Βουκολικοί χειμώνες με το Λάγιο Αρνί

Βελάσματα σήμερα από νωρίς.

Μια προβατίνα με μυστήριο τρόπο βρέθηκε στο κτήμα μας και τα μικρά της είχαν πάθει πανικό από την άλλη πλευρά της ξερολιθιάς.

Μεγάλο οικογενειακό δράμα αλλά δεν ασχολήθηκα, έπρεπε να βγω. Ο καλός ποιμένας έρχεται κάθε απόγευμα κι ακούω κουδούνια, χαρούμενα βελάσματα και ποδοβολητά στο πρώτο μονοσύλλαβο φωνήεν του. Εεεε ή Αααα τα καλεί χαμηλόφωνα και τρέχουν αυτά χαρούμενα για το νερό και τη στοργή του. 

Τώρα που γύρισα δεν άκουσα φωνές. Κοίταξα ψηλά για την προβατίνα. Αντί να λείπει πολλαπλασιάστηκε. Ήρθαν και τα μικρά τα νεογέννητα που πριν φώναζαν για τη μαμά τους.

Έρχονται δυό κοπάδια στη γειτονιά. Ένα κάτω, ένα πάνω. Με φωνές και βελάσματα κάθε φορά και γαυγίσματα όλων των σκυλιών. 2 Φεβρουαρίου ακριβώς, κάθε χρόνο.

Τώρα μια βδομάδα μετά έχουμε και μικρά.

Το Αρνίο πάλι. Ούτε να το σκεφτώ δε θέλω τι μέλλον τα περιμένει και προς τιμήν τους σας αφιερώνω το Λάγιο Αρνί το λατρευτό μου βουκολικό κι απενοχοποιημένα κτηνοβατικό all time clasic (από τη συλλογή Δημοτικών του Πολίτη): 

Βγήκαν κλέφτες στα βουνά

για να κλέψουν άλογα,

άλογα δε βρήκανε

προβατάκια πήρανε

Και πάνε πάνε παν (άιντε μανούλα μ' παν)

Ωχ καημένος ωχ καημένος ωχ καημένος!

Προβατάκια μ

Κατσικάκια μ

Βάι!

Πήρανε τ' αρνάκια μου

και τα κατσικάκια μου,

πήραν και το λάγιο αρνί

που 'χε το χρυσό μαλλί,

τ' ασημένιο χαϊμαλί.

Και πάνε πάνε παν (άιντε μανούλα μ' παν)

Ωχ καημένος ωχ καημένος ωχ καημένος!

Προβατάκια μ

Λαγιαρνάκι μ'!

Βάι!

Πήραν την καρδάρα μου

που πηζα το γάλα μου,

πήραν τη φλογέρα μου

μεσ' από τα χέρια μου

Και πάνε πάνε παν (άιντε μανούλα μ' παν)

Ωχ καημένος ωχ καημένος ωχ καημένος!

Καρδαρίτσα μ

Φλογερίτσα μ

Βάι!

________________________

Το Λάγιο Αρνί το είχα κα στο 

'Αγιε μου Μάμμα με ένα Chobani σε τιμώ, μεγάλη η χάρη σου!
http://daphnechronopoulou.blogspot.com/2011/09/chobani.html#ixzz5f30kU7PJ