Είναι
λογικό που σε περίπτωση χρήσης ουσιών αυθόρμητα καλείτε το 100 αντί το 166;
Ένα
ερώτημα σα σύνθημα εκφρασμένο από άνθρωπο που δεν έχει πάρει ποτέ του ναρκωτικά
αλλά βλέπει τι γίνεται. Τέτοιους συμμάχους θέλουμε, ιδίως τώρα που, εν
όψει εκλογών, πολλοί καλοθελητές μας πλησιάζουν τάχα επειδή νοιάζονται για τα
προβλήματά μας.
Δεν
είμαστε κουτοί. Μπορεί η αναγκαστική παρανομία να αφήνει πολλά κουσούρια μα
ανυποψίαστο δε σε κάνει, μάλλον το αντίθετο.
Φέρνω το κείμενο του συμμάχου μας και με ευκαιρία υπενθυμίζω ότι δεκαετίες καταστολής δεν έλυσαν τα κοινωνικά προβλήματα που προκαλεί η Απαγόρευση ουσιών. Για τη Μείωση της Βλάβης γιατροί και ένταξη χρειάζονται, όχι καταστολή.
Φέρνω το κείμενο του συμμάχου μας και με ευκαιρία υπενθυμίζω ότι δεκαετίες καταστολής δεν έλυσαν τα κοινωνικά προβλήματα που προκαλεί η Απαγόρευση ουσιών. Για τη Μείωση της Βλάβης γιατροί και ένταξη χρειάζονται, όχι καταστολή.
Ένα
- ένα τα καλόπαιδα που κατεβαίνουν υποψήφιοι δήμαρχοι Αθηναίων περιλαμβάνουν
στην ατζέντα τους το πρόβλημα της ηρωίνης. Πάντοτε σε επίπεδο τελικού χρήστη
και αυτό στρεβλά. Μιλούν με όρους αισθητικούς ή κατασταλτικούς. Δεν μιλούν με
όρους θεραπευτικούς, ενίσχυσης και ενδυνάμωσης των θεραπευτικών δομών.
Περιβάλλουν το πρόβλημα με πρόθεση εξευγενισμού της πόλης που υποκρύπτει όρους
δημιουργίας υπεραξίας ακινήτων και συνοικιών, άρα και επενδύσεων. Ποτέ σε επίπεδο μεγαλοεισαγωγέων, που όποτε αποτολμήθηκε να καταγγελθεί,
ζωές συνάντησαν το χαντάκι στην χειρότερη ή την δυσμενή μετάθεση στην καλύτερη.
Και ποτέ σε επίπεδο αποποινικοποίησης που όπου στον κόσμο εφαρμόστηκε, οι
δείκτες χρήσης και τα συνοδά συμπτώματα έπεσαν κατακόρυφα.
Σε μια εποχή που η επιστήμη και οργανισμοί ειδικοί στο πρόβλημα προτείνουν μετ' επιτάσεως την πολυεπίπεδη θεραπεία, επανένταξη και αποποινικοποίηση, οι υποψήφιοι ξύνουν την επιφάνεια με ξεσκονόπανο, τονίζοντας άθελά τους και την ταξική διάσταση του προβλήματος.
Σε μια εποχή που η επιστήμη και οργανισμοί ειδικοί στο πρόβλημα προτείνουν μετ' επιτάσεως την πολυεπίπεδη θεραπεία, επανένταξη και αποποινικοποίηση, οι υποψήφιοι ξύνουν την επιφάνεια με ξεσκονόπανο, τονίζοντας άθελά τους και την ταξική διάσταση του προβλήματος.
Το ελληνικό κράτος και σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης προτιμά
να ενισχύει την καταστολή από την θεραπεία. Γιατί θέλει να μας πείσει ότι οι
μπάτσοι ξέρουν καλύτερα. Σίγουρα με το να ελέγχουν τις πιάτσες με το αζημίωτο.
Ή να σκουπίζουν το πρόβλημα κάτω από το χαλάκι στα μπουντρούμια τους,
νομίζοντας ότι το εξαφανίζουν. Δημιουργώντας την άγνοια στον πολίτη - δημότη
ότι σε περίπτωση χρήστη, είναι λογικό και αυθόρμητο να καλείται το 100 αντί του
166. Όλα λάθος. Και τελικά επίτηδες. Είναι πολλά τα λεφτά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το Blogger με ενημερώνει ότι δε μου επιτρέπει να απαντώ στα σχόλια στο ίδιο μου το blog- λόγω κάποιας ρύθμισής μου για cookies (την οποία δε θυμάμαι) .
Ψάχνω για να διορθώσω
μα εν τω μεταξύ ΣΑΣ ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ που δεν απαντώ πάντα
και ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που σχολιάσατε.
Μου δίνετε μεγάλη χαρά όταν κάνετε τον κόπο- ακόμα κι αν διαφωνούμε.