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το Blogger με ενημερώνει ότι δε μου επιτρέπει να απαντώ στα σχόλια στο ίδιο μου το blog- λόγω κάποιας ρύθμισής μου για cookies (την οποία δε θυμάμαι) .
Ψάχνω για να διορθώσω
μα εν τω μεταξύ ΣΑΣ ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ που δεν απαντώ πάντα
και ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που σχολιάσατε.
Μου δίνετε μεγάλη χαρά όταν κάνετε τον κόπο- ακόμα κι αν διαφωνούμε.